Προ μηνών διαφάνηκε, επιτέλους, κάτι πρωτόγνωρο κι ελπιδοφόρο στον Συνασπισμό, στο κόμμα της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Απέναντι στις παγιωμένες κομματικές γραφειοκρατίες και στην καταστροφική ισορροπία των τάσεων που τις εκτρέφει, τα μέλη του ΣΥΝ απαίτησαν συντεταγμένα και επέβαλαν τη διεξαγωγή έκτακτου συνεδρίου. Ενάντια στην κοινή θέση των ιστορικών ηγεσιών της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» και του «Αριστερού Ρεύματος», η κινητοποίηση και οι πρωτοβουλίες των μελών και των Πολιτικών Κινήσεων έσπασαν τη μονολιθικότητα των «τασικών» πειθαρχιών και των φραξιονιστικών στοιχίσεων στα βουλευόμενα όργανα.
Παρά τις παλινωδίες και τις αμηχανίες τις οποίες υπαγόρευσε το πνεύμα ιστορικής αλληλεγγύης που συμμερίζονται τα στελέχη των τάσεων, στη Κεντρική Πολιτική Επιτροπή ρηγματώθηκαν οι μηχανισμοί των τάσεων και τα στελέχη τους, απελευθερωμένα από τον σκληρό «τασικό» συγκεντρωτισμό, αποφάσισαν με μεγάλη πλειοψηφία τη διεξαγωγή του συνεδρίου και τον ορισμό Επιτροπής Θέσεων. Εμπνευσμένη από την αγωνία των ανθρώπων της Αριστεράς, η πλειονότητα των μελών της ΚΠΕ στοχάστηκε, δηλαδή, και έπραξε βάζοντας πρώτη την ιδιότητα του μέλους του κόμματος και όχι εκείνη που απαιτούσε να ενεργήσουν ως πειθαρχημένα μέλη των τάσεων.
Στη συνέχεια, δυστυχώς, ενεργοποιήθηκαν μηχανισμοί παλινόρθωσης των κατεστημένων ηγεσιών. Στο όνομα των καταλυόμενων εσωκομματικών ισορροπιών, οι «ιστορικές ηγεσίες» τόσο της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» όσο και του «Αριστερού Ρεύματος» αρνήθηκαν να συμβάλουν στις εργασίες της Επιτροπής Θέσεων του κόμματος και δεν κατέθεσαν κείμενα συμβολής για την παραγωγή τους. Παρ' όλα αυτά, η Επιτροπή συνέταξε ένα τεκμηριωμένο, συνθετικό και πειστικό κείμενο θέσεων, που υποβλήθηκε προς έγκριση στην ΚΠΕ. Κεντρικά θέματα, ο χάρτης διεθνών των ανταγωνισμών στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης, η Ευρώπη και η σημασία της πολιτικής της ενοποίησης ενάντια στην αντιευρωπαϊκή λογική των νεοφιλελεύθερων ηγεμόνων, η οικονομική κρίση και οι δυνατές απαντήσεις σʼ αυτήν, ο χαρακτήρας των κοινωνικών εκρήξεων που είδαμε και που θα ξαναδούμε, η φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ, η ριζοσπαστική οικολογία, οι συμμαχίες της Αριστεράς και, τέλος, μια πειστική περιγραφή της οδυνηρής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει ο ΣΥΝ από τη λειτουργία των τάσεων ως διακριτών «κομμάτων μέσα στο κόμμα».
Τελικά, απέναντι στις «θέσεις» της Επιτροπής κατατέθηκαν στην ΠΚΕ δύο εναλλακτικά κείμενα. Ένα κείμενο θέσεων που ξαναζωντανεύει τις εμμονές αποτυχημένων πειραμάτων, όπως η «Συμμαχία» του 1977, κι ένα κείμενο που, τελικά, στηρίχθηκε από 30 μέλη της ΚΠΕ και απηχεί την ετεροχρονισμένη δυναμική της διάσπασης του ΚΚΕ το 1989, που γέννησε το Νέο Αριστερό Ρεύμα (ΝΑΡ). Ως εδώ, όλα κατανοητά και, βεβαίως, απολύτως θεμιτά. Μόνο που τα πράγματα δεν είχαν εξ ίσου κατανοητή και θεμιτή συνέχεια.
Παρά τα επιχειρήματα που ανέπτυξαν μέλη της ΚΠΕ προερχόμενα απʼ όλες τις τάσεις υποστηρίζοντας το κείμενο της Επιτροπής Θέσεων, την ώρα των ψηφοφοριών, δυστυχώς, στο όνομα της ιστορικής αλληλεγγύης μεταξύ μελών και στελεχών του «Ρεύματος», αποφασίστηκε με μικρή πλειοψηφία από την ΚΠΕ η ενσωμάτωση του κειμένου των «30» στις «Θέσεις» με τη μορφή των τροπολογιών.
Έσπασε, δηλαδή, σε «τροπολογίες» ένα κείμενο, το οποίο βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση προς την εισήγηση της Επιτροπής Θέσεων, αυτήν που ενέκρινε η ΚΠΕ, και τούτο το σπασμένο σε «τροπολογίες» διαφορετικό κείμενο θέσεων «ενσωματώθηκε» τελικά στην εισήγηση της ΚΠΕ. Τελικά, στο όνομα της τασικής αλληλεγγύης και παρά τη διάσταση των απόψεων στο εσωτερικό του «Αριστερού Ρεύματος», η πλειοψηφία της ΚΠΕ ενέταξε στο κείμενο θέσεων τροπολογίες, οι οποίες αναιρούν συνολικά τις θέσεις στις οποίες υποτίθεται ότι ενσωματώνονται.
Πρόκειται για αυτοακύρωση του πολιτικού ρόλου του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου του ΣΥΝ, για υπονόμευση του ΣΥΝεδρίου και για απόλυτη περιφρόνηση της νοημοσύνης και της περηφάνιας των μελών του κόμματος. Η ιστορική αλληλεγγύη των τάσεων λειτούργησε, εν προκειμένω, ως μηχανισμός πειθάρχησης των μελών τους, με τελικό στόχο τη νομιμοποίηση της αναπαραγωγής των κομματικών εξουσιών. Με κάθε θυσία. Υπονομεύοντας το κύρος της ΚΠΕ και ναρκοθετώντας το έκτακτο συνέδριο.
Υπάρχει κάτι ακόμη που προστίθεται στις δυσάρεστες επισημάνσεις που προηγήθηκαν. Ενώ το κείμενο της Επιτροπής Θέσεων έθετε με σαφήνεια ζητήματα που απαιτούν καταστατικές αλλαγές, τουλάχιστον για την αντιμετώπιση της λειτουργίας των τάσεων ως κομμάτων μέσα στο κόμμα, η πλειοψηφία της ΚΠΕ υπερψήφισε μεν όσα επισημαίνονται στις θέσεις αλλά απέρριψε κάθε συζήτηση επί του καταστατικού. Και πάλι, η ιστορική αλληλεγγύη των τάσεων καταλήγει να υπονομεύει το κύρος της ΚΠΕ και του κόμματος.
Υπάρχει ακόμη χρόνος ως τις αρχές Ιουνίου. Στις προσυνεδριακές συζητήσεις επί των θέσεων τα μέλη του κόμματος μπορούν να απαιτήσουν νʼ ανοίξει και το θέμα του καταστατικού στο συνέδριο και, κυρίως, να μην τελεσφορήσουν οι προσπάθειες συγκόλλησης των τάσεων εις βάρος του κόμματος και των προγραμματικών θέσεων. Ως γνωστόν, στο ΣΥΝέδριο έχουν κατατεθεί τρεις «πλατφόρμες». Εκείνη της Επιτροπής Θέσεων, η πρόταση της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» και το κείμενο των «30» που αποστασιοποιήθηκαν από το «Αριστερό Ρεύμα». Οι τρεις αυτές διακριτές πολιτικές πλατφόρμες δεν μπορεί παρά να οδηγούν σε τρεις λίστες για την εκλογή της νέας ΚΠΕ. Υπάρχουν, ασφαλώς, παλιές εντάσεις, δυσπιστίες, υπολογισμοί ή και ιδιοτέλειες μεταξύ όσων στηρίζουν το κείμενο της Επιτροπής Θέσεων που είναι ανάγκη, μπροστά στην πολιτική ενότητα του κόμματος, να παραμεριστούν. Για να γίνει αυτό δεν χρειάζεται παρά η προσφυγή στην κοινή λογική και το αναγκαίο στις δύσκολες μέρες που περνάμε αίσθημα ευθύνης. Μπροστά στην ενότητα του κόμματος που έχουμε ανάγκη σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, ας πάνε στην άκρη οι παλιές εντάσεις κι ας συνταχθούμε, όσες και όσοι συμφωνούμε, στην πολιτική βάση του κειμένου της Επιτροπής Θέσεων.
Οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις και η ενεργοποίηση του «μηχανισμού στήριξης» δεν επιτρέπουν νʼ αφήνουμε τον καιρό να φεύγει. Φωτεινό ή σκοτεινό, το μέλλον αρχίζει πάντα από τώρα δα.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS