Ο Γιάννης Τόλιος, μέλος της Ε.Γ. του ΣΥΝ και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας την Τρίτη 27/4 στην Κέρκυρα σε εκπροσώπους τοπικών ΜΜΕ τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής:
Η χώρα έχει βυθιστεί στη δίνη μια πρωτοφανούς της κρίσης, της χειρότερης μεταπολεμικά, και δεν φαίνεται να υπάρχει δίχτυ προστασίας. Οι τεράστιες θυσίες των εργαζόμενων στο όνομα αντιμετώπισης της κρίσης έχουν ήδη γίνει βορά από τους κερδοσκόπους. Η ελληνική κυβέρνηση και η ΕΕ, βάζουν μπροστά το Δ.Ν.Τ. να κάνει τη «βρώμικη δουλειά» προσπαθώντας να κρύψουν τις ευθύνες τους. Ετοιμάζουν νέο κύκλο θυσιών και αίματος σε βάρος των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων. Σχεδιάζουν την οριστική κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος, δραστικές περικοπές σε συντάξεις και μισθούς, ξεπούλημα ότι έχει απομείνει από την δημόσια περιουσία, πλήρη ασυδοσία των αγορών σε βάρος της κοινωνίας. Πρόκειται για επιλογές που δεν αντιμετωπίζουν το δημόσιο χρέος το οποίο θα συνεχίσει να αυξάνει (από 125% του ΑΕΠ το 2009, θα φθάσει 167% του ΑΕΠ το 2014). Αντίθετα τα νέα αντιλαϊκά μέτρα θα βαθύνουν την ύφεση, την ανεργία, τη φτώχεια και περιθωριοποίηση. Βρισκόμαστε ως χώρα σε πολύ κρίσιμες στιγμές. Είναι επιτακτική ανάγκη να αποτραπούν τα νέα μέτρα που οι συνέπειες τους θα είναι οδυνηρές για δεκαετίες στην ελληνική κοινωνία.
Ο ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι υπάρχει εναλλακτική πολιτική και απορρίπτει την ιδέα του μονόδρομου προς το Δ.Ν.Τ. Καλεί του εργαζόμενους και όλο τον ελληνικό λαό να επιβάλλουν με τους αγώνες τους μια προοδευτική πολιτική εξόδου από την κρίση. Ιδιαίτερα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, καλεί όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς ανεξάρτητα από διαφορές, σε κοινή δράση, να μην περάσει ο οδοστρωτήρας του Δ.Ν.Τ. πάνω από τον ελληνικό λαό. Η εναλλακτική προοδευτική πρόταση εξόδου σημαίνει:
Δημοψήφισμα τώρα κατά της προσφυγής στο Δ.Ν.Τ. και απεμπλοκή από το «μηχανισμό στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Διεκδίκηση επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους (παράταση χρόνου αποπληρωμής, μείωση επιτοκίων, διαγραφή μέρους, κά), καθώς και χορήγηση έκτακτης δανειακής στήριξης από την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα με πολιτική απόφαση.
Εθνικοποίηση των μεγάλων τραπεζών με προοπτική όλου του χρηματοπιστωτικού συστήματος (τα 28 δις που δόθηκαν για τη στήριξη τους ξεπερνούν κατά πολύ το μετοχικό τους κεφάλαιο). Αξιοποίηση των λαϊκών αποταμιεύσεων για στήριξη προγραμμάτων ανάπτυξης.
Επεξεργασία προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, με ευρύ πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, αύξηση της απασχόλησης, του εισοδήματος και μείωση της ανεργίας.
Ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση με στόχο την πάταξη της φοροδιαφυγής και φοροκλοπής, δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών, αύξηση φορολογίας «εχόντων και κατεχόντων».
Άμεση περικοπή στρατιωτικών δαπανών, πρώτα απʼ όλα αυτών που εξυπηρετούν στρατηγικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ.
Επιστροφή κερδοφόρων ΔΕΚΟ στο δημόσιο έλεγχο και διεύρυνση σε νέους τομείς στρατηγικής σημασίας, με στόχο την ενίσχυση της ανάπτυξης και της απασχόλησης.
Προγράμματα στήριξης της αγροτικής παραγωγής και των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.
Χρηματοδότηση ασφαλιστικού συστήματος και στήριξη του δημόσιου τομέα υγείας, πρόνοιας, παιδείας και περιβάλλοντος.
Διασφάλιση αγοραστικής δύναμης μισθών και συντάξεων και στήριξης ανέργων. Ειδικά προγράμματα απασχόλησης ιδιαίτερα της νέας γενιάς, στον κοινωνικό και παραγωγικό τομέα.
Το παραπάνω πλαίσιο προοδευτικής εξόδου, αποτελεί την αφετηρία μιας συνολικότερης στροφής που πρέπει να γίνει στην οικονομική πολιτική για μια φερέγγυα διέξοδο από την κρίση. Ωστόσο δεν αρκεί. Χρειάζεται και ριζική ανατροπή του σημερινού συσχετισμού δυνάμεων υπέρ αυτών που αντιτίθενται στο νεοφιλελευθερισμό και επιζητούν μια προοδευτική διέξοδο με προοπτική το σοσιαλισμό.