Ακόμα και αν δεν το είχαμε αποφασίσει, θα έπρεπε να το κάνουμε επειγόντως εδώ και τώρα, εννοώ το Συνέδριο του ΣΥΝ, σε μια εποχή που έχουν σχεδόν αλλάξει τα πάντα σε σχέση με δυόμισι χρόνια πριν, από το 5ο συνέδριό μας. Αλλαγή διακυβέρνησης στη χώρα, παγκόσμια καπιταλιστική οικονομική και οικολογική κρίση, οξεία δημοσιονομική κρίση της χώρας, παρουσία νέων πολιτικών σχηματισμών, αλλαγή ηγεσιών, υπό εκκόλαψη νέα κόμματα, παρατεταμένη κρίση στο ΣΥΝ και στο ΣΥΡΙΖΑ.
Και σε ό,τι αφορά ότι εδώ ο κόσμος καίγεται, εμείς κάνουμε συνέδριο, ακριβώς επειδή ο κόσμος καίγεται, κατακτήσεις δεκαετιών πάνε περίπατο, το ΔΝΤ μπήκε στη χώρα μας και στην Ευρώπη, ακριβώς γι' αυτό θα πρέπει το 6ο (έκτακτο) συνέδριό μας να επιδιώξει αφενός μεν να υπάρξει με μεγάλη πλειοψηφία μια συνεκτική πειστική πρόταση απέναντι στην κρίση και αφετέρου ένα νέο ξεκίνημα για τον ΣΥΝ και κατ' επέκταση για τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα άρει τη δημόσια πολυγλωσσία και θα αποκαταστήσει προς την κοινωνία την αξιοπιστία του χώρου της δημοκρατικής, ανανεωτικής, ριζοσπαστικής και οικολογικής αριστεράς. Εξάλλου μέχρι τώρα το κόμμα μας, παρά τις προσυνεδριακές λειτουργίες του, δεν σταμάτησε να πρωτοστατεί ούτε στους αγώνες και στις κινητοποιήσεις ούτε στην οργάνωση δημόσιων συγκεντρώσεων και εκδηλώσεων.
Όλα τα πράγματα έχουν ένα όριο και αυτό το όριο το έχουμε ξεπεράσει προ πολλού. Ενώ έχουμε πρόγραμμα, ενώ έχουμε προτάσεις (που βεβαίως χρειάζονται περαιτέρω εξειδίκευση), δεν μπορούμε απέναντι σ' ένα πολιτικό σκηνικό που καταρρέει να εισπράξουμε, διότι σε όλα τα θέματα οι τάσεις έχουν άποψη, τα στελέχη μας έχουν άποψη, μόνο το κόμμα δεν φαίνεται να έχει ενιαία άποψη και άρα πώς να έλθει κάποιος μαζί σου, όταν και τα ίδια σου τα στελέχη και τα μέλη δεν είναι μαζί σου.
Μακριά από μένα η μονολιθικότητα ή η σιωπή του νεκροταφείου, αλλά δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει ένα κοινά αποδεκτό πλαίσιο για τη λειτουργία μας και τη δράση μας προς την κοινωνία. Δεν είναι δυνατόν να λειτουργούν τα τασικά γραφεία τύπου, οι επιλεκτικές διαρροές προς κολλητούς μας δημοσιογράφους πριν καν ολοκληρωθούν οι συνεδριάσεις των οργάνων, δεν είναι δυνατόν τάσεις του ΣΥΝ να οργανώνουν δημόσιες εκδηλώσεις με τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι δυνατόν η διαφορετικότητα να μπαίνει πάνω από την ενότητα, διότι τότε το περίφημο σλόγκαν ενότητα μέσα από τη διαφορετικότητα λειτουργεί ως διαφορετικότητα και όχι ως ενότητα, με τις γνωστές συνέπειες.
Έτσι λοιπόν 6ο (έκτακτο) συνέδριο του ΣΥΝ, για να δοθούν βαθύτερες και ουσιαστικότερες απαντήσεις απέναντι στην κρίση, για να επιβεβαιώσουμε σε συνεργασία με το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της δικής μας αριστεράς και τον αγώνα για μια άλλη Ευρώπη έξω από νεοφιλελεύθερα πλαίσια, για να διατυπώσουμε πιο καθαρά και πιο τεκμηριωμένα το εναλλακτικό πολιτικό μας σχέδιο για αντίκρουση των σφαγιαστικών κυβερνητικών μέτρων υπό την επιτήρηση της τρόικας, για να υπερασπιστούμε τα αδύναμα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας από τον αφανισμό τους, για να απαντήσουμε τώρα και όχι αύριο με αγώνες και προτάσεις στα καθημερινά προβλήματα των εργαζομένων, των μικρομεσαίων, των αγροτών, των γυναικών, των νέων, προβάλλοντας το όραμα μιας ανάπτυξης με κοινωνική συνοχή και βιωσιμότητα και με προοπτική τον σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία.
Για να υπάρξει ταυτόχρονα διαδικασία επανεκκίνησης του ΣΥΝ, για ένα κόμμα των μελών και όχι των μηχανισμών, για κόμμα ενιαίο και όχι των τάσεων -εκτός και αν συνομολογήσουμε ότι μετατρέπουμε τον ΣΥΝ σε ομοσπονδία τάσεων και κομμάτων- για κόμμα που μέλημά του θα είναι η ανάδειξη στελεχών κυρίως βάσει αξιοκρατίας και όχι βάσει απόψεων, για κόμμα που θα επιδιώκει τη μέγιστη αποτελεσματικότητα ως προϊόν συλλογικής ευθύνης και δημοκρατικής συμμετοχής. Κοντολογίς ένα κόμμα που θα εφαρμόσει το Καταστατικό του σε ό,τι αφορά τη λειτουργία των τάσεων, τη δημόσια έκφραση των απόψεων, τον σεβασμό των συλλογικών αποφάσεων.
Προφανώς υπάρχουν και ζητήματα καταστατικών αλλαγών που έπρεπε να τεθούν στο Συνέδριο. Και πρώτα απ' όλα το θέμα της εκλογής της ΚΠΕ και των εκτελεστικών οργάνων, όπου το απαράδεκτο σύστημα των λιστών συμβάλλει στην ομοσπονδιοποίηση του κόμματος και θα πρόσθετα και στην αυτογελοιοποίησή του.
Εν πάση περιπτώσει και η κυκλοφορία των λιστών σε χαρτάκι κάτω απ' το τραπέζι και αυτό δεν μας τιμά. Όμως η προσπάθεια κατάρτισης ενιαίας λίστας με ονοματεπώνυμα και εντός παρενθέσεως η τάση τους ή η άποψή τους και με μειωμένη σταυροδοσία (30%), κατά τη γνώμη μου, θα ήταν η απαρχή μιας άλλης λειτουργίας και η σηματοδότηση μιας νέας πορείας.
Σ' αυτό τον κόσμο που όλα αλλάζουν, που η αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος έφθασε στο απόγειο, ας είμαστε εμείς που θ' αρχίσουμε να κάνουμε τη διαφορά.
* Ο Νίκος Συρμαλενιος είναι μέλος της ΚΠΕ και νομαρχιακός σύμβουλος Κυκλάδων
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS