Έως ακατάληπτα εμφανίζονται τα όσα συμβαίνουν στο χώρο της αριστεράς, σαν την παράσταση, που δίνει την άκρη του μίτου στο θεατή, για νʼ ανακαλύψει μόνος του, αυτά που κρύβονται στο βάθος.
Λένε πως η ενασχόληση με τα κοινά είναι υποχρέωση κάθε πολίτη, ο οποίος έτσι καθίσταται ενεργός στη διαχείριση των θεμάτων που τον απασχολούν. Λένε επίσης πως η ανάθεση της τύχης μας σε άλλους - ενσυνείδητα ή μη είναι συνώνυμη με τη συνενοχή.
Όμως δεν λένε τι είναι αυτό που οδηγεί μετά από βασανιστική σκέψη στην απόσυρση, στην απομόνωση και στην κατάθλιψη των αδιεξόδων.
Υπάρχουν γεγονότα με φωνή και γεγονότα χωρίς φωνή.
Γεγονότα με φωνή είναι, πως στο κόμμα μας πολύ ισχυρές πλειοψηφίες, το λένε οι αριθμοί, το γράφουν οι φυλλάδες, κομματικές και μη, πλειοδοτούν υπέρ υπερ-αριστερών – υπερ-επαναστατικών – αντισυστημικών απόψεων ενάντια στους πάντες και τα πάντα. Και πριν αλλά και εν όψει της πρόδηλης χρεωκοπίας μας. Πρόκειται για λογικές επιεικώς απαράδεκτες, όψιμα εκπεφρασμένες άρα ένοχες, λόγω της απόκρυψης, τόσο του ελλείμματος, όσο και των δημιουργών του. Μη ξεχνάμε ότι πολλοί εκ των αντισυστημικών κραυγαζόντων, κατείχαν και κατέχουν σημαντικές θέσεις εντός συστήματος, οπότε όφειλαν να γνωρίζουν. Στη δε περίπτωση της άγνοιας ενέχονται για εγκληματική αδιαφορία, ενώ συστημικά διαβιούν και αντισυστημικά φωνασκούν.
Γεγονότα με φωνή είναι ότι οι συνιστώσες του ΣΥΝ αγκυλωμένες σε θεωρίες και πρακτικές απαρχαιωμένες και σταλινικές, επιχειρούν τη νεκρανάσταση όλων των αρχαϊκών στοιχείων της ισχύος, ανάμεικτα με σύγχρονες μεθόδους (επικίνδυνο και αναποτελεσματικό κοκτέιλ). Βλέπετε κείμενο 23 μελών της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ κατά του Φώτη Κουβέλη, τη φραστική επίθεση κατά Σπ. Λυκούδη, την παρεμπόδιση του Χατζησωκράτη στην ΚΠΕ, να αναπτύξει τις θέσεις της τάσης που εκπροσωπεί στην Κ.Π.Ε. κ.α.
Γεγονότα με φωνή είναι, ότι χάνεται δυστυχώς η δροσιά της νεολαίας του ΣΥΝ με την απόφαση της πλειοψηφίας της για κομμουνιστικό προσανατολισμό. Ας παραπέμψει κάποιος αυτά τα παιδιά στην πρόσφατη ιστορία, για να διαπιστώσουν πως στο όνομα της έρμης εργατιάς και της ταλαίπωρης αγροτιάς, απαλλοτριώθηκαν όλες οι κατακτήσεις των επαναστάσεων. Πως οι πολίτες στερήθηκαν κάθε μέσο αυτοδιάθεσης, πως περιέπεσαν σε συνθήκες υποταγής χωρίς προηγούμενο.
Γεγονότα με φωνή είναι οι δημοσκοπήσεις και τα ποσοστά που φωνάζουν! Δεν μας εμπιστεύεται ο κόσμος!
Ας πάρουμε τα δεύτερα, τα γεγονότα χωρίς φωνή. Είναι αυτά που δεν αποτυπώνονται στην ποικίλη καθημερινότητα του τύπου, είτε αποτυπώνονται με πολύ έμμεσο τρόπο. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για καταστάσεις και πρακτικές βουβές χωρίς ίχνος δημόσιας εκδήλωσης .
Είναι τα αρχηγικά λαϊκίστικα σύνδρομα που ταλανίζουν το κόμμα μας. Είναι η απίστευτη μυστικοπάθεια για το μέλλον του ΣΥΝ και η αδιαφάνεια των πολιτικών προθέσεων, τόσο στα ανώτερα όσο και στα μεσαία στελέχη, όλων των τάσεων. Είναι η ηθική και πολιτική συλλήβδην απαξίωση της ιστορικής αριστεράς.
Είναι οι κοινωνιολογικές διαπιστώσεις για την κοινωνική στρωμάτωση, που δεν εξαφανίζεται, αντίθετα πολλαπλασιάζεται, και για τις πολυάριθμες ανισότητες ακόμα και στην ίδια κοινωνική τάξη (μικρόκοσμοι ομαδώσεων). Πώς οι σύντροφοι της πλειοψηφίας τις αγνοούν και γενικεύουν συλλήβδην, είτε καταδικάζοντας, είτε ζητωκραυγάζοντας;
Είναι εν τέλει η αδιαφορία για τους μετανάστες, παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις (Γιατί δεν διατράνωσαν, όπως το συνηθίζουν, την απέχθειά τους για το θρασύδειλο επεισόδιο με θύματα δύο ανήλικους Αφγανούς;). Είναι οι χιλιάδες αναχωρητές αριστεροί σύντροφοί μας, που νοιάζονται και δεν έχουν κόψει ακόμα τον ομφάλιο λώρο με τη δική μας αριστερά. Είναι οι σύντροφοι, που δίνουν μια ακόμη ευκαιρία για να ακουστεί η φωνή της, αναγνωρίζοντας παρʼ όλα αυτά και τα λάθη και τις παραλείψεις της. Είναι οι άνθρωποι του πνεύματος που προ πολλού εγκατέλειψαν τη γραφίδα τους, και μη έχοντας τίποτα να δώσουν ασχολούνται με κοσμικές σαχλαμαρίτσες.
Είμαστε εμείς, που είμαστε εντός, και διαπιστώνουμε αδιέξοδα.
Λένε κάποιοι πως η πλειοψηφία, καθώς διαθέτει τη δύναμη του ισχυρού δεν ανέχεται αντίθετες απόψεις, διάλογο, οσμώσεις. Το θέμα βρίσκεται αλλού. Η λογική της μειοψηφίας της ανανεωτικής αριστεράς μαζί με την άλλη τη διάσπαρτη παντού μεγάλη κοινωνική αριστερά, δεν δικαιούνται να περιχαρακώσουν την οντότητα του στην λογική της πλειοψηφίας.
Υπάρχει πολιτικό κενό. Το αναγνωρίζουν όλοι. Η αρι-στερά έχει χρέος με κάθε τρόπο να το καλύψει και να συγκεντρώσει τις δυνάμεις της πέρα και πάνω από κόκκινες και κίτρινες γραμμές - προφάσεις εν αμαρτίαις - διατηρώντας και αναπτύσσοντας τις ιδέες και τα οράματά της.
Κατερίνα Χρυσαφάκη
Εκπαιδευτικός, Οργάνωση Πειραιά Κέντρου Πειραϊκής
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS