Ο Χριστόφορος Παπαδόπουλος, μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής και της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ, απέστειλε σήμερα στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή και στην Πολιτική Γραμματεία του κόμματος την ακόλουθη επιστολή:
«Αγαπητοί σύντροφοι, αγαπητές συντρόφισσες
Σας ενημερώνω ότι στο επικείμενο 4ο Συνέδριο, με την υποστήριξη συντρόφων και συντροφισσών που μοιραζόμαστε τις ίδιες απόψεις και αποτελούμε ένα ρεύμα ιδεών στο εσωκομματικό μας τοπίο, αφού συνυπολογίσαμε τις τελευταίες εξελίξεις στην προσυνεδριακή μας συζήτηση, αποφασίσαμε. να καταθέσω υποψηφιότητα για το αξίωμα του προέδρου ,
Πιστεύουμε και ανεξάρτητα από τη δική μου υποψηφιότητα, ότι κατά τη διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου θα ψηφισθούν μια σειρά καταστατικές αλλαγές στη δομή και στη λειτουργία του κόμματός μας, ούτως ώστε το αξίωμα του προέδρου να μην έχει την υπερβολική φόρτιση, για ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, που έχει σήμερα. Σας διαβεβαιώνω ότι θα εργασθώ, μαζί με πολλούς και πολλές συντρόφους και συντρόφισσες, για να ενισχύσουμε καταστατικά τη δημοκρατική λειτουργία του Συνασπισμού με αντιγραφειοκρατικά αντισώματα, όπως για παράδειγμα την εκλογή, τον έλεγχο και την ενδεχόμενη ανάκληση του Προέδρου του κόμματός μας από την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή, τις περιορισμένες θητείες με αναδρομική ισχύ, την ενίσχυση των αμεσοδημοκρατικών στοιχείων στη λειτουργία μας ώστε να γίνει ο Συνασπισμός κόμμα των μελών του και όχι κόμμα «φωτισμένων στελεχών», επαγγελματιών της πολιτικής.
Θα συμφωνήσετε πιστεύω μαζί μας ότι θα ήταν το λιγότερο παράδοξο, αν η πολιτική κουλτούρα των κινημάτων, για μορφές άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχής, για δομές αντιιεραρχικές και αντιγραφειοκρατικές,, αφορούσε όλους τους άλλους εκτός από εμάς,. Με άλλα λόγια ένα κόμμα της Αριστεράς, όπως ο Συνασπισμός και μάλιστα της Ριζοσπαστικής, να επιμένει να λειτουργεί ιεραρχικά και αρχηγικά με δομημένες, ισόβιες ιεραρχίες, με το σταρ σύστεμ των προβεβλημένων στελεχών, που αποτελούν τον πραγματικό συσχετισμό δύναμης, με πολιτικά άδυτα που δεν τα αγγίζει η βούληση των μελών, ακόμα και όταν παίρνει την πιο κατηγορηματική αντίθεση, όπως για παράδειγμα το ζήτημα της εκλογής προέδρου της δημοκρατίας από τις γραμμές μας.
Αγαπητοί σύντροφοι και αγαπητές συντρόφισσες, η υποψηφιότητά μου αυτή την ανάγκη αλλαγών στο κόμμα μας θέλει να εκφράσει και να υπηρετήσει, με τη βεβαιότητα ότι υπάρχουν σύντροφοι και συντρόφισσες, που εξίσου καλά, ίσως και με καλύτερα αποτελέσματα, θα μπορούσαν να την εκφράσουν και που για λόγους που υπερβαίνουν τη δικιά μας επιθυμία δεν το επέλεξαν. Αλλά, κατά την άποψή μας η αλλαγή των συνειδήσεων, η συγκατάθεση της μεγάλης πλειοψηφίας των μελών μας, για τις αλλαγές που οφείλουμε να κάνουμε στη φιλοσοφία οργάνωσης του κόμματός μας, δεν εξαντλείται σε μια ψηφοφορία στο συνεδριακό σώμα, ενδεχομένως εκεί να αρχίζει και με αυτή την έννοια να δικαιώνει την προσπάθειά μας.
Σύντροφοι και συντρόφισσες τα τελευταία χρόνια κάναμε κρίσιμες επιλογές για το μέλλον του Συνασπισμού, για το μέλλον της Αριστεράς. Επιτρέψτε μου συνοπτικά να τις αναφέρω. Η ένταξή μας στο κίνημα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η συνεισφορά μας στη δημιουργία του Ελληνικού, Ευρωπαϊκού και Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ, η συμμετοχή μας στο αντιπολεμικό κίνημα, η σαφής, χωρίς ταλαντεύσεις υπεράσπιση των εργατικών αγώνων, των εργατικών διεκδικήσεων, η ενίσχυση οικολογικών πρωτοβουλιών, κινημάτων πόλης, Δικτύων δικαιωμάτων, αντιρατσιστικών και φιλομεταναστευτικών κινήσεων, τα μέτωπά μας απέναντι στον εθνικισμό, το ρατσισμό, το μιλιταρισμό, την καταστολή, το θρησκευτικό φονταμενταλισμό, δημιούργησαν καλές προϋποθέσεις για την εμβέλεια της πολιτικής μας ταυτότητας, μας έκαναν όλους και όλες πιο πλούσιους σε εμπειρίες πιο ικανοποιημένους για τη στράτευσή μας. Παράλληλα στο πολιτικό επίπεδο, η αντιπαλότητά μας απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., η απόρριψη της κεντροαριστεράς, η πολιτική εκπροσώπηση κοινωνικών αιτημάτων, κοινωνικών αναγκών, η πολιτική μας πρόταση για την ενότητα και την ανασύνθεση της Αριστεράς, η δημιουργία του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, καθόρισαν με αυτοτέλεια και ανταγωνιστικότητα το πολιτικό στίγμα του κόμματος μας. Το Προγραμματικό Συνέδριο, το κείμενο που πλειοψήφησε στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή για το 4ο Συνέδριο του κόμματός μας, κατέγραψαν, κατά την άποψή μας, με σαφήνεια τη διάθεση του κόσμου της Αριστεράς να δοθούν απαντήσεις στα πολιτικά και στρατηγικά διακυβεύματα της περιόδου.
Όλα αυτά όμως είναι ευάλωτα και μετέωρα-όπως έδειξε και η πρόσφατη οδυνηρή εμπειρία μας-αν δεν απαντήσουμε στο ερώτημα τι κόμμα θέλουμε, τι πρέπει να αλλάξουμε στη λειτουργία και στην εσωκομματική δημοκρατία και πως,.
Μπορεί να απαντήσαμε ιδρυτικά ότι δε συγκροτούμε ένα «κόμμα φρούριο», ενδεχομένως να βγάλαμε τα αναγκαία συμπεράσματα, από το πρόσφατο παρελθόν, για τις καταστροφικές συνέπειες που έχει για την προοπτική και την αυτονομία μας το «κόμμα στούντιο», το κόμμα δηλαδή που επικοινωνεί με τα εθνικά ακροατήρια, δια μέσου των μηχανισμών και της οικονομίας των μίντια, απέχουμε όμως πολύ, πάρα πολύ κατά την άποψή μας από το να λειτουργούμε ως κόμμα των μελών μας. Στο Συνέδριο πρέπει να επιβεβαιώσουμε ότι θέλουμε και παλεύουμε εμπράκτως γι αυτό, δηλαδή για ένα κόμμα ανοικτό και δημοκρατικό, ένα κόμμα που η συνοχή του και η μακροημέρευσή του επαφίεται στην ισχυρή ιδεολογική και πολιτική του ταυτότητα και όχι σε ένα κλειστό αγοραφοβικό κομματικό πατριωτισμό. Θέλουμε ένα κόμμα που «κολυμπάει» στο αρχιπέλαγος της κοινωνίας και των κινημάτων, που τολμά να παίρνει πρωτοβουλίες με την υπόλοιπη Αριστερά, που έχει ανοικτές πόρτες για τους ανέντακτους και τις ανέντακτες και δε διστάζει να προτείνει συνέδριο επανίδρυσης με όσες οργανώσεις μοιράζεται τις ίδιες πολιτικές και ιδεολογικές ανησυχίες.
Και αυτό είναι στην πραγματικότητα το πραγματικό στοίχημα του Συνεδρίου μας, χωρίς μεταθέσεις και αναστολές. Ο κόσμος του Συνασπισμού, ο κόσμος της Αριστεράς δε μας δίνει πολλές ευκαιρίες ακόμα.
Χριστόφορος Παπαδόπουλος
Μέλος της ΚΠΕ και της Π.Γ.
του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ»
To Γραφείο Τύπου