Στο νησί Λανθαρότε, όπου ζούσε από το 1993, έμελλε να «κλείσει» το μεγάλο βιβλίο της γραφής, του στοχασμού και της παρέμβασης του μεγάλου ευρωπαίου λογοτέχνη Ζοζέ Σαραμάγκου.
Έως και την τελευταία μέρα της ζωής του εκεί από τον τόπο εξορίας που επέλεξε φρόντιζε να συστήνεται όχι μόνο ως άθεος αλλά κι ως κομμουνιστής, χωρίς να φείδεται της κριτικής για όσα στο όνομα του κομμουνισμού έλαβαν χώρα κι έτρωσαν το προτάγμα, αλλά και κατέστρεψαν τόσες ζωές.
Στις αποσκευές του το Νόμπελ Λογοτεχνίας αλλά και τα χιλιάδες σχόλια στο προσωπικό του ιστολόγιο που διατηρούσε τα τελευταία χρόνια.
Αυτοδίδακτος στις νέες τεχνολογίες, αυτοδίδακτος και στα γράμματα. Παιδί αγροτικής οικογένειας, εγκατέλειψε τις σπουδές του στις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου, έκανε διάφορες δουλειές κι έφτασε στα 50 για να αρχίσει να δημοσιεύει συστηματικά. "Εγχειρίδιο ζωγραφικής και καλλιγραφίας", "Το χρονικό του μοναστηριού", "Η χρονιά που πέθανε ο Ρικάρντο Ρέις", "Η πέτρινη σχεδία", "Ιστορία της πολιορκίας της Λισαβόνας", "Όλα τα ονόματα", "Περί θανάτου" και τελευταίο βιβλίο του "Κάιν" κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο.
Οι αποσκευές της ζωής του πολλές πλούσια παρακαταθήκη για όλες κι όλους μας.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS