Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ΣΥΡΙΖΑ, σχολιάζοντας την πτώση κατά 2,5% του ΑΕΠ το αʼ τρίμηνο και τη μεγάλη μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας και της βιομηχανικής παραγωγής το Μάρτιο και τον Απρίλιο αντίστοιχα, έκανε την παρακάτω δήλωση:
Η ακατάσχετη βύθιση της οικονομίας σε μεγάλη ύφεση, η οποία έχει ως αιχμή την παραγωγική συρρίκνωση και διάλυση της χώρας, καταδεικνύει ότι ο τόπος βρίσκεται ένα βήμα πριν τη γενική οικονομική καταστροφή.
Το γεγονός, μάλιστα, ότι η συνεχής και ραγδαία υφεσιακή πορεία της οικονομίας συνοδεύεται από ένα πανύψηλο πληθωρισμό (5,4%), δίνει τη χαριστική βολή στην οικονομική προοπτική της χώρας.
Η κυβέρνηση και ο ίδιος ο κ. Γ. Παπανδρέου όχι μόνο οδηγούν, με τις επιλογές τους, τον τόπο σε κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα αλλά και εγκληματούν σε βάρος της χώρας και, κυρίως, της προοπτικής της.
Είναι, πλέον, θέμα εθνικής και κοινωνικής επιβίωσης η απεμπλοκή της χώρας από το μηχανισμό Ε.Ε.-ΔΝΤ και η ακύρωση των απαράδεκτων μέτρων που ελήφθησαν στο πλαίσιό του.
Αυτή την ώρα η διάσωση του τόπου και του ελληνικού λαού απαιτούν την εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού προοδευτικού προγράμματος για την παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας, με προτεραιότητες :
Πρώτον: Την επαναδιαπραγμάτευση-ρύθμιση του δημοσίου χρέους, χωρίς όρους και δεσμεύσεις, με στόχο τη διαγραφή σημαντικού μέρους του, τη μείωση των επιτοκίων για το υπόλοιπο, τη διαμόρφωση ικανής περιόδου χάριτος και τη διεύρυνση των χρονικών οριζόντων αποπληρωμής του, χωρίς περαιτέρω επιτοκιακή επιβάρυνση.
Δεύτερον: Τη ρύθμιση του δυσβάστακτου ιδιωτικού χρέους με χαρακτηριστικά ανάλογα της ρύθμισης του δημοσίου χρέους, η οποία πρέπει να αφορά τις πιο ευάλωτες και ασθενέστερες οικονομικές κατηγορίες μισθωτών, τον μικρομεσαίο αγροτικό κόσμο, τους μικρούς επαγγελματίες και τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις
Τρίτον: Την άμεση εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, ως βασική προϋπόθεση για την επίτευξη των δύο πρώτων στόχων και ως απόλυτα αναγκαία συνθήκη για την εφαρμογή μιας νέας αναπτυξιακής, παραγωγικής και κοινωνικής χρηματοπιστωτικής πολιτικής.
Οι τρεις αυτοί άξονες διεκδίκησης και αγώνα, αποτελούν την αφετηρία για την ανασυγκρότηση του κράτους, συμπεριλαμβανομένου του ευρύτερου δημόσιου τομέα, και τη ριζική παραγωγική αναδιαμόρφωση του προϋπολογισμού με στόχο την ανακοπή της ύφεσης και την επανατοποθέτηση της χώρας και της οικονομίας σε αναπτυξιακή τροχιά με κοινωνικό περιεχόμενο.
To Γραφείο Τύπου