- Κύριε Χουντή, εδώ τελικά στην Ελλάδα δοκιμάζονται πολλά, είναι το δοκιμαστήριο της Ευρώπης. Έχουμε μια αναμέτρηση του κόσμου της εργασίας με τον καπιταλισμό. Πως το βλέπετε εσείς και τι επιδιώκεται μέσα από την εβδομάδα αλληλεγγύης στη χώρα μας.
Δυο είναι οι στόχοι αυτής της πανευρωπαϊκής εβδομάδας διαμαρτυρίας, αλληλεγγύης και κοινής δράσης. Το ένα είναι να ενισχυθούν οι αγώνες που έχουν ξεκινήσει στην Ελλάδα άλλα και σε άλλες χώρες, αγώνες των εργαζομένων, των ασφαλισμένων, των ανέργων για να αποκρουστούν τα μέτρα και τα προγράμματα λιτότητας που γενικεύτηκαν, και δεν είναι μόνο στην Ελλάδα. Η ενίσχυση αυτών των αγώνων πρέπει να τους κάνει πιο μαζικούς, μαχητικούς και αποτελεσματικούς διότι μπροστά στη λαίλαπα αυτών των μέτρων, των νέων ρυθμίσεων που λαμβάνονται εάν δεν αντιμετωπιστεί αυτή η πολιτική από την πλευρά των πλειοψηφιών των ευρωπαϊκών κοινωνιών, θα έχουμε ιστορικά βήματα προς τα πίσω σε σχέση με την ταξική πάλη, στη σχέση των δυνάμεων του κεφαλαίου με τις δυνάμεις της εργασίας. Αν δεν υπάρξει συντονισμένη και συλλογική αντίδραση θα κερδίσουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου σημαντικό στρατηγικό έδαφος. Αν με αυτές τις ρυθμίσεις που λαμβάνονται στην Ελλάδα και αλλού, καταργηθούν ουσιαστικά οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις, θα δυσκολευτεί ο αγώνας των εργαζομένων και των συνδικάτων. Αν ακολουθηθεί ο συνταγματικός εκτροχιασμός που ακυρώνει τη λειτουργία των κοινοβουλίων, με τα προεδρικά διατάγματα και το πραξικόπημα, τότε θα μειωθεί η δυνατότητα της πολιτικής άρα και των δυνάμεων της αριστεράς να παρέμβει στις εξελίξεις και θα κυριαρχήσουν ολοκληρωτικά οι δυνάμεις της αγοράς. Αυτές τις υποχωρήσεις δεν πρέπει να τις υποστούμε, πρέπει να ενισχυθεί αυτός ο αγώνας. Η Ελλάδα αποτέλεσε το πειραματόζωο ενός πειράματος πολύ σκληρών μέτρων, προκειμένου να πετύχουν όχι μόνο τη δημοσιονομική πειθαρχία αλλά για να επιτύχουν και μια ανταγωνιστικότητα με Κινεζικούς όρους , δηλαδή να ρίξουν πολύ το εργατικό κόστος, αλλά αυτή η πολιτική γενικεύεται και στις άλλες χώρες της Ευρώπης. Το δεύτερο είναι να δείξει την αξία της αλληλεγγύης των δυνάμεων της αριστεράς, ιδιαίτερα αυτή τη περίοδο τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα. Να σπάσει αυτή την προσπάθεια που θέλουν να αναπτύξουν, να στρέψουν για παράδειγμα, τους Γερμανούς εργαζόμενους ενάντια στους έλληνες, που πληρώνουν δήθεν τα σπασμένα για τα πάρτι των ελλήνων. Προσπαθούν να χωρίσουν το εργατικό κίνημα ώστε το καθένα να κοιτάει το δικό του το σπίτι. Πρέπει να υπάρξει κοινή δράση των δυνάμεων της εργασίας, η πολιτική αριστερά οφείλει να βρει δρόμους κοινής δράσης
- Τα μηνύματα παίρνεται εσείς από την ευρωπαϊκή αριστερά . Υπάρχει διάθεση για ένα ενιαίο μέτωπο;
Ναι, και η εβδομάδα κοινής δράσης και αλληλεγγύης αλλά και άλλες ενέργειες από τα κόμματα που ανήκουν στην ευρωπαϊκή αριστερά. Το πρόβλημα πια δεν είναι πρόβλημα ελληνικό αλλά είναι ευρωπαϊκό. Αν δεν υπάρξει κοινή δράση, δεν θα υπάρξει αποτελεσματική αντιμετώπιση. Θα έχουμε δράση αλληλεγγύης και προς τους Ισπανούς και γερμανούς εργαζομένους, ώστε ενωμένοι να αντιμετωπίσουμε αυτά τα ζητήματα. Υπάρχουν ελπιδοφόρες ενδείξεις, θα πολλαπλασιαστούν το επόμενο διάστημα.
- Ας κλείσουμε τη συνομιλία με ένα άλλο θέμα. 17 ευρωβουλευτές συμπαρίστανται στο Χρηστο Κορτζίδη τον δήμαρχο Ελληνικού. Πως άκουσαν από εσάς το ζήτημα του αγώνα και της αντίδρασης του Δημάρχου του Ελληνικού.
Υπάρχει το στοιχείο της αλληλεγγύης και της ανθρωπιστικής πλευράς καθώς έχει ξεπεράσει τις 50 ημέρες απεργίας πείνας ένας αγωνιστής μαχητής δήμαρχος και αυτό, έναν ευρωπαίο αριστερό ευρωβουλευτή τον συγκινεί. Τον συγκινεί για τη μαχητικότητα και αγωνιστικότητα, ότι διακινδυνεύει την ίδια του την υγεία. Με αυτήν την ευαισθησία υπήρχε ανταπόκριση. Αλλά ταυτόχρονα, είναι όμως και στα πλαίσια της πολιτικής αλληλεγγύης γιατί αισθάνονται ότι σε τέτοια προβλήματα δεν θα βρεθούνε μόνο τα κράτη αλλά θα βρεθούν Δήμοι, Περιφέρειες, Συνδικάτα και αγωνιστές των δικαιωμάτων. Πρέπει η αλληλεγγύη μας να είναι υποστηρικτική και για πολιτικούς λόγους ώστε να ανατρέπονται αυτά τα σχεδία, που θέλουν να τα περάσουν με αυταρχικό τρόπο χωρίς διάλογο και σχεδιασμό, μόνο για ταμειακούς λόγους και αναφέρομαι στο σχέδιο Καλλικράτη. Αυτά γίνονται κατανοητά και νομίζω ότι θα εκφραστούν και με άλλους τρόπους. Κάθε αγώνας που γίνεται, είτε γίνεται στο Ελληνικό, είτε σε μια πόλη της Ισπανίας ή της Ιταλίας, είναι μια υπόθεση που αφορά όλους, αφορά όλη την Ευρώπη, μια Ευρώπη που πρέπει να είναι της δημοκρατίας της κοινωνικής συνοχής και της αλληλεγγύης.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS