Σήμερα είναι μια αποφράδα μέρα για την Ελλάδα, τον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους της χώρας μας. Διότι μια Κυβέρνηση παραδομένη στις αγορές, φέρνει με λογικές εξπρές, με λογικές στην ουσία πολιτικού πραξικοπήματος, να ψηφίσει ένα νομοσχέδιο που κατεδαφίζει κυριολεκτικά κοινωνικές και εργασιακές κατακτήσεις ενός αιώνα. Και όχι μόνο αυτό. Κατεδαφίζοντας αυτές τις εργασιακές και κοινωνικές κατακτήσεις, οδηγεί τη χώρα στην οικονομική άβυσσο.
Κυρίες και κύριοι, εγώ θα ξεκινήσω τα λίγα λεπτά που έχω από το πιο, υποτίθεται, ισχυρό σημείο που έχει η Κυβέρνηση, η οποία με κομπορρημοσύνη μας λέει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, δεν υπάρχει εναλλακτικός δρόμος από αυτόν που προτείνει, δηλαδή τον μονόδρομο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το μονόδρομο του κοινωνικού και εργασιακού μεσαίωνα.
Κύριοι της Κυβέρνησης, οφείλετε να γνωρίζετε ότι όλη η ανθρώπινη ιστορία, ευτυχώς, είναι γεμάτη από κατεστραμμένους και ανατιναγμένους μονόδρομους σαν και αυτούς που προτείνετε. Και ευτυχώς, λέω, διότι έτσι είχε προχωρήσει η ανθρωπότητα. Αυτή την ώρα είχατε πλήθος εναλλακτικών λύσεων, προκειμένου να αποφεύγετε αυτές τις μεσαιωνικές καταστάσεις.
Αυτή την ώρα που μιλάμε, κύριοι της Κυβέρνησης και κύριοι συνάδελφοι, το έχω πει πολλές φορές σε αυτή την Αίθουσα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δανειοδοτεί με ενέχυρο τα δήθεν αφερέγγυα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, τις Εμπορικές Τράπεζες της Ελλάδας με το χαριστικό και προνομιακό επιτόκιο του 1%.
Μιλάμε για αθρόα χρηματοδότηση, βραχυπρόθεσμη, η οποία αρπάζεται από τις τράπεζες και αυτή τη στιγμή οι τράπεζες έχουν πάνω από 50.000.000.000 ευρώ, τέτοιες οφειλές δανειοδότησης. Που πήγαν αυτά τα λεφτά;
Ερχόσαστε επιπλέον με αυτή τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και το πρώτο που κάνετε είναι να φτιάξετε ένα ταμείο για την δήθεν ασφάλεια των τραπεζών και να πηγαίνουν από αυτή τη χρηματοδότηση τα 10.000.000.000 ευρώ για την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών.
Σας ρωτώ: Γιατί κάνετε αυτά τα αίσχη; Γιατί δεν τα καταγγέλλετε; Γιατί δεν έχετε διεκδικήσει μέχρι τώρα κάτι που είναι απόλυτα δίκαιο, ανθρώπινο, λογικό και ρεαλιστικό, να υπάρχει χρηματοδότηση απευθείας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με επιτόκιο ανάλογο, τουλάχιστον, με αυτό που χρηματοδοτεί τις Εμπορικές Τράπεζες; Γιατί δεν το προτείνετε; Δεν είναι δίκαιο;
Εκτός και αν συμφωνείτε με τον άγριο αυτό μονεταρισμό μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία δουλεύει για τις τράπεζες και μόνο για τις τράπεζες, αποκλειστικά για τις κεφαλαιαγορές και το χρηματιστικό κεφάλαιο. Μάλλον, όμως, συμφωνείτε με αυτή την λογική, γιʼ αυτό κιόλας και δεν το προτείνατε, δεν το έχετε διεκδικήσει.
Μια άλλη πρόταση, μια εναλλακτική λύση που θα μπορούσε τώρα να γίνει. Αυτή η πρόταση δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα, αλλά και όλη την Ευρωζώνη και όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι όπως πάνε τα πράγματα, το μπούμερανγκ αυτό που ξεκίνησε θα εξελιχθεί και θα κατεδαφίζει και άλλες χώρες και θα βάλει σε κρίση και σε αποσυνθετικές διαδικασίες την ίδια την Ευρωζώνη και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι βεβαία πια αυτή η κατάληξη, μόνο άνθρωποι που έχουν κλείσει τα μάτια τους και τα αυτιά τους, όπως το είχατε κάνει με την κρίση που ερχότανε και με άλλα γεγονότα, δεν μπορούν να δουν αυτές τις εξελίξεις και επομένως να σηκώσουν το ανάστημα τους.
Δεύτερη πρόταση, επαναδιαπραγμάτευση για τη νέα ρύθμιση του χρέους. Γιατί δεν την διεκδικείτε; Το χρέος αυτό είναι παράλογο, δεν το οφείλει ο ελληνικός λαός και δεν είναι υπόλογος ο ελληνικός λαός για αυτό το χρέος. Το χρέος αυτό δεν μπορεί να αποπληρωθεί πλέον, εκτός και αν εξοντωθεί ο ελληνικός λαός, όπως εξοντώθηκαν οι γηγενείς αυτόχθονες της Λατινικής Αμερικής από τους Ισπανούς κατακτητές.
Επομένως, η επαναδιαπραγμάτευση για τη νέα ρύθμιση του με όρους ευνοϊκούς για να δοθεί ανάσα στην χώρα ήταν το απόλυτα λογικό αίτημα, η απόλυτα λογική διεκδίκηση. Γιατί δεν το επιχειρήσατε; Θα ήσασταν οι μόνοι που θα το κάνατε; Δεκάδες χώρες στο πλανήτη, επιτυχώς, έχουν ανοίξει τέτοιες διαδικασίες προκειμένου να πάρουν ανάσα, αντί να μπουν στο σφαγείο αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Εναλλακτικές λύσεις υπήρχαν πάρα πολλές. Έπρεπε ο τόπος, όμως, να είχε μια κυβέρνηση που στοιχειωδώς θα ήθελε να υπερασπίσει τα συμφέροντα και της χώρας και του ελληνικού λαού. Εσείς είσαστε μια Κυβέρνηση απολύτως παραδομένη στις κεφαλαιαγορές και στα διευθυντήρια και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της παγκοσμιοποίησης.
Φτάσαμε σε αυτό το έκτρωμα, έτσι με αυτόν τον δήθεν μονόδρομο. Σε αυτό το έκτρωμα, το οποίο τι κάνει, κυρίες και κύριοι; Καταλύει το Σύνταγμα. Διαβάστε την έκθεση –και μου κάνει εντύπωση που δεν είπε κανείς τίποτα- της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής για τις διατάξεις του νομοσχεδίου, καταπέλτης για την αντισυνταγματικότητα τους.
Με ποιο δικαίωμα ερχόσαστε σε μια νύκτα και καταστρατηγείτε τις συλλογικές συμβάσεις; Καταστρατηγείτε την εθνική συλλογική σύμβαση, το κατώτατο ημερομίσθιο.
Με ποιο δικαίωμα εισάγετε τις επιχειρησιακές συμβάσεις κάτω από τις κλαδικές και κάτω από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση; Με ποια δυνατότητα νομοθετική το κάνετε; Επειδή έχετε μία περιστασιακή πλειοψηφία; Και με την απειλή –ακούγοντας και τη χθεσινή Επιτροπή- ότι βάζετε θέμα πειθαρχίας αναγκάζετε ορισμένους Βουλευτές τουλάχιστον, που από τις ομιλίες τους φαίνεται ότι διαφωνούν, να πειθαρχήσουν σε τέτοια εκτρώματα.
Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να το κάνετε αυτό. Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να καταργείτε το οκτάωρο, να καταργείτε το πενθήμερο. Αυτό εισάγεται με εξουσιοδότηση μάλιστα σε υπουργικές αποφάσεις και Προεδρικά Διατάγματα. Και γιατί το κάνετε αυτό; Γιατί καταργείτε το πενθήμερο; Διότι, όταν η πληρωμή για το Σάββατο είναι 30% μόνο, καταλαβαίνετε πού πάμε. Όταν η υπερωρία δεν πληρώνεται στην ουσία, πάει το οκτάωρο, εξαφανίστηκε. Βασική διεκδίκηση, τα πιο μύχια όνειρα των βιομηχάνων τα εξυπηρετείτε.
Και όχι μόνο αυτό: Κάνετε και την ελευθερία των απολύσεων στην ουσία χωρίς αποζημίωση, που το ύψος και ο τρόπος που θα δίδεται, θα καθορίζεται με Προεδρικό Διάταγμα. Δηλαδή, από τον εκάστοτε Υπουργό, εσαεί εξουσιοδότηση. Αυτά είναι εργασιακά εγκλήματα. Αυτός είναι πραγματικός εργασιακός μεσαίωνας.
Και βεβαίως τελειώνω λέγοντας ότι δεν είναι μόνο αυτά, τα οποία κάνετε στο δημόσιο, τα οποία είναι στην ουσία λεηλασία, πλήρης απαξίωση και του δημόσιου και του δημοσίου υπαλλήλου τον οποίο οδηγείτε πλέον στην πενία και επομένως, έτσι ανοίγετε το δρόμο για τη γενική εκποίηση της χώρας, τη γενική εκποίηση όλου του δημόσιου και τη μετατροπή της σε μπανανία και προτεκτοράτο, αλλά ερχόσαστε να μας πείτε με το άρθρο πρώτο, κύριε Υπουργέ, πράγματα τα οποία δεν έχετε δικαίωμα και είναι ντροπή να τα κάνετε σε αυτή την Αίθουσα. Ερχόσαστε να μας πείτε να κυρώσουμε με το άρθρο πρώτο συμφωνίες και μνημόνια, τα οποία τα βάζετε ως παραρτήματα 1, 2, 3, 4 και τα οποία θα τα συναποφασίσουμε σήμερα. Βάζετε την Ελληνική Βουλή να ψηφίσει τα ακραία ιδεολογικά μανιφέστα των υπαλλήλων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, όπως είναι καταχωρημένα. Αλλά και όχι μόνο αυτά.
Αγαπητοί κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι ψηφίζουμε σήμερα; Γνωρίζετε; Γνωρίζετε ότι ψηφίζουμε το συνταξιοδοτικό με διατάξεις οι οποίες είναι απαράδεκτες; Πότε συζητήσαμε συνταξιοδοτικό θέμα, γιατί αυτά περιέχονται στο μνημόνιο. Πότε συζητήσαμε ότι από το 2020 θα ισχύει αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή των γενικών ορίων συνταξιοδότησης και του προσδόκιμου ορίου ζωής, το οποίο θα το κρίνει ο εκάστοτε Υπουργός και ο εκάστοτε Πρωθυπουργός; Πότε το συζητήσαμε αυτό και μας βάζετε να το ψηφίσουμε; Πότε συζητήσαμε ότι θα πάμε σε συντάξεις για όλο τον εργάσιμο βίο, πράγμα που σημαίνει συντάξεις πείνας και εξευτελισμού για όλους τους Έλληνες; Πότε συζητήσαμε ότι θα κάνουμε ιδιωτικοποιήσεις ένα δισεκατομμύριο ευρώ το χρόνο από το 2011 έως το 2013;
Αυτά περιέχονται στο μνημόνιο. Αυτό ξέρετε τι σημαίνει; Ότι θα πουληθούν και τα μαχαίρια και τα πηρούνια και τα κουτάλια του δημοσίου στην Ελλάδα για να βγουν αυτά τα λεφτά, τα οποία δίδονται επί ποινή ότι κάθε τρίμηνο θα γίνεται έλεγχος αν προχωράει αυτό το πρόγραμμα.
Πότε συζητήσαμε ότι θα γίνει πάγωμα των μισθών στα κατώτερα ημερομίσθια; Πάγωμα στα κατώτερα ημερομίσθια των 750 ευρώ, ξέρετε τι σημαίνει; Ότι στο τέλος της τριετίας θα είναι κάτω από 500 ευρώ και οι νεοπροσλαμβανόμενοι, που θα είναι κάτω από το κατώτατο θα δουλεύουν για το τίποτα. Πάμε σε μισθούς –και δεν είναι υπερβολή, δεν είναι επικοινωνιακό τέχνασμα- Βουλγαρίας και Κίνας στην Ελλάδα με αυτά που εισάγετε στο νομοσχέδιο σας. Αυτά τα πράγματα τα απαράδεκτα, τα εγκληματικά, δεν πρόκειται να περάσουν…Και να τα ψηφίσει σήμερα η Βουλή, δεν πρόκειται να εφαρμοστούν.
Και το χειρότερο: Με την εφαρμογή τους θα οδηγήσουν την Ελλάδα σε οικονομική άβυσσο και επομένως, πιο γρήγορα στο δίλημμα που μας θέτατε: Και εργασιακός και κοινωνικός μεσαίωνας και πτώχευση. Εκεί οδηγείτε τη χώρα.
Πιστεύουμε ότι, με βάση το άρθρο 28 παράγραφος 2 του Συντάγματος, αυτό το νομοσχέδιο, επειδή εκχωρεί ουσιώδεις πλευρές της εθνικής μας κυριαρχίας σε ξένους οργανισμούς, θα έπρεπε να ψηφιστεί με ενισχυμένη πλειοψηφία από τη Βουλή και συγκεκριμένα, από την πλειοψηφία των 3/5 της Βουλής, όπως ορίζει ακριβώς το άρθρο 28 παράγραφος 2 του Συντάγματος.
Συγκεκριμένα, λέει το άρθρο αυτό: «Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των Βουλευτών».
Ότι έχουμε κύρωση μιας τέτοιας συμφωνίας, κύριε Πρόεδρε, είναι απολύτως αναμφισβήτητο. Στο πρώτο άρθρο του συγκεκριμένου νομοσχεδίου λέει επί λέξει ότι «τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις του προηγουμένου εδαφίου, τα οποία θα σας αναφέρω κιόλας, εισάγονται στη Βουλή για κύρωση».
Ποια είναι αυτά τα Μνημόνια, οι Συμφωνίες και οι Συμβάσεις που λέει το άρθρο 1; Είναι η δήλωση των Αρχηγών Κρατών των Κυβερνήσεων της ζώνης του ευρώ, η δήλωση για τη στήριξη της Ελλάδας από τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και το Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής και το Μνημόνιο Συνεννόησης στις συγκεκριμένες περικοπές της οικονομικής πολιτικής, όπως αυτά αναφέρονται στα παραρτήματα 1,2,3 και 4 που συνοδεύουν το νομοσχέδιο.
Επομένως, η Ελληνική Βουλή σήμερα δεν ψηφίζει απλώς ένα νομοσχέδιο, κυρώνει ταυτόχρονα με το νομοσχέδιο και τις Συμφωνίες, όπως γράφονται και καταγράφονται στα τέσσερα παραρτήματα.
Τί είναι αυτές ακριβώς οι Συμφωνίες, κύριε Πρόεδρε;
Τα Μνημόνια και οι Συμφωνίες αυτές, περιέχουν στην ουσία τη διαμόρφωση της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής της χώρας μας, τουλάχιστον για τα επόμενα τρία –για να μην πω πέντε- χρόνια και τα οποία, πολλά από αυτά που θα θεσμοθετηθούν, θα έχουν πάγια εφαρμογή για δεκαετίες πλέον στη χώρα μας, εκτός αν ανατραπούν βεβαίως, από τη συνολικότερη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, όπως εμείς παλεύουμε. Και ποιες είναι αυτές οι διατάξεις;
Οι διατάξεις αυτές είναι ένα ολόκληρο συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο, που στην ουσία κατεδαφίζει το δημόσιο και κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα της χώρας μας. Αυτό περιλαμβάνεται στο Μνημόνιο 3, επί λέξει, με συγκεκριμένες ρυθμίσεις, τις οποίες υποχρεώνεται η Κυβέρνηση να φέρει συγκεκριμένα για να ψηφισθούν στις επόμενες συνεδριάσεις αυτής της Βουλής και στο επόμενο διάστημα.
Μιλάμε για το πάγωμα των κατώτατων μισθών για τα επόμενα τρία χρόνια. Μιλάμε για πράσινους φόρους, που υποχρεούται να βάλει η ελληνική πολιτεία τα επόμενα χρόνια, αρχής γενομένης από το 2011 με τρομακτική επιβάρυνση των καταναλωτών, ανάμεσα στους οποίους είναι τα πράσινα τέλη. Μιλάμε ακόμα, ότι προβλέπεται και η αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ και η αύξηση των τιμολογίων του ΟΣΕ μέσα από τα συγκεκριμένα Μνημόνια. Προβλέπεται επίσης, πάγωμα των επιχορηγήσεων στην Αυτοδιοίκηση, αλλά και απολύσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση μέσα από το σχέδιο «Καλλικράτης».
Έχουμε δηλαδή, με δυο λόγια, ένα πρόγραμμα συνεκτικό που επιβάλλει κοινωνική και οικονομική πολιτική, στρατηγικές οικονομικές και κοινωνικές επιλογές στη χώρα μας, ερήμην της λαϊκής κυριαρχίας, χωρίς να ερωτηθεί ο ελληνικός λαός, με μια απλή συμφωνία, που ούτε καν συζητήθηκε και με διαδικασίες εξπρές-κατεπείγοντος περνάει στη Βουλή. Αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο. Ακόμα πιο απαράδεκτο είναι ότι στην ουσία ψηφίζουμε και κυρώνουμε ένα ιδεολογικό μανιφέστο που παραβιάζει το Σύνταγμα.
Το Σύνταγμα δεν είναι δυνατόν, δεν επιτρέπει να ψηφίζονται από τη Βουλή νομοθετήματα, τα οποία έχουν ιδεολογική κατεύθυνση και δείχνουν μονομερείς επιλογές και μονόδρομους για τα επόμενα χρόνια, αν όχι για τις επόμενες δεκαετίες.
Για όλους αυτούς τους λόγους, αυτό το νομοσχέδιο δεν έπρεπε να έρθει με αυτές τις διαδικασίες, όπως είπαμε, καθόλου με αυτές τις διαδικασίες και οπωσδήποτε, δεν είναι δυνατόν να ψηφισθεί με μια απλή πλειοψηφία από αυτήν τη Βουλή. Χρειάζεται, κατά το Σύνταγμα, ενισχυμένη πλειοψηφία. Δεν είναι δυνατόν να παραβιαστεί και να κουρελιαστεί το Σύνταγμα, όπως κουρελιάζεται με τις διατάξεις του και με τη διαδικασία ψήφισης αυτού του νόμου.
Δεν θα έπαιρνα το λόγο αλλά αυτά που συνέβησαν εκτός Αιθούσης δείχνουν πλέον ότι τρίζει συθέμελα το πολιτικό σκηνικό, το παραδοσιακό, το κατεστημένο πολιτικό σκηνικό και μετά την κοινωνική εκθεμελίωση πάμε για πολύ μεγάλες ριζικές πολιτικές ανατροπές.
Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω το εξής: Είναι δικαίωμα κομμάτων της Αντιπολίτευσης να ζητούν ονομαστική ψηφοφορία; Νομίζω ότι είναι δικαίωμα θεσμοθετημένο από τον Κανονισμό. Όταν γίνεται ονομαστική ψηφοφορία, οι Βουλευτές έχουν δικαίωμα να ψηφίζουν κατά συνείδηση ή πρέπει να ψηφίζουν αυτό που υπαγορεύει ο εκάστοτε Αρχηγός, αυτό το οποίο αποφασίζει –όπως το αποφασίζει- ο εκάστοτε Πρόεδρος του κάθε κόμματος; Αν, λοιπόν, ένας Βουλευτής, οποιοσδήποτε Βουλευτής για τον οποιονδήποτε λόγο, ψηφίσει κατά συνείδηση, διαφορετικά απʼ αυτό που προτείνει ο εκάστοτε Αρχηγός, πρέπει αυτός ο Βουλευτής να διαγράφεται; Και θεωρείται αυτή λειτουργία του πολιτικού συστήματος και των πολιτικών κομμάτων που θέλουν να ανοίξουν δρόμους για το μέλλον;
Λυπάμαι πάρα πολύ, αλλά αυτού του είδους ο πολιτικός αυταρχισμός από μέτριους καθοδηγητές κομμάτων αυτού του είδους, δείχνει ότι το πολιτικό σύστημα καταρρέει και δεν έχει κανένα μέλλον. Όταν σε τέτοια κρίσιμα ιστορικά θέματα δεν έχει τη δυνατότητα ο απλός Βουλευτής να έχει άποψη και να την εκφράζει και δια της ψήφου του και όταν το πράττει αυτό, να πέφτει η δαμόκλειος σπάθη, η λαιμητόμος της διαγραφής, λυπάμαι πολύ, αλλά δεν έχετε μέλλον.
Αυτή η Αίθουσα δεν μπορεί να εκφραστεί πλέον ελεύθερα. Δεν μπορεί ο καθένας από εμάς να έχει τη δυνατότητα να λέει πραγματικά τη γνώμη του, όταν επαπειλείται η αποπομπή του. Αυτό το τίμημα δεν είναι ένα τίμημα που πληρώνει υποτίθεται για τη γνώμη του ο Βουλευτής, το τίμημα αυτό το πληρώνει η χώρα, διότι έτσι δεσμεύει τη δυνατότητα ελευθερίας έκφρασης και ελευθερίας της ψήφου.
Εγώ τα λέω αυτά όταν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο που ψηφίζουμε, αλλά και αυτό που θα ψηφίσουμε αύριο, όχι μόνο καταλύουν κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα ενός αιώνα, αλλά είναι και απολύτως αντισυνταγματικά. Καταλύουν και το ίδιο το Σύνταγμα.
Σας διαβάζω τι λέει ο Επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου για το νομοσχέδιο που θα συζητήσουμε αύριο, αλλά κατά τεκμήριο τα ίδια ισχύουν και για το σημερινό. Λέει: «Οι ρυθμίσεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου θίγουν συνταγματικά κατοχυρωμένα συνταξιοδοτικά περιουσιακά δικαιώματα και θα προκαλέσουν αθρόες προσφυγές στην ελληνική αλλά και στην ευρωπαϊκή δικαιοσύνη, αφού ενδεχόμενα οι ως άνω ρυθμίσεις παραβιάζουν την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Προστασίας των Δικαιωμάτων του Ατόμου, τη σχετική νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ατόμου, αλλά και το Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα με το προαιρετικό του πρωτόκολλο που άρχισε να ισχύει στην Ελλάδα από 5.8.1997».
Όλα αυτά παραβιάζονται κατά το Ελεγκτικό Συνέδριο και εσείς όταν ένας Βουλευτής διαφωνεί, ψηφίζει διαφορετικά απʼ αυτό που υπαγορεύει και υποδεικνύει ο Αρχηγός, τον διαγράφετε; Έλεος, κύριοι!
Αυτά τα πράγματα οδήγησαν τη χώρα μας σʼ αυτόν τον κατήφορο και πολύ φοβούμαι ότι ο κατήφορος αυτός δεν έχει τέλος το επόμενο διάστημα όσο κυριαρχούν αυτές οι αντιλήψεις και οι νοοτροπίες στην πολιτική ζωή και πολύ περισσότερο όταν από επίσημα κυβερνητικά χείλη, αντί να αντικρούονται οι διαφορετικές απόψεις, επικαλούνται το μονόδρομο και την άγρια κινδυνολογία.
Και επειδή, κύριε Υπουργέ της Οικονομίας, κινδυνολογείτε όταν ακούτε μια δεύτερη άποψη και, για να περάσετε τη δική σας, κινδυνολογείτε στον ελληνικό λαό ότι θα συμβούν λιμοί και καταποντισμοί, εγώ ένα θα σας διαβάσω. Εδώ έχω κείμενο του κ. Πολ Κρούγκμαν. Θα τον ξέρετε. Είναι από τους επιφανέστερους οικονομολόγους των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος κάνει εκτιμήσεις για τα δεδομένα της χώρας μας μετά τα μέτρα, τα οποία έχετε εξαγγείλει. Και τι λέει ο κ. Κρούγκμαν σε σημερινή του τοποθέτηση κι εκτίμηση; Λέει ότι και αναδιάρθρωση του χρέους θα συμβεί μετά τα μέτρα σας, αλλά και έξοδος από το ευρώ. Κι όταν λέει αυτός «αναδιάρθρωση του χρέους» εννοεί αυτό που είπατε ευθέως στην ομιλία σας: στάση πληρωμών και πτώχευση. Αυτά που λέει ο κ. Κρούγκμαν λοιπόν είναι κάτι το οποίο είναι εκτός τόξου και προοπτικής αυτής της χώρας;
Και είναι δυνατόν όταν σας τα λέμε, όταν λέμε ορισμένα πράγματα εμείς, να μας λέτε ότι κινδυνολογούμε και αντί επιχειρηματολογίας να αφορίζετε; Παρακαλώ, αν έχετε τη δυνατότητα κάποτε, να αναπτύσσετε επιχειρηματολογημένη τοποθέτηση, με συγκεκριμένα επιχειρήματα, με συγκεκριμένη άποψη επί των θεμάτων και όχι αφορισμούς και κινδυνολογία.
Ευχαριστώ.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS