Η δεύτερη δίκη του ΕΛΑ, αναδεικνύει για μια ακόμα φορά, σοβαρά ζητήματα δημοκρατίας και νομιμότητας και κάνει ορατό τον κίνδυνο παγίωσης πρακτικών, ασύμβατων με το Κράτος Δικαίου.
Για μια ακόμα φορά: η συλλογική ευθύνη, έρχεται να καλύψει την έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων, η αοριστία των κατηγοριών, την έλλειψη προσδιορισμού εξατομικευμένης δράσης, τα αρχεία ΣΤΑΖΙ και οι κατασκευασμένοι μάρτυρες την αυθαίρετη παραδοχή των κατηγοριών.
Απειλείται μια ακόμα δίκη σκοπιμότητας και ταυτόχρονα απειλούνται καταδίκες σκοπιμότητας.
Αν η τρομο-υστερία και οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποθέωσαν τη σκοπιμότητα, το αίτημα αποκατάστασης της νομιμότητας γίνεται πλέον επιτακτικό.
Δίκαιη δίκη, σημαίνει πρώτα απ' όλα νόμιμη δίκη. Σημαίνει σεβασμό στο Σύνταγμα και στο νόμο. Στις διεθνείς συμβάσεις και στις αρχές του Κράτους Δικαίου.
Αυτό απαιτούμε να γίνει στις 7 Φλεβάρη 2005, πριν να είναι αργά για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες όλων μας.
Τμήμα Δικαιωμάτων