Πράγματι είναι ευχάριστη έκπληξη ότι μετά από τόσο μακρύ χρονικό διάστημα παρευρίσκεται στη συζήτηση ο Υπουργός Οικονομικών. Μας δίδεται έτσι η ευκαιρία να πούμε κάποια πράγματα, που καλό είναι να τα ακούει και από πρώτο χέρι, όσο και αν νομίζει ότι είναι «παράλογα» ή εκτός δικής του λογικής ή εκτός κυβερνητικής λογικής, διότι οι μέρες που περνάμε είναι ιστορικές.
Κύριε Υπουργέ, καλώς, λοιπόν, παρευρίσκεσθε, αλλά μου κάνει εντύπωση ότι είστε αμετανόητοι.
Κανένα συμπέρασμα;
Κανένα δίδαγμα από μια ολόκληρη πορεία;
Φθάσατε τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και δεν έχετε βγάλει κανένα συμπέρασμα για το τι μας έφερε έως εδώ;
Το νομοσχέδιο που μας φέρατε για τις περίφημες «απελευθερώσεις των αγορών», με την απίστευτη λεηλασία την οποία επιφέρουν, είναι και αυτό νομοσχέδιο εθνικής και οικονομικής καταστροφής.
Υποβάλλετε σε απερίγραπτες θυσίες τον ελληνικό λαό! Είμαστε στα πρόθυρα να μπούμε στο σφαγείο Ευρωπαϊκής Ένωσης-Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με ιστορικές συνέπειες για τη χώρα, και μας λέτε ότι το πρόβλημα είναι πρόβλημα χρέους της Ελλάδας!
Και πού βρίσκετε τα 17 δισεκατομμύρια που δίνετε μ' αυτό το νομοσχέδιο στις τράπεζες και στο τραπεζικό κεφάλαιο; Και μη μου πείτε ότι δεν δίνετε 17 δισεκατομμύρια! Κατʼ αρχήν, να πω ότι όταν έφερνε η Νέα Δημοκρατία το νομοσχέδιο με το οποίο έδινε 28 δισεκατομμύρια στο τραπεζικό κεφάλαιο, εσείς από αυτό το βήμα την καταγγείλατε και πολύ σωστά -και μερικές φορές με μεγαλύτερη μανία από μας- ότι δίνει δώρα και χαριστικές προσφορές στις τράπεζες. Τώρα που το κάνετε εσείς, γιατί δεν είναι δώρο προς τις τράπεζες; Γιατί δεν είναι χαριστική προσφορά; Και τι είναι αυτά τα 17 δισεκατομμύρια που δίδετε; Είναι προνομιούχες μετοχές. Δυνατότητα να αγοράσετε εσείς, μάλλον, προνομιούχες μετοχές, δηλαδή να ενισχύσετε το κεφάλαιό τους, να προσφέρετε ειδικούς τίτλους, ομόλογα. Με λίγα λόγια, δανεισμός του δημοσίου στις τράπεζες, ώστε με ενέχυρο τους ειδικούς τίτλους -αυτούς που τους δώσατε εσείς- να πάνε στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να τους καταθέσουν και να δανειοδοτηθούν με 1% χαριστικά και προνομιακά. Βραχυχρόνια μεν, αλλά γνωρίζετε ότι το βραχυχρόνιο ανακυκλώνεται. Εδώ δανείζεστε κι εσείς με τρίμηνη διάρκεια. Φτάσατε, μάλιστα, να δανείζεστε με επιτόκιο πάνω από αυτό του δεκαετούς γερμανικού ομολόγου (!), για δάνεια τρίμηνης διάρκειας.
Με ειδικούς τίτλους, λοιπόν, του δημοσίου τους ενισχύετε. Δάνειο, δηλαδή, σε αυτή τη φάση, του δημοσίου προς χάριν των τραπεζιτών και με εγγυήσεις του δημοσίου, για να πάρουν δάνεια οι τράπεζες. Δηλαδή να βρίσκουν καταφύγιο καταθέσεων και να αποκτούν ρευστότητα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με τις εγγυήσεις του δημοσίου.
Δεν είναι αυτό, αυτή τη στιγμή, λεηλασία του ελληνικού λαού σε όφελος της τραπεζικής ληστείας; Πώς μπορεί να ονομαστεί αυτό; Πείτε μου. Και μιλάμε για τράπεζες οι οποίες αυτή τη στιγμή και αυτή την περίοδο ειδικά, παίζουν ένα πολύ βρώμικο παιχνίδι σε βάρος της ελληνικής οικονομίας. Μιλάμε για τράπεζες που τώρα, μέσα στην κρίση αυτή, εμφανίζουν κέρδη τα οποία είναι τρομακτικά για τέτοια περίοδο κρίσης. Βγαίνει η Εθνική Τράπεζα και λέει ότι για το 2009 έχει κέρδη 1.000.000.000 ευρώ. Με συγχωρείτε, πού ζούμε, πού βρισκόμαστε; Και τους δίνετε και από πάνω κι άλλες ενισχύσεις;
Καταγγέλλουμε αυτή την πολιτική, η οποία όχι απλώς είναι σκανδαλώδης, αλλά πληρώνεται διπλά και τριπλά από τον ελληνικό λαό.
Γιατί, μη νομίζετε ότι αυτές οι εγγυήσεις δεν ανεβάζουν τα spread. Μη νομίζετε ότι αυτά τα 17 δισεκατομμύρια δεν ανεβάζουν τα spread. Μη νομίζετε ότι οι αγορές στις οποίες υποκλινόσαστε δεν βλέπουν ότι υποθηκεύεται το ελληνικό δημόσιο και ότι χρεώνεται και το τραπεζικό σύστημα δίπλα του, με αυτή την υποθήκευση. Μην νομίζετε ότι δεν τα συνυπολογίζουν και έχουν ανεβάσει το spread, δηλαδή την ληστεία του ελληνικού λαού, σε απερίγραπτα, πλέον, ύψη.
Μη νομίζετε ότι επειδή το ευρωσύστημα θέτει τα 17 δισεκατομμύρια εκτός από τον δημόσιο δανεισμό και τα εξαιρεί όταν πρόκειται για τις τράπεζες, ότι δεν τα καταγράφει στο δημόσιο χρέος.
Σας λέμε να αποσύρετε αυτή τη διάταξη. Και υπάρχει άλλη επιλογή αυτή τη στιγμή να κάνετε απέναντι στο τραπεζικό κεφάλαιο. Να προχωρήσετε στην εθνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Επαναλαμβάνω, εθνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, για να παίξει το χρηματοπιστωτικό σύστημα έναν άλλο ρόλο από τον σημερινό. Ένα ρόλο αναπτυξιακό, έναν ρόλο κοινωνικό, ένα ρόλο σε όφελος της προοπτικής της ελληνικής οικονομίας. Και χωρίς αυτό το κλειδί στα χέρια του δημοσίου -ενός άλλου δημοσίου βεβαίως-, και μιας Κυβέρνησης η οποία θέλει να υπηρετήσει τα συμφέροντα της ανάπτυξης και του ελληνικού λαού, δεν μπορεί να γίνει το παραμικρό βήμα προόδου. Το παραμικρό βήμα προόδου!
Αυτή την ώρα οδηγείτε τη χώρα, με την απόφαση αυτή η οποία λέτε ότι είναι ευρωπαϊκή, στο «σφαγείο», στη χούντα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τον μεγαλύτερο τρομοκρατικό μηχανισμό και οργανισμό της υφηλίου, της ανθρωπότητας. Το ΔΝΤ συμπυκνώνει την ιμπεριαλιστική εξουσία του κεφαλαίου ανά τον κόσμο. Είναι ένας οργανισμός ο οποίος έχει καταστρέψει, όχι μόνο χώρες και λαούς, αλλά ολόκληρες ζώνες και περιοχές του πλανήτη, οι οποίες δεν παίρνουν ανάσα κάτω από την μπότα του εδώ και δεκαετίες. Και μιλάμε για χώρες στις ζώνες της Λατινικής Αμερικής, για ζώνες της Ασίας και για ζώνες της Αφρικής που ζουν κάτω από την θηλιά και το βρόγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της δήθεν βοήθειάς του και των δήθεν αναπτυξιακών προσανατολισμών του, οι οποίοι επιβάλουν όρους καταστροφής.
Για την Ελλάδα είναι λεηλασία. Και βεβαίως είναι ευρωπαϊκός ο μηχανισμός, αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση για την οποία μιλάτε είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση του κεφαλαίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία εξελίσσεται σε μία ατμομηχανή κατεδάφισης κοινωνικών και εργασιακών σχέσεων, υπερεθνική ατμομηχανή. Γιʼ αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση μιλάμε.
Μιλάμε για την Ευρωπαϊκή Ένωση που χρησιμοποίησε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τη «βρώμικη δουλειά» σε χώρες- μέλη της εκτός ευρωζώνης, Ουγγαρία, Εσθονία. Και τώρα και μέσα στην ευρωζώνη. Μέσα στην Ελλάδα, που έχει μετατραπεί σε πειραματόζωο. Αυτό γίνεται. Σε αυτή τη φάση εγκωμιάζετε τον μηχανισμό. «Α, με την παρέμβασή μας φτιάξαμε και μηχανισμό σωτηρίας της ευρωζώνης!» Αυτός ο μηχανισμός, είναι μηχανισμός διάλυσης, ό,τι κοινωνικού και εργασιακού έχει επιτευχθεί στη χρονική ιστορία και στη ιστορική διαδρομή των ευρωπαϊκών χωρών.
Και μέσα από την Ελλάδα γίνεται το πείραμα μίας κατεδάφισης με τη χειρότερη μορφή. Κάνετε ιστορικό έγκλημα. Υποθηκεύετε το μέλλον της χώρας. Παραδίδετε τη χώρα σε μία νέα οικονομική «κατοχή». Μετατρέπετε τη χώρα σε μισοαποικία, σε προτεκτοράτο και «μπανανία», αντεργατικό πρότυπο.
Μας φέρνετε εδώ αυτή την Οδηγία-μίνι Μπολκενστάιν για να μας πείτε ότι θα εφαρμόσετε το εργατικό δίκαιο στην Ελλάδα; Ποιο εργατικό δίκαιο; Πείτε μου ποιο εργατικό δίκαιο. Έχει διαλυθεί, το έχετε καταργήσει στον ιδιωτικό τομέα. Τυπικά υπάρχουν κάποια, στοιχειώδη, δικαιώματα τα οποία δεν εφαρμόζονται πουθενά στον ιδιωτικό τομέα. Ας τολμήσει κάποιος να μιλήσει στον ιδιωτικό τομέα σήμερα να δούμε τί προστασία έχει και πού πάει και πού βρίσκεται την άλλη ημέρα. Έτσι θα προστατεύσετε τα εργασιακά δικαιώματα; Φέρνοντας τώρα παραρτήματα υπηρεσιών απʼ όλη την Ευρώπη εδώ στην Ελλάδα, με θυγατρικές και πρακτορεία; Και θα προστατευθούν τα δικαιώματα των εργαζομένων εάν θα έρθει φτηνό εργατικό δυναμικό από άλλες χώρες;
Με το νομοσχέδιο αυτό, αυτό το οποίο θα συντελεστεί, είναι μία υπερσυγκέντρωση, πλέον, δραστηριοτήτων στις υπηρεσίες από λίγες εταιρείες που έχουν την τεχνογνωσία, την οργανωτική δυνατότητα και τα κεφάλαια να παίξουν αυτόν το ρόλο. Και χώρες σαν την Ελλάδα είναι υποχρεωμένες να συνθλιβούν μέσα από τέτοιου είδους Οδηγίες. Από τη μία, από τις χώρες που είναι πιο προωθημένες τεχνολογικά, οργανωτικά και από άποψη κεφαλαιακής δυνατότητας και δομής και από την άλλη, από τις χώρες οι οποίες έχουν διαλύσει, απολύτως, κάθε εργασιακό δικαίωμα. Έτσι, η Ελλάδα σε αυτό το σάντουιτς, δεν έχει καμία προοπτική.
Προστατέψτε επιτέλους τα δικαιώματα των εργαζομένων της χώρας! Αυτοί οι μηχανισμοί του νομοσχεδίου της απελευθέρωσης και της ελεύθερης εγκατάστασης πλέον των υπηρεσιών, όχι μόνο δεν θα ενισχύσουν καμία απασχόληση, ιδιαίτερα σε αυτή την φάση, αλλά θα αποδυναμώσουν πλήρως και τις θέσεις εργασίας που υπάρχουν ήδη με ενίσχυση και περαιτέρω κλιμάκωση της ανεργίας.
Από αυτά τα τερατουργήματα που γίνονται στην Ευρώπη των απελευθερωμένων αγορών, οι συνέπειες είναι οδυνηρότατες. Για τον κόσμο της εργασίας, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και για χώρες σαν την Ελλάδα, των οποίων έχει διαλυθεί ο παραγωγικός ιστός.
Εναλλακτικές λύσεις; Βεβαίως υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και αυτή την ώρα. Δεν είναι μονόδρομος ο μηχανισμός Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Κανένας μονόδρομος δεν υπάρχει. Όλη η ανθρώπινη ιστορία είναι ιστορία από μονόδρομους που έχουν διαλυθεί, κατακρεουργηθεί και καταρρεύσει από τους λαούς και τους αγώνες τους.
Οι κυρίαρχοι λέγανε πάντοτε για το καθεστώς τους, τις αποφάσεις τους, τις επιλογές τους, ότι είναι μονόδρομος. Σαρωμένοι μονόδρομοι είναι όλη η ανθρώπινη ιστορία και ευτυχώς. Θα σαρωθούν, λοιπόν, αυτοί οι δικοί σας μονόδρομοι, διότι δεν έχουν καμία αξία, καμία προοπτική.
Καμία χώρα δεν μπορεί να δεχθεί -και μάλιστα ένα ιστορικό έθνος- τον ξεπεσμό του. Κανένας λαός δεν μπορεί να δεχθεί να πατιέται και να τσαλαπατιέται η αξιοπρέπειά του. Κανένας εργαζόμενος δεν πρόκειται να δεχθεί και ειδικά στην Ελλάδα, που έχει αντιστασιακή παράδοση, να συνθλιβεί και να μην έχει κανένα δικαίωμα. Να έχει υποχρεώσεις, αλλά χωρίς δικαιώματα.
Και τώρα, αυτή τη στιγμή, μια Κυβέρνηση, που ήθελε στοιχειωδώς να προασπίσει τα συμφέροντα της χώρας και να αντισταθεί, είχε επιλογές. Είχε επιλογές να διεκδικήσει πρώτα απʼ όλα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση μια άλλη δανειοδότηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία έρχεται και δανείζει με 1% τις εμπορικές τράπεζες και το δημόσιο βγαίνει στις αγορές και ληστεύεται με spread και επιτόκια που φθάνουν τώρα το 8%. Γιατί δεν διεκδικείτε αυτό το πράγμα; Γιατί δεν το λέτε; Ούτε καν το ψελλίζετε. Είναι λογικό, είναι δίκαιο, μέσα στην Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να κάνει αυτή τη χαριστική μεταχείριση των τραπεζών και μάλιστα με ενέχυρο τα δήθεν αφερέγγυα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου;
Δεύτερον, παράλληλα με αυτό και ταυτόχρονα, να ζητήσετε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους -το οποίο βγήκατε σήμερα να το αντικρούσετε με μεγάλη ευκολία- για επαναρύθμισή του. Μια ρύθμιση όπου θα διεκδικήσουμε να διαγραφεί ένα μεγάλο μέρος και να μειωθούν τα επιτόκια και οι χρονικοί ορίζοντες κατάληξης του χρέους.
Το χρέος αυτό, δεν είναι χρέος του ελληνικού λαού. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να το αναγνωρίσει ο ελληνικός λαός αυτό το χρέος. Αυτό το χρέος είναι χρέος της οικονομικής και της πολιτικής ελίτ της χώρας. Αυτή «αξιοποίησε» αυτό το χρέος, το κατασπατάλησε. Δεν αξιοποιήθηκε αυτό το χρέος για την ανάπτυξη της χώρας, για την παραγωγική της ανασυγκρότηση, για την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Λεηλατήθηκαν αυτά τα χρήματα από μία εγχώρια και πολυεθνική ολιγαρχία και κυρίως από το εγχώριο και το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Και από αυτό το χρέος επωφελούνται τώρα οι διεθνείς τοκογλύφοι και κερδοσκόποι και θα επωφελούνται μέχρι να πιουν και την τελευταία σταγόνα αίματος αυτής της χώρας.
Δεν μπορεί να αναγνωριστεί αυτό το χρέος και πρέπει να βγείτε δυνατά να τα πείτε αυτά τα πράγματα, αν θέλετε να προασπίσετε τα συμφέροντα της χώρας. Γιατί δεν μπορεί να το αποπληρώσει το χρέος η χώρα. Δεν μπορεί να το αποπληρώσει. Δεν γίνεται να το αποπληρώσει πλέον. Σʼ αυτό το σημείο έχει φθάσει. Εκτός αν εξοντωθεί ο πληθυσμός. Αν τον εξοντώσετε, όπως οι Ισπανοί εξόντωσαν τους Ινδιάνους. Και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να φέρετε, επειδή δεν μπορεί να αποπληρωθεί το χρέος, μία εκδοχή του είναι να κάνει αυτό τη ρύθμιση με τους όρους του.
Προχωρήστε, λοιπόν, τολμηρά τώρα σε σύγκρουση βεβαίως με κατεστημένα και με δυνάμεις, αν θέλετε να υπερασπίσετε τη χώρα, ύστατη υπεράσπιση. Προχωρήστε σʼ αυτές τις τολμηρές κινήσεις.
Η άλλη επιλογή την οποία επιλέγετε ως σύντομο δρόμο –όπως μας είπε ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ, σύντομος δρόμος με αγκάθια κ.λπ.- είναι η ιστορική καταστροφή της χώρας. Θα τη ματαιώσει ο ελληνικός λαός αυτή την επερχόμενη καταστροφή. Αλλά, όμως, θα έχει γίνει μεγάλη ζημιά, ώσπου να ματαιωθεί. Και θα ματαιωθεί από τις γενικευμένες λαϊκές κινητοποιήσεις και από την επερχόμενη -μετά βεβαιότητας πλέον- καθολική λαϊκή εξέγερση.
Σας ευχαριστώ.