Με συγκεκριμένες παρατηρήσεις επί των άρθρων του σ/ν του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Τροποποίηση της νομοθεσίας για την εναλλακτική διαχείριση των συσκευασιών και άλλων προϊόντων και τον Εθνικό Οργανισμό Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και Άλλων Προϊόντων (Ε.Ο.Ε.Δ.Σ.Α.Π.) και άλλες διατάξεις», τα οποία και δήλωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καταψηφίζει, όπως έπραξε κι επί της αρχής του νομοσχεδίου, συνέχισε την αγόρευσή της η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτής Λάρισας Ηρώ Διώτη, κατά τη δεύτερη ημέρα συζήτησης στην Ολομέλεια της Βουλής.
«Κατά την άποψή μας, δεν πρόκειται να λυθεί το μείζον θέμα της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων με αποσπασματικές κινήσεις και διοικητικοτεχνικές απαντήσεις» σημείωσε η βουλευτής, επαναλαμβάνοντας τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ κατά της καύσης των απορριμμάτων, χαρακτηρίζοντας τη μέθοδο «πανάκριβη, επιβλαβή για τη δημόσια υγεία και αρνητική για την πορεία της ανακύκλωσης».
Δεν παρέλειψε να τονίσει ότι «οι συγκεκριμένες αλλαγές (σ.σ. που προτείνονται από το νομοσχέδιο) του συγκεκριμένου θεσμικού πλαισίου, το οποίο είναι και ανεπαρκές και λειψό, είναι προς μια κατεύθυνση αυστηροποίησης ως προς τα συστήματα και λειτουργίας ως προς το φορέα, αλλά λόγω των προφανών κατευθύνσεων στην αλλαγή του μοντέλου, δε διασφαλίζουν τίποτα για την ανακύκλωση».
Η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ έβαλε το θέμα των προσλήψεων αλλά και των αμοιβών υπαλλήλων και διευθυντών, αλλά και το μείζον θέμα της μετακύλισης του κόστους πάλι στον πολίτη, μέσω της ενδεχόμενης αύξησης των δημοτικών τελών, που θα προκαλέσει η κεντρική ιδέα του ν/σ “πληρώνω όσο πετάω” για τους Δήμους, σημειώνοντας ότι «δεν είμαστε για να υπερασπιστούμε τα κέρδη των οποιονδήποτε εταιρειών, αλλά τα οφέλη των πολιτών» και συμπληρώνοντας ότι «επιμένουμε ότι η ανακύκλωση πρέπει να είναι υποχρέωση της πολιτείας και να γίνεται από τους δήμους με τη μεταφορά των πόρων που χρειάζονται».
Κλείνοντας την ομιλία της, έκανε ένα δηκτικό σχόλιο επί των τροπολογιών (σ.σ. στο συγκεκριμένο ν/σ αφορά στις εκλογές της Ένωσης Νοσηλευτών Ελλάδας), υποστηρίζοντας ότι «η επιλογή της Κυβέρνησης να φέρνει τροπολογίες που αφορούν διάφορα και σημαντικά ζητήματα σε άσχετα νομοσχέδια είναι απαράδεκτη, δεν εξυπηρετεί τη σοβαρότητα κι επιπλέον δημιουργεί και προβλήματα και εντάσεις. Αυτή η τακτική πρέπει να σταματήσει εδώ».
Αναλυτικά, το πλήρες κείμενο της ομιλίας (από τα πρακτικά της Βουλής), είναι το ακόλουθο:
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΛΗ΄
Τρίτη 8 Ιουνίου 2010
ΗΡΩ ΔΙΩΤΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρία Υπουργέ, όπως είπαμε και στη συζήτηση επί της αρχής, για μας δεν πρόκειται να λυθεί το μείζον θέμα της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων με αποσπασματικές κινήσεις και διοικητικοτεχνικές απαντήσεις.
Επίσης, δεν γνωρίζουμε, γιατί ακόμα δεν έχει λεχθεί από επίσημα χείλη και δεν έχουν περιγραφεί οι κεντρικοί σχεδιασμοί για το θέμα της διαχείρισης, παρόλο που λίγο-λίγο και με έμμεσους τρόπους, αλλά σαφείς, προωθείται η αλλαγή παραδείγματος χάρη στη διαχείριση των απορριμμάτων με εισαγωγή δυναμικά της καύσης σε αυτή την αλυσίδα. Το είπαμε και στην προηγούμενη συζήτηση.
Αυτό το ζήτημα μας βρίσκει αντίθετους. Θα το παλέψουμε όσο και όπου μπορούμε, γιατί θεωρούμε ότι είναι μια τεχνολογία πανάκριβη, επιβλαβής για τη δημόσια υγεία και αρνητική για την πορεία της ανακύκλωσης. Είναι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους καταψηφίσαμε το νομοσχέδιο και επί της αρχής.
Οι συγκεκριμένες αλλαγές του συγκεκριμένου θεσμικού πλαισίου, το οποίο είναι και ανεπαρκές και λειψό, είναι προς μια κατεύθυνση αυστηροποίησης ως προς τα συστήματα και λειτουργίας ως προς το φορέα, αλλά λόγω των προφανών κατευθύνσεων στην αλλαγή του μοντέλου, δεν διασφαλίζουν τίποτα για την ανακύκλωση.
Θα ήθελα, λοιπόν, να κάνω κάποιες παρατηρήσεις στα άρθρα, τα οποία στην πλειοψηφία τους τα καταψηφίζουμε. Στο άρθρο 7 στις παραγράφους 5 και 6 δεν συμφωνούμε στο «κατά παρέκκλιση όλων των διατάξεων» ούτε με την αρχή των πολλών ταχυτήτων ανάμεσα σε υπαλλήλους που κάνουν ενδεχομένως και ακριβώς την ίδια δουλειά. Δεν διευκρινίζεται καθαρά ποιο θα είναι το ύψος των αμοιβών των μη αποσπασμένων και του Γενικού Διευθυντή, από πού και πώς θα προσλαμβάνονται οι μη αποσπασμένοι. Και επειδή έχουμε χορτάσει και από ρουσφέτια και από ρουσφετολογικές προσλήψεις, δεν συμφωνούμε με αυτές τις ρυθμίσεις.
Στο άρθρο 8 θεωρούμε ότι είναι αντιδημοκρατικό να αποφασίζει ο Υπουργός ή η Υπουργός στη συγκεκριμένη περίπτωση, για το ποιον θα τοποθετήσει από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, όταν υπάρχει ασυμφωνία. Ακόμα και όταν υπάρχει ασυμφωνία, θα πρέπει να ορίζει έστω τον κατά πλειοψηφία προτεινόμενο.
Το άρθρο 11 δεν μας βρίσκει σύμφωνους για λόγους αντίστοιχους που ανέφερα και στο άρθρο 7 και επιπλέον διότι δεν μας αρέσει αυτό το διαπλεκόμενο μεταξύ υπαλλήλων και διοικήσεων, που μέχρι στιγμής -νομίζω το έχουμε δει όλοι και οι συνάδελφοι και εγώ και οι απλοί πολίτες- δεν βοηθάει και έχουμε φτάσει πολλές φορές σε παρατράγουδα.
Στο άρθρο 9 είναι σωστό περιβαλλοντικά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να πληρώνεις όσο πετάς για να αναγκαστείς να πετάς λιγότερο και να ανακυκλώνεις ή να αγοράζεις προϊόντα σε ανακυκλώσιμες συσκευασίες. Τα είπαμε και στην προηγούμενη συζήτηση. Θα ξαναϋπογραμμίσουμε, όμως, ότι το «πληρώνω όσο πετάω» θα έπρεπε να αφορά με άμεσο τρόπο τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Αντί αυτού πάμε να τις εφαρμόσουμε πρώτα στους πολίτες.
Είναι αλήθεια βέβαια, πώς τα πράγματα δεν είναι ποτέ μονοδιάστατα. Και εμείς ποτέ δεν εξετάζουμε μόνο μια παράμετρο, αλλά πάντα σκεφτόμαστε τις συνέπειες του τι νομοθετείται και σε πάρα πολλά επίπεδα. Για να φτάσουμε, λοιπόν, στο ζυγολόγιο θα έπρεπε -αν υπήρχε μια ορθολογική πολιτεία και τίποτα παραπάνω- να περάσει πρώτα από στάδιο ενημέρωσης και καμπάνιας και στους πολίτες και στους αιρετούς και από διασφάλιση της διαδικασίας της ανακύκλωσης παντού στη χώρα.
Πρέπει να αναλογιστούμε, επίσης, ότι τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα πλήττονται οικονομικά σήμερα περισσότερο από ποτέ. Και δεν μπορούμε να πούμε πώς δεν μας πειράζει να πληγούν ακόμη παραπάνω με αύξηση των δημοτικών τελών, που οπωσδήποτε θα προκύψει αν κάποιοι δήμαρχοι είναι απρόθυμοι -για διάφορους λόγους- να κάνουν την ανακύκλωση. Και ας λέει ο κ. Βορίδης -όπως είπε στην προηγούμενη συζήτηση- ότι οι πολίτες πρέπει και αυτό να το πληρώσουν. Το έχουν ήδη πληρώσει, γιατί το κόστος της συσκευασίας έχει μετακυλιστεί στην τιμή. Εξάλλου, εδώ δεν είμαστε για να υπερασπιστούμε τα κέρδη των οποιονδήποτε εταιρειών, αλλά τα οφέλη των πολιτών.
Στους δήμους -για να επανέλθω- το κόστος που θα προκύψει από το ζυγολόγιο, θα είναι κατά πολύ αυξημένο. Και το πιθανότερο είναι ότι θα το μετακυλήσουν στους δημότες. Εάν δε συνυπολογίσουμε ότι η ΕΕΑ δεν βρίσκεται παντού ανά την Ελλάδα, αλλά ούτε πιάνει τους στόχους και ότι ακόμη και εκεί που είναι, σε πολλές περιπτώσεις οι κάδοι είναι ενδεικτικοί -και έχουμε πολλά τέτοια παραδείγματα- φοβόμαστε ότι θα βρεθούν δήμοι που τελικά θα αυξήσουν τα δημοτικά τέλη, γιατί δεν θα μπορούν ή δεν θα ενδιαφερθούν να κάνουν ανακύκλωση.
Το νομοσχέδιο, λοιπόν, βάζει κατά κάποιο τρόπο το κάρο μπροστά από το άλογο και φτάνει κατευθείαν στο ζυγολόγιο, χωρίς να φροντίζει ότι αυτό θα είναι ένα μέτρο που μπορεί πραγματικά να λειτουργήσει.
Εδώ να ανοίξουμε μια παρένθεση και να πούμε ότι θα πρέπει να σταματήσει αυτή η κατάσταση, που λέει ότι μεταφέρονται αρμοδιότητες στους δήμους ή υποχρεώνονται σε κάποιες εργασίες χωρίς πόρους. Και στην περίπτωση της ανακύκλωσης το Υπουργείο από τη μια δεν θέλει την υπόθεση της ανακύκλωσης να την έχουν οι δήμοι και από την άλλη οι δημοτικοί υπάλληλοι μαζεύουν τα ανακυκλώσιμα και τα μεταφέρουν με έξοδα των δήμων.
Εμείς επιμένουμε ότι η ανακύκλωση πρέπει να είναι υποχρέωση της πολιτείας και να γίνεται από τους δήμους με τη μεταφορά των πόρων που χρειάζονται.
Επειδή όμως, για να επανέλθω στο ζυγολόγιο δεν μπορούμε πάντα να λέμε ότι στην Ελλάδα τίποτα δεν λειτουργεί, όπως πρέπει και επειδή δεν ελπίζουμε ότι θα παρθούν πολλά μέτρα υπέρ του περιβάλλοντος και υπέρ μιας καλύτερης ποιότητας ζωής των απλών ανθρώπων, νομίζω ότι αυτό το άρθρο για το ζυγολόγιο στη φιλοσοφία του είναι σωστό και είναι και το μόνο που θα ψηφίσουμε.
Τέλος, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑ.Ο.Σ., ακόμη και φιλελεύθεροι οικονομολόγοι της Αγγλίας, εκεί όπου όλα ιδιωτικοποιήθηκαν ή που όλα επιπλέον λειτουργούν με τη μορφή συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με κορυφαίο παράδειγμα τους σιδηρόδρομους, έχουν παραδεχθεί ότι αυτά τα μοντέλα απέτυχαν διότι δεν απέδωσαν, ήταν πανάκριβα, δεν ενδιαφέρθηκαν για την κοινωνία και για την εξυπηρέτησή της και δεν συντηρούσαν τις υποδομές, με αποτέλεσμα να ξανασκέπτονται ακόμα και σήμερα την επανακρατικοποίηση σημαντικών τομέων.
Ας παρακολουθούμε αυτές τις εξελίξεις. Εσείς δηλαδή, γιατί εμείς τις παρακολουθούμε. Και παρόλο που είστε πολύ υπάκουοι στις επιταγές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για ιδιωτικοποίηση των πάντων, θα ανακαλύψετε ότι αυτά τα μοντέλα δεν είναι λύση για τις κοινωνίες, αντιθέτως τις καταστρέφουν.
Θέλω να τελειώσω με ένα γενικό σχόλιο για τις τροπολογίες. Αυτή η επιλογή της Κυβέρνησης να φέρνει τροπολογίες που αφορούν διάφορα και σημαντικά ζητήματα σε άσχετα νομοσχέδια είναι απαράδεκτη. Το είπε και το κ. Γιαννάκης νωρίτερα.
Είναι μια τακτική που δεν εξυπηρετεί τη σοβαρότητα, με την οποία οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τα ζητήματα και επιπλέον δημιουργεί και προβλήματα και εντάσεις. Αυτή η τακτική πρέπει να σταματήσει εδώ. Πρέπει να τις αποσύρετε στην προκειμένη περίπτωση. Και έχουμε δηλώσει πολλές φορές ότι είναι και στα όρια του Κανονισμού. Δεν συναινούμε σε αυτές τις μεθοδεύσεις, για να εξυπηρετήσετε εσείς τις πολιτικές σας.
Σας ευχαριστώ.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS