«Ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι και θεμιτό» απάντησε ο Όλι Ρεν στο Νίκο Χουντή, σε χθεσινή συνεδρίαση της επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αναφέρει σε συνέντευξή του στον Ρ/Σ «στο Κόκκινο» (Μπ. Αγρόλαμπος) ο Νίκος Χουντής.
Η χθεσινή συνεδρίαση, της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών υποθέσεων είχε προγραμματιστεί από καιρό να συζητήσει τις λογιστικές αλχημείες της Ελλάδας και των άλλων χωρών και ποιοι από τους πολιτικούς προϊστάμενους της Κομισιόν και της ΕΚΤ τις γνώριζαν. Παρόντες ήταν ο Όλι Ρεν , ο Πρόεδρος της Eurostat και ο Πρόεδρος της Goldman Sachs. Ο Όλι Ρεν παρουσίασε το μηχανισμό στήριξης της ελληνικής οικονομίας. Αυτό που φάνηκε παρά τις «φιλότιμες προσπάθειες», που έκανε ο κ. Ρεν, είναι ότι φτιάχτηκε ο μηχανισμός αλληλεγγύης της 25ης Μαρτίου και όπως αποδείχτηκε από την αντίδραση των αγορών, δεν καθησύχασε τις αγορές, δεν είναι καθόλου αξιόπιστος και θα έλεγα ότι είναι ένας μηχανισμός, που σε κάθε περίπτωση ενισχύει και τροφοδοτεί την κερδοσκοπία . Προσωπικό μου συμπέρασμα είναι ότι η κερδοσκοπία είναι σύμφυτο μιας πολιτικής που ακολουθείται απέναντι στις χώρες που πρέπει να πειθαρχήσουν στο Σύμφωνο Σταθερότητας.
Εδώ είναι ένα άλλο ερωτηματικό. Διότι έτσι όπως είχε προγραμματιστεί, είχε κληθεί να καταθέσει ο Πρόεδρος της Επιτροπής Διαχείρισης του δημοσίου χρήματος κ. Πέτρος Χριστοδούλου, γνωστός κατά τα άλλα το τελευταίο διάστημα, λαλίστατος, αλλά όμως την τελευταία στιγμή, όπως ανακοίνωσε η πρόεδρος της επιτροπής, είχε ανακληθεί στην Αθήνα διότι προέκυψαν κάποια σοβαρά θέματα. Επομένως τα ερωτήματα ετέθησαν κυρίως στον κ. Ρεν, τον Πρόεδρο της Eurostat και στον αποκαλυπτικό Πρόεδρο της Goldman Sachs. Ο τελευταίος, ένας αμερικανός μεγαλοτραπεζίτης, στο επίδικο θέμα είπε ότι πράγματι έγιναν αυτές οι συναλλαγές για να διευκολυνθεί η Ελλάδα, στην προσπάθειά της να μπει στην ΟΝΕ, να περιοριστεί το δημόσιο χρέος της, ενώ δεν ήταν καθόλου κοντά ο δείκτης του δημοσίου χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ, ήταν πάνω από το 100. Είπε ότι « το κάναμε για να διευκολύνουμε, δεν το θεωρώ αθέμιτο». Στο ερώτημα που έβαλα στον κ. Ρεν «τελικά αυτό γινόταν και από άλλες χώρες , ήταν συνηθισμένη πρακτική, αναζητούνται ευθύνες σε πολιτικά πρόσωπα, πρώην επιτρόπους, της ΕΚΤ» είχε ενδιαφέρον η αποκάλυψη του κ. Ρεν , που είπε πως αυτός «ζήτησε εξεταστική επιτροπή, σε επίπεδο ευρωπαϊκής ένωσης ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ήξερε, τι ήξερε ποιος τα κάλυψε σκοπίμως κλπ», αλλά η απάντηση που πήρε από τα θεσμικά όργανα είναι ότι αυτά την προηγούμενη περίοδο θεωρούνταν νόμιμα, ήταν μια συνηθισμένη πρακτική, που ακολούθησαν πάρα πολλές χώρες. Ήταν αποστομωτικός ο Πρόεδρος της Eurostat, ο οποίος μάλιστα κατονόμασε 4 χώρες, την Ιταλία, το Βέλγιο, την Πολωνία και την Ελλάδα που ακολουθούσαν αυτές τις πρακτικές. Ο ισχυρισμός του ήταν πως εν πάση περίπτωση, αυτά τα ξέραμε και από το 2008 τα έχουμε διορθώσει. Εγώ κρατάω αυτό που είπε ο κος Ρεν, ότι εν πάση περιπτώσει ήταν νόμιμο αλλά ότι είναι νόμιμο δεν είναι και θεμιτό. Κάτι μας θυμίζει στην ελληνική πραγματικότητα. Επομένως υπάρχει ανησυχία, δεν φαίνεται να γίνεται διερεύνηση σε βάθος της όλης υπόθεσης, ήταν μια συνηθισμένη πρακτική, μια αλχημεία, την οποία δέχονταν και από άλλες χώρες και βεβαίως ήταν ένα γενικότερο πρόβλημα, η αλλοίωση των στοιχείων για να αποδειχτεί κατά την προσωπική μου άποψη, ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας λειτουργεί ενώ δεν λειτουργούσε. Ήταν αναποτελεσματικό, οι δείκτες δεν μπορούσαν να καλυφθούν, αλλά στο όνομα να φαίνεται ότι καλύπτονται, ότι αυτή είναι η βάση της ασκούμενης οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, νομίζω ότι ανέχονταν τέτοιες πρακτικές.
Έχει σχέση με αυτά τα φαινόμενα που ζούμε τώρα, αυτές τις κερδοσκοπίες. Προκύπτουν μια σειρά από προβλήματα που ούτε το πρόγραμμα στήριξης μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε και η ηγετική ομάδα της ΕΕ, δεν τα αντιμετωπίζει. Το πρώτο είναι αυτό που είπε και ο πάρεδρος της Goldman Sachs, ότι υπάρχει καλή και κακή κερδοσκοπία, δεν την προσδιόρισε, δηλαδή είναι θεμιτό αυτό που γίνεται με τα σπρέντς κλπ ; Και το δεύτερο, είναι πως δεν τολμούν να μιλήσουν για την αλλαγή καθεστώτος, της διαδικασίας πιστοληπτικής αξιολόγησης, για τους αμερικανικούς οίκους που παρεμβαίνουν και καθορίζουν την πιστοληπτική ικανότητα, που υποβαθμίζουν τα κρατικά ομόλογα εκτινάσσοντας τα σπρέντς, όπως έγινε σήμερα. Και ωθώντας τα πράγματα σε έναν εξαντλητικό, εξοντωτικό δανεισμό, ενώ από την ΕΕ η πειθαρχία στο Σύμφωνο Σταθερότητας, όπως πληθωριστικά ακούστηκε χθες, δείχνει το αδιέξοδο αυτών των πολιτικών, ανακύκλωση των προβλημάτων, ύφεση και περιορισμό της δυνατότητας ανάπτυξης, τουλάχιστον σε ορισμένες χώρες στην Ευρωζώνη.
Σε κάθε περίπτωση με τούτα και με τα άλλα, η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία πήραν ή σκοπεύουν να πάρουν σκληρά μέτρα, μείωση των μισθών, μείωση των εργασιακών δικαιωμάτων, μέτρα που εισπράττει ο ευρωπαίος εργαζόμενος, με συνέπεια να διαρρηγνύεται η κοινωνική συνοχή και να σπάει ακόμα περισσότερο και να έχουμε διόγκωση των κοινωνικών ανισοτήτων.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS