Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
03/03/2010

Ομιλία Ε.Αμμανατίδου στην ολομέλεια της Βουλής για τη διασυνοριακή διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΟΣΤ΄

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της τροποποίησης της Σύμβασης της Βασιλείας για τον έλεγχο των διασυνοριακών κινήσεων επικίνδυνων αποβλήτων και της επεξεργασίας τους».

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ορίστε, κυρία Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου έχετε το λόγο.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Πριν τοποθετηθώ για την κύρωση της τροποποίησης της σύμβασης της Βασιλείας, θέλω να πω ότι η σημερινή μέρα πρέπει να γραφτεί μάλλον στην ιστορία. Χθες το βράδυ, ο Πρωθυπουργός της χώρας είπε ότι είμαστε σε «κατάσταση πολέμου».

Σε λίγη ώρα ανακοινώνονται τα πιο σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα που έχει πάρει μια κυβέρνηση που θέλει να λέγεται και σοσιαλιστική.

Θέλω να πω εδώ, ότι έχουμε δημοσιονομικά ελλείμματα, μέσα στα οποία εμπεριέχονται και πρόστιμα που επιβλήθηκαν εδώ και χρόνια -και επί Νέας Δημοκρατίας, αλλά και παλαιότερα με κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- από την κακοδιαχείριση των κοινοτικών πόρων και φυσικά, πρόστιμα για την καταστροφή του περιβάλλοντος.

Βεβαίως, σήμερα ερχόμαστε με μία καθυστέρηση να κυρώσουμε αυτή την τροποποίηση της σύμβασης της Βασιλείας που μιλάει για τον έλεγχο των διασυνοριακών κινήσεων επικίνδυνων αποβλήτων και επεξεργασίας τους. Αυτό είναι ένα θέμα που εκκρεμούσε όλα αυτά τα χρόνια. Δηλώσαμε και στη συζήτηση στην επιτροπή ότι είμαστε θετικοί σʼ αυτή την κύρωση και θέλω να πω εδώ, ότι είναι απλό και στοιχειώδες, σε αντίθεση με το θέμα της διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων και των αποβλήτων εν γένει, που είναι εξαιρετικά πολύπλοκο.

Σαφέστατα, θα στηρίξουμε τη διασυνοριακή διαχείριση για να υπάρχει μία καλύτερη διαχείριση –και βεβαίως μέσα από ελέγχους- των διασυνοριακών επικίνδυνων αποβλήτων, υπάρχουν όμως, ζητήματα που έπρεπε εμείς να τα έχουμε λύσει από χθες.

Δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να κρύβουμε τα τοξικά και επικίνδυνα απόβλητα κάτω από το χαλί, όπως κάναμε όλα αυτά τα χρόνια. Αν έχουμε σαν βασικό κριτήριο την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος είναι ευνόητο ότι πρέπει άμεσα να ληφθούν οι απαιτούμενες αποφάσεις και να δημιουργηθούν οι απαραίτητες υποδομές για τη διαχείρισή τους.

Η ολοκληρωμένη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων –και μιλάμε για συλλογή, συσκευασία, επισήμανση, μεταφορά, προσωρινή αποθήκευση και ασφαλή οριστική διάθεση- προϋποθέτει ένα εθνικό σχέδιο διαχείρισης που να πληροί τα κριτήρια και να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις.

Και οι απαιτήσεις είναι πάρα πολύ μεγάλες.

Δηλαδή, όχι ένα γενικόλογο, αλλά ένα συστηματοποιημένο και ορθολογικό σύστημα διαχείρισης των επικίνδυνων μολυσματικών αποβλήτων.

Αυτό σημαίνει ολοκληρωμένη απογραφή των ποσοτήτων επικίνδυνων αποβλήτων, καταγραφή των κατηγοριών αποβλήτων και βεβαίως εδώ μπορούμε να πούμε ότι, ίσως στη χώρα μας να παράγονται μικρότερες ποσότητες, αναλογικά με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά υπάρχει τεράστια ποικιλία αποβλήτων.

Και βέβαια, πρέπει να γίνει μία καταγραφή των σχετικών βιομηχανιών και των επιχειρήσεων και φυσικά γεωγραφικός εντοπισμός κατάλληλων χώρων, ένα δίκτυο εγκαταστάσεων διάθεσης, εκτιμήσεις σχετικά με το απαιτούμενο επίπεδο δυναμικότητας επεξεργασίας. Όλα αυτά θα πρέπει να είναι  σε γνώση των συμπολιτών μας.

Γνωρίζουμε ότι στη χώρα μας, όπου και ισχύει το «ουδέν μηδέν μονιμότερο του προσωρινού», η διαχείριση αποβλήτων γίνεται κυρίως με τη μέθοδο της προσωρινής αποθήκευσης η οποία στην πράξη διαιωνίζεται λόγω της ανανέωσης των αδειών αποθήκευσης. Έτσι, τα επικίνδυνα απόβλητα, συσσωρεύονται στους χώρους παραγωγής επί μακρόν, γεγονός που συνεπάγεται σημαντική υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Τα αποθηκευμένα επικίνδυνα απόβλητα μάλιστα, υπολογίζονται σε εξακόσιες χιλιάδες τόνους.

Και βέβαια όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει με την ανεξέλεγκτη διάθεση.

Να αναφέρω: Μεταλλευτική βιομηχανία Λάρκο. Διοχετεύει τα απόβλητα από την επεξεργασία των μεταλλευμάτων στον Ευβοϊκό. Σύμφωνα με έρευνα του ΕΛΚΕΘΕ, του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών, η βιομηχανία αυτή ρυπαίνει τον κόλπο με περίπου ένα εκατομμύριο τόνους σκουριά κάθε έτος η οποία περιλαμβάνει τοξικά βαρέα μέταλλα.

Γνωστή η περίπτωση του Ασωπού. Έχουμε κάνει ολόκληρο κίνημα, έχουν κάνει κίνημα οι κάτοικοι της περιοχής εδώ και χρόνια. Μολονότι παύει επιτέλους να αποτελεί τον αποδέκτη επεξεργασμένων βιομηχανικών αποβλήτων, η κατασκευή κεντρικής μονάδας επεξεργασίας αποβλήτων εξετάζεται μεσομακροπρόθεσμα.

Για τι να πούμε; Να πούμε για το Θριάσιο ή να σας αναφέρω τη λίμνη Κορώνεια, που εδώ και τριάντα και πλέον χρόνια έπεφταν μέσα απόβλητα από διάφορες βιομηχανίες και όλα αυτά τα απόβλητα κατέστρεψαν την οικονομία μιας ολόκληρης περιοχής;

Το λέω αυτό, διότι εκεί δραστηριοποιούνταν και αλιείς πέριξ της λίμνης Κορώνεια.

Ζήτημα μεγάλο είναι τα επικίνδυνα ιατρικά και ραδιενεργά απόβλητα των νοσοκομείων. Αναφερθήκαμε και στην Πάτρα, που τα νοσοκομειακά απόβλητα καταλήγουν χωρίς κανένα έλεγχο και επεξεργασία στην αποχέτευση και από εκεί, στο βιολογικό καθαρισμό της πόλης.

Βεβαίως, αυτό γίνεται παντού. Και στη Θεσσαλονίκη γίνεται και στη Μακεδονία γίνεται.

Και θα αναφέρω και αυτό που είχα αναφέρει και στην επιτροπή -το ανέφερε και άλλος συνάδελφος- τι γίνεται με τη βύθιση σκαφών με τα τοξικά απόβλητα ή και τα πυρηνικά απόβλητα. Είχε κάνει και ανάλογη ερώτηση ο Ευρωβουλευτής μας ο κ. Νίκος Χουντής.

Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν ιδιωτικές εταιρείες οι οποίες αναλαμβάνουν τη συλλογή, τη μεταφορά, αλλά δυστυχώς, επειδή δεν υπάρχει δημόσιος φορέας -αυτό το αναφέρουμε για τα νοσοκομειακά απόβλητα- που μέσα από αυτόν να γίνεται όλη η διαχείριση των τοξικών μολυσματικών και βιομηχανικών αποβλήτων, οι ιδιωτικές εταιρείες ανεξέλεγκτα χωρίς κανένα δημόσιο έλεγχο εναποθέτουν πολλές φορές όλα αυτά σε χώρους παράνομους.

Για τι να πούμε; Για ΧΑΔΑ, για χωματερές, για ΧΥΤΑ, που δεν διασφαλίζονται οι περιβαλλοντικοί όροι; Είναι καθημερινά φαινόμενα στη χώρα μας.

Εδώ πρέπει να επισημανθεί ότι η χώρα μας εξακολουθεί να μη διαθέτει μηχανισμούς ελέγχου, τέτοιους που να διασφαλίζουν την εφαρμογή όσων προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία.

Μιλάμε για ένα αξιόπιστο Σώμα Ελεγκτών Περιβάλλοντος και αποτελεσματικές υπηρεσίες περιβάλλοντος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Σήμερα δεν διαθέτουν το απαραίτητο προσωπικό ούτε αριθμητικά, ούτε σε επίπεδο εξειδίκευσης, για την εκτέλεση ενός τόσο ειδικού έργου.

Τέλος και εξαιρετικά σημαντικό είναι ότι αυτό που έπρεπε να είχε γίνει χθες, πρέπει να γίνει άμεσα, με μια ευαισθησία απέναντι στους πολίτες. Το θέμα των επικίνδυνων αποβλήτων και των απορριμμάτων, εν γένει είναι εξαιρετικά λεπτό.

Κανείς δεν τα θέλει δίπλα στην πόρτα του και αυτό είναι λογικό. Πρέπει, επιτέλους οι τοπικές κοινωνίες να ενημερωθούν για τις δυνατότητες και για τους κινδύνους. Να γνωρίσουν τις επιστημονικές επεξεργασίες σχετικά με τη διαχείριση αποβλήτων και τις εναλλακτικές που υπάρχουν. Ας μην γίνονται πλέον τα πράγματα εν κρυπτώ και από τα «πάνω».