Να απαλλαγούμε από τη λογική του κέρδους για να σώσουμε τον πλανήτη και τις ζωές μας
Ζούμε ιστορικές στιγμές. Βρισκόμαστε στη δίνη μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που τη δημιούργησε μια συγκεκριμένη οικονομική ορθοδοξία, η οποία συνεχίζει και σήμερα να είναι κυρίαρχη. Σε αυτή τη δίνη η χώρα μας αντιμετωπίζεται ως πειραματόζωο: μπορεί ένας λαός να δεχτεί να γίνει έρμαιο και τελικά θύμα των κερδοσκοπικών κεφαλαίων;
Η Ελλάδα είναι το εργαστήρι όπου δοκιμάζεται ο πιο ακραίος πολιτικός παραλογισμός: το γεγονός ότι εμφανίζει μια προβληματική εικόνα στα δημοσιονομικά της μεγέθη -γεγονός που δεν είναι ουδέτερο, δεν φταίει η Αριστερά ή οι εργαζόμενοι, αλλά τα κόμματα (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) που ήταν στην εξουσία και η επιχειρηματική ελίτ που κέρδιζε όλη την προηγούμενη περίοδο- δίνει σήμερα την αφορμή για την άσκηση τρομοκρατίας και ενός ωμού εκβιασμού από τους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οίκους, την ΕΕ και μια σειρά «φανατικών» της ελεύθερης αγοράς: ή δεχόμαστε την επιβολή σκληρών μέτρων που καμία σχέση δεν έχουν με την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης και των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας και τα οποία θα επιτείνουν τα κοινωνικά αδιέξοδα, ή δεν θα μπορούμε να δανειστούμε. Είναι σαν να μας έχουν βάλει το πιστόλι στον κρόταφο και να μας απειλούν ότι θα μας πυροβολήσουν αν δεν κάνουμε μόνοι μας χαρακίρι...
Ομως, η κατάσταση δεν είναι ακριβώς έτσι. Η τρομοκρατία που μας ασκείται αυτή την περίοδο αποσκοπεί ανάμεσα σε άλλα στο να αποκρύψει τις δυνατότητες που έχουμε για να βγούμε από τον φαύλο κύκλο του απόλυτου πολιτικού παραλογισμού. Γιατί ό,τι και να κάνουνε έχει αρχίσει πια να γίνεται φανερή μια απλή αλήθεια: δεν μπορεί το 2010, με τόση τεχνολογία και τόσες δυνατότητες από την επιστημονική πρόοδο, ολόκληρες κοινωνίες, όπως η ελληνική, αλλά και ολόκληρη η ανθρωπότητα να βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή οικονομική και περιβαλλοντική κρίση (βλέπε το φιάσκο της συνόδου της Κοπεγχάγης). Δεν μπορεί το 2010 να μιλάμε για ανεργία, εργασιακό μεσαίωνα, διάλυση του Ασφαλιστικού και μείωση μισθών αντί να δουλεύουμε όλοι και όλες λίγες ώρες την ημέρα για να έχουμε ένα πολύ καλό επίπεδο ζωής. Δεν μπορεί το 2010 να μιλάμε για πρόβλημα με το πόσιμο νερό, το λιώσιμο των πάγων κ.ά. αντί να βρισκόμαστε σε πλήρη αρμονία με τη φύση και τις δυνατότητες του πλανήτη.
Η απλή αλήθεια που προσπαθούν πια μάταια σε όλο τον κόσμο να αποκρύψουν τα ιερατεία της «ελεύθερης αγοράς» είναι ότι πρέπει να απαλλαγούμε από τη μάστιγα της λογικής του κέρδους χθες, για να σώσουμε τον πλανήτη και τις ζωές μας. Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι αν θα κερδίσουμε την «εμπιστοσύνη των αγορών» και αν θα μας επιτρέψουν να κάνουμε μόνοι μας χαρακίρι, αλλά ανάπτυξη πώς και για ποιους; Για εμάς και τα παιδιά μας ή για την κερδοφορία κάποιων λίγων;
Ερωτήματα στα οποία επιχειρεί να απαντήσει μόνο η Αριστερά με προγραμματικές επεξεργασίες και παραδείγματα τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως. Τελικά, φαίνεται ότι η Αριστερά, παρά τις αδυναμίες της, είναι η μόνη πολιτική δύναμη που βρίσκεται πραγματικά στο 2010.
Καλή χρονιά.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS