Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ΣΥΡΙΖΑ, μίλησε απόψε σε ανοιχτή εκδήλωση-συζήτηση στη Θεσσαλονίκη με θέμα «Οικονομική Κρίση - Ευρωπαϊκή Ένωση - Αριστερή προοπτική», που διοργανώθηκε στα πλαίσια του προσυνεδριακού διαλόγου του ΣΥΝ και των προτάσεων-εκδοχών που έχουν καταθέσει τριάντα μέλη της ΚΠΕ του Αριστερού Ρεύματος.
Κατά την ομιλία του αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στα εξής:
ΤΡΙΓΩΝΙΚΗ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-Ε.Ε.-ΔΝΤ
Η Ελλάδα έχει ήδη αρχίσει να ενεργοποιεί τον άθλιο μηχανισμό που έστησαν από κοινού Ε.Ε. και ΔΝΤ. Η χώρα ήδη βρίσκεται με το ένα πόδι μέσα στο σφαγείο και κάτω από τη σιδερένια «φτέρνα» του ΔΝΤ. Η Ε.Ε. επιβεβαιώνεται στην εξέλιξή της ότι δεν είναι παρά η άλλη όψη του ΔΝΤ, στο οποίο, όχι μόνο εκτός ευρωζώνης αλλά τώρα και εντός αυτής, αναθέτει συστηματικά τη «βρώμικη» δουλειά της οικονομικής, κοινωνικής και εργασιακής κατεδάφισης κρατών-μελών.
Στο τρίγωνο κυβέρνηση-Ε.Ε.-ΔΝΤ δεν υπάρχει «καλός, κακός και άσχημος». Η τριγωνική συνεταιρική σχέση κυβέρνησης-Ε.Ε.-ΔΝΤ είναι εταιρική σχέση λεηλασίας, καταλήστευσης, κοινωνικής κατεδάφισης, ασφαλιστικής και εργασιακής διάλυσης της χώρας.
Η κυβέρνηση του κ. Γ. Παπανδρέου πάει να εξελιχθεί σε μοιραία κυβέρνηση και ο κ. Γ. Παπανδρέου σε μοιραίο πρόσωπο για τη χώρα.
Η κυβέρνηση αντί να αντισταθεί στις κεφαλαιαγορές και τα διευθυντήρια της Ε.Ε. και της «παγκοσμιοποίησης» και να αναζητήσει σειρά εναλλακτικών επιλογών, ενδίδει συνεχώς και παραδίδει τη χώρα στο μηχανισμό Ε.Ε.-ΔΝΤ, βάζοντας τον τόπο στο «χειρουργείο» της «χούντας» του ΔΝΤ. Στην ουσία η κυβέρνηση για να διασώσει τα συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου πάει να θέσει τη χώρα υπό ιδιόμορφη οικονομική κατοχή και να την μετατρέψει σε «μπανανία» και προτεκτοράτο, πρότυπο των πιο ακραία αντεργατικών εξελίξεων για όλη την ευρωζώνη και την Ε.Ε.
ΟΧΙ ΣΤΟ «ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ» ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ «ΚΑΤΟΧΗΣ» ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
ΑΝΑΓΚΗ ΜΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ
Αυτές οι επιλογές δεν είναι μονόδρομος. Αντίθετα, συνιστούν δρόμο αυτοκαταστροφής για τη χώρα, μιας και το ΔΝΤ αποτελεί τον υπʼ αριθμό ένα τρομοκρατικό οργανισμό στον κόσμο, αφού κατόρθωσε να διαλύσει όχι μόνο χώρες και να εξανδραποδίσει λαούς αλλά και ολόκληρες περιοχές και ζώνες του πλανήτη.
Αυτές τις επιλογές Ε.Ε. και ΔΝΤ μπορούμε να τις ακυρώσουμε, να τις ματαιώσουμε και να τις αποτρέψουμε, ανοίγοντας νέους ελπιδοφόρους προοδευτικούς ορίζοντες για τη χώρα.
Και αυτό μπορεί να το κάνει μόνο η Αριστερά εφόσον σταθεί στο ύψος των ευθυνών της και πρώτα απʼ όλα ο ελληνικός λαός, ,ιδιαίτερα η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι της χώρας, εφόσον σταματήσουν να βλέπουν με φόβο, μοιρολατρία και παθητικότητα τη λαιμητόμο που στήνουν σε βάρος τους.
Έρχονται ώρες που οι ίδιοι οι λαοί αναλαμβάνουν άμεσα την ευθύνη για το μέλλον τους. Αυτή είναι ξανά μια τέτοια ιστορική ώρα για τον ελληνικό λαό. Οι μεγάλες ενωτικές κινητοποιήσεις του ελληνικού λαού και η καθολική λαϊκή εξέγερσή του είναι τα μόνα που μπορούν σήμερα να αλλάξουν το κλίμα στην Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη. Να διαμορφώσουν νέα δεδομένα, να αναδείξουν το «ντόμινο» των λαϊκών εξεγέρσεων και τελικά να αποτρέψουν τους δήθεν μονόδρομους. Η λαϊκή εξέγερση στις σημερινές στιγμές αποτελεί μαζί το μήνυμα, το μέσο και το περιεχόμενο μιας διαφορετικής ανατρεπτικής επιλογής.
Η Αριστερά οφείλει αυτή την ώρα να δώσει όλες τις δυνάμεις της για αυτές τις ανατρεπτικές εξεγερτικές εξελίξεις. Αυτή την ώρα μπορεί και πρέπει να αναληφθεί άμεσα μια μεγάλη και καρποφόρα πρωτοβουλία συνάντησης και διαλόγου όλων των αριστερών δυνάμεων για μια αναγεννημένη, συμπαραταγμένη Αριστερά, ικανή ξανά να πρωτοπορήσει σε τόλμη, ριζοσπαστικότητα και αξιοπιστία για μια καινούργια μεγάλη και σωτήρια κοινωνική ταξική συμμαχία, που θα φέρει το λαό στο προσκήνιο και θα υπηρετήσει, ταυτόχρονα με τα πιο ζωτικά συμφέροντα των εργαζομένων, την ίδια την υπόσταση και τα γενικά εθνικά συμφέροντα της χώρας.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΛΟΓΟΣ ΟΥΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΛΗΣΤΕΨΑΝ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟ
Το υψηλό χρέος της Ελλάδας δεν συνεισέφερε στην ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, ούτε συνέβαλε στην άμβλυνση των μεγάλων κοινωνικών ανισοτήτων. Αντίθετα, η χώρα συγκέντρωνε δεκαετίες βουνά από χρέη πάνω σε μια αναπτυξιακή «φούσκα», μέσα από την παραγωγική διάλυσή της και τη συνεχή διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Από το σημερινό υψηλό χρέος, το οποίο, εν πολλοίς, αντιπροσωπεύει επιδότηση κερδών του κεφαλαίου, ωφελήθηκε κατά κύριο λόγο μια εγχώρια και ξένη ολιγαρχία και οι κάτοχοι μεγάλων εισοδημάτων και περιουσιών.
Το σημερινό χρέος της Ελλάδας είναι απόρροια των κυβερνητικών επιλογών ενός παρακμασμένου, πελατειακού και νεοφιλελεύθερου δικομματικού συστήματος και αποτέλεσμα της λεηλασίας και ληστείας της χώρας από τις μεγάλες εγχώριες και πολυεθνικές εταιρείες, πρώτα από όλα το εγχώριο και διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, στο οποίο κεντρικό ρόλο διαδραμάτισε και διαδραματίζει η εγχώρια και διεθνής τοκογλυφία και κερδοσκοπία.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ο ελληνικός λαός και ιδιαίτερα η εργατική τάξη της χώρας, η μικρομεσαία αγροτιά, οι μικροί και πολύ μικροί επαγγελματοβιοτέχνες, δεν είναι υπόλογοι ούτε υπεύθυνοι για το δημόσιο χρέος της χώρας.
Ο ελληνικός λαός δεν οφείλει απολύτως τίποτα σε όλους αυτούς που λήστεψαν και λεηλάτησαν τον ίδιο και τον τόπο. Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να ανταποκρίνεται σε ένα δημόσιο χρέος, που για να αποπληρωθεί και μάλιστα με τους ληστρικούς όρους που τίθενται από τις κεφαλαιαγορές, προϋποθέτει να εξοντωθεί ο ίδιος και να υποθηκευτεί επʼ αόριστον το μέλλον της χώρας και των επόμενων γενιών.
Μια κυβέρνηση της Αριστεράς στην πατρίδα μας, που θα αναδεικνυόταν με τους αγώνες και τη θέληση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και θα εφάρμοζε ένα προοδευτικό πρόγραμμα σοσιαλιστικής προοπτικής, θα αντιμετώπιζε ριζοσπαστικά και με βάση τις παραπάνω αλήθειες, διαπιστώσεις και παραδοχές, το ζήτημα του δημοσίου χρέους, ιδιαίτερα του εξωτερικού χρέους.
Και σήμερα, όμως, μια κυβέρνηση που θα ήθελε να προασπίσει στοιχειωδώς τα συμφέροντα της χώρας, αντί να την παραδίδει στο έλεος των κεφαλαιαγορών, όπως πράττει η κυβέρνηση του κ. Γ. Παπανδρέου, θα μπορούσε και θα έπρεπε, τουλάχιστον, να προωθήσει και να διεκδικήσει ΑΜΕΣΑ ΕΚΤΑΚΤΑ ΜΕΤΡΑ, όπως αυτά που ενδεικτικά παραθέτουμε:
ΠΡΩΤΟΝ: Διεκδίκηση άμεσης χρηματοδότησης του ελληνικού δημοσίου από το ευρωσύστημα (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα – ΕΚΤ) με επιτόκια ανάλογα με εκείνα που το τελευταίο δανείζει τις εμπορικές τράπεζες (1%). Είναι αδιανόητο η ΕΚΤ να παρέχει προνομιακή και χαριστική ρευστότητα στις εμπορικές τράπεζες, με ενέχυρο τα δήθεν αφερέγγυα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, ενώ το τελευταίο αφήνεται να καταληστεύεται με πανύψηλα spreads από τις αγορές.
Δεν έχουμε αυταπάτες και καταλαβαίνουμε ότι αν το εμπόδιο των Συνθηκών της Ε.Ε. για την ευνοϊκή χρηματοδότηση, μέσα στην κρίση, ενός ή περισσότερων κρατών-μελών, θα μπορούσε προσωρινά, έως ότου τροποποιηθούν, να παρακαμφθεί με μια σειρά τρόπους, θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να ξεπεραστεί η νεοφιλελεύθερη μονεταριστική «ορθοδοξία» που διακατέχει τους κυρίαρχους της Ε.Ε.
Ωστόσο, η πρόταση για ευνοϊκή άμεση χρηματοδότηση του ελληνικού δημοσίου από την ΕΚΤ, μπορεί να μην ανταποκρίνεται στις λογικές που δεσπόζουν στην Ε.Ε., αποτελεί, όμως, μια απόλυτα δίκαιη διεκδίκηση και ρεαλιστική θέση για το μέλλον μιας Ευρώπης που δεν θέλει να είναι κάτω από τη γερμανική επικυριαρχία και την «μπότα» των Τραπεζιτών.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Παράλληλα και πολύ περισσότερο αν δεν καρποφορήσει η προσπάθεια για ευνοϊκή ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, θα έπρεπε, τουλάχιστον, να επιδιωχθεί η ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ με στόχο μια ΝΕΑ ΡΥΘΜΙΣΗ του με εύλογα και μειωμένα επιτόκια και ευρύτερους χρονικούς ορίζοντες αποπληρωμής του.
Μια τέτοια επαναδιαπραγμάτευση και ρύθμιση του δημόσιου χρέους, όσες αντιδράσεις κι αν προκαλέσει, είναι απόλυτα αναγκαία και άκρως επείγουσα για να ανασάνει η ελληνική οικονομία και να επιβιώσει η χώρα το επόμενο διάστημα.
ΤΡΙΤΟΝ: Στο πλαίσιο της προσπάθειας για κατάργηση των Συνθηκών που διέπουν την Ε.Ε. θα έπρεπε ως άμεση προτεραιότητα να επιδιωχθεί η κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας της Ε.Ε. ή τουλάχιστον η επʼ αόριστον αναστολή της εφαρμογής του στη χώρα μας. Σε κάθε περίπτωση, χρειάζεται η άμεση απόσυρση του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης που προβλέπει τη μείωση του ελλείμματος σε τρία χρόνια κάτω από 3% .
Αυτή την ώρα πρέπει να δοθεί αποκλειστικά προτεραιότητα στην ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με τη στήριξη των εργαζομένων και της απασχόλησης και όχι στην απόλυτη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος. Αντίθετα, το έλλειμμα και συνολικά ο προϋπολογισμός οφείλουν να επαναπροσανατολιστούν σε αναπτυξιακή, παραγωγική κατεύθυνση ώστε να αποφευχθεί ο φαύλος κύκλος της ύφεσης και το δημοσιονομικό πρόβλημα να αντιμετωπιστεί μέσω της αναπτυξιακής διαδικασίας.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS