- Έχουμε ακούσει και του πρόταση του κ.Τσίπρα. Τελικώς η πρόταση του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ είναι δημοψήφισμα για το θέμα του ΔΝΤ;
Νομίζω ότι είναι μια πρόταση η οποία στις δεδομένες συνθήκες μπορεί να βοηθήσει στο να υπάρξει ένα ευρύτατο κοινωνικό μέτωπο απέναντι στην επιλογή της κυβέρνησης που έχει ήδη δρομολογηθεί. Εάν συνειδητοποιήσει το μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας τι σημαίνει αυτή η επιλογή-πέρα από τις ολέθριες οικονομικές επιπτώσεις, στο ασφαλιστικό, στα εισοδηματικά, στην ανεργία, στο κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων –στην διαμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα. Άρα, πρέπει να καταλάβουμε ότι αλλάζει η Ελλάδα όπως την γνωρίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες.
- Για να αποσαφηνίσουμε. Η πρότασή σας θα αφορά μόνο την εμπλοκή του ΔΝΤ ή συνολικότερα την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης;
Αφορά τον συγκεκριμένο μηχανισμό αυτή την στιγμή όπου ουσιαστικά είναι ένας μηχανισμός ο οποίος κινείται στη λογική του ΔΝΤ. Διότι βλέπετε δυστυχώς ότι τελικά η Ευρώπη δεν κατόρθωσε να διαμορφώσει έναν δικό της μηχανισμό ο οποίος θα στηρίζεται στη λογική της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας. Αυτή τη στιγμή, εμφανίζεται η αδυναμία της Ευρώπης η οποία αποκαλύπτει ένα διαχρονικό δομικό έλλειμμα στον τρόπο που στήθηκε η ευρωζώνη. Την ίδια στιγμή, ανοίγει ένας διάλογος που θέτει αυτό το ζήτημα, την ανάγκη διαμόρφωσης νομοθετικών πλαισίων, δομικών αλλαγών που θα απαντούν σε τέτοιου είδους προβλήματα. Με βάση και το γεγονός ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι μόνο ένα αυστηρά ελληνικό πρόβλημα αλλά είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα, πρέπει η δική μας Αριστερά να θέσει με ένα επιθετικό τρόπο την δική της αντίληψη σʼ αυτή την συζήτηση που έχει ανοίξει. Και ήδη με έναν άτυπο τρόπο έχει τεθεί το θέμα της αλλαγής των ευρωπαϊκών συνθηκών. Είναι πολύ χαρακτηριστικός ο διάλογος που γίνεται αυτή τη στιγμή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από όλες τις πτέρυγες. Είναι πολύ χαρακτηριστικό αυτό που γράφουν και σήμερα οι εφημερίδες ότι ο κ. Θαπατέρο και η Λαγκάρντ σκέφτονται να υπάρξουν αλλαγές στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης ενός νέου νομοθετικού πλαισίου.
- Βλέπετε να διαμορφώνονται οι αναγκαίες πολιτικές συμμαχίες πέρα των ορίων του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ για να προωθηθεί η ιδέα του δημοψηφίσματος;
Χθες είχαμε τη δημόσια τοποθέτηση δέκα επιστημονικών φορέων όπου ακριβώς έθεσαν το τι σημαίνει να έρθει στην Ελλάδα το ΔΝΤ. Τι σημαίνει κυρίως και στο επίπεδο του πολιτικού, της δημοκρατίας. Διότι αντιλαμβάνεστε ότι θα εγκατασταθούν στην Ελλάδα, χωρίς κανέναν έλεγχο και καμιά δημοκρατική και πολιτική νομιμοποίηση, τεχνοκράτες οι οποίοι θα αποφασίζουν για το οποιοδήποτε νομοθετικό έργο το οποίο θα υπάρχει από εδώ και πέρα.
- Αυτή η διαδικασία δημοψηφίσματος δεν θα χρειάζεται 5 ή 6 μήνες; Γιατί το ΔΝΤ από ότι φαίνεται μάλλον θα είναι εδώ το πολύ σε ένα μήνα.
Αυτό συνδέεται με ένα άλλο ερώτημα το οποίο μας θέτουν. Εάν τελικά είναι μονόδρομος η επιλογή της προσφυγής σʼ αυτό το συγκεκριμένο μηχανισμό, τον κοινό του ΔΝΤ και της ευρωζώνης. Μονόδρομος γίνεται μια επιλογή αν έχεις προηγούμενα στρώσει το δρόμο. Και το ίδιο ερώτημα μας το έθεταν και πριν λίγους μήνες όταν λέγαμε για τις εναλλακτικές διεξόδους που υπήρχαν, σχετικά με την προσπάθεια δημιουργίας συμμαχιών, την δυνατότητα να υπάρξει απευθείας δανεισμός από την ΕΚΤ. Το ίδιο λοιπόν ερώτημα θα θέσουν, με βάση τις εκτιμήσεις που υπάρχουν όχι μόνο από εμάς αλλά από το σύνολο του οικονομικού κόσμου σε σχέση με τα προβλήματα που θα υπάρξουν το φθινόπωρο ή του χρόνου με τα νέα μέτρα που τότε θα ζητήσουν. Άρα συνεχώς θα βρισκόμαστε μπροστά σʼ αυτό το ερώτημα. Και μʼ αυτό τον τρόπο θα υπάρχει πάντα ένας μονόδρομος.
Σήμερα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι μονόδρομος το ΔΝΤ. Το πρώτο βήμα για να μην γίνει τελικά αυτή η επιλογή, είναι να αντιληφθεί η ελληνική κοινωνία στην πλειοψηφία της τι σημαίνει ΔΝΤ και αυτή η συνειδητοποίηση δημιουργεί μια εκρηκτική δυναμική την οποία θα την λάβουν όλοι υπόψη.
- Όπως φαίνεται αυτό τριχοτομεί και το κυβερνών κόμμα.
Βεβαίως και υπάρχουν αυτή τη στιγμή διάφορες φωνές σε πολλούς πολιτικούς χώρους. Δεν ξέρω τι θα βγει τελικά αλλά σίγουρα στο κοινωνικό επίπεδο θα υπάρξουν αντιδράσεις που ήδη αυτό το συναντάμε όπως το είδαμε και σήμερα στην μεγάλη συγκέντρωση που έγινε με πρωτοβουλία της ΑΔΕΔΥ και των πρωτοβάθμιων σωματείων. Σήμερα πρέπει να εκπέμψουμε ένα μήνυμα προς τους νέους ανθρώπους να μην δεχτούν να ψαρώσουν, προς αυτούς που είναι σε παραγωγικές ηλικίες να συνειδητοποιήσουν ότι δεν θα πάρουν ποτέ σύνταξη και προς τους μεγαλύτερους ότι έχουν χρέος να μην παραδώσουν μια Ελλάδα στα παιδιά τους σαν και αυτή που θέλει να επιβάλει το ΔΝΤ. Είναι ένα ισχυρό μήνυμα και νομίζω ότι μπορεί να εκφραστεί μέσα ένα ηχηρό όχι μέσα από ένα δημοψήφισμα απέναντι στην επιλογή του ΔΝΤ.
- Υπάρχουν φωνές μέσα στο ΣΥΝ που θέλουν να αναβληθεί το επικείμενο Συνέδριο.
Καταρχήν, είναι γνωστό ότι έχουν δημοσιευθεί ήδη οι θέσεις και ουσιαστικά έχει αρχίσει ο διάλογος. Η κρίση που επικαλούνται όσοι σύντροφοι λένε ότι θα πρέπει να είναι η αιτία για αναβολή του Συνεδρίου, είναι κάτι το οποίο δεν πρόσκαιρο. Ούτως ή άλλως σύμφωνα με το καταστατικό μας θα έπρεπε να γίνει Συνέδριο τον προσεχή Φεβρουάριο. Τα προβλήματα της οικονομίας θα είναι και πάλι οξυμένα και τότε και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει εάν θα είναι χειρότερα. Αυτό όμως που αποτελεί πραγματική πρόκληση είναι εάν μέσα από το Συνέδριο κατορθώσουμε να πετύχουμε την αναγκαία συσπείρωση που δεν έχουμε τώρα ώστε να εκφωνήσουμε ένα συνεκτικό λόγο, κοινά συμφωνημένο, δημοκρατικά διαμορφωμένο απέναντι στην κρίση.
Θα μπορούσε ίσως κάποιος να σκεφτεί το ενδεχόμενο μιας αναβολής για κάποιο διάστημα εάν δεν είχαν κατατεθεί από όλες τις πλευρές, σε σχέση με το κείμενο των θέσεων, απόψεις οι οποίες τελικά δυναμιτίζουν αυτή την αναγκαία συσπείρωση που πρέπει να έχει ο χώρος μας μπροστά σʼ αυτές τις κρίσιμες εξελίξεις. Και αναφέρομαι σε απόψεις που μπορεί να θέτουν εν αμφιβόλω συνολικά το θέμα της πολιτικής συμμαχίας του ΣΥΡΙΖΑ ή για απόψεις που κάνουν διαφορετικές τελικά στρατηγικές αναγνώσεις όπως αυτές είχαν διαμορφωθεί από τα δυο τελευταία Συνέδρια και τα δυο προγραμματικά Συνέδρια του κόμματος.
- Για το κώδικα δεοντολογίας εμφάνισης στα ΜΜΕ των στελεχών του κόμματος, βλέπουμε ότι υπάρχουν διαφωνίες στον κώδικα αυτό. Ακούγεται ότι μπορεί να επιβληθεί ένα όριο εμφανίσεων τον μήνα. Πως λύνονται αυτά τα ζητήματα όταν κάθε μέσο ενημέρωσης μπορεί να επιλέξει ένα κομματικό στέλεχος του οποίου την άποψη θέλει να φιλοξενήσει;
Αυτό που ονομάζουμε κώδικα δεοντολογίας σε σχέση με την προβολή των στελεχών μας στα ΜΜΕ, δεν απευθύνεται στα ΜΜΕ. Είναι ένας κώδικας που απευθύνεται στο εσωτερικό του κόμματος έτσι ώστε να υπάρξει μια αναγκαία συνεννόηση ώστε να βγαίνει αυτός που γνωρίζει το θέμα εκεί που πρέπει στην αντίστοιχη συζήτηση, να είναι ενημερωμένο το κόμμα για το ποιο πρόσωπο θα το εκπροσωπήσει και να μην το μαθαίνουμε από τα τρέιλερ. Πρέπει όλοι να γνωρίζουμε ότι αυτός που καλείται, δεν καλείται μόνο με το επίθετό του αλλά και με την ιδιότητα του εκπροσώπου και του στελέχους του κόμματός μας. Άρα λοιπόν, το δεύτερο στοιχείο δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Μιλάμε για μια αναγκαία δημοκρατική εσωτερική συνεννόηση ανάμεσά μας η οποία πρέπει να υπάρξει. Δεν μπορεί να διαθλάται ο εκπεμπόμενος λόγος και το εκπεμπόμενο στίγμα του κόμματος με έναν θα έλεγα επιπόλαιο και άκρα υποκειμενικό τρόπο από το οποιοδήποτε στέλεχος που μπορεί να έχει κάποιες προνομιακές σχέσεις με το οποιοδήποτε μέσο. Αυτό δεν είναι τωρινό. Είναι ένα ζήτημα το οποίο το ζούμε πάρα πολλά χρόνια, έρχεται σʼ όλες στις συζητήσεις, στα Συνέδρια, στις Συνδιασκέψεις. Η συντριπτική πλειοψηφία του κόμματός μας νομίζω ότι πρέπει να δώσει τελικά εκείνη τη δύναμη στην όποια ηγεσία υπάρξει ώστε να υπάρξει ένα νοικοκύρεμα στην δημόσια εκπροσώπηση του κόμματος.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS