Είναι επιεικώς «περίεργη» η διατύπωση που περιέχεται στο άρθρο 28 του προτεινόμενου «Σχεδίου Κώδικα 'Ασκησης Ιατρικού Επαγγέλματος και Δεοντολογίας» και αφορά την τεχνητή διακοπή της κύησης.
Στο άρθρο αυτό αναγνωρίζεται ως δυνητικό δικαίωμα του γιατρού να αρνηθεί να προβεί σε διακοπή της εγκυμοσύνης, με τη δικαιολογία της επίκλησης «των κανόνων και των αρχών της ηθικής συνείδησής του».
Τι δηλώνει αυτή η διατύπωση;
Ότι η άμβλωση είναι κάτι ανήθικο και παράνομο, όταν από το 1986 υπάρχει στην Ελλάδα ο σχετικός νόμος, όταν είναι πλέον θέση των διεθνών οργανισμών και του διεθνούς φεμινιστικού κινήματος η νόμιμη και ασφαλής άμβλωση;
Και τι γίνεται με τους νόμους και τους κανόνες της πολιτείας; Είναι σεβαστοί;
Αυτά συμβαίνουν όμως, όταν η πολιτεία συννομοθετεί με την εκκλησία. Είναι όντως εξωφρενικό, ότι προτού αποφανθεί η καθ΄ ύλην αρμόδια ιατρική κοινότητα, το Υπουργείο έσπευσε να διαβουλευθεί με την ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, που στο θέμα αυτό έχει αναχρονιστικές θέσεις.
Τμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής