Στην ΑΥΓΗ της 17 Γενάρη, είχα αναλύσει συνοπτικά το περιεχόμενο του Προγράμματος Σταθερότητας & Ανάπτυξης (ΠΣΑ) που διαμόρφωσε και απέστειλε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή(Ε.Ε) η κυβέρνηση. Εδώ θα αναφερθώ σύντομα στο σκηνικό της έγκρισής του. Η Ε.Ε. λοιπόν, «ενέκρινε» το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (sic) που υπέβαλε η Ελληνική Κυβέρνηση πριν δυο βδομάδες.
Ενέκρινε, τρόπος του λέγειν. Σαν να έχεις υπαγορεύσει ένα κείμενο, και μετά να πεις σε αυτόν που το κατέγραψε “το εγκρίνω”. Από την άλλη, αυτή η «έγκριση» δεν είναι τίποτα άλλο από τις προτάσεις της Επιτροπής προς το Συμβούλιο, το οποίο με την σειρά του, θα ζητήσει από την Ελληνική Κυβέρνηση να ακολουθήσει, επειδή έχει ήδη διαπιστώσει, ότι το έλλειμμα είναι υπερβολικό και πρέπει αυτή η κατάσταση να τελειώνει μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, που για την δική μας περίπτωση είναι μόλις τρία χρόνια.
Το ζήτημα δεν είναι τετριμμένο. Το ΠΣΑ εκπονήθηκε με την επιδίωξη να τύχει τέτοιας έγκρισης. Απόδειξη η «επί τροχάδην» διαδικασία ενημέρωσης (και όχι έγκρισης) της Βουλής. Απόδειξη το αναλυτικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων που για πρώτη φορά περιλαμβάνεται σε αυτό. Απόδειξη η νοοτροπία που το διέπει και υποτάσσει την εκτέλεση του Προϋπολογισμού αντί στην αναγκαιότητα των Δαπανών, στην εκπλήρωση των προβλέψεων των Εσόδων. Απόδειξη η ύπαρξη «Plan B». Απόδειξη ο ορίζοντας που επιλέχτηκε για την προσαρμογή του ελλείμματος στο φετίχ του 3%. Τρία χρόνια αντί για τα τέσσερα που αρχικά μελετούσε η Κυβέρνηση, και μίκρυνε την παρούσα αξία των μελλοντικών εκδόσεων ομολόγων ανεβάζοντας το επιτόκιο δανεισμού.
Δεν πρόκειται λοιπόν για έγκριση, πρόκειται για δήλωση, ότι η Ελληνική Κυβέρνηση ακολούθησε πιστά τις οδηγίες. Και όχι μόνο, «…παράλληλα η Επιτροπή δέχεται με ικανοποίηση τις ανακοινώσεις της Ελληνικής Κυβέρνησης χτες…» επισημαίνεται στην σχετική ανακοίνωση. Το «Διάγγελμα του Πρωθυπουργού» της 2 Φλεβάρη, έπαιξε κεντρικό ρόλο στην ανακοίνωση της Επιτροπής. Δεν αρκούσαν τα συνήθη κανάλια διαβεβαιώσεων. Έπρεπε δημόσια ο Πρωθυπουργός να ανακοινώσει μέτρα για να αποδείξει ότι θα εφαρμοστεί το ΠΣΑ, και τα οποία δεν είχαν, τουλάχιστον επισήμως, γίνει γνωστά όταν υποβάλλονταν το ΠΣΑ. Μερικά μάλιστα από αυτά τα μέτρα απορρίπτονταν από τους αρμόδιους Υπουργούς, και, όπως στην περίπτωση των ορίων συνταξιοδότησης, εμπράκτως. Από τις αντιδράσεις μάλιστα των Πολιτικών Αρχηγών στο «διάγγελμα», φαίνεται ότι δεν υπήρξε και ιδιαίτερα ενημερωτικός για όλα αυτά στις κατʼ ιδίαν συναντήσεις μαζί τους.
Το γιατί απαιτήθηκε αυτή η δημόσια εκδήλωση υποταγής ίσως εξηγείται από την ανάγνωση της παραγράφου 8 του άρθρου 126 της Συνθήκης για την Λειτουργία της ΕΕ (δηλ. του άρθρου 104 της Συνθήκης του Μάαστριχτ) όπου προβλέπεται η δυνατότητα δημοσιοποίησης των συστάσεων του Συμβουλίου προς το Κράτος μέλος. Πείτε τα εσείς τώρα που έχετε πρόσφατη λαϊκή εντολή, ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, και καλές δημοσκοπικές επιδόσεις, για να μη τα πει το Συμβούλιο τον Μάρτιο και προκληθούν αντιδράσεις!