ακούστε τη συνέντευξη
Θα έλεγα ότι επιβεβαιώνεται αυτό που έχουμε πει μαζί, το έχει πει ο Συνασπισμός ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ στο μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας αλλά και στον τριμερή μηχανισμό «στήριξης» για την Ευρώπη ήταν και είναι μια καλή αφορμή, ένα καλό πρόσχημα για να προχωρήσουν οι κυρίαρχοι, και εννοώ κυρίως την κ. Μέρκελ αλλά και άλλους, σε μεγαλύτερη αυστηροποίηση των συνθηκών και του Συμφώνου Σταθερότητας. Το ΔΝΤ δεν μπήκε ως παρατηρητής, ως τεχνικός υποστηρικτής αλλά για να δώσει άλλοθι, μια και έχει την φήμη του κακού, για να προχωρήσουν σε πιο σκληρά μέτρα μείωσης του εργασιακού κόστους, για να εξασφαλίσουν μια ανταγωνιστικότητα στην ευρωπαϊκή οικονομία μέσα στο παγκόσμιο καπιταλιστικό ανταγωνισμό.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο τα θεσμικά όργανα δεν έβγαλαν τα απαραίτητα συμπεράσματα. Το Σ.Σ., η Στρατηγική της Λισαβόνας έλεγαν ότι η ευρωπαϊκή οικονομία θα γίνει πιο ανταγωνιστική, θα εξασφαλιστεί η πλήρης απασχόληση. Σήμερα ακούγεται πως όλα αυτά οφείλονται, τα χρέη της Ελλάδας και των άλλων χωρών και στη χαλάρωση του Σ.Σ. Η ουσία είναι ότι το ΣΣ ήταν ένας παραλογισμός, ένας ζουρλομανδύας όπως είχε πει και ο κ. Πρόντι, δεν έφερε ανάπτυξη αλλά ήταν και ένας από τους λόγους που επιδείνωσε την κρίση. Σήμερα είναι ένας μπαμπούλας, ένα σκιάχτρο που το ξαναστήνουν, σε πιο σκληρή βάση από αυτά τα νεοφιλελεύθερα δόγματα που το είχαν καθιερώσει. Αυτή η διαμάχη, είναι μια μάχη όχι μόνο Βορείων –Νοτίων αλλά και ευρωατλαντιστών, όπως η κ. Μέρκελ αλλά και ο κ. Παπανδρέου και των άλλων. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο κ. Παπανδρέου το ΔΝΤ το «έβλεπε» από την αρχή, πράγμα που ομολογήθηκε αμέσως μετά τις εκλογές λειτουργώντας ως Δούρειος Ίππος για την είσοδο του ΔΝΤ στην ευρωζώνη και στην ΕΕ.
Οι κυρώσεις όπως έχει επισημανθεί, διαβάζοντας τυπικά τις συνθήκες, δεν προβλέπονται μέχρι αυτό το βαθμό. Δεν αποκλείεται όμως επειδή έχουμε μπει σε μια αναθεωρητική διαδικασία, σε μια επικείμενη ή προβλεπόμενη αναθεώρηση των συνθηκών, να περάσουν και σε αυτό το μέτρο. Θα σας έλεγα, ότι με τούτα και με τα άλλα νομίζω ότι όλο και περισσότερο υπονομεύεται η συνοχή της ευρωζώνης, μιας και δεν πάνε να συμπληρώσουν θεσμικά κενά της ΟΝΕ και του ΕΥΡΩ, αλλά πάνε με τις ίδιες συνταγές επιδεινώνοντας τις περιφερειακές και κοινωνικές ανισότητες. Αυτές οι ανισότητες οι οποίες διευρύνονται, το κοινωνικό ντάμπιγκ που εφαρμόζουν ακόμα και στη Γερμανία, δηλαδή την πίεση των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων, δεν προοιωνίζονται εκτός των άλλων καλές μέρες για την υπόθεση του ευρώ, με ευθύνη αυτών που κατά τα άλλα λένε ότι το υπερασπίζονται.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS