Συνεχίζεται με αμείωτη ένταση η τρομοκρατία γύρω από τη δεινή δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, αφού διάφορες Κασσάνδρες «σκούζουν» καθημερινά, ζητώντας σκληρά μέτρα για να σωθεί η χώρα από τη χρεοκοπία. Είναι ξαφνικά τόσο τραγικά τα πράγματα ή εξελίσσεται ένα πολιτικό παιχνίδι πίσω από αυτή την υστερία;
Πρώτον, η επιδείνωση των δημοσιονομικών μεγεθών είναι κάτι αναμενόμενο σε μια περίοδο έντονης οικονομικής ύφεσης. Η εξυπηρέτηση του χρέους (που σχετίζεται με την πιθανότητα πραγματικής χρεοκοπίας) είναι σήμερα πολύ καλύτερη από ό,τι τη δεκαετία του 80. Αρα τι έγινε ξαφνικά;
Δεύτερο σημείο λοιπόν είναι ότι σήμερα υπάρχει μια αδιανόητη ομηρεία των κοινωνιών στις διεθνείς χρηματαγορές. Διεθνείς οίκοι και χρηματοοικονομικοί οργανισμοί αξιολογούν τις χώρες και καθορίζουν τη δυνατότητά τους να δανειστούν. Η αξιολόγηση δεν είναι ουδέτερη, αλλά έχει ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο και σχετίζεται με τη δυνατότητα των κεφαλαίων να κερδοσκοπούν σε βάρος των πολιτών.
Τρίτο σημείο: Είπαμε ότι αν η Ελλάδα δεν «κερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών» τότε μπορεί να χρεοκοπήσει. Ο αφελής θα θεωρούσε ότι για να μη συμβεί αυτό αρκεί να βελτιωθούν τα δημοσιονομικά μεγέθη ανεξάρτητα του τρόπου που θα συμβεί αυτό. Ε, όχι. Αν η Ελλάδα φορολογήσει το κεφάλαιο και τις τράπεζες και με αυτό τον τρόπο βελτιώσει τα δημοσιονομικά της, δεν πρόκειται να βελτιωθεί η αξιολόγησή της, μια και ο τρόπος που επέλεξε είναι πολιτικά αντίθετος με τη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία.
Αντίθετα, αν προχωρήσει στη διάλυση του ασφαλιστικού και του δημόσιου συστήματος υγείας, ακόμη και αν δεν έχει δραστική επίπτωση στα δημοσιονομικά μεγέθη, θα θεωρηθεί λόγος για την αύξηση της εμπιστοσύνης των διεθνών χρηματαγορών προς την Ελλάδα.
Τέταρτο σημείο: Τα μέτρα που «αυξάνουν την εμπιστοσύνη των αγορών» θα επιδεινώσουν τα υφεσιακά φαινόμενα και θα βυθίσουν την οικονομία της χώρας σε ακόμη μεγαλύτερο αδιέξοδο. Μα, αυτή ακριβώς είναι η λογική: μια χώρα κερδίζει την εμπιστοσύνη των αγορών αν δείξει διατεθειμένη να ακολουθήσει -μέσα στην κρίση- μια πολιτική που καταστρέφει τη χώρα μόνο και μόνο επειδή τις βολεύει! Ο μη αριστερός νομπελίστας οικονομολόγος Κρούγκμαν έχει καταγγείλει διεθνώς αυτή τη λογική ως ακραίο πολιτικό παραλογισμό.
Πέμπτο σημείο: Οι διεθνείς χρηματαγορές μπορούν να οδηγήσουν όντως τη χώρα σε χρεοκοπία, καλλιεργώντας ένα κλίμα πανικού (αυτοεκπληρούμενη προφητεία λέγεται αυτό), αν δεν ενδώσουμε στην περαιτέρω εφαρμογή της πολιτικής που γέννησε την κρίση. Αρα η χρεοκοπία θα είναι η «ποινή» σε περίπτωση που δεν ακολουθήσουμε μια πολιτική που βαθαίνει την κρίση!
Εκτο: Αρα, ο τρόμος για τους πολλούς προέρχεται από τις «λύσεις» που προτείνονται αν αποδεχθούμε τον εκβιασμό.
Εβδομο: Αυτά τα ξέρει το ΠΑΣΟΚ. Τα είπε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά, όπως είπε και πώς μπορούμε να απαντήσουμε στον εκβιασμό. Τι κάνει όμως η κυβέρνηση; Αποδέχεται (ή αξιοποιεί) τον εκβιασμό και περνάει ήδη στην πολιτική «σοκ» που πρότεινε ο Καραμανλής προεκλογικά. Αυτή η κορυφαία και ιστορική πολιτική επιλογή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ θα τη στιγματίσει για πάντα.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS