Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. ΤσίπραΣυντρόφισσες και Σύντροφοι, Φίλες και Φίλοι
Με την συγκέντρωση αυτή, στέλνουμε ένα μήνυμα αντίστασης σε ολόκληρη την κοινωνία. Στους εργαζόμενους, στους συνταξιούχους, στους νέους ανθρώπους.
Στέλνουμε ένα μήνυμα αντίστασης και ελπίδας στους λαούς της Ευρώπης.
Σε όλους αυτούς που έχουν στραμμένα τα μάτια, αλλά και τις καρδιές τους στον ελληνικό λαό. Στον ελληνικό λαό που αγωνίζεται και δείχνει το δρόμο.
Και το μήνυμα είναι ότι γυρίζουμε το παιχνίδι. Μπορούμε να τους κάνουμε να φοβηθούν. Μπορούμε να τους κάνουμε να μας υπολογίσουν
Όσοι ποντάρουν στην ηττοπάθεια και στο φόβο των εργαζομένων για να προωθήσουν την κατεδάφιση της κοινωνίας, είναι γελασμένοι.
Θα ηττηθούν.
Θα ηττηθούν από ένα γιγάντιο μαζικό κίνημα που θα πλημμυρίσει τους δρόμους, τους τόπους δουλειάς, τις γειτονιές.
Όπως πλημμύρισε και τη προηγούμενη Τετάρτη όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας και εδώ στην Αθήνα είχαμε τη μεγαλύτερη διαδήλωση από τη μεταπολίτευση και μετά.
Και είχαμε μία συγκέντρωση κι ας λένε κάποιοι ότι ήταν δύο οι συγκεντρώσεις.
Ο ίδιος ο λαός ασυγκράτητος επιβάλλει την ενότητα του κινήματος.
Τη προηγούμενη Τετάρτη στην Αθήνα είχαμε μια λαοθάλασσα που όταν η αρχή της έφτανε στο Ζάππειο, το τέλος της ήταν στο Πεδίον του Άρεως.
Το μέτωπο αντίστασης πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων στο οποίο καλούσαμε εδώ και μήνες είναι ήδη εδώ.
Έδωσε το παρόν και έδωσε το μήνυμα στο γερασμένο σύστημα εξουσίας και σε όσους είναι γαντζωμένοι στις καρέκλες τους εδώ και δεκαετίες.
Έδωσε όμως και το μήνυμα σε όλη την Ευρώπη.
Στους εργαζόμενους της Ευρώπης, στους λαούς της Ευρώπης, στην αριστερά της Ευρώπης που σήμερα δίνει το παρόν και χαιρετίζει τη σημερινή μας συγκέντρωση.
Έδωσε το μήνυμα ότι ο ελληνικός λαός θα υπερασπισθεί τις Θερμοπύλες.
Γιατί Θερμοπύλες φυλάμε.
Αν το πείραμά τους με την Ελλάδα πετύχει, θα το εφαρμόσουν και στους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης δίχως δισταγμό.
Με πρώτες τις χώρες του Νότου αλλά και τις υπόλοιπες χώρες.
Κι αυτό το γνωρίζουν καλά οι σύντροφοί μας που διαδηλώνουν στις χώρες τους, φωνάζοντας είμαστε όλοι ¨Έλληνες.
Το ξέρουν καλά οι σύντροφοί μας στο Γερμανικό κοινοβούλιο που κατατρόπωσαν τη Καγκελάριο Μέρκελ και καταψήφισαν το σχέδιό της λέγοντας ότι ο ελληνικός λαός δε χρωστάει στις Γερμανικές τράπεζες, αλλά αυτές χρωστάνε όσα κλέβανε τόσα χρόνια από τους κόπους του ελληνικού και του Γερμανικού λαού.
Και τους ευχαριστούμε για αυτή τους τη συμπαράσταση.
Και τους ευχαριστούμε για τη μεγάλη νίκη στις εκλογές της Βεστφαλίας Ρηνανίας όπου κατατροπώθηκε η πολιτική της κας Μέρκελ και διπλασιάστηκε η δύναμη της αριστεράς.
Όπως ευχαριστούμε και τους συντρόφους μας στη Γαλλία, στη Ισπανία, στη Πορτογαλία σε όλη την Ευρώπη που βγαίνουν στους δρόμους, γιατί γνωρίζουμε πως είναι κοινός αυτός ο αγώνας.
Και η αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας θα είναι καθοριστική. Είναι ήδη καθοριστική.
Έχουμε ήδη επηρεάσει τις εξελίξεις.
Δεν τους βγαίνει το πείραμα γιατί το πειραματόζωο αντιδρά. Και τώρα αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι το σχέδιο δεν μπορεί να περπατήσει χωρίς τη συναίνεση της κοινωνίας.
Και μπορεί να μαζεύονται μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο και να αθετούν όσα μας έλεγαν χρόνια τώρα, ότι δεν αλλάζουν οι Συνθήκες και ότι είναι μονόδρομος οι αγορές, προσπαθώντας όμως να συγκρατήσουν ότι μπορούν από τη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία τους.
Συνεχίζουν, όμως, να λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο.
Συνεχίζουν να λογαριάζουν θεωρώντας ότι έχουν τους λαούς στο τσεπάκι τους.
Και είναι γελασμένοι γιατί η περασμένη Τετάρτη θα επαναληφθεί ξανά και ξανά, με τη κοινωνία στους δρόμους να διεκδικεί το δίκιο της.
Αυτή η εικόνα θα μεταφερθεί και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, και τότε όλα θα αλλάξουν, όλα θα γίνουν πιο εύκολα.
Γιʼ αυτό και δίνουμε τη μάχη μαζί με την Ευρωπαϊκή αριστερά.
Όσο περισσότερο μας φοβηθούν, τόσο περισσότερο θα μας υπολογίσουν.
Όσο περισσότερο μας υπολογίζουν, τόσο περισσότερο θα πλησιάζουμε κοντά στη νίκη.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι, φίλες και φίλοι,
Η κυβέρνηση, που ανέλαβε τα καθήκοντά της μόλις πριν από μερικούς μήνες, υποσχόμενη στήριξη της κοινωνίας και των αδυνάτων προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν έχει καμία ευθύνη για τη πολιτική διάλυσης της κοινωνίας που ακολουθεί.
Λες και δεν κυβερνά ο κος Παπανδρέου τη χώρα αλλά η κα Μέρκελ, λες και δε ψηφίζουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ τα νομοσχέδια που κατακρεουργούν τη κοινωνική συνοχή, λες και δεν έχουν καμία ευθύνη οι υπουργοί, ο κος Παπακωνσταντίνου, ο κος Λοβέρδος, είναι όλοι τους αμέτοχοι και για όλα φταίει η περίφημη τρόικα και η κακή μας η μοίρα.
Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι. Και την αλήθεια δεν μπορείς εύκολα να τη κρύψεις με επικοινωνιακά τερτίπια.
Η κυβέρνηση αυτή δεν είναι καθόλου άμοιρη ευθυνών.
Ήξερε τα πάντα ο πρωθυπουργός όταν για να κερδίσει τη ψήφο του λαού μίλαγε για αυξήσεις πάνω από το πληθωρισμό.
Ήξερε τα πάντα για τη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αυτός και ο κος Καραμανλής, και αδιάψευστος μάρτυρας για αυτό είναι ο ίδιος ο διοικητής της τράπεζας της Ελλάδας που δήλωσε ότι τους είχε ενημερώσει στα μέσα του Σεπτέμβρη.
Ήξερε τα πάντα και τι έκανε;
Συνέχιζε να λέει ψέματα προεκλογικά για να κερδίσει την εξουσία.
Και όταν τελικά κέρδισε την εξουσία τι έκανε;
Συνέχισε πάλι τα ψέματα, για να προετοιμάσει τη κοινή γνώμη να δεχτεί τη καταστροφή, ενώ είχε ήδη λάβει την απόφαση για το δρόμο της καταστροφής, από την επόμενη κιόλας των εκλογών.
Οι μάσκες όμως έχουν πια πέσει. Και οι ίδιοι οι υπουργοί της κυβέρνησης, ιδιαίτερα οι πιο λαλίστατοι, βγάζουν ειδήσεις στις τηλεοπτικές τους συνεντεύξεις.
Ο κ. Λοβέρδος αποκάλυψε ότι το ΔΝΤ υπαγορεύει ήδη νομοσχέδια στην ελληνική κυβέρνηση από τον Δεκέμβριο.
Τον Δεκέμβριο, όταν ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός των οικονομικών έλεγαν, αν θυμάστε, δε χρειαζόμαστε βοήθεια, μπορούμε και μόνοι μας.
Και προχθές ο υφυπουργός Οικονομικών, ο κ. Σαχινίδης είπε ανοιχτά σε συνέντευξή του, ότι η προσφυγή στο ΔΝΤ ήταν η μοναδική επιλογή για τη κυβέρνηση από την επόμενη της εκλογής της.
Είχε δηλαδή αποφασιστεί από τον Οκτώβριο. Λίγες μέρες μόνο, μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ και έξι μήνες τώρα μας δουλεύανε ψιλό γαζί.
Έξι μήνες τώρα το μόνο που έκαναν είναι να κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό και να τρομοκρατούν τη κοινή γνώμη για να αποδεχτεί ως αναγκαστική επιλογή ως μονόδρομο το δρόμο της λεηλασίας και του ΔΝΤ.
Ούτε εναλλακτικές προτάσεις ακούγανε, ούτε εναλλακτικούς δρόμους προσεγγίζανε.
Ό,τι και να λέγαμε εμείς ήταν «στου κουφού τη πόρτα» κι ας μας προσάπτουν τώρα υποκριτικά ότι δεν προτείνουμε λύσεις.
Τη λύση του ΔΝΤ την είχαν επιλέξει, την είχαν προαποφασίσει και απλά περίμεναν να αρχίσει να πιάνει η επικοινωνιακή τρομοκρατία, προκειμένου να προετοιμαστεί ο κόσμος να την αποδεχτεί ως μονόδρομο.
Μόνο που ο μονόδρομος αυτός, που ήταν γεμάτος από παλινωδίες, λάθη, παραλείψεις και ανοησίες, αποτελούσε εγκληματική επιλογή από καιρό.
Θυμηθείτε τι έκανε η κυβέρνηση έξι μήνες τώρα και τι τους λέγαμε εμείς.
Πρώτα μας είπαν: δεν χρειαζόμαστε στήριξη, τα καταφέρνουμε μόνοι μας.
Και εμείς τους λέγαμε διεκδικήστε ευρωπαϊκή στήριξη. Δεν είναι ελληνικό πρόβλημα η κρίση του χρέους, αλλά ευρωπαϊκό.
Διεκδικήστε απευθείας δανεισμό από την ευρωπαϊκή κεντρική Τράπεζα.
Δεν γίνονται αυτά μας απαντούσαν, δεν αλλάζουν οι Συνθήκες.
Ύστερα άρχισαν να φωνάζουν πανικόβλητοι: Τιτανικός, βουλιάζουμε, είμαστε στα πρόθυρα χρεοκοπίας.
Σταματήστε να δημιουργείτε κλίμα πανικού, τους λέγαμε, και αναζητήστε εναλλακτικές δυνατότητες δανεισμού προσπερνώντας τις αγορές. Όταν τους δίνετε το ένα χέρι θα σας ζητήσουν και το άλλο.
Προχωρήστε τους είπαμε σε διαδικασία εσωτερικού δανεισμού, με έκδοση λαϊκού ομολόγου.
Δεν γίνονται αυτά μας απαντούσαν. Έτσι θα αγριέψουν οι αγορές ενώ εμείς θα πάρουμε μέτρα για να τις κατευνάσουμε.
Μετά ήρθε το περίφημο αστείο με το πιστόλι στο τραπέζι, που θα τρομοκρατούσε τους κερδοσκόπους.
Και ακολούθησε η ιστορική μπλόφα του ΔΝΤ, που υποτίθεται ότι θα ανάγκαζε την Ευρώπη να μας δώσει βοήθεια.
Μπλοφάραμε δηλαδή ότι θα δέσουμε μόνοι μας τη θηλιά στο λαιμό μας και θα πέσουμε στη θάλασσα.
Ωραία μπλόφα κάνετε τους είπαμε.
Δεν ήταν όμως μπλόφα. Ήταν η αναγγελία με τη μορφή της μπλόφας μιας ήδη ειλημμένης απόφασης για προσφυγή στο ΔΝΤ.
Και έτσι το περίφημο πιστόλι αντί να είναι πάνω στο τραπέζι βρίσκεται σήμερα κολλημένο στον κρόταφο του ελληνικού λαού.
Και εμείς τους είπαμε μη πάτε να κάνετε αυτό το έγκλημα, δώστε τη δυνατότητα στον ελληνικό λαό να εκφράσει την αντίθεσή του.
Δείτε το δρόμο της Ισλανδίας που με δημοψήφισμα ο λαός αρνήθηκε τη λαιμητόμο που προηγουμένως δεν μπόρεσε να αρνηθεί η κυβέρνηση.
Φυσικά και απορρίψανε τη πρόταση και αυτή ως ανεδαφική, μη ρεαλιστική, όπως όλες άλλωστε που μέχρι σήμερα έχουμε καταθέσει.
Μόνο που ο δικός τους ρεαλισμός είναι που μας οδηγεί στη καταστροφή και αυτό δε μπορούμε να το αφήσουμε να συμβεί. Θα αγωνιστούμε για να το αποτρέψουμε και μπορούμε να το αποτρέψουμε.
Η κυβέρνηση έχει πια χάσει κάθε αξιοπιστία στον ελληνικό λαό.
Μας είπε τον Ιανουάριο, όταν πήραν τα πρώτα σκληρά μέτρα, ότι δεν επρόκειτο να ζητηθούν άλλα.
Το είπαν άλλες δυο φορές μέσα σε τρείς μόνο μήνες.
Σήμερα αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως όριο στα μέτρα που πάρθηκαν ή που πρόκειται να παρθούν.
Και είπε εκ νέου ψέματα ο κος Παπανδρέου τη περασμένη Πέμπτη στη βουλή, όταν έθεσε το δίλημμα μέτρα ή χρεοκοπία.
Γιατί η αλήθεια είναι ότι αυτά τα μέτρα που οδηγούν στην ύφεση και στη διάλυση της κοινωνίας, είναι αυτά που θα μας οδηγούν στη χρεοκοπία.
Δείτε το παράδειγμα της Αργεντινής. Η Αργεντινή χρεοκόπησε αφού ακολούθησε τις συμβουλές του ΔΝΤ.
Έτσι και εδώ ο έλεγχος της χώρας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, θα βυθίσει την Ελλάδα στην φτώχεια την ύφεση και την ανεργία.
Το ίδιο το ΔΝΤ παραδέχεται σήμερα με τον πλέον επίσημο τρόπο ότι έξοδος από την σημερινή κρίση δεν πρόκειται να υπάρξει.
Ούτε τα δημόσια ταμεία πρόκειται να γεμίσουν
Διεθνείς οικονομικοί αναλυτές λένε πλέον ότι στο τέλος της τριετίας το χρέος θα ανέβει πάνω από το 150%. Και το έλλειμμα θα μειωθεί ελάχιστα.
Η μείωση του ελλείμματος κατά 10 μονάδες σε 3 χρόνια είναι πρακτικά αδύνατη.
Στο τέλος της επιτήρησης το μόνο που θα έχουν να μας πουν είναι ότι χρειαζόμαστε ακόμα περισσότερα και ακόμα σκληρότερα μέτρα.
Ειδικά όταν με την στρατηγική ύφεσης που ακολουθούν, τα έσοδα του δημοσίου θα περιοριστούν στο ελάχιστο.
Και την ίδια στιγμή που τα εισοδήματα μειώνονται δραστικά, με την συνεχή αύξηση του ΦΠΑ και της έμμεσης φορολογίας οι τιμές θα ανεβαίνουν διαρκώς και η ανεργία θα μπει σε κάθε ελληνικό σπίτι.
Αυτό που λένε στον κόσμο, ότι η μείωση των μισθών και των συντάξεων θα συνοδευτεί από μείωση τιμών είναι μια ακόμα γελοία προσπάθεια παραπλάνησης.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Αυτή η πολιτική των ακραίων επιλογών στην οικονομία, θα φέρει αναπόφευκτα κοινωνικές εκρήξεις.
Αλλά και αυτό το έχουν προβλέψει.
Άλλωστε το ΔΝΤ έχει μια ιστορία παρεμβάσεων, ανά τον κόσμο και πολλές εξ αυτών συνοδεύτηκαν με μέτρα προληπτικής καταστολής, αυταρχοποίησης της δημοκρατίας ή ακόμα και με ωμές τη παραβιάσεις της Συνταγματικής νομιμότητας.
Και μια πρώτη γεύση αυτών των πρακτικών παίρνουμε αυτές τις μέρες.
Ειδικά μάλιστα μετά το τελευταίο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα της περασμένης Παρασκευής.
Ένα πραξικόπημα που έγινε για να αφαιρεθεί κάθε δυνατότητα ελέγχου από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Αλλά και με τη μαζική και αυθαίρετη άρση του απορρήτου προσωπικών δεδομένων χιλιάδων πολιτών, ερήμην της Αρχής Προστασίας προσωπικών Δεδομένων και της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των επικοινωνιών.
Μια πρακτική που συνιστά ωμή παραβίαση θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων, που είναι κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα
Να ξέρουν όμως ότι δε πρόκειται η αριστερά να κάτσει με τα χέρια σταυρωμένα μπροστά σε αυτές τις μεθοδεύσεις.
Δε πρόκειται να ανεχτούμε τη παραβίαση των συνταγματικών δικαιωμάτων και ευτελισμό των δημοκρατικών θεσμών.
Θα υπερασπιστούμε το σύνταγμα και τη δημοκρατία.
Όπως έπραξε η αριστερά σε αυτό το τόπο κι άλλες φορές. Στα δύσκολα εκείνα χρόνια που πάλι διαταράσσονταν η δημοκρατική ομαλότητα και ο αείμνηστος Ηλίας Ηλιού, διακήρυττε από το βήμα της βουλής προς τους πολιτικούς του αντιπάλους : «Θα σας ταράξουμε στη δημοκρατική νομιμότητα»
Έτσι και τώρα θα αγωνιστούμε για να διαφυλάξουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς και το σύνταγμα απ όσους θέλουν να ξεμπερδεύουνε μαζί του μια ώρα αρχύτερα.
Και είναι πολλοί αυτοί που το τελευταίο διάστημα προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα συνολικής απαξίωσης του πολιτικού κόσμου και ζητάνε ακόμα και μεταρρύθμιση του Συντάγματος για να μπορούν να κάνουν καλύτερα τη δουλεία τους χωρίς τις ενοχλητικές αντιδράσεις από τους κοινωνικούς αγώνες.
Και είναι αλήθεια ότι έχουμε μια συγχορδία επιθέσεων και από μέσα ενημέρωσης και από τον επιχειρηματικό κόσμο.
Πρώτος και καλύτερος ο εκπρόσωπος της πιο κρατικοδίαιτης παραγωγικής τάξης της χώρας, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, εξαπέλυσε δριμεία επίθεση στο πολιτικό σύστημα που κατά τη γνώμη του δεν έχει πλέον τίποτα να προσφέρει.
Και ζήτησε μπροστά στον πρωθυπουργό και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να τους κάνουν τη χάρη να ξεμπερδεύουμε με το ασφαλιστικό, τις συλλογικές συμβάσεις, το οκτάωρο, τα όρια των απολύσεων.
Ίσως, βέβαια, ο κ. Δασκαλόπουλος οραματίζεται και αυτός να σώσει την χώρα με μια κυβέρνηση υπό τον εαυτό του.
Ή έστω υπό τον κ. Βγενόπουλο, στον οποίο έχει πουλήσει την επιχείρησή του άλλωστε.
Σε κάθε περίπτωση όμως αυτή η απροκάλυπτη επιθετικότητα κρύβει και τη μεγάλη αγωνία τους για τις εξελίξεις.
Την αγωνία τους να ελέγξουν την αγανάκτηση, που εξαπλώνεται σε ευρύτατα λαϊκά στρώματα.
Και για να το πετύχουν αυτό δεν κατηγορούν μόνο όσους πολιτικούς τους έκαναν τα χατίρια, αλλά συλλήβδην τη πολιτική και τη δημοκρατία.
Αλλά την ίδια μεγάλη αγωνία δείχνει να έχει και το επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου δεν ασχολείται με τίποτα άλλο, όλο αυτό το διάστημα, παρά με το να δημιουργεί κλίμα συλλογικής ενοχής στη κοινωνία και συλλογικής ευθύνης στο πολιτικό σύστημα
Και αυτό δε μπορούμε να το ανεχτούμε.
Γιατί δεν έχουν την ίδια ευθύνη τα λαμόγια της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας με το μεροκαματιάρη που του κόβουν το μισθό ή χάνει τη δουλεία του.
Δεν έχουν την ίδια ευθύνη όσοι μας κυβέρνησαν τόσα χρόνια με την αριστερά που αγωνίζεται για κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.
Τα δύο μεγάλα κόμματα κυβέρνησαν τον τόπο τις τελευταίες δεκαετίες. Αυξήθηκε το εθνικό εισόδημα κατά μιάμιση φορά.
Και ο πλούτος αυτός έγινε ιδιωτικός σε μηδενικό χρόνο.
Τίποτα στο κοινωνικό κράτος. Τίποτα στην παραγωγική ανάπτυξη. Τίποτα για την ενίσχυση των χαμηλότερων εισοδημάτων. Μόνο βίλες, μίζες, κότερα και διαπλοκή.
Ας μη ψάχνουν, λοιπόν, τώρα να φορτώσουν τις ευθύνες στους χαμηλότερα αμειβόμενους στη Ευρώπη εργαζόμενους και στην αριστερά.
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Το ερώτημα που ακούγεται από παντού αυτές τις μέρες είναι αν απέναντι σε αυτή τη λαίλαπα που έρχεται υπάρχει εναλλακτική λύση.
Και μας ρωτάει πολύς κόσμος καλοπροαίρετα. Εντάξει όλα αυτά. Αλλά έχετε εναλλακτικές λύσεις να προτείνετε;
Η απάντηση είναι ένα μεγάλο και κατηγορηματικό ναι. Έχουμε λύσεις να προτείνουμε.
Υπάρχει εναλλακτικός δρόμος, μόνο που για να γίνει ρεαλιστικός απαιτεί την ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα. Απαιτεί η περασμένη Τετάρτη να επαναληφθεί ξανά και ξανά, ώσπου να καταλάβουνε ότι δε μπορούνε να πάνε πολύ μακριά με κόντρα το λαό και τη κοινωνία.
Και ο εναλλακτικός δρόμος ανοίγεται με την απεμπλοκή από τον καταστροφικό μηχανισμό της υποτιθέμενης στήριξης από το ΔΝΤ.
Με επαναδιαπραγμάτευση και διεκδίκηση για απ ευθείας δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Με αναδιάρθρωση των όρων, του χρόνου αποπληρωμής, των επιτοκίων και ενδεχομένως και με διαγραφή μέρους του χρέους, στα πλαίσια μιας συνολικής ρύθμισης σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Ο εναλλακτικός δρόμος, όμως, ανοίγεται κυρίως μέσα από μια αντίστροφη αναδιανομή του πλούτου προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας και εις βάρος των δυνάμεων του κεφαλαίου.
Γιατί το δημοσιονομικό πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί από τη φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου και όχι κόβοντας από τους μισθούς φτώχειας και από τις συντάξεις της ανέχειας .
Να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο.
Να αρθούν οι αδικίες του φορολογικού συστήματος.
Να καταργηθούν οι δεκάδες απαλλαγές από ΦΠΑ.
ΝΑ φορολογηθεί το εφοπλιστικό κεφάλαιο που έχει 58 διαφορετικά είδη φοροαπαλλαγών.
Να φορολογηθεί επιτέλους και η εκκλησιαστική περιουσία.
Να μειωθούν δραστικά οι στρατιωτικές δαπάνες.
Ας γίνει η επίσκεψη του Τούρκου Πρωθυπούργου ευκαιρία για να σταματήσει αυτή η αιμορραγία.
Αλήθεια πόσα σχολεία, πόσα νοσοκομεία θα μπορούσαμε να έχουμε αν δεν ξοδεύαμε κάθε χρόνο γύρω στο 4 με 5% του ΑΕΠ για όπλα .
Να ποιος γέννησε το χρέος.
Οι εξοπλισμοί, οι φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο και το καθεστώς ασυλίας στην αισχροκέρδεια των τραπεζών.
Να τελειώνουμε λοιπόν με την ασυλία των τραπεζών.
Ζητάμε να επιβληθεί άμεσα κοινωνικός έλεγχος στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Και να συγκροτηθεί δημόσιος τραπεζικός πόλος, που θα σπάσει το τραπεζικό καρτέλ, το πιο σκληρό καρτέλ της ελληνικής οικονομίας.
Να καταβάλουν οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρίες το 10% των κερδών τους με μορφή μετοχών στα ασφαλιστικά ταμεία.
Να φορολογήσουμε τον αφορολόγητο πλούτο για να στήσουμε ασπίδα κοινωνικής προστασίας.
Να στηρίξουμε τους ανέργους.
Να προστατεύσουμε τους αδύναμους
Αυτό που χρειαζόμαστε, όχι το κυνισμός των γραφειοκρατών του ΔΝΤ
Αυτό που χρειάζεται ο τόπος είναι σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας.
Δημόσιες επενδύσεις. Εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης. Έμφαση στην αγροτική οικονομία, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τον ήπιο τουρισμό και τις νέες τεχνολογίες. Παραγωγική ανασυγκρότηση του δημόσιου τομέα.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Δεν είναι η αριστερά που δεν έχει εναλλακτικές προτάσεις. Είναι η κυβέρνηση που δεν έχει τίποτα να πει, στον ελληνικό λαό,
στον άνεργο που δε βλέπει φως από πουθενά,
στον αγρότη που βλέπει την παραγωγή να μαραζώνει,
στο μισθωτό που χάνει 3 μισθούς,
στο συνταξιούχο που πρέπει να ζει με ψίχουλα,
στο νέο που του υπόσχονται 50 χρόνια δουλειάς και 300 ευρώ σύνταξης
Καμία εγγύηση για κανένα.
Μας ρίχνουν στη Ζούγκλα. Και ψάχνουν για συνενόχους.
Ε, δε θα τους βρούνε στη δική μας αριστερά.
Όσο και να μας πιέζουν και να μας απειλούν, στο κάδρο της προκατασκευασμένης συναίνεσης και της συνευθύνης, δε πρόκειται να μπούμε ούτε καν για αναμνηστική φωτογραφία.
Και είμαστε περήφανοι γι αυτό.
Θα τους ικανοποιούσε, να προσχωρήσουμε στο μέτωπο κατεδάφισης, που έχει συμπτύξει ο κος Παπανδρέου με τον κ. Μητσοτάκη, και την ακροδεξιά.
Θα τους ικανοποιούσε να αναζητήσουμε λίγη από την αίγλη της εθνικής συναίνεσης.
Θα τους ικανοποιούσε να απομονώσουμε και να περιθωριοποιήσουμε αυτό το γιγαντιαίο κίνημα.
Θα τους ικανοποιούσε, ακόμα πιο πολύ αν τους κάναμε το χατίρι να διασπαστούμε.
Ε λοιπόν όχι, δεν θα τους κάνουμε αυτό το χατίρι.
Η αριστερά δεν θα τους κάνει το χατίρι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα τους κάνει αυτό το χατίρι. Θα είναι εδώ ενωμένος και θα πρωτοστατεί στους κοινωνικούς αγώνες.
Για αυτό και ετοιμάζονται να μας συκοφαντήσουν. Να πουν ψέματα.
Να κάνουν προβοκάτσιες βάζοντας μπροστά το παιδί για τα θελήματα. Την ακροδεξιά.
Τώρα όμως γνωρίζουμε. Είμαστε πιο έμπειροι, πιο σοφοί. Πιο προετοιμασμένοι. Δεν θα αφήσουμε να μας συκοφαντήσουν αυτοί που κάνουν εγκλήματα στο όνομα του λαού που αγωνίζεται.
Το κίνημά μας αγωνίζεται για τη ζωή. Για καλύτερη ζωή.
Έχει απέναντι του τους εμπρηστές δολοφόνους.
Έχει απέναντί του τους υπονομευτές.
Έχει απέναντί του τους ακροδεξιούς προβοκάτορες. Δεν τους φοβάται.
Και τους προειδοποιούμε.
Θα περιφρουρήσουμε τον αγώνα μας με αποφασιστικότητα. Θα περιφρουρήσουμε την αξιοπρέπεια μας.
Δεν θα αφήσουμε κανένα να παίξει τα παιχνίδια της πιο σκοτεινής εξουσίας.
Και ας μην τολμήσουν κάποιοι να ξαναστήσουν βρώμικα παιχνίδια όπως αυτά του Δεκέμβρη στις πλάτες του ΣΥΡΙΖΑ, θα μας βρουν μπροστά τους.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Ακούγεται διαρκώς ότι μας περιμένουν και χειρότερα.
Είναι αλήθεια, θέλουν η κοινωνία να βυθιστεί στην παραίτηση και τον φόβο. Αυτό είναι το σχέδιό τους.
Όπως λένε και οι γείτονές μας οι Τούρκοι, αν η καμήλα δεν γονατίσει, δεν μπορείς να την φορτώσεις.
Αυτό προσπαθούν να κάνουνε. Θέλουν να γονατίσει η κοινωνία για να τις φορτώσουν τα δικά τους βάρη.
Δε θα γονατίσει η κοινωνία.
Έχει τη δύναμη να κάνει φτερό στον άνεμο τα σχέδιά τους.
Η δύναμη αυτή υπάρχει. Είναι η δύναμη που απελευθερώθηκε προχθές από εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων ελληνικών πόλεων.
Είναι η δύναμη της ενότητας.
Είναι η δύναμη της ευρωπαϊκής αριστεράς που ένωσε τη φωνή της με τον Ελληνικό λαό από την πρώτη στιγμή
Αυτή τη δύναμη είναι που φοβούνται.
Το μέλλον του τόπου, το μέλλον της νέας γενιάς, το δικαίωμα στη ζωή και την αξιοπρέπεια, κρίνεται τώρα.
Και δεν θα κριθεί σε κλειστά γραφεία. Θα κριθεί στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές.
Εκεί πρέπει να βρίσκεται η Αριστερά. Για μεταφέρει παντού το μήνυμα αισιοδοξία και αγώνα.
Δεν θα περάσουν αυτά τα μέτρα. Γιατί κανένας δεν μας ρώτησε.
Γι αυτό και ζητάμε δημοψήφισμα για δημοκρατική διέξοδο.
Είμαστε πιο δυνατοί από αυτούς, γιατί έχουμε το δίκιο με το μέρος μας.
Είμαστε πιο δυνατοί γιατί υπερασπιζόμαστε την κοινωνία. Γιατί υπερασπιζόμαστε τη δημοκρατία.
Και μπορούμε να τους σταματήσουμε. Η κοινωνία θα νικήσει. Η δημοκρατία θα νικήσει.
Αγαπητοί σύντροφοι, αγαπητές συντρόφισσες,
Είμαστε σήμερα αντιμέτωποι με μια νέα μορφή δικτατορίας: τη χρηματοπιστωτική δικτατορία. Είναι ένας λυσσαλέος τύπος δικτατορίας, που εξαπλώνεται παντού.
Η κατάσταση που βιώνουμε αυτή την περίοδο στην Πορτογαλία μπορεί να χαρακτηριστεί ως αντανάκλαση της κατάστασης στην Ελλάδα. Τα πάντα γίνονται στο όνομα της σταθερότητας και της ανάπτυξης. Στην Πορτογαλία έχουμε γίνει όμηροι τόσο του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, όσο και των δύο κομμάτων, που μοιράστηκαν την εξουσία εναλλάξ τα τελευταία χρόνια. Πρόσφατα, αυτά τα δύο κόμματα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) και το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (PSD) κατάφεραν ταχύτατα να συμμαχήσουν, προκειμένου να ξεκινήσουν μια “επιχείρηση” περικοπών. Είναι μια επιχείρηση ενάντια στο κοινωνικό κράτος, που προωθεί την επισφάλεια και την ανεργία.
Ως αποτέλεσμα της κερδοσκοπικής επίθεσης με αφορμή το δημόσιο χρέος των νότιων χωρών, οι Πορτογάλοι πολίτες βρίσκονται τώρα στη χειρότερη κατάσταση.
Ανάμεσα στις προτάσεις που έγιναν για τη “σταθερότητα”, μια έχει ιδιαίτερα καταστροφικές διαστάσεις: η υιοθέτηση μέτρων για τη μείωση των κατώτατων επιδομάτων ανεργίας. Αυτή η πρόταση έγινε από τη Συνομοσπονδία Βιομηχάνων, αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει και από την κυβέρνηση: Τη μια μέρα είδαμε τον Πρόεδρο της Συνομοσπονδίας Βιομηχάνων να προτείνει το μέτρο και την επόμενη ο Πρωθυπουργός και ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανακοίνωσαν ταυτόχρονα ακριβώς την ίδια επονομαζόμενη “λύση”. Όμως οι άμεσες συνέπειες για όσους έχουν ακόμη δουλειά είναι απελπιστικές, αφού και οι μισθοί θα περικοπούν.
Στην Πορτογαλία, όπως και στην Ελλάδα, αυτά που θα πρέπει να θεωρούνται ως πάγια δικαιώματα, αντιμετωπίζονται πλέον ως προνόμια. Το αποτέλεσμα είναι απλό: Η περαιτέρω αποδυνάμωση των ήδη αδυνάτων και η μείωση του εισοδήματός τους. Οι περικοπές των επιδομάτων ανεργίας χαρακτηρίστηκαν ως δικαιολογημένες, προκειμένου να εγγυηθούν -και χρησιμοποιώ ακριβώς τα λόγια που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση- ότι κανείς δεν θα “εκμεταλλευόταν” την ανεργία του, επειδή το να είναι κανείς άνεργος είναι “πιο βολική κατάσταση από το να έχει δουλειά”. Αυτά ειπώθηκαν από αυτούς που δεν κάνουν καμία προσπάθεια για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, την ώρα που οι μισοί άνεργοι δεν έχουν καν δικαίωμα πρόσβασης σε επιδόματα ανεργίας. Οι άνεργοι πέφτουν, λοιπόν, δύο φορές θύματα: Αρχικά έχασαν τις δουλειές τους και επιπλέον είναι οι πρώτοι που καλούνται να πληρώσουν το τίμημα της κρίσης. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η Πορτογαλία είναι η χώρα με τον 5ο υψηλότερο δείκτη ανεργίας ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ. Ταυτόχρονα πάρθηκαν και άλλα μέτρα, όπως οι περικοπές στο κοινωνικό κράτος.
Στην Πορτογαλία, όπως και στην Ελλάδα, τα Προγράμματα Σταθερότητας και Ανάπτυξης δεν χτυπούν εκεί που πρέπει (πχ., ανάμεσα σε άλλα, τη διαφθορά ή τις συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα στα δημόσια έργα, σύμφωνα με τις οποίες τα κόστη είναι δημόσια και τα κέρδη ιδιωτικά), τα μπόνους μένουν ανέπαφα και δίνονται όλες οι εγγυήσεις για την ατιμωρησία της επιζήμιας διοίκησης. Αυτή είναι η ομάδα των δήθεν αδιάφθορων! Αν οι άνεργοι και οι εργαζόμενοι ήταν μια διεφθαρμένη τράπεζα, μέχρι τώρα θα είχαν διασωθεί!
Εδώ και πολλούς μήνες η κυβέρνηση μάς είπε ότι δεν ήταν δυνατόν να επιβάλει φόρους στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, γιατί οι αγορές “δεν ήταν ακόμη έτοιμες”. Αργότερα το δέχτηκαν, μόνο που οι μεγάλες επιχειρήσεις παρέμειναν εκτός ελέγχου. Και το πιο εκπληκτικό είναι ότι όλα αυτά λέγονται με σοβαρό ύφος. Αυτοί που δέχονται την επίθεση είναι πάντα οι ίδιοι, είναι αυτοί που πληρώνουν πάντα το τίμημα της κρίσης. Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι άλλη μια παραδοσιακή απάντηση, είτε αφορούν τις πηγές φυσικού πλούτου, είτε τις δημόσιες υπηρεσίες.
Δικαιολογημένα μπορούμε να πούμε ότι η δημιουργική ικανότητα της Πορτογαλικής κυβέρνησης έχει περιοριστεί στην παραγωγή φτώχειας, επισφάλειας και κοινωνικής αδικίας.
Το 2007 ο Πορτογάλος Πρωθυπουργός ανακοίνωσε ως κύρια προτεραιότητα τη μείωση των δεικτών ανεργίας. Σήμερα ανακοινώνει ως κύρια προτεραιότητα τη μείωση του δημόσιου ελλείμματος. Ξανά και ξανά εμφανίζεται ως μπαμπούλας το δημόσιο έλλειμμα. Τα μόνα σοβαρά μέτρα, σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, είναι αυτά της λιτότητας, τα οποία τελικά αποτελούν την ίδια συνταγή, ανεξάρτητα από το πού εφαρμόζονται. Όμως δεν παραδινόμαστε σε αυτό το μοντέλο! Αγωνιζόμαστε. Κι εσείς, οι Έλληνες, έχετε δώσει μεγάλο παράδειγμα αγώνων για την κοινωνική δικαιοσύνη. Οργανώνουμε πολλές πρωτοβουλίες στην Πορτογαλία, ανάμεσα στις οποίες και μια εθνική μέρα διαμαρτυρίας στις 29 Μαΐου, παρά τις εκκλήσεις της κυβέρνησης για συναίνεση και την κυβερνητική απόρριψη της λεγόμενης “κοινωνικής έντασης”.
Όλα αυτά, αγαπητοί σύντροφοι, στο όνομα των Προγραμμάτων Σταθερότητας και Ανάπτυξης που πάντα πατάνε στους ώμους των ίδιων ανθρώπων, και μετατρέπουν σε υπόπτους, όλους όσοι λόγω της κρίσης, έχουν εγκλωβιστεί σε έναν μη βιώσιμο τρόπο ζωής. Δεν μπορούμε να δεχτούμε την προκλητική απόπειρα κάποιων να θέσουν τους ανέργους αντιμέτωπους με τους εργαζόμενους και τους εργαζόμενους εναντίον των ανέργων, την ίδια ώρα που συνεχίζουμε να δίνουμε τα πάντα σε εκείνους που ήδη έχουν τα πάντα. Αλλά, δυστυχώς, αυτό γίνεται σήμερα.
Τώρα είναι η ώρα για αγώνα και αλληλεγγύη.
Τόσο η Πορτογαλική, όσο και η Ελληνική κυβέρνηση είπαν ψέματα στους πολίτες. Και θα συνεχίσουν να το κάνουν ευθέως. Ο Πρωθυπουργός σας, ο Γιώργος Παπανδρέου, ήρθε πρόσφατα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προκειμένου να παρουσιάσει το πρώτο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης στα μέλη του Κοινοβουλίου. Εκεί μας είπε ότι το Πρόγραμμά του είχε συγκροτηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να το αποδεχτεί το ΔΝΤ χωρίς μετατροπές. Ο λόγος ήταν απλός: Ήταν ήδη το Πρόγραμμα του ΔΝΤ, απλώς εξασφάλιζε και την ελληνική κυριαρχία. Ξέρετε, εμείς οι Πορτογάλοι γνωρίζουμε από την πείρα μας, ότι το πρώτο Πρόγραμμα ήταν απλώς η αρχή και ότι το Πρόγραμμα που τώρα αποφασίστηκε, δεν θα είναι το τελευταίο. Κι αυτό γιατί το κερδοσκοπικό κεφάλαιο δεν ικανοποιείται ποτέ και γιατί οι κυβερνήσεις μας είναι ανίκανες να κρατήσουν μια ισχυρή στάση.
Ο ρόλος της δικής μας, λαϊκής παρέμβασης, των κοινωνικών κινημάτων και των αριστερών κομμάτων, είναι να προωθήσουμε την υπόθεση του κοινωνικού μετασχηματισμού. Οι λαοί της Ευρώπης πρέπει να είναι ενωμένοι και να αγωνιστούν μαζί.
Τώρα είναι η ώρα να βοηθήσουμε την Ελλάδα, γιατί τώρα είναι η ώρα να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας. Είμαστε σήμερα εδώ, αγωνιζόμαστε για οικονομική και κοινωνική δικαιοσύνη, την ίδια οικονομική και κοινωνική δικαιοσύνη που υπερασπίζονται οι Έλληνες στους δρόμους, εκ μέρους όλων των Ευρωπαίων.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες, Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,
Θέλω πρώτα να σας εκφράσω την συγκίνηση και την χαρά μου που βρίσκομαι απόψε ανάμεσα σας.
Αισθάνομαι μεγάλη τιμή που έχω το προνόμιο να συμμετέχω σε μια σημαντική στιγμή της ιστορίας του λαού σας και των λαών της Ευρώπης. Τα γεγονότα που εκτυλίσσονται σήμερα στην Ελλάδα είναι καθοριστικά για το μέλλον όλης της Ευρώπης. Είναι ένα μήνυμα που στέλνετε στη γηραιά ήπειρο.
Είναι επίσης τιμή για μένα να σας μεταφέρω μήνυμα αλληλεγγύης των βουλευτών του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και του Κόμματος της Αριστεράς της χώρας μου. Είμαστε αλληλέγγυοι στον δίκαιο αγώνα σας και θα δώσουμε, και εμείς, αυτή την αποφασιστική μάχη.
Θα δώσουμε αυτή την μάχη μαζί γιατί το σχέδιο λιτότητας που προσπαθούν να σας επιβάλλουν σήμερα, στην πραγματικότητα δεν είναι παρά το πρώτο βήμα ενός σχεδίου που αφορά όλους τους εργαζόμενους στην Ευρώπη. Είναι ένα σχέδιο που έχει στόχο να καταστρέψει το σύνολο των κοινωνικών δικαιωμάτων και των κατακτήσεων όλων μας. Αυτά τα δικαιώματα τα κατακτήσαμε μέσα από αγώνες δεκαετιών ενάντια στα συμφέροντα μιας χούφτας προνομιούχων. Και αυτοί οι προνομιούχοι είναι παντού οι ίδιοι, είτε είναι Έλληνες, Γάλλοι, Γερμανοί ή Αμερικανοί.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας γιατί ο αγώνας μας είναι κοινός. Μπορεί οι τραπεζίτες, οι κερδοσκόποι και οι έμποροι όπλων να ξεπερνούν τα σύνορα, αλλά και το ίδιο συμβαίνει και με τη δική μας αλληλεγγύη.
Το λεγόμενο «σχέδιο βοήθειας» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δεν είναι σχέδιο στήριξης του ελληνικού λαού. Είναι ένα σχέδιο αλληλεγγύης με τους τραπεζίτες και τους εμπόρους όπλων. Είναι ένα σχέδιο που έχει στόχο να προστατεύσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες από τα προβλήματα πληρωμών της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα, οι γαλλικές τράπεζες έχουν στην κατοχή τους ομόλογα του ελληνικού δημοσίου αξίας περίπου 60 δις ευρώ, οι ελβετικές τράπεζες περίπου 50 δις και οι γερμανικές κατέχουν πάνω από 30 δις. Αυτές οι τράπεζες πλούτισαν στις πλάτες του ελληνικού λαού. Η βοήθεια στην Ελλάδα με την μέθοδο της ΕΕ σημαίνει πάνω απʼ όλα να βοηθήσουμε τις ευρωπαϊκές τράπεζες που λεηλάτησαν την ελληνική οικονομία.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι παρά ένας μεσάζοντας ανάμεσα στα Ευρωπαϊκά κράτη και τις τράπεζες τους.
Όσο για τους εμπόρους όπλων, το 15% της γερμανικής και γαλλικής παραγωγής όπλων αγοράζεται από την Ελλάδα.
Φαντάζομαι ότι μπορούμε να εμπιστευτούμε την Ελληνική κυβέρνηση στον ρόλο του πειθήνιου μεσολαβητή. Υπάρχει κάποιο φακελάκι γιʼ αυτή την στήριξη;
Ισχυρίζονται ότι σώζουν την Ελλάδα, ενώ στην πραγματικότητα προστατεύουν τα κεφάλαια των τραπεζών.
Δηλώνουν ότι θα τιμωρήσουν τους υπεύθυνους, ενώ στην πραγματικότητα τρέφουν τους κερδοσκόπους με το αίμα των λαών.
Μας λένε ότι δεν υπάρχει άλλη λύση. Ψέματα !! Η λύση τους είναι να γεμίσουν τις τσέπες των μετόχων.
Λένε ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την κατεδάφιση των δημοσίων υπηρεσιών και τη διάλυση των συνταξιοδοτικών συστημάτων. Στην πραγματικότητα αυτές είναι οι επιλογές των μεγάλων επιχειρήσεων και των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.
Οι αντίπαλοί μας είναι ισχυροί. Εσείς οι Έλληνες το γνωρίζετε καλά – υπήρξατε θύματα της αλαζονείας του μεγάλου κεφαλαίου και των κρατών της Βόρειας Ευρώπης. Γνωρίζετε, από την ιστορία, ότι η Γαλλία και οι γαλλικές τράπεζες λεηλάτησαν περισσότερες από μια φορά τη χώρα σας, Ας θυμηθούμε σύντομα αυτή την ιστορία.
Ήδη το 1898 οι ευρωπαϊκές δυνάμεις, με το πρόσχημα της σωτηρίας της Ελλάδας από την χρεωκοπία, επέβαλαν τη δημιουργία μιας διεθνούς επιτροπής οικονομικού ελέγχου.
Το 1910, ένα καινούργιο γαλλο-αγγλικό δάνειο θα πάει κατευθείαν στις τσέπες των γάλλων και άγγλων βιομηχάνων.
Το 1914, ένα παρόμοιο γαλλο-αγγλικό δάνειο γίνεται βούτυρο στο ψωμί των εμπόρων όπλων.
Όσο για τη Γερμανία, η Καγκελάριος της οποίας δίνει μαθήματα σʼ όλη την Ευρώπη, ξέρετε καλά ότι δεν πλήρωσε ποτέ τις πολεμικές αποζημιώσεις. Δεν είναι η Ελλάδα που οφείλει στη Γερμανία! Όχι! Είναι η Γερμανία που χρωστάει περισσότερα από 50 δις στην Ελλάδα. Η γερμανική δεξιά έχει χάσει κάθε ηθικό έρεισμα. Ας πληρώσει κατʼ αρχήν τα χρέη της, αντί να αυτό-προβάλλεται ως υπόδειγμα.
Το λεγόμενο «σχέδιο βοήθειας» που προτείνουν σήμερα δεν θα βοηθήσει περισσότερο την Ελλάδα απʼ όσο στο παρελθόν. Η σημερινή βοήθεια είναι αντίστοιχη με εκείνη του παρελθόντος: είναι μια πράξη αλληλεγγύης στο κεφάλαιο. Αν δεν βοηθάει το λαό, τόσο το χειρότερο γιʼ αυτόν.
Αυτή η διαδικασία γίνεται χωρίς τους λαούς, γίνεται σε βάρος των λαών. Οι ισχυροί, για να παραμείνουν στη θέση τους, την επαναλαμβάνουν. Την επαναλαμβάνουν με τον πιο αποκρουστικό τρόπο: αφού υποστήριξαν τους συνταγματάρχες της χούντας πουλώντας τους όπλα, δεν διστάζουν, σήμερα, να διαιρέσουν τους λαούς αναβιώνοντας ακραίες εθνικές προκαταλήψεις.
Αφού στήριξαν τους συνταγματάρχες ενάντια στον ελληνικό λαό, σήμερα κάνουν το ίδιο με τους κερδοσκόπους και τους εμπόρους όπλων και αλλοίμονο σʼ αυτούς που μόνο τη δουλειά τους έχουν για να ζήσουν.
Ήρθε η ώρα να βάλουμε τέλος σʼ αυτήν την πολιτική που επιχειρεί να επιβληθεί με τον φόβο, που προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Ήρθε η ώρα να ξεσκεπάσουμε αυτή τη λογική, ήρθε η ώρα να φοβίσουμε αυτούς που προσπαθούν να μας φοβίσουν.
Ο Σοφοκλής έλεγε:«Ποτέ σε μια πόλη οι νόμοι δεν θα ήταν ισχυροί, αν δεν τους συντηρούσε ο φόβος».
Ο φόβος σήμερα οφείλεται στην «πολυπλοκότητα» της κρίσης. Ακούμε για «προηγμένα χρηματοοικονομικά προϊόντα», για « επισφαλείς ισολογισμούς» και για «σύνθετα χρηματοπιστωτικά προϊόντα»
Το ξέρετε, συντρόφισσες και σύντροφοι, ότι αυτή η πολυπλοκότητα δεν είναι παρά ένα προπέτασμα καπνού. Αρκεί οι λαοί να βρουν ποιοι κερδίζουν από όλα αυτά και θα καταλάβουν περί τίνος πρόκειται.
Οι λαοί δεν είναι ανόητοι, απλά περιμένουν ένα σήμα. Αυτό το σήμα, είμαι πεισμένος, θα προέλθει από σας. Κρατήστε καλά, βαστάξτε γερά, ποτέ ο ελληνικός λαός, όπως και ο γαλλικός λαός, δεν θα σκλαβωθεί. Όπως στη Γαλλία, έτσι και στη χώρα σας, υπάρχει μια μεγάλη παράδοση αγώνων και αντιστάσεων. Ο μόνος δρόμος σήμερα είναι αυτός της αντίστασης, είναι ο δρόμος της υπεράσπισης όλων αυτών που δεν έχουν παρά την εργασία τους για να θρέψουν την οικογένεια τους. Αντισταθείτε λοιπόν και οι άλλοι λαοί θα σας ακολουθήσουν. Ο ελληνικός λαός έχει, για μια ακόμη φορά, την ευκαιρία να δείξει τον δρόμο στην υπόλοιπη Ευρώπη. Εμπρός να οικοδομήσουμε μια καινούργια Ευρώπη της αλληλεγγύης και της προόδου για όλους και όλες.
Ας θυμηθούμε τον μεγάλο Γάλλο επαναστάτη Σαιν Ζυστ, που έλεγε: «η ευτυχία είναι μια νέα ιδέα στην Ευρώπη».
Αγαπητοί φίλοι και αγαπητές φίλες, σύντροφοι και συντρόφισσες,
Στο όνομα των βουλευτών του Κομμουνιστικού κόμματος, του κόμματος της Αριστεράς και των παιδιών της Γαλλικής επανάστασης, εκφράζω την αγωνιστική μας αλληλεγγύη στα παιδιά του Ολύμπου και στους συναγωνιστές και συναγωνίστριες του Μανώλη Γλέζου.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS