Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας
20/05/2010

Δεν υπάρχει ούριος άνεμος γι' αυτόν που δεν ξέρει πού θέλει να πάει - του Γιώργου Μισκεδάκη*

Η ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά διέθετε και ελπίζω να διαθέτει ακόμη και σήμερα το ποιοτικότερο στελεχιακό δυναμικό. Δυστυχώς όμως, οι χρόνιες ασθένειες του χώρου αποτελούν τον κύριο αποτρεπτικό παράγοντα για τη δημιουργία ενός πραγματικά προοδευτικού πολιτικού ρεύματος. Και πριν προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τον κόσμο ή την κοινωνία, θα ήταν φρόνιμο να κάνουμε την αυτοκριτική μας, διότι, όπως έλεγε και ένας Κινέζος σοφός, αν θέλεις να κατακτήσεις τον κόσμο, πρέπει πρώτα να κατακτήσεις τον εαυτό σου.

Το κόμμα μας αποτελεί μια ομοσπονδία «βελγικού» τύπου, όπου οι δύο κύριες κοινότητες, στην περίπτωση του Βελγίου οι Βαλλώνοι και οι Φλαμανδοί και στη δική μας οι Ανανεωτικοί και οι του Αριστερού Ρεύματος, αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλο με έντονη δυσπιστία και απλά ανέχονται την παρουσία της άλλης ομάδας στον ίδιο χώρο. Η πραγματικότητα αυτή είναι υπεύθυνη για τις ιλαροτραγικές εικόνες των οποίων όλοι μας έχουμε γίνει μάρτυρες, όπως η περίοδος της συγκρότησης του ευρωψηφοδελτίου, η στήριξη αντίπαλου κόμματος από στελέχη μας στις ευρωεκλογές και η κάθοδος δύο αντιμαχόμενων συνδυασμών του ΣΥΝ στις εκλογές της ΠΟΣΔΕΠ (εκλογές πανεπιστημιακών). Το κόμμα μας απαξιώθηκε στη συνείδηση των πολιτών μετά τα δραματικά γεγονότα που διαδέχθηκαν τις ευρωεκλογές με το πολιτικό πραξικόπημα του Αλαβάνου και τις δηλώσεις του Κοροβέση.

Η εσωτερική κρίση αυτή θα μας διδάξει κάτι ή θα αναπαράγουμε τα ίδια ζητήματα που θα μας οδηγήσουν νομοτελειακά στον πολιτικό αφανισμό; Οφείλουμε να διαφυλάξουμε τα όσα θετικά έχουμε πράξει. Η σύνταξη του προγράμματος πρέπει να αποτελέσει τη βάση κάθε μελλοντικής μας δράσης. Η αρχική προσπάθεια δεν πρέπει να μείνει ανολοκλήρωτη. Οι πολίτες πλέον απαιτούν από τη αριστερά απαντήσεις για τα ζητήματα που την ταλανίζουν. Ο μονόπλευρα καταγγελτικός λόγος έχει περιορισμένη απήχηση και οφείλουμε να διαμορφώσουμε όσο το δυνατόν πιο αναλυτικές θέσεις για τα κοινωνικά ζητήματα, εκμεταλλευόμενοι την εμπειρία που έχουμε αποκτήσει από τη δράση μας στα κοινωνικά κινήματα, το κοινοβουλευτικό μας έργο, τις επιστημονικές και εμπειρικές γνώσεις των μελών, τη διαβούλευση μέσω διαδικτύου και κάθε άλλη πηγή. Οφείλουμε να εξαλείψουμε τον παραγοντισμό στελεχών κάθε τάσης, πτέρυγας ή ρεύματος που απλά προσπαθούν να δημιουργήσουν εσωκομματική καριέρα και που είναι κατά κύριο λόγο υπεύθυνος για την αρνητική συγκυρία που βρίσκεται ο ΣΥΝ.

Δεν μπορούμε να πορευόμαστε δίχως μια ξεκάθαρη πολιτική ταυτότητα που να είναι αποδεκτή και που να υπερασπίζεται από όλο το πολιτικό μας δυναμικό. Και κυρίως δεν πρέπει να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος, όπου ο ΣΥΝ φερόταν να είναι το δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ και το αριστερό φερέφωνο των επιλογών του συστήματος. Τα παραδείγματα στο διάστημα 1991-2004 είναι άφθονα, προβολή σχεδίων κεντροαριστερών κυβερνήσεων, συμπόρευση με το ΠΑΣΟΚ στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, συμμαχία με την ΠΑΣΚΕ στο συνδικαλιστικό κίνημα, υπερψήφιση της συνθήκης του Μάαστριχτ, υιοθέτηση ενός στρεβλού ευρωπαϊσμού με την άκρατη υπεράσπιση της Ε.Ε. η οποία σήμερα έδειξε το αληθινό της πρόσωπο με τα μέτρα που επέβαλε στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία, και την υποστήριξη μας στο ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν για την Κύπρο.

Η σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα όπου έχουν καταρρεύσει πολλοί μύθοι απαιτεί μια δυναμική αριστερά. Το ΠΑΣΟΚ αποδείχθηκε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι είναι το alter ego της Ν.Δ. και το ΚΚΕ με την επιστροφή στο σταλινισμό και τον απομονωτισμό αποτελεί πλέον ανάχωμα για κάθε προοδευτική πρωτοβουλία. Η σύγχρονη πολιτική προπαγάνδα προσπαθεί να αποδώσει τις ίδιες ευθύνες σε όλο το πολιτικό πλαίσιο και να δημιουργήσει την πεποίθηση ότι η ασκούμενη πολιτική είναι μονόδρομος. Ο ΣΥΝ, αν ξεπεράσει τα εσωτερικά του προβλήματα και με την επανασύσταση του συμμαχικού σχήματος του ΣΥΡΙΖΑ σε υγιείς βάσεις και κυρίως αν συσπειρώσει όλους τους απογοητευμένους προοδευτικούς πολίτες, μπορεί να αποτελέσει τον πόλο της δημιουργίας ενός ανατρεπτικού ρεύματος αντίστοιχου με την ΕΔΑ. Αν αποτύχουμε και τώρα, η πραγματικότητα απλά θα μας ξεπεράσει.

* Ο Γρηγόρης Μισκεδάκης είναι μέλος της Π.Κ. Σύρου και Μυκόνου