Μιλώντας σήμερα στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο 105,5» (Γ. Ανανδρανιστάκης – Β. Χερουβείμ), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Βʼ Αθήνας Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Έχουμε πει από καιρό ότι τα μέτρα που έχουν παρθεί, εκτός από κραυγαλέα άδικα, θα αποδειχθούν και αναποτελεσματικά, διότι θα επιταχύνουν την υφεσιακή πορεία της οικονομίας και επομένως δεν θα πιάσουν τους δημοσιονομικούς στόχους και θα ακολουθήσει και νέα δέσμη μέτρων.
Το καινούργιο που προέκυψε είναι ότι, ενώ μέχρι τώρα τα μέτρα δικαιολογούνται με βάση τους δημοσιονομικούς στόχους, η νέα δικαιολογητική βάση προκειμένου να επεκταθούν και στον ιδιωτικό τομέα, θα είναι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
Αυτό που λείπει πάντα από την ατζέντα των μέτρων που αναγγέλλει και που υλοποιεί κυρίως η κυβέρνηση, είναι μέτρα που θα μπορούσαν να διευρύνουν τη φορολογική βάση, να καταστήσουν το φορολογικό σύστημα πιο δίκαιο και αλλαγές που θα περιόριζαν την πελατειακή κρατική σπατάλη, εκεί που εξυπηρετούνται δίκτυα φίλων και υποστηρικτών του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος –μεταρρυθμίσεις που εμείς προτείνουμε με το πρόγραμμά μας.
Είμαστε η χώρα που παράγει –κατά κανόνα με απευθείας αναθέσεις και στημένους διαγωνισμούς- τα πιο ακριβά δημόσια έργα, έχει τις πιο ακριβές προμήθειες, έχει την Τρίτη ακριβότερη τιμή στον κόσμο στα φάρμακα –αντίγραφα και την Τρίτη ακριβότερη τιμή στην Ευρώπη στα πρωτότυπα φάρμακα.
Αυτό που ζούμε σήμερα, με τη μορφή των υψηλών ελλειμμάτων και χρεών και του ακριβού δανεισμού, είναι η χρεωκοπία ενός πολιτικού συστήματος διακυβέρνησης της χώρας για το οποίο φωνάζουμε δεκαετίες τώρα και το οποίο έχει υψηλές δαπάνες χωρίς να έχουμε αντίστοιχο κοινωνικό κράτος –παιδεία, υγεία, δημόσια διοίκηση, προστασία περιβάλλοντος. Αν δείτε το πρόγραμμα του Συνασπισμού, θα δείτε ότι 20 χρόνια τώρα, από την ίδρυσή του, μιλάμε για αυτές τις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και τις διεκδικούμε, αλλά αυτές στην Ελλάδα απαιτούν ρίξεις και τομές από έναν τρόπο με τον οποίο κυβερνάται η χώρα.»
«Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι θα επιτευχθεί ένας συμβιβασμός της τελευταίας στιγμής που να χωράει και τις γερμανικές αντιρρήσεις, χωρίς να αποκλείεται εντελώς μια νέα αναβολή της λύσης που θα επιτείνει όλα τα προβλήματα. Το παιχνίδι που παίζεται στην πλάτη της Ελλάδας και του ελληνικού λαού, είναι το παιχνίδι που αφορά σε όλη ζώνη του ευρώ, το αν θα ανοίξει μια συζήτηση για να αλλάξει αυτός ο μονεταριστικός «ζουρλομανδύας» του Συμφώνου Σταθερότητας και αν θα αλλάξει προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο.
Η συζήτηση και η ενημέρωση που γίνεται στην Ελλάδα είναι μισή και λειψή. Επιμελώς κρύβεται το ποιο θα είναι το αντίτιμο, οι όροι που θα συνοδεύουν τη λύση και στο οποίο η δική μας αριστερά θα πρέπει να σταθεί παραπάνω.
Η λύση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου θα είναι μια λύση ακόμη χειρότερη από όσα είδαμε μέχρι σήμερα. Κάνουν πολύ κακό όσοι κονδυλοφόροι και όσα στόματα – από τον κ. Καρατζαφέρη μέχρι υπουργούς της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ- προσπάθησαν όλο το προηγούμενο διάστημα είτε να εμφανίσουν το ΔΝΤ ως ένα ευαγές ίδρυμα που δίνει λεφτά είτε έκαναν την τεράστια κουταμάρα να χρησιμοποιήσουν ως φόβητρο τη στροφή στο ΔΝΤ για να κάμψουν τις αντιρρήσεις των Γερμανών. Στην πολιτική ισχύει κάτι που ισχύει και στη χαρτοπαιξία: για να κάνεις «μπλόφες» πρέπει να έχεις και λεφτά, αλλιώς θα χάσεις και τα λίγα που έχεις.»
«Είναι πρόκληση για την Αριστερά και να αντισταθεί σε αυτά τα μέτρα και να προβάλλει τις εναλλακτικές της προτάσεις και στη Βουλή και στις κοινωνικές αντιστάσεις. Προτάσεις υπάρχουν και πρέπει και να τις προβάλλουμε έντονα -χωρίς το κόμπλεξ ότι αυτές είναι διαχειριστικές- αλλά και να τις κάνουμε κάθε μέρα και πιο εύληπτες, πειστικές και τεκμηριωμένες, διότι έτσι ο πολιτικός μας λόγος και η επιρροή μας αναπτύσσεται.
Η δουλειά της αριστεράς δεν είναι να περιμένει την κρίση να επιδεινωθεί, δεν υπάρχουν νομοτέλειες. Η κρίση μπορεί να οδηγήσει στην αλλαγή των συσχετισμών σε θετική κατεύθυνση, περισσότερο προοδευτική, αλλά μπορεί και να δυναμώσει άλλες, αντίθετες φωνές. Η ιστορία διδάσκει ότι υπάρχουν κρίσεις από τις οποίες ωφελήθηκε η άκρα δεξιά. Ο Καρατζαφέρης, που πριν δυο μήνες έλεγε στη Νέα Δημοκρατία «ελάτε να καταψηφίσουμε τον Παπούλια και να πάμε σε εκλογές», στην αιχμή της οικονομικής κρίσης εμφανίζεται ως η δύναμη της υπευθυνότητας και η δική μας αριστερά, μια δύναμη δημοκρατίας, προτάσεων, κοινωνικών αντιστάσεων, η οποία μιλάει χρόνια για αυτά που σήμερα «σκάνε», εμφανίζεται ως μια δύναμη ακραία, με τον Γλέζο να εμφανίζεται ότι δήθεν «δέρνει τους ευζώνους»…»
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS