10/03/2010

Συνέντευξη του Π. Σκουρλέτη εκπρόσωπου Τύπου του ΣΥΝ στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ (Π. Τσούτσιας- Τ. Σαράντης) για επίσκεψη πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και ΕΝΤ

-    Θα θέλαμε ένα σχόλιο για την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και από εκεί και πέρα έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση για το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο…

Εντάσσονται σ΄ αυτό το πλαίσιο των διεθνών επαφών που κάνει ο Πρωθυπουργός. Για μεν τις ΗΠΑ το μόνο σίγουρο είναι τα συγχαρητήρια που δεχθήκαμε για τη συμμετοχή μας στα διάφορα εκστρατευτικά σώματα. Αυτό νομίζω ότι δεν αποτελεί τιμή για τη χώρα…

-    Γιατί βλέπετε μόνο αυτό;…

… Αναφέρομαι στο μόνο συγκεκριμένο. Γιατί για όλα τα υπόλοιπα πρόκειται περί γενικόλογων προσεγγίσεων οι οποίες συσκοτίζουν τα πραγματικά προβλήματα…

-    Η βίζα είναι κάτι γενικόλογο που συσκοτίζει κάτι;…

Δεν αναφέρομαι στη βίζα. Αναφέρομαι στα της οικονομίας και στον δήθεν πόλεμο κατά των κερδοσκόπων που θα κάνει η κα Μέρκελ, ο κ Σαρκοζί και ο κ. Ομπάμα Και το λέω δήθεν, γιατί θεωρώ ότι η ανεξέλεγκτη δράση των κερδοσκοπικών αγορών είναι προϊόν, είναι αποτέλεσμα ενός νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου που υπηρέτησαν και στην Ευρώπη και στον κόσμο οι δύο μεγάλες πολιτικές οικογένειες της δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας. Άρα σήμερα το να λέμε γενικώς αντιμετωπίζουμε τους κερδοσκόπους ως έναν εξωγενή παράγοντα,  ως ένα καιρικό φαινόμενο το οποίο πρέπει να το αντιμετωπίσουμε είναι υποκριτικό. Ή θα υπάρξει μια αυτοκριτική και θα ομολογηθεί ένα πραγματικό αδιέξοδο μιας πολιτικής η οποία έχει φθάσει στα όριά της και ονομάζεται νεοφιλελευθερισμός και οδήγησε στην παγκόσμια κρίση ή όλα τα άλλα είναι λόγια του αέρα.

-    Δεν θέλουν να κάνουν αυτοκριτική, αλλά παίρνουν κάποια μέτρα .. Σημασία έχει το δια ταύτα…

Εάν τα μέτρα αυτά είναι μια αντιγραφή των προτύπων και των συνταγών και της λογικής του ΔΝΤ σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δεν συνιστούν αυτή τη στιγμή πόλεμο κατά των κερδοσκόπων. Αυτό που απαιτείται σήμερα είναι δημοκρατικές, δομικές αλλαγές στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, που θα παρεμβαίνουν στον πυρήνα της λειτουργίας των αγορών και θα τις περιορίζουν. Οι αγορές δεν υπήρξαν ξαφνικά ως κεραυνός εν αιθρία. Χτίστηκαν μέσα από πολιτικές αποφάσεις, από απελευθερώσεις και δυνατότητες που δίνονταν στα διάφορα κερδοσκοπικά κεφάλαια να δρουν  ανεξέλεγκτα. Θα υπάρξει λοιπόν φόρος αυτή τη στιγμή, ο περίφημος φόρος Τόμπιν, στις διεθνείς κερδοσκοπικές κινήσεις κεφαλαίου; Θα υπάρχει δυνατότητα από την ΕΚΤ δανειοδότησης χαμηλότοκα κάθε ευρωπαϊκού κράτους; ..

-    Αυτό έχει απορριφθεί…

Άρα τι κάνουμε;.. Τι θα κάνουμε λοιπόν; Θα κάνουμε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο  το οποίο, αντί να μας το λέει το ΔΝΤ, θα μας το λέει εκείνο, απολύστε ελεύθερα τους εργαζόμενους όποτε θέλετε μειώστε στη μέση τους μισθούς; Αυτές είναι οι λύσεις; Δηλαδή λύσεις που οδηγούν στην κοινωνική χρεοκοπία; Γιατί αυτό που υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι το εξής. Όχι η δημοσιονομική χρεοκοπία. Αυτήν θα την αποφύγουμε. Δεν το θέλουν ούτε  οι ίδιοι, γιατί μας έχουν δανείσει και θέλουν να πάρουν τα λεφτά τους πίσω.  Την κοινωνική χρεοκοπία όμως την βλέπουμε καθημερινά.

-    Πάντως το ερώτημα είναι τι γίνεται από δω και πέρα.. Δεν ξέρω αν έχετε άλλο δρόμο εσείς…

Το ερώτημα είναι ότι έχει αρχίσει μια συζήτηση, έχει δυναμική, είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Ο ρόλος ο δικός μας και της Αριστεράς είναι να παρέμβουμε στο πού πρέπει να στραφούν αυτοί οι μηχανισμοί που πρέπει να υπάρξουν.. Δεν πρέπει να είναι μηχανισμοί που θα είναι τελικά η αναπαραγωγή της υπάρχουσας κατάστασης, με κάποια ευελιξία για να συνεχίσουμε την ίδια πεπατημένη, αλλά που θα συνιστούν μια ριζική στροφή στην οικονομική αντίληψη, με τα χαρακτηριστικά που σας ανέφερα πριν. Δηλαδή σ΄ αυτό το νέο ευρωπαϊκό νομισματικό μηχανισμό θα υπάρχει δημοκρατικός έλεγχος; Θα μπορεί το Ευρωκοινοβούλιο, δηλαδή οι αντιπρόσωποι των λαών να παρεμβαίνουν στις αποφάσεις του ή θα είναι κάτι ανεξέλεγκτο όπως ήταν η Κομισιόν και η ΕΚΤ μέχρι τώρα;…

-    Αυταπάτες είναι αυτά…

Αν είναι αυταπάτες αυτά, τότε θα υποστούμε και τις συνέπειες όλοι μαζί. Δηλαδή οι κοινωνίες, δηλαδή οι λαοί και θα συνεχίσουμε στο δρόμο της Ευρώπης των κερδοσκόπων και των αγορών εις βάρος της Ευρώπης των λαών και των κοινωνιών. Νομίζω όμως  ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Και η αναζήτησή του περνάει μέσα από τη συγκρότηση ενός πλατιού ενωτικού ευρωπαϊκού κοινωνικού μετώπου αντίστασης στις πολιτικές που συνθλίβουν την κοινωνία.

To Γραφείο Τύπου