Με τις αποφάσεις του 5ου Συνεδρίου πιστεύω είχαμε ξεκαθαρίσει ότι «αποτελεί στρατηγική επιλογή για τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ η κοινή δράση και η συνεργασία, πέρα από τις διαφορές, όλων των δυνάμεων της Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας στη χώρα μας στη βάση των ώριμων, μεγάλων, κοινωνικών αιτημάτων και ενός κοινού σύγχρονου προοδευτικού προγράμματος με σοσιαλιστική κατεύθυνση, ότι η ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, ως συμμαχικού πλαισίου ισότιμης συνάντησης διαφορετικών δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της αριστεράς της οικολογίας, συνιστά ένα μεγάλο βήμα στην κατεύθυνση της κοινής δράσης και συνεργασίας όλου του φάσματος αριστερών και ριζοσπαστικών οικολογικών κομμάτων, οργανώσεων και κινήσεων, ότι το ενωτικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει ότι, παρά τις δυσκολίες, είναι δυνατόν δυνάμεις του χώρου της Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογικής αντίληψης, οι οποίες έχουν σημαντικές διαφορές, να συνεργαστούν δημιουργικά και να συνδιαμορφώσουν προωθητικές πολιτικές και προγραμματικές συνθέσεις, χωρίς να χάνουν την αυτονομία και την αυτοτέλειά τους».
Οι θέσεις της πλειοψηφίας της ΚΠΕ για το 6ο Συνέδριο θεωρούν ότι το προηγούμενο χρονικό διάστημα οι παραπάνω επιλογές υπηρετήθηκαν ικανοποιητικά από το κόμμα μας, τόσο με τη διαμόρφωση κοινών προγραμματικών κατευθύνσεων και κοινών κινηματικών δράσεων όσο και με την έκφρασή τους στις ευρωεκλογές και τις εθνικές εκλογές του 2009.
Αν ο βαθμός ικανοποίησης που εξέφρασε στις προσυνεδριακές της θέσεις η πλειοψηφία της ΚΠΕ αφορά την λειτουργία της ηγεσίας του κόμματος τα δύο τελευταία χρόνια θα συμφωνήσω.
Αν αφορά όμως τη λειτουργία του συνόλου του κομματικού ιστού τότε νομίζω ότι με την παραπάνω διατύπωση προσπαθούμε να «κρυφθούμε πίσω από το δάκτυλό μας».
Δυστυχώς ή ευτυχώς σήμερα πλέον στην κρίσιμη πολιτική, κοινωνική και οικονομική συγκυρία για την ελληνική κοινωνία δεν υπάρχουν περιθώρια για τέτοιους ελιγμούς και «ιστορικούς συμβιβασμούς» μεταξύ των τάσεων και των ηγετικών μας στελεχών.
Πρέπει σήμερα κιόλας μέσα από το επερχόμενο συνέδριο να βγούμε και να πούμε ξεκάθαρα στον κόσμο της Αριστεράς, στον κόσμο της εργασίας που αγωνίζεται σε πείσμα των καιρών και μας ακολουθεί και πιστεύει στην προοπτική μιας ενωμένης, σύγχρονης, ταξικής και δημοκρατικής Αριστεράς , ότι:
ΤΕΡΜΑ ΟΙ «ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΙΕΣ» ΣΤΗΝ ΕΚΛΕΓΜΕΝΗ ΗΓΕΣΙΑ
ΤΈΡΜΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΚΡΟΒΑΤΙΣΜΟΙ
ΤΕΡΜΑ Η ΔΙΓΛΩΣΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΗΝ
ΕΚΠΕΦΡΑΣΜΕΝΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ
Αν δεν βάλουμε έστω και τώρα με τις αποφάσεις του 6ου Συνεδρίου μας τέρμα σε όλα αυτά, τότε οι πολίτες της χώρας θα βάλουν τέρμα αργά ή γρήγορα στην πολιτική μας διαδρομή και δράση .
Η ευθύνη μας , απέναντι στην σημερινή κατάσταση, είναι μεγάλη.
Και πρώτα από όλα, επιβάλλει σε όλους μας να υπερβούμε την σημερινή εικόνα που παρουσιάζει τόσο το κόμμα μας , όσο και το συμμαχικό μας σχήμα, τον ΣΥΡΙΖΑ.
Έχουμε ο καθένας χωριστά αλλά και όλοι μαζί, τις δικές μας σοβαρές ευθύνες μικρές ή μεγάλες για τη σημερινή εικόνα που αδικεί τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, αλλά και τον πολιτικό και τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ, των εκατοντάδων χιλιάδων αριστερών που επανειλημμένα αγωνίσθηκαν κάτω από τη σημαία του και τον εμπιστεύτηκαν.
Με τις παραπάνω πρακτικές, καλλιεργήσαμε φαινόμενα αδιέξοδων ανταγωνισμών και φρενάραμε την εξάπλωση και τη δυναμική του κοινωνικού ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο των μελών των συνιστωσών αλλά κυρίως των χιλιάδων ανένταχτων .
Ο ΣΥΡΙΖΑ με ευθύνη και του κόμματός μας αντί να μετατραπεί σε ένα ανοιχτό στην κοινωνία αριστερό συμμαχικό μόρφωμα που θα εμπνέει τους πολίτες της σοσιαλιστικής αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας, κινδυνεύει να αυτοακυρωθεί από την διαμόρφωση και ταυτόχρονη δημόσια εκφώνηση ριζικά διαφορετικών πολιτικών σχεδίων και πρακτικών που μερικές φορές, είτε φτάνουν σε λογικά παράδοξα και γραφικές πολιτικές καρικατούρες, όπως για παράδειγμα η πρόταση για αποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ από το κοινοβούλιο μέχρι τις επόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές, είτε επιμένουν να τοποθετούν το συμμαχικό μας σχήμα ως απόλυτα ταυτισμένο και υπόδουλο στην πολιτική χειραγώγηση των κέντρων εξουσίας, όπως για παράδειγμα η συνάντηση της «ΑΙΓΛΗΣ» ή η πρόταση για την συνάντηση των πολιτικών αρχηγών στο προεδρικό μέγαρο.
Αυτή την εικόνα κατακερματισμού και αλληλοσυγκρουόμενων απόψεων στο δημόσιο πολιτικό λόγο μας πρέπει να την αλλάξουμε ΑΜΕΣΑ και δραστικά μέσα αρχίζοντας από το δικό μας κόμμα.
Πρέπει να αλλάξουμε την εικόνα ενός κόμματος που σε αυτές τις κρίσιμες για τους πολίτες στιγμές , καθημερινά «αυτομαστιγώνεται» και αλληλοαναιρείται.
Πρέπει επιτέλους να γίνουμε κόμμα, σύγχρονο και βαθιά δημοκρατικό αλλά όχι όμως συνονθύλευμα τάσεων, πτερύγων, συνιστωσών και προβεβλημένων τηλεοπτικών στελεχών στα παράθυρα των media, να γίνουμε κόμμα της αριστεράς, αντίστοιχο με τις ανάγκες των περιστάσεων της δοκιμαζόμενης ελληνικής κοινωνίας, που σέβεται πάνω από όλα την δημοκρατία και τις διαφορετικές απόψεις, αλλά ταυτόχρονα είναι κόμμα με ισχυρή και ΕΝΙΑΙΑ πολιτική βούληση, ενεργή δράση και αποτελεσματική παρέμβαση .
Κόμμα που υλοποιεί την στρατηγική του για την ενότητα της Αριστεράς, χωρίς να εγκλωβίζει τις αριστερές δυνάμεις σε ανερμάτιστους τακτικισμούς, ανταγωνισμούς στελεχών και τάσεων και εσωστρέφεια .
Κόμμα που υπερβαίνει τις σημερινές του πολιτικές και οργανωτικές του αδυναμίες μέσα από την συνεδριακή ανασυγκρότηση του και όχι στα «παραμάγαζα» των τάσεων.
Η διαδικασία όμως αυτή, πρέπει να προχωρήσει παράλληλα και κυρίως μέσα από την δουλειά μας στην κοινωνία και να ενισχυθεί από αυτή.
Το 6ο Συνέδριό είναι μια ευκαιρία να δώσουμε απαντήσεις διεξόδου σε αυτή τη κρίσιμη συγκυρία που περνά η πατρίδα και ο λαός μας.
Οι ώρες αυτές, είναι ώρες μεγάλης ευθύνης για την αριστερά, για όλους μας .
Σήμερα και όχι αύριο είναι αναγκαίο να οικοδομηθεί μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι σε δοκιμαστικούς σωλήνες «παραιτηθέντων» προέδρων ένα πλατύ ρεύμα αντίστασης και αντεπίθεσης απέναντι στα κυβερνητικά μέτρα και στο μεσαίωνα που μας επιφυλάσσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Να οικοδομηθεί από την αρχή «τούβλο-τούβλο» ένας κοινωνικός, πολιτικός και βαθιά ταξικός συνασπισμός της αριστεράς που θα υπερβαίνει τις άγονες και αδιέξοδες εμφύλιες αντιπαραθέσεις χαρακωμάτων.
Σήμερα και όχι αύριο είναι αναγκαίο να οικοδομηθεί μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ, την πολιτική συμμαχία που επιλέξαμε σαν ένα ελπιδοφόρο συμμαχικό όχημα πολιτικής παρέμβασης και δράσης του κόμματός μας, και όχι μέσα στις συνιστώσες του, στις τάσεις και στις «πτέρυγες» του μία νέα κοινωνική και πολιτική συμμαχία που θα οργανώσει τις κοινωνικές αντιστάσεις, που θα προβάλλει ώριμα και δίκαια κοινωνικά αιτήματα και θα συσπειρώσει γύρω του την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων της χώρας.
Στην απαίτηση αυτή της πλειοψηφίας των αριστερών πολιτών σήμερα, το Συνέδριο μας οφείλει να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις στις ιδεολογικές και πολιτικές μας επεξεργασίες και στα οργανωτικά μας προβλήματα.
Κυρίως όμως οφείλει να χαράξει μια ξεκάθαρη πολιτική κατεύθυνση που θα μας δώσει τη δυνατότητα να ενισχύσουμε τους δεσμούς μας με την ελληνική κοινωνία, να ξεκαθαρίσουμε την στρατηγική μας και να σταθούμε αντάξιοι των απαιτήσεων στο πεδίο των σημερινών και αυριανών πολιτικών και κοινωνικών αγώνων.
Αυτή πιστεύω είναι η απαίτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των αριστερών πολιτών, των μελών και των φίλων μας αλλά κυρίως είναι απαίτηση της ίδιας της κοινωνίας.
Δημήτρης Παπαθανασίου
δικηγόρος
μέλος Ν.Ε. Συνασπισμού Τρικάλων
μέλος Γραμματείας συντονιστικού ΣΥΡΙΖΑ Τρικάλων
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS