Την τακτική του «ράβε-ξήλωνε» και των αποσπασματικών και πρόχειρων παρεμβάσεων επέλεξε το υπουργείο Παιδείας στην προσπάθειά του να αντιμετωπίσει το -υπαρκτό σε κάθε περίπτωση- ζήτημα της συσσώρευσης υπερβολικής σε όγκο και βαθμό δυσκολίας διδακτέας ύλης στα σχολικά προγράμματα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Το πρόβλημα αυτό, του μεγάλου όγκου και των δυσανάλογα υψηλών απαιτήσεων της διδακτέας ύλης στα περισσότερα σχολικά μαθήματα, είχαν επισημάνει έγκαιρα οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες. Ωστόσο, το Υπ. Παιδείας, αντί να αναμορφώσει εξαρχής τα προγράμματα σπουδών συνολικά, με βάση τις τεκμηριωμένες προτάσεις των εκπαιδευτικών οργανώσεων, προτίμησε την εύκολη «λύση» της περικοπής σελίδων από τα σχολικά βιβλία, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του ότι με αυτή την «προκρούστεια» μέθοδο κατακερματίζεται η ενότητα της ύλης, και μάλιστα σε μαθήματα όπως τα μαθηματικά και οι φυσικές επιστήμες, που διακρίνονται από υψηλό βαθμό συνοχής και αλληλουχίας της παρεχόμενης γνώσης.
Ας σημειωθεί ότι δεν έχουν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα για την επαρκή ενημέρωση των εκπαιδευτικών, που θα υποχρεωθούν από το Σεπτέμβριο να αυτοσχεδιάσουν για να καλύψουν τις απαιτήσεις της νέας ύλης.
Παράλληλα, αγνοεί την ανάγκη να υπάρξουν ανάλογες, αλλά συστηματικές και μελετημένες παρεμβάσεις, και στα υπόλοιπα μαθήματα.
Επίσης, στο ζήτημα της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών το Υπ. Παιδείας προτείνει μια εξίσου προβληματική διαδικασία, δίνοντας έμφαση στη φθηνή και ανέξοδη, αλλά όχι παιδαγωγικά κατάλληλη, μέθοδο της «από απόσταση» εκπαίδευσης μέσω των νέων τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας.
Σε ό,τι αφορά, τέλος, τα προτεινόμενα μέτρα για την αναβάθμιση της λειτουργίας των ολοήμερων δημοτικών σχολείων και την προβολή της ελληνικής γλώσσας, τονίζουμε για μια ακόμη φορά ότι υπονομεύονται και ακυρώνονται από την πρακτική της υποχρηματοδότησης, στην οποία η κυβέρνηση, με την πολιτική της λιτότητας που ακολουθεί, έχει καταδικάσει την ελληνική εκπαίδευση.
Τμήμα Παιδείας