«Τα τρία δεν του ασφαλιστικού, έχουν μετατραπεί σήμερα σε τρία απερίφραστα «ναι»: Ναι στην άμεση ή έμμεση αύξηση των γενικών και ειδικών ορίων συνταξιοδότησης. Ναι στη μείωση των συντάξεων. Ναι στην έμμεση αύξηση των εισφορών των εργαζομένων και στην περιστολή των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων, στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης αποδόμησης του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας». Αυτό τόνισε μεταξύ άλλων η βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη στην εισήγησή της, στο πλαίσιο της επίκαιρης επερώτησης της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα την «εξασφάλιση της βιωσιμότητας και του δημόσιου και αναδιανεμητικού χαρακτήρα του ελληνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης», που συζητήθηκε στη Βουλή. Η εισήγησή της έχει ως εξής:
Τόσο κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας όσο και μετά τις εκλογές, ανοίγοντας το ζήτημα του Ασφαλιστικού, ο πρωθυπουργός, αλλά και εσείς προσωπικά, διακηρύσσατε κατηγορηματικά και σε όλους τους τόνους τη δέσμευση της κυβέρνησής στα τρία «δεν»: Δεν αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, δεν μειώνονται οι συντάξεις, δεν αυξάνονται οι ασφαλιστικές εισφορές.
Σήμερα, λίγους μήνες μετά, τα τρία «δεν» έχουν μετατραπεί σε τρία απερίφραστα «ναι»: Ναι στην άμεση ή έμμεση αύξηση των γενικών και ειδικών ορίων συνταξιοδότησης. Ναι στη μείωση των συντάξεων. Ναι στην έμμεση αύξηση των εισφορών των εργαζομένων και στην περιστολή των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων, στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης αποδόμησης του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας.
Σήμερα δηλώνετε, κύριε Υπουργέ, ότι έχετε θέσει ως στόχο την αύξηση του μέσου όρου της πραγματικής ηλικίας συνταξιοδότησης στον δημόσιο, τον ιδιωτικό τομέα και τις ΔΕΚΟ κατά 2 χρόνια, ως το 2015. Η επιλογή αυτή παραγνωρίζει το γεγονός ότι, σύμφωνα με τη Eurostat, ο μέσος όρος συνταξιοδότησης στη χώρα μας είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη. Κυρίως όμως, πρόκειται για μια επιλογή αφενός βαθύτατα αντικοινωνική και αφετέρου εντελώς απρόσφορη για την επίλυση του προβλήματος βιωσιμότητας του ασφαλιστικού μας συστήματος:
Με βάση τα αποτελέσματα ειδικής σχετικής μελέτης του Ινστιτούτου της ΓΣΕΕ, αν η μέση πραγματική ηλικία συνταξιοδότησης αυξηθεί κατά 2 χρόνια, το σύστημα κερδίζει μόλις 6,5-7 μήνες επιπλέον βιωσιμότητας.
Εξίσου προσχηματική είναι άλλωστε και η επίκληση της αύξησης του προσδόκιμου ζωής, ως δικαιολογία για την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης: Ζούμε μεν περισσότερο, αλλά η επαγγελματική εξουθένωση με την πάροδο του χρόνου έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της απόδοσης και της παραγωγικότητάς. Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης δεν προσδιορίζονται αυθαιρέτως.
Αν αναλογιστούμε πώς λειτουργεί στην πράξη η αγορά εργασίας, οι συνέπειες της αύξησης των ορίων ηλικίας είναι ευρύτερες και πιο βαριές. Σε συνθήκες αυξανόμενης ανεργίας και ευέλικτης εργασίας, επιφυλάσσει μεγάλους κινδύνους για τους παλιότερους εργαζόμενους. Ιδίως μετά τα 55, οι εργαζόμενοι αμείβονται καλύτερα, ενώ συγχρόνως αναμένεται πτώση της παραγωγικότητάς τους για βιολογικούς λόγους. Έτσι, ο εργοδότης δε θα διστάσει να τους αντικαταστήσει με νέους, ευέλικτα απασχολούμενους, από την τεράστια δεξαμενή των ανέργων. Σε μεγάλη ηλικία, ο εργαζόμενος εξωθείται, έτσι, σε αναγκαστική απόσυρση, όπου μέχρι τα 65 θα συντηρείται από τα ανεπαρκή επιδόματα του ταμείου ανεργίας και μετά τα 65 θα πρέπει να αρκεστεί στη βασική προνοιακή σύνταξη, αφού οι εισφορές του θα είναι αναγκαστικά λιγοστές.
Παράλληλα, η παράταση του εργάσιμου βίου των ήδη απασχολουμένων μπλοκάρει την είσοδο των νεότερων στην αγορά εργασίας.
Είναι επομένως προφανές ότι το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της αύξησης των ορίων συνταξιοδότησης είναι απείρως μεγαλύτερο από την όποια ωφέλεια για τη βιωσιμότητα του συστήματος.
Παίρνοντας πίσω τη δέσμευσή σας ότι δεν αυξάνονται τα όρια ηλικίας, αθετείτε συγχρόνως, κύριε Υπουργέ, και την υπόσχεση ότι δε θα αυξηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζόμενων: Η παράταση του εργάσιμου βίου ισοδυναμεί με έμμεση αύξηση των ασφαλιστικών τους εισφορών, αφού, εφόσον θα δουλεύουν περισσότερο, οι εργαζόμενοι θα καταβάλλουν εισφορές για περισσότερα χρόνια και θα προσδοκούν μικρότερη σύνταξη.
Η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης επέρχεται με:
*την αύξηση του μέσου όρου ηλικίας συνταξιοδότησης σε ιδιωτικό τομέα, ΔΕΚΟ και Δημόσιο κατά 2 έτη, προκειμένου να ανέλθει ο γενικός μέσος όρος στα 63 έτη.
*την κατάργηση της υποχρεωτικής απόλυσης (σύνταξης) σε ΔΕΚΟ, τράπεζες και Δημόσιο. Έτσι απαγορεύεται η έξοδος αν δεν υπάρχει συνδυασμός 32 ετών υπηρεσίας με ηλικιακό όριο (πιθανότατα τα 63).
*τη σταδιακή εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών - γυναικών στο Δημόσιο από το 2013, η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση τουλάχιστον κατά 5 χρόνια των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης 140.000 περίπου γυναικών που εργάζονται στον δημόσιο τομέα και τα Σώματα Ασφαλείας.
* την αύξηση από τα 50 στα 55 χρόνια των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των των μητέρων ανήλικων τέκνων.
*την κατάργηση στην πράξη των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Αυτή θα καταστεί παντελώς ασύμφορη οικονομικά, αφού οι ασφαλισμένοι που θα την επιλέγουν θα χάνουν συνολικά το 30% του ποσού της πλήρους σύνταξης για κάθε πενταετία πρόωρης συνταξιοδότησης.
*τη θεσμοθέτηση κινήτρων παραμονής στην εργασία ακόμη και μετά τη συμπλήρωση του νομίμου ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, που σε συνδυασμό με τις πενιχρές συντάξεις εξαναγκάζουν σε δουλειά από τα 67 μέχρι και τα 71.
* την κατάργηση στην πράξη της 37ετίας χωρίς όριο ηλικίας, είτε μέσω της θέσπισης ορίου ηλικίας (τα 60 ή τα 62 έτη) είτε μέσω της μείωσης του ύψους της σύνταξης, έτσι ώστε οι ασφαλισμένοι να υποχρεώνονται να παραμείνουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στην εργασία τους, προκειμένου να δικαιούνται το ποσόν της σύνταξης που θα λάμβαναν σήμερα με την 37ετία.
* την περικοπή της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
Αναλογιστείτε, λοιπόν, το άτοπο αυτής της επιλογής σας, που θα σας φέρει για μια ακόμη φορά αντιμέτωπους με την παραγωγική τάξη. Μετά από όλα τα σκάνδαλα στα ασφαλιστικά ταμεία, την κατάφωρη ληστεία των κόπων τους, μπροστά στα ίδια τους τα μάτια, σήμερα ζητάτε να απομυζήσετε ό,τι τους απέμεινε. Δε θα σας το επιτρέψουμε, η ίδια η κοινωνία δε θα αφήσει να περάσει το πιο νεοφιλελεύθερο και άδικο έως σήμερα ασφαλιστικό σύστημα, που έχει σκαρφιστεί ποτέ κυβέρνηση.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS