Οι ομιλίες των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στάθηκαν, ιδιαίτερα στην ανάγκη να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα και ο δημόσιος και αναδιανεμητικός χαρακτήρας του ελληνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και έθεσαν τα ζητήματα της κρίσης του ασφαλιστικού ζητήματος και της σύνδεσής του με την ανεργία και την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας.
Τα σχέδια της κυβέρνησης για την μείωση των συντάξεων, την αύξηση των εισφορών των εργαζομένων και την αύξηση των ορίων ηλικίας βρέθηκαν στο επίκεντρο της κριτικής της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η επιχειρούμενη από την κυβέρνηση μετατροπή του αναδιανεμητικού συστήματος σε κεφαλαιοποιητικό.
Την ερώτηση υποστήριξαν εκ μέρους της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ οι βουλευτές Β.Μουλόπουλος, Μ.Κριτσωτάκης, Δ.Παπαδημούλης, Η.Διώτη, Ν.Τσούκαλης, και Θ. Λεβέντης, καθώς και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος Φώτης Κουβέλης.
Από τις ομιλίες των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ:
Ο βουλευτής επικρατείας Βασίλης Μουλόπουλος τόνισε πως η κυβέρνηση με τα νέα μέτρα έχει δεσμευτεί «να ελαστικοποιήσει πλήρως την εργασία, να απελευθερώσει τις απολύσεις, να καταργήσει το κοινωνικό κράτος και να παραδώσει τις λειτουργίες του στην ιδιωτική πρωτοβουλία».
Αφού υπενθύμισε στον Υπ. Εργασίας πως «έχουμε χάσει το μέτρημα των εγγυήσεων και των δεσμεύσεων» που έχει αναιρέσει μέσα στο μικρό διάστημα της υπουργικής του θητείας αναφέρθηκε στις διαχρονικές ευθύνες του κράτους για τις τεράστιες διαστάσεις της εισφοροδιαφυγής και της διασπάθισης των αποθεματικών του ασφαλιστικού, διευκρίνισε πως πρόκειται για πολιτικές επιλογές που έχουν ως συνέπεια «την προκλητική μεταφορά του έμμεσου μισθού των εργαζομένων προς την εργοδοσία».
Αναλύοντας τη δομή της προτεινόμενης μεταρρύθμισης ανέφερε ότι «Αντικαθιστά την συλλογική ανταποδοτικότητα με την ατομική ανταποδοτικότητα με το κράτος να εγγυάται μόνο μια ευτελή εθνική σύνταξη κάτω από τα όρια της φτώχειας για τους μη έχοντες. Και από κει και πάνω η λογική τις μεταρρύθμισης υπαγορεύει το “ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι εναντίον όλων”». Για την πρόωρη συνταξιοδότηση στη σημερινή αγορά εργασίας διευκρίνισε ότι «σχεδιάζεται σφαγή των 50ρηδων και των 60ρηδων που τους καθιστά η κυβέρνηση πολύ γέρους και πολύ ακριβούς για τις επιχειρήσεις και άρα υποψήφιους για απόλυση και πολύ νέους για το Ασφαλιστικό σύστημα ώστε να πάρουν μισή σύνταξη».
Η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού διαιωνίζει την κακοδαιμονία της βιωσιμότητας και «καταργεί τον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης». Ο Β. Μουλόπουλος εκτίμησε πως αυτή η πολιτική αποσκοπεί να «πόρτες και παράθυρα για την κερδοφορία του ιδιωτικού τομέα σύνταξης και υγείας» και δήλωσε ότι « ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει ότι μπορεί για να την εμποδίσει».
Ο βουλευτής Ηρακλείου Μιχάλης Κριτσωτάκης στάθηκε ιδιαίτερα στη σχέση της κοινωνικής ασφάλισης με την απασχόληση: «Τα αίτια της κρίσης του ασφαλιστικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ελληνική αγορά εργασίας και το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης.
Εκτός όμως από τις μεταρρυθμίσεις του ασφαλιστικού συστήματος, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές του δικομματισμού το έχουν θίξει καίρια.
Οι αλλεπάλληλες απόπειρες να δοθεί μια μακροπρόθεσμη διέξοδος στα προβλήματα της ελληνικής κοινωνικής ασφάλισης είναι καταδικασμένες να αποτύχουν, αφού δεν καταπιάνονται με τα πραγματικά προβλήματα υποχρηματοδότησης.
Η κοινωνική ασφάλιση έχει ειδικότερα θιγεί: από την εγκατάλειψη του στόχου της πλήρους απασχόλησης, από την ενίσχυση ελαστικών και ανασφάλιστων μορφών εργασίας, από την ανοχή και τη διεύρυνση της αδήλωτης εργασίας, από την μονεταριστικής εμπνεύσεως δημοσιονομική πειθαρχία για την οποία οι κοινωνικές δαπάνες εν γένει αντιμετωπίζονται ως “νάρκη” για την οικονομία.
Σε όλες τις επιμέρους πλευρές της οικονομίας οι πολιτικές σας επιλογές επιβαρύνουν το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης», είπε ο βουλευτής Ηρακλείου, και κατέληξε:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ εναντιώνεται σε όλες τις μορφές νεοφιλελεύθερου μονόδρομου που ακολουθείτε πιστά εδώ και πολλά χρόνια και είναι αποφασισμένος να πρωτοστατήσει στους κοινωνικούς αγώνες για την υπεράσπιση του δημόσιου και αναδιανεμητικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης σε όλα τα επίπεδα».
Ο Δημήτρης Παπαδημούλης, βουλευτής της Β΄ περιφέρειας Αθηνών, είπε μεταξύ άλλων: «Πιστεύουμε ότι η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος είναι όχι μόνο αναγκαία αλλά και εφικτή. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει τη χάραξη μιας διαφορετικής οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, μιας πολιτικής που βρίσκεται στον αντίποδα των νεοφιλελεύθερων επιλογών των κυβερνήσεων του δικομματισμού και βασίζεται:
α) στην αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου μέσω της δικαιότερης κατανομής των φορολογικών βαρών,
β) στην εφαρμογή ενός νέου τύπου ανάπτυξης με επίκεντρο την πλήρη, σταθερή και ποιοτική απασχόληση, τη στήριξη των ανέργων και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, και
γ) στην ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και τη βελτίωση του επιπέδου της παρεχόμενης κοινωνικής προστασίας.
Σε αυτή την κατεύθυνση, καταθέτουμε τις δικές μας ολοκληρωμένες προτάσεις για την προώθηση μιας σειράς διαρθρωτικών παρεμβάσεων στο επίπεδο της οργάνωσης, της λειτουργίας και της χρηματοδότησης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης»
Τα «τρία δεν» θύμισε στην ομιλία της η βουλευτής Λάρισας Ηρώ Διώτη «Τα τρία δεν του ασφαλιστικού, έχουν μετατραπεί σήμερα σε τρία απερίφραστα “ναι”».
Η βουλευτής χαρακτήρισε «βαθύτατα αντικοινωνική και εντελώς απρόσφορη για την επίλυση του προβλήματος βιωσιμότητας του ασφαλιστικού» την αύξηση της πραγματικής ηλικίας συνταξιοδότησης κατά 2 χρόνια, ως το 2015. «Προσχηματική είναι και η επίκληση της αύξησης του προσδόκιμου ζωής, ως δικαιολογία για την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης».
Η βουλευτής δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο αδιέξοδο της αύξησης των ορίων συνταξιοδότησης, που «επιφυλάσσει μεγάλους κινδύνους για τους παλιότερους εργαζόμενους», ενώ παράλληλα «μπλοκάρει την είσοδο των νεότερων στην αγορά εργασίας».
Τέλος, ιδιαίτερη αναφορά έκανε και στην αθέτηση της δέσμευσης, ότι δεν θα αυξηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές.
«Οποιαδήποτε προσπάθεια περαιτέρω μείωσης των ήδη χαμηλών συντάξεων θα ήταν αντικοινωνική και ατελέσφορη», είπε ο βουλευτής Αχαΐας Νίκος Τσούκαλης.
«Ολόκληρος ο κυβερνητικός σχεδιασμός για το ασφαλιστικό στηρίζεται στην εξής λογική: να καταστεί ασύμφορη η έξοδος από την εργασία πριν από τη συμπλήρωση ενός συγκεκριμένου αριθμού ετών ασφάλισης. Έτσι, εφόσον ο ασφαλισμένος θα λαμβάνει μικρότερο ποσό σύνταξης, θα υποχρεώνεται να παραμένει στην εργασία ακόμη και μετά τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Δεν καταλαβαίνετε», ρώτησε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ότι με αυτές τις ρυθμίσεις διαιωνίζετε τον φαύλο κύκλο σε μια χώρα η οποία μαστίζεται από τη νεανική ανεργία, με ποσοστά άνω του 25%;»
Ο Βουλευτής Αττικής Θανάσης Λεβέντης τόνισε ότι το ποσοστό του ΑΕΠ που δαπανάται για τη δημόσια υγεία είναι απελπιστικά χαμηλό σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ τα χρέη των νοσοκομείων ξεπερνούν τα 6,5 δις Ευρώ. Υπενθύμισε ακόμα ότι οι σοβαρότατες ελλείψεις προσωπικού δεν μπορούν να καλυφθούν μόνο με γενικόλογες εξαγγελίες. Τέλος, στάθηκε ιδιαίτερα στην «απολύτως ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία στο χώρο της υγείας, με τις υπερτιμολογήσεις, την πολυφαρμακία, την κατάχρηση υλικών, εξετάσεων, ακόμη και χειρουργικών επεμβάσεων».
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Φώτης Κουβέλης υπογράμμισε τις επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ για το ασφαλιστικό σε αντίθεση με τις κυβερνητικές επιδιώξεις:
«Εμείς υπερασπιζόμαστε τον δημόσιο, αλληλέγγυο και αναδιανεμητικό χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης διότι πιστεύουμε ότι η κοινωνική ασφάλιση αποτελεί μέρος ενός ολοκληρωμένου συστήματος κοινωνικής προστασίας. Ένα σύστημα το οποίο θα εγγυάται σε όλους ανεξαίρετα τους πολίτες ίσες ευκαιρίες και συνθήκες διαβίωσης με ασφάλεια και αξιοπρέπεια. Ένα σύστημα με βασικές συντεταγμένες: την υποχρεωτικότητα, την καθολικότητα και το δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών του, τον αναδιανεμητικό ρόλο των παροχών του, την αποκέντρωση των λειτουργιών του, την ενεργό κρατική συμμετοχή στην χρηματοδότησή του.
Η κυβέρνηση με τη θέση της ότι "σε εποχή οικονομικής κρίσης το ασφαλιστικό δεν μπορεί να είναι μόνο θέμα αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών και να παραβλέπουμε τη δημοσιονομική του διάσταση", δρομολογεί τη διαμόρφωση ενός ασφαλιστικού συστήματος πλήρως ανταποδοτικού, στα πρότυπα ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρίας, με προνοιακή συμμετοχή του κράτους και κυρίως με "ψαλιδισμένες" παροχές κατά 35% για τους νέους ασφαλισμένους, ώστε να μειωθούν δραστικά οι δαπάνες για συντάξεις και να φθάσουν στο 8% του ΑΕΠ από 24,1% που αντιστοιχούν με τα σημερινά δεδομένα στο 2040.
Οι σχεδιαζόμενες αλλαγές στη δομή του ασφαλιστικού συστήματος συνεπάγονται: α) τη θεσμοθέτηση μιας ενιαίας βασικής σύνταξης προνοιακού επιπέδου για όλους τους ασφαλισμένους, β) την καθιέρωση αναλογικής σύνταξης στη βάση μιας ανταποδοτικής σχέσης εισφορών - παροχών, το ύψος της οποίας θα εξαρτάται από το σύνολο εισφορών και ετών εργασίας και όχι από την τελευταία πενταετία, όπως ισχύει σήμερα, γ) τη δημιουργία Ταμείων επαγγελματικού τύπου, που θα έχουν τη μορφή ΝΠΙΔ, θα λειτουργούν με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα και θα απορροφήσουν σταδιακά την επικουρική ασφάλιση, δ) την παράλληλη προώθηση της αμιγώς ιδιωτικής ασφάλισης στη βάση ατομικών ή συλλογικών ασφαλιστήριων συμβολαίων».
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS