«Καλούμαστε να συζητήσουμε και να ψηφίσουμε ή να καταψηφίσουμε ένα νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις, για το οποίο η Κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός της, δεν γνωρίζουν ακόμα αν οι ρυθμίσεις που προωθούνται, έχουν την έγκριση των πολιτικών κηδεμόνων εκ μέρους ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ, που έφερε στη χώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ . Κατά την άποψη του ΣΥΡΙΖΑ κινούνται ούτως ή άλλως σε αντεργατική και νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση. Ο κ. Υπουργός, νομίζω, πως γνωρίζει , ότι τα πάντα τελούν υπό την αίρεση του νέου τριετούς πακέτου που οι επιτηρητές ετοιμάζονται να παρουσιάσουν στην Κυβέρνηση.
Έχουμε διαφωνήσει πλήρως με αυτή την πολιτική, με αυτές τις επιλογές. Και έχουμε κάνει συγκεκριμένες προτάσεις εξόδου από την κρίση για την αναβάθμιση του παραγωγικού ιστού και του εργατικού δυναμικού της χώρας.
Μετά τις διαπιστώσεις του Πρωθυπουργού για την ύπαρξη του εργασιακού μεσαίωνα, έρχεται αυτό το νομοσχέδιο που στην ουσία νομιμοποιεί έντεχνα και εγγυάται την εύρυθμη και αρμονική λειτουργία του (του εργασιακού μεσαίωνα).
Τα προωθούμενα μέτρα με το σημερινό σχέδιο νόμου αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της συνολικής σας πολιτικής. Απορυθμίζετε τελικά την αγορά και τις εργασιακές σχέσεις, μέσα από τη δημιουργία ενός συστήματος ευέλικτων εργασιακών σχέσεων που επιτρέπουν και ενισχύουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων, τη μεγαλύτερη και πιο απρόσκοπτη κερδοφορία του κεφαλαίου και φυσικά τη κατάτμηση και τον αφοπλισμό του συνδικαλιστικού κινήματος των εργαζομένων.
Και νομίζω ότι αυτό είναι πεντακάθαρα μία ταξική επιλογή υπέρ των δυνάμεων του κεφαλαίου, για την οποία έχετε μια μεγάλη πολιτική στήριξη σε αυτήν την αίθουσα από τις πολιτικές δυνάμεις και της Νέας Δημοκρατίας και του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.
Εμείς θεωρούμε ότι αν δεν ξεσηκωθεί ο λαός, αν δεν κατέβει στους δρόμους για να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή, να πει όχι στους επικυρίαρχους του Ταμείου και στους οπαδούς της πολιτικής του στην Ελλάδα, οι προοπτικές για τη χώρα μας θα είναι δυσοίωνες.
Εμείς, ως ΣΥΡΙΖΑ, θα καταψηφίσουμε το σχέδιο νόμου «Εγγυήσεις για την εργασιακή ασφάλεια και άλλες διατάξεις». Δεν έχει καμία ουσιαστική εγγύηση σε ένα εργασιακό περιβάλλον που είναι και με τις δικές σας και με της Νέας Δημοκρατίας τις πολιτικές, τις ενέργειες και τις πράξεις, εντελώς ανασφαλές. Συνιστά –όπως λέγατε κι εσείς προ των εκλογών κ. Υπουργέ, εργασιακό μεσαίωνα.»
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας του Μ.Κριτσωτάκη από τα πρακτικά της Βουλής.
(1EP) ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΖʼ
Τρίτη 27 Απριλίου 2010
Αθήνα, σήμερα στις 27 Απριλίου 2010, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.08 συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Ζʼ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΛΕΒΕΝΤΗ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Το Σώμα παρέσχε την ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Επανερχόμαστε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης «Εγγυήσεις για την εργασιακή ασφάλεια και άλλες διατάξεις».
Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε στη συνεδρίασή της, της 22.4.2010, τη συζήτηση του νομοσχεδίου αυτού σε δύο συνεδριάσεις.
Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθεί το νομοσχέδιο επί της αρχής.
…………………….
ΜΙΧΑΗΛ ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, να εκφράσω τα ειλικρινή και θερμά μου συλλυπητήρια για τον Δημήτρη Τσάτσο.
Να πω ότι η γνωστή ιταλική κωμωδία του 1970 «Η εργατική τάξη πάει στον παράδεισο» παίρνει άλλο τίτλο τώρα και γίνεται: «Το ελληνικό δράμα του 2010» που επιγράφεται «Εγγυήσεις για την εργασιακή ασφάλεια και άλλες διατάξεις». Γενικά, νομίζω, ότι όλοι οι εργαζόμενοι, η εργατική τάξη της χώρας μας πάει στην ευελιξία, την ανασφάλεια και την ανεργία.
Αν δεν συσχετίσει κανείς το θέμα αυτό με τα εργασιακά, νομίζω ότι θα κάνει λάθος να το συσχετίσει κανείς με το φορολογικό και το εισόδημα, με την ανάπτυξη, που δεν προβλέπεται, με την οικονομία και την κρίση, με το ασφαλιστικό και με την διοικητική μεταρρύθμιση αλλά και τον «Καλλικράτη» και τον εκλογικό νόμο -που είναι τρία προϊόντα στην συσκευασία του ενός- και την ανεργία που είναι η πιο βαριά κοινωνική ασθένεια -που με τις πολιτικές όχι μόνο τις δικές σας, αλλά και της προηγούμενης Κυβέρνησης- γίνεται και εξελισσόμενη ασθένεια και καλπάζουσα και ανίατη.
Όλα, αυτά, έχουν σχέση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Και αυτό που λέγαμε: «Ήρθε ή δεν ήρθε», τώρα τέλειωσε! Είναι εδώ, είναι στην αντίληψή σας -και τη δική σας και της Νέας Δημοκρατίας- και είναι η ίδια φιλοσοφία που δημιούργησε την κρίση, που προσπαθείτε να την λύσετε με τον ίδιο τρόπο που δημιουργήθηκε.
Εχθές, έγινε ενημέρωση των τριών Επιτροπών της Βουλής, από τον κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος δεν είπε πολλά πράγματα. Είπε πολλά πράγματα τα οποία δεν είχαν σχέση. Κυρίως, ασχολήθηκε με τη Νέα Δημοκρατία, ασχολήθηκε λίγο με την κρίση, αλλά δεν μας είπε τι λέει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δεν μας είπε για τη σημερινή διαφαινόμενη κατάρρευση του Χρηματιστηρίου, για την εκτόξευση των spreads. Δεν μας είπε για τη διάλυση του ασφαλιστικού μας συστήματος που φαίνεται πια, περισσότερο, καθαρά ότι έρχεται. Δεν μας είπε για την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων που απαιτείται να γίνουν. Νομίζω ότι σήμερα, δεν υπάρχει Υπουργείο Εργασίας, όπως υπήρχε προχθές ή εχθές. Δεν υπάρχει και μια, εντελώς, αυτεξούσια Κυβέρνηση. Νομίζω, ότι αυτό ίσως και κάποιοι να το ήθελαν, για να μην είναι αδικαιολόγητοι εντελώς, να έχουν και κάποιες άλλες δικαιολογίες πέρα από την κρίση. Δεν μας είπε για το κύμα συνταξιοδότησης που φάνηκε σήμερα. Δεν μας είπε πώς θα υπολογίσουμε την αντίδραση της κοινωνίας -μια αντίδραση της κοινωνίας είναι αυτό- και πώς θα αντέξουν τα ταμεία. Και είναι μόνο οι πρώτες μέρες αυτές. Είναι μόνο οι πρώτες μέρες! ΄
Εγώ νομίζω ότι πρέπει να αφήσουμε όλοι -η Κυβέρνηση, κυρίως- στην άκρη εκείνο το εκνευριστικό, απαράδεκτο και αποπροσανατολιστικό μότο: «για όλα φταίει η Νέα Δημοκρατία». Φταίει βέβαια, αλλά και εσείς δεν είστε σε άλλη κατεύθυνση, γιʼ αυτό και δεν είστε άμοιροι ευθυνών, είστε στην ίδια λογική. Είστε και λίγο πιο γρήγοροι ή μάλλον πολύ πιο γρήγοροι. Σʼ αυτή τη χώρα, ποτέ δεν φταίει η, τωρινή, Κυβέρνηση. Φταίνε οι προηγούμενες, δεν πληρώνει κανείς και είναι αθώοι όλοι οι φταίχτες. Κανείς ποτέ δεν πλήρωσε. Τα κλεμμένα ποτέ δεν θα γυρίσουν -λέτε όλοι- πίσω. Αυτός είναι ένας άλλος λόγος που δεν θα γυρίσουν πίσω, και το έχουμε πιστεψει ότι δεν θα γυρίσουν πίσω.
Μας είπε ο κ. Πρωτόπαππας από την πλευρά του κυβερνόντος κόμματος να αφήσουμε τις σκοπιμότητες και να ψηφίσουμε το νομοσχέδιο. Εγώ νομίζω ότι πρέπει να δούμε ποιες είναι οι σκοπιμότητες και νομίζω ότι αυτό το νομοσχέδιο αν κανείς δει τη σκοπιμότητα, τι εξυπηρετεί δηλαδή και ποιους θα πρέπει άμεσα να αποσυρθεί.
Νομίζω ότι αν πει κανείς και ένα στίχο του Καβάφη θα περιγράφει την αισιοδοξία: «Τι νόμους, πιά, θα κάνουν οι συγκλητικοί; Οι βάρβαροι σαν έρθουν, θα νομοθετήσουν». Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι εδώ. Ομολογώ, ότι εγώ αισθάνομαι άβολα. Σήμερα, ότι έχω την αίσθηση ότι βιώνουμε μια περίεργη και ασυνήθιστη κατάσταση, ακόμα και στα πλαίσια της πρόσφατης κοινοβουλευτικής ιστορίας του τόπου, που εξελίσσεται προς τα κάτω.
Καλούμε να συζητήσουμε και να ψηφίσουμε ή να καταψηφίσουμε ένα νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις, για το οποίο η Κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός της, δεν γνωρίζουν ακόμα αν οι ρυθμίσεις που προωθούνται, έχουν την έγκριση των πολιτικών κηδεμόνων μας. Μολονότι -κατά την άποψη του ΣΥΡΙΖΑ- κινούνται ούτως ή άλλως σε αρκούντως αντεργατική και νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση.
Ο κ. Υπουργός, νομίζω, ότι γνωρίζει ότι τα πάντα τελούν υπό την αίρεση του νέου τριετούς πακέτου που οι επιτηρητές ετοιμάζονται να παρουσιάσουν στην Κυβέρνηση.
Και παρʼ όλα αυτά μας λέτε ότι υπερασπίζεστε κάτι το οποίο πιθανότατα δεν θα ισχύσει, γιατί απλά θα πρέπει να αλλάξει άμεσα και μάλιστα προς το χειρότερο. Ήδη έχει τρεις διαδοχικές αλλαγές σε ένα συγκεκριμένο άρθρο. Και είναι καίριο αυτό.
Δεν είναι αλήθεια ότι σας υπαγορεύουν οι αγορές και οι επιτηρητές περαιτέρω ελαστικοποίηση και απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, απελευθέρωση των απολύσεων και συρρίκνωση των εισοδημάτων των εργαζομένων; Δεν αληθεύει – όπως δηλώσατε και εσείς- ότι σας ζήτησαν να περικόψετε τον 13ο και τον 14ο μισθό; Εάν πράγματι διαφωνείτε με τέτοιου είδους προκλήσεις κύριοι της Κυβέρνησης νομίζω ότι πρέπει να αλλάξετε πολιτική.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΣΛΙΣΗΣ): Είπα όχι.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ: Είπατε όχι. Εμείς, λοιπόν, επιμένουμε. Και μπορείτε σήμερα να μας λέτε όχι. Αν, όμως, αύριο το κάνετε; Γιατί άλλα μας είπατε και για τούτο το νομοσχέδιο. Και θα σας επισημάνω ξανά τις τρεις αλλαγές, 100, 50,30 και εξαίρεση των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Να δούμε αν είναι και αυτό έτσι. Μακάρι να μην είναι.
Προφανώς είναι στη δική σας έμπνευση η προσπάθεια για περαιτέρω απορρύθμιση της ελληνικής αγοράς εργασίας, που ξεκινήσατε το περασμένο φθινόπωρο. Σας πρόλαβαν οι εξελίξεις και δεν είχατε τη δυνατότητα να συμπεριλάβατε στο νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα και άλλες ρυθμίσεις που νομιμοποιούν και επεκτείνουν τη νεοφιλελεύθερη ευελιξία με την υπόδειξη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι για μας σαφές ότι πολύ γρηγορότερα απʼ ότι φανταζόταν και ο πιο απαισιόδοξος οπαδός σας απαντήσατε στο ερώτημα που είχε θέσει ο Πρωθυπουργός «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα;». Και επιλέξατε φυσικά το δεύτερο, το βαφτίσατε στα ελληνικά «ευελφάλεια» για να γίνει πιο εύπεπτη, ίσως και λιγότερη κατανοητή.
Και νομίζω ότι προσφεύγετε στην «επιστημονική εγκυρότητα» της αυθεντίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Έχουμε διαφωνήσει πλήρως με αυτή την πολιτική, με αυτές τις επιλογές. Και έχουμε κάνει συγκεκριμένες προτάσεις εξόδου από την κρίση για την αναβάθμιση του παραγωγικού ιστού και του εργατικού δυναμικού της χώρας.
Εμείς θεωρούμε ότι αν δεν ξεσηκωθεί ο λαός, αν δεν κατέβει στους δρόμους για να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή, να πει όχι στους επικυρίαρχους του Ταμείου και στους οπαδούς της πολιτικής του στην Ελλάδα, οι προοπτικές για τη χώρα μας θα είναι δυσοίωνες.
Σήμερα, ανατρέπονται εργατικές κατακτήσεις δεκαετιών, ξεκινώντας από το 8ωρο μέχρι όλα εκείνα που συνηθίζονται να λέγονται στην απεργιακή συγκέντρωση της εργατικής Πρωτομαγιάς, τις οποίες οι εργαζόμενοι αυτής της χώρας τις κέρδισαν με αγώνες, με διωγμούς, με εξορίες και τις οποίες νομίζω ότι είναι διατεθειμένοι ή θα είναι αναγκασμένοι κυρίως οι νέοι και οι νέες να υπερασπιστούν ξανά με πείσμα και με αποφασιστικότητα.
Πάντως και ο εργασιακός μεσαίωνας θέλει την εγγύησή του. Και νομίζω ότι τούτο το νομοσχέδιο κάτι εγγυάται. Μετά τις διαπιστώσεις του Πρωθυπουργού για την ύπαρξη του εργασιακού μεσαίωνα, έρχεται και αυτό το νομοσχέδιο που στην ουσία νομιμοποιεί έντεχνα και εγγυάται την εύρυθμη και αρμονική λειτουργία του.
Κατʼ αρχήν διευκρινίζουμε ότι αυτό που αποτελεί κοινό τόπο στις συνειδήσεις σήμερα των εργαζομένων της χώρας είναι ότι , η ευελιξία, οι εργασιακές σχέσεις και η ασφάλεια δικαίου των μισθωτών αποτελούν έννοιες που είναι αντίρροπες και ανταγωνιστικές. Όσο και αν προσπαθείτε να πείτε για υπερρύθμιση ή απορρύθμιση κα για μια ισορροπία, νομίζω ότι αυτό που κυριαρχεί είναι η απορρύθμιση.
Προβλέπετε κανόνες που θεσπίζουν και ρυθμίζουν ευέλικτες μορφές απασχόλησης, που αποβλέπουν ευθέως στην ασφάλεια των εργαζομένων. Δεδομένου ότι η επινόηση και η προσφυγή των εργοδοτών σε αυτές τις μορφές –μέρος των οποίων επιλεκτικά μεταρρυθμίζετε με το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα- εξυπηρετούν ένα προφανή σκοπό, την μειωμένη προστασία που πηγάζει παραδοσιακά από την εργασιακή νομοθεσία μέσα από τη συρρίκνωση του άμεσου και του έμμεσου εργασιακού κόστους.
Τα προωθούμενα μέτρα με το σημερινό σχέδιο νόμου αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της συνολικής σας πολιτικής. Τα ανέφερα και παραπάνω, δηλαδή, απορυθμίζετε τελικά την αγορά και τις εργασιακές σχέσεις, δεν τις ρυθμίζετε μέσα από τη δημιουργία ενός συστήματος ευέλικτων εργασιακών σχέσεων που επιτρέπουν και ενισχύουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων, τη μεγαλύτερη και πιο απρόσκοπτη κερδοφορία του κεφαλαίου και φυσικά τη κατάτμηση και τον αφοπλισμό του συνδικαλιστικού κινήματος των εργαζομένων.
Δεν προβλέπετε τίποτα για το πώς θα συνδικαλιστούν αυτοί οι καινούριοι εργαζόμενοι, επισφαλώς όπως λέγεται σωστά ή λάθος. Και νομίζω ότι αυτό είναι πεντακάθαρα μία ταξική επιλογή υπέρ των δυνάμεων του κεφαλαίου. Και νομίζω ότι έχετε μια μεγάλη πολιτική στήριξη σε αυτήν την αίθουσα από τις πολιτικές δυνάμεις και της Νέας Δημοκρατίας, που κρατά χαμηλούς τόνους και του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού που μάλιστα έχει και υψηλούς τόνους σε αυτό.
Να δούμε τώρα το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου. Και να πούμε ότι σε αυτό το περιβάλλον της οικονομικής ύφεσης και της κρίσης, που σοβεί στην χώρα και στην Ήπειρο, αλλά και στον κόσμο ολόκληρο, το ελάχιστο για το οποίο θα έπρεπε να μεριμνήσει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου θα ήταν η αναζήτηση τρόπων αυξημένης προστασίας του αδύναμου πόλου, δηλαδή, των εργαζομένων και των εργασιακών σχέσεων.
Εντούτοις η κατάληξη του τετράμηνου διαλόγου, που εμείς λέμε ότι ήταν ψευδής και ατελής, σε επίπεδο αποκλειστικά εμπειρογνωμόνων των κοινωνικά εταίρων, ήταν κοινωνικά και πολιτικά απαράδεκτη. Σημειωτέων ότι απορρίφθηκαν συλλήβδην και δεν συμπεριλαμβάνονται στο τελικό κείμενο του νομοσχεδίου η συντριπτική πλειοψηφία των προτάσεων των εκπροσώπων της εργατικής πλευράς.
Το πρώτο που θέλουμε να επισημάνουμε είναι ότι μεγαλύτερο ενδιαφέρον συγκεντρώνουν όσα πεδία των εργασιακών σχέσεων δεν εμπεριέχονται στο σχέδιο νόμου που συζητάμε, παρά όσα ρυθμίζονται. Αυτά κύριε Υπουργέ εξαιρέθηκαν από το διάλογο, άρα και από τελικό κείμενο. Και αυτά είναι οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις που αφορούν σε τουλάχιστον 450.000 εργαζόμενους.
Και πρόκειται συγκεκριμένα για τους απασχολούμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και προσωρινής απασχόλησης στο δημόσιο που είναι 100.000, στον ιδιωτικό τομέα που είναι 250.000, για τους εργαζόμενους με κάθε τύπο εργολαβιών που είναι 60.000, για τους εργαζόμενους που δανείζονται με γνήσιο τρόπο μεταξύ των εταιρειών στα πλαίσια ενός ομίλου επιχειρήσεων που είναι 20.000 και για τους χιλιάδες εργαζόμενους με καθεστώς stage, των οποίων το καθεστώς απασχόλησης κρίθηκε απαράδεκτο για το δημόσιο τομέα αλλά θεμιτό.
Σύμφωνα με την ηγεσία του Υπουργείου όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι δεν αντιμετωπίζουν εργασιακή ανασφάλεια, άρα δεν χρειάζεται να μπουν στο νομοσχέδιο που συζητάμε. Το δεύτερο είναι ότι για τις κατηγορίες εκείνες τις οποίες αναφέρει το νομοσχέδιο τα νέα δεν είναι καλά και είναι και ανησυχητικά, για τους ψευδοαπασχολούμενους, μιλάμε για 300.000 κόσμο. Κατʼ αρχή δεν θεσπίζεται το γενικό τεκμήριο της εξαρτημένης εργασίας υπό την έννοια ότι ο εργοδότης θα έφερε το βάρος της απόδειξης του αντιθέτου. Απλά εφʼ όσον ο εργαζόμενος με μπλοκάκι τολμήσει να αποδείξει ότι συμβάλλεται κατά κύριο αποκλειστικό τρόπο με ένα εργοδότη για τουλάχιστον για εννέα μήνες, όπως το διαμορφώσατε τελικά, θα είναι δυνατόν να κριθεί έπειτα από μακρύ και κατά κανόνα δικαστικό αγώνα – όπως προβλέπουμε εμείς- ότι πρόκειται εξαρχής για εξαρτημένη εργασία.
Σε ότι αφορά στη μερική απασχόληση η βασικότερη καινοτομία είναι η επέκταση και στις ΔΕΚΟ. Η προσαύξηση του 10% στις επιπλέον ώρες εργασίας αφʼ ενός υπολείπεται του ελάχιστου ορίου του 25% με το οποίο προσαυξάνεται η αμοιβή για την υπερεργασία των πλήρως απασχολούμενων, αφετέρου συναντάει ήδη λυσσαλέες αντιδράσεις από την εργοδοτική πλευρά η οποία σε επιστολή προς το Υπουργείο διαμαρτύρεται για την δυσβάσταχτη αύξηση του εργασιακού κόστους.
Σε σχέση με τον κατʼ επάγγελμα δανεισμό μέσω εταιρειών προσωρινής απασχόλησης μπορεί το όριο των 16 μηνών να περιορίζεται στο 10μηνο, αλλά η εξαίρεση του 18μήνου σε περίπτωση αναστολής της εργασιακής σχέσης άλλου εργαζόμενου, ανοίγει διάπλατα την πόρτα για κάθε μορφής καταστρατήγησης.
Αντίστοιχα με την απαγόρευση ανανέωσης σύμβασης δανεισμού εντός 45 ημερών, απλά θεσπίζεται τυπικά νόμιμη διακοπή του μόνιμου δανεισμού ενός εργαζόμενου, ενώ η δυνατότητα δανεισμού του ίδιου εργαζόμενου στην ίδια επιχείρηση μέσω πολλών ΕΠΑ, διατηρείται ανέπαφη.
Το τρίτο σε αυτή την περίπτωση είναι και το πιο εξοργιστικό ότι έχουμε άτακτη υποχώρηση στις πιέσεις που δεχθήκατε από τους εργοδότες σε κάποιες από τις ελάχιστες ρυθμίσεις του νομοσχεδίου που ήταν θετικές. Ενδεικτικά στο άρθρο 1 διπλασιάζεται αρχικά ο χρόνος που απαιτείται για την τεκμηρίωση εξαρτημένης εργασίας κατά την ύπαρξη σύμβασης έργου ή παροχής υπηρεσιών από τρεις σε έξι μήνες. Και επειδή και αυτό άφησε ανικανοποίητους τους εργοδότες το τριπλασιάσατε και το ορίζετε πλέον στους εννέα μήνες.
Στο άρθρο 8 μειώνεται αρχικά από 100 σε 50 η προσαύξηση στο καταβαλλόμενο ημερομίσθιο για την εργασία που παρέχεται την έκτη εβδομάδα, το Σάββατο ή και όχι μόνο το Σαββάτο κατά παράβαση του συστήματος της πενθήμερης εργασίας. Και επειδή και αυτό δυσαρέστησε το κατεβάσατε στο 30%.
Είναι δώρο στους εργοδότες. Μην πείτε στους ξενοδοχοϋπαλλήλους στην Κρήτη, στα Δωδεκάνησα ότι κάνατε λάθος. Αυτή είναι η φιλοσοφία σας, αυτό είναι το σωστό για σας. Αν έχετε κάνει λάθος βγάλτε το τώρα.
Όταν θα ομολογηθεί γενικά η αποτυχία σας, τι θα πείτε σε όλο τον ελληνικό λαό, αλλά κυρίως τι θα πείτε σε αυτούς τους εργαζόμενους που τραβάνε περισσότερο βάρος από όλους τους υπόλοιπους.
Είναι προφανής, λοιπόν, η εξάρτηση από συμφέροντα και είναι προφανές ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι ψευδεπίγραφο.
(AM)
(SM )
Θα ήθελα να τονίσω ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι η ελληνική εκδοχή της lex security. Δεν καταργεί, αλλά «ρυθμίζει» ανάποδα, δηλαδή και κατά συνέπεια θεσμοθετεί πλήρως τον εργασιακό μεσαίωνα εξαιτίας της αποσπασματικότητας, επειδή υπάρχουν αντιφατικές επιλογές επαναρρύθμισης ευέλικτης εργασίας και επειδή με την επιλεκτική αποσπασματικότητα των μέτρων απέναντι στην ευελιξία από τις νέες ρυθμίσεις εξαιρούνται με επιμονή οι πλέον εκτεταμένες πρακτικές ευελιξίας.
Το ίδιο αποσπασματικές σε ένα νομοσχέδιο που ενισχύει την ελληνική εκδοχή της lex security, είναι και οι ρυθμίσεις που προτείνετε για την υγεία, την πρόνοια και την κοινωνική ασφάλιση. Και επειδή, πλέον, η επικαλούμενη θεσμική θωράκιση με πρόσθετα δικαιώματα των ευέλικτα απασχολούμενων που προβλέπονται από τις νέες ρυθμίσεις –«μπλοκάκια», μερική απασχόληση κι όλα τα συναφή- απέχει σημαντικά από το να προσδώσει το παραμικρό αίσθημα της ασφάλειας στις ευέλικτες αυτές κατηγορίες πληθυσμού, νομίζω ότι είναι κάπως αντίθετο απʼ ότι επιγράφεται, εντελώς αντίθετο.
Ο Πρόεδρος του Λ.Α.Ο.Σ. χθες δήλωσε στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης, ότι εξαιτίας της προσφυγής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο -και όλα τα υπόλοιπα- φοβάται μήπως ξεσηκωθεί ο ελληνικός λαός.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Εγώ θέλω να σας πω ότι εμείς ελπίζουμε ότι μπορεί να ξεσηκωθεί -και θα ξεσηκωθεί ο ελληνικός λαός- και αυτό το θεωρούμε ότι είναι η μόνη λύση και είναι η μοναδική διέξοδος που μπορεί να υπάρξει.
Επειδή δεν έχω άλλο χρόνο, θέλω να πω ότι σε επιμέρους ζητήματα, όπως είναι αυτά που προβλέπονται από τις ενσωματωμένες πια διατάξεις για το φάρμακο, την υγεία, τον Ο.Γ.Α. και τον Ο.Α.Ε.Ε., αλλά και για κάποια επιμέρους που μπορεί να φαίνονται μικρά, αλλά είναι πολύ σημαντικά για κάποιες ομάδες πληθυσμού, θα πω ότι θα κάνουμε κάποιες προτάσεις. Είναι φανερό ότι εκεί υπάρχει προχειρότητα. Είναι θετικό που βάλατε την κυστική ίνωση στο χαρτί που μας δώσατε τώρα μόλις, αλλά δείχνει από την άλλη μεριά μία προχειρότητα, η οποία πρέπει να καλυφθεί.
Θα καταψηφίσουμε, λοιπόν, το σχέδιο νόμου «Εγγυήσεις για την εργασιακή ασφάλεια και άλλες διατάξεις». Δεν έχει καμία ουσιαστική εγγύηση σε ένα εργασιακό περιβάλλον που είναι και με τις δικές σας και με της Νέας Δημοκρατίας τις πολιτικές, τις ενέργειες και τις πράξεις, εντελώς ανασφαλές. Συνιστά –όπως λέγατε κι εσείς προ των εκλογών- εργασιακό μεσαίωνα.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε τον κ. Κριτσωτάκη.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS