Τα όσα αποφασίζουν τελικά Βερολίνο και Παρίσι πιθανόν να ανακόψουν την άγρια πίεση των αγορών, αλλά θα μεταφέρουν την πίεση στο εσωτερικό της χώρας.
Η προσπάθεια Γαλλίας και Γερμανίας να κάνουν κάτι με το χρέος της χώρας μας, κατά τη γνώμη μου, αργά ή γρήγορα θα ερχόταν. Γιατί το 69% του εξωτερικού χρέους της χώρας αφορά τη Γαλλία και τη Γερμανία. Σε γερμανικές τράπεζες χρωστάμε περίπου 45 δις δολάρια. Άρα δεν άφησαν τη χώρα μας να φτάσει σε στάση πληρωμών και σε χρεοκοπία. Το ερώτημα είναι τι ανταλλάγματα θα ζητήσουν.
Αυτό που είπα δεν είναι κάτι διαφορετικό από την ανάγκη να υπάρξουν αντίρροπες πιέσεις στις πιέσεις που δέχεται σήμερα η χώρα μας από τις αγορές και από τις επιλογές της Ε.Ε. και των κυρίαρχων δυνάμεων εκεί, που είναι επιλογές αντικοινωνικές. Και επειδή ακριβώς διαισθάνθηκα το προηγούμενο διάστημα από τις δηλώσεις του κ. Σαμαρά και του κ. Καρατζαφέρη και τις προσπάθειες του κ. Παπανδρέου να καταφέρει να εκμαιεύσει τη συναίνεση των δύο δυνάμεων της δεξιάς και της ακροδεξιάς…
Δεν υπάρχουν ουδέτερες λύσεις στην οικονομική κρίση. Υπάρχουν αριστερές λύσεις και δεξιές λύσεις. Αν λοιπόν ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιχειρούσε να διεκδικήσει αριστερές λύσεις και ρήξεις.
Γνωρίζουμε ότι οι λύσεις που ευνοούν κάποιους και αναδιανέμουν τον πλούτο προς όφελος όλων όσων κέρδιζαν το προηγούμενο διάστημα -γιατί εμείς αυτό εκτιμάμε ότι θα γίνει το επόμενο διάστημα στης χώρα μας- δεν είναι αριστερές λύσεις. Δεν μπορεί να υπάρξει αριστερή, κοινωνική διέξοδος από την κρίση με 20% ανεργία και με ένα εκατομμύριο ανέργους. Δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική έξοδο από την κρίση δίχως ανάπτυξη, χρηματοδότηση της ανάπτυξης και αναδιανομή του πλούτου.
To Γραφείο Τύπου