Από τον εφιάλτη των Τεμπών το 2003, στην τραγωδία του Μαλλιακού το 2004. Πόσο ανθρώπινο αίμα χρειάζεται, επιτέλους, και πόσο δημόσιο χρήμα για να χορτάσει ο Μινώταυρος ενός κρατικού και κυβερνητικού συστήματος, που δεν μπορεί, επί τριάντα χρόνια μεταπολίτευσης, να φτιάξει εκατό χιλιόμετρα εθνικού δρόμου ή να βάλει διαχωριστικές νησίδες, σε άλλα πενήντα χιλιόμετρα επικίνδυνων σημείων του οδικού δικτύου ;
Ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία για το πολύνεκρο δυστύχημα των Τεμπών. Τίποτε από όσα εξαγγέλθηκαν τότε δεν στάθηκε ικανό να αποτρέψει τη νέα ανθρωποθυσία στο Μαλλιακό. Τι να πούμε στα παιδιά και στους χαροκαμένους γονείς.
Από το 1990 μέχρι και σήμερα, κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ διαχειρίστηκαν 100 τρις δρχ. και πλέον από τα ευρωπαϊκά ταμεία, προϋπολογισμούς δεκαπέντε χρόνων, μεγάλης σπατάλης και μεγάλων θυσιών του λαού μας, χωρίς να εξασφαλιστούν οι σύγχρονες υποδομές σε βασικούς τομείς κοινωνικής ευθύνης για αξιοπρεπή, ασφαλή και αξιοβίωτη καθημερινότητα των πολιτών.
To Γραφείο Τύπου