1. Κριτική στην κατάσταση του συστήματος Υγείας
2. Κριτική στο Νομοσχέδιο του υπό κατάθεση Νομοσχεδίου
3. Προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την Υγεία
Ακολουθεί το κείμενο της τοποθέτησης του Μ. Κριτσωτάκη:
«Κύριε Πρόεδρε, θα αναφερθώ στην διάλυση των δημόσιων νοσοκομείων στην αρχή και ενδεικτικά. Η εικόνα της κατάρρευσης του Ε.Σ.Υ. και της διάλυσης των δημόσιων νοσοκομείων τεκμηριώνεται από πολλά πράγματα. Για παράδειγμα, τα συνεχιζόμενα εκρηκτικά κενά σε νοσηλευτικό προσωπικό, που είναι πάνω από 20.000, καθυστερούν οι 3.000 προσλήψεις του 2009, ετεροχρονίζονται διαρκώς οι εξαγγελθείσες 3.000 του 2010. Επίσης, έχουμε τις τεράστιες ελλείψεις γιατρών στα νοσοκομεία της περιφέρειας, ιδιαίτερα στα νησιά, αλλά και στην παραμεθόριο, είναι μόνο οι 23 ολοκληρωμένες από τις νομοθετημένες το 2000, ενώ ακυρώθηκαν οι προγραμματισμένες 2.500 νέες θέσεις για το 2010, που περιλαμβάνονται στην κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας, που υπογράφηκε από την ΟΕΝΓΕ και στην ουσία την ακυρώνει μονομερώς η Κυβέρνηση.
Οι επισχέσεις των γιατρών συγκεκριμένα σε πολλά νοσοκομεία που δεν πληρώνονται τις δεδουλευμένες εφημερίες, ολοκληρώνουν αυτή την εικόνα. Επίσης, έχουμε την μείωση των λειτουργικών δαπανών των νοσοκομείων για το 2010 κατά τα 2/3. Τα επικίνδυνα προγράμματα εφημεριών που μεθοδεύουν αρκετά διοικητικά συμβούλια νοσοκομείων, επιχειρώντας να υποτάξουν τις ανάγκες, στα περιορισμένα κονδύλια που αποφάσισε η Κυβέρνηση για το 2010 και η πλήρης αναστολή κάθε σχεδιασμού για την οργάνωση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και την απόπειρα της Κυβέρνησης να μετακινήσει όλο αυτό τον όγκο της πρωτοβάθμιας περίθαλψης στα υποστελεχωμένα νοσοκομεία, στο νομοσχέδιο αυτό που προωθείτε τώρα, το οποίο μεταθέτει στα ασφαλιστικά ταμεία και στις τσέπες των πολιτών την ευθύνη άντλησης των εσόδων από απογευματινά ιατρεία ιδιωτικά, για να πληρωθούν αναγκαίες υπερωρίες, που δεν πληρώνει ο κρατικός προϋπολογισμός.
Ο σχεδιασμός αυτός, νομίζω ότι είναι διαλυτικός για τα νοσοκομεία και επιταχύνει την ιδιωτικοποίηση και την εμπορευματοποίηση του Ε.Σ.Υ.. Αυτά νομίζω ότι δεν είναι εικόνες φαντασίας, αλλά είναι εικόνες της πραγματικότητας και της καθημερινότητας. Το δεύτερο που θέλω να πω, κυρία Υπουργέ, είναι ότι από τον καιρό που δημιουργήθηκε το Ε.Σ.Υ., που νομίζω ότι από όλους έχει κριθεί θετικά μέχρι τώρα, πηγαίνουμε σε ένα κατήφορο. Εγώ θα σας θυμίσω εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ και θα σας πω που είναι σήμερα η εθνική φαρμακοβιομηχανία, να σας πω στη θέση της βρίσκονται 500 επιχειρήσεις, οι οποίες την υποκαθιστούν, την αντικαθιστούν και τα αποτελέσματα, νομίζω, είναι τραγικά. Αν εσείς θέλετε τώρα να κάνετε οικονομία, γιατί δεν κάνατε την οικονομία μέσα από αυτό; Νομίζω ότι έχετε πάρει άλλη κατεύθυνση, είναι ζήτημα πολιτικής κατεύθυνσης αυτό το θέμα. Να σας πω ακόμη ότι είχατε υποσχεθεί 70 κλίνες σε εντατικές, που θα άνοιγαν στις 15 Φεβρουαρίου του 2010. Πόσες από αυτές έχουν υλοποιηθεί;
Όλα αυτά συνιστούν και πολλά άλλα που δεν προλαβαίνω να αναφερθώ, ότι δεν έχετε βιώσιμες προτάσεις για την υγεία, ότι έχετε ένα νομοσχέδιο που οι παραμετρικές τους δεσμεύσεις το καταδικάζουν να μην μπορεί να λύσει αλλά να είναι σίγουρο ότι θα διατηρήσει, θα διογκώσει και θα μεγαλώσει πολύ τα προβλήματα, θα τα κάνει δηλαδή, ασήκωτα για την υγεία. Η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας, είναι δέσμιοι των πολιτικών και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και του Μνημονίου και του θεσμικού πλαισίου που έχουν δημιουργήσει τα τελευταία 20 περίπου χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Κάθε Υπουργός κάνει ένα νόμο για την Υγεία και αυτό το κάνει να μοιάζει πάρα πολύ σε δύο πράγματα με την παιδεία. Από την μια μεριά είναι και τα δύο ευαίσθητα και αναγκαία και από την άλλη είναι και τα δύο κάτι που διαρκώς, υπόκεινται σε, υποτίθεται, βελτιώσεις, οι οποίες όμως τα στέλνουν προς τα κάτω.
Δεν στηρίζετε το δημόσιο νοσοκομείο, ούτε την ιδέα της δημόσιας ποιοτικής, δωρεάν παροχής υγείας. Να σας πω δυο κουβέντες τώρα για την ολοήμερη λειτουργία του νοσοκομείου, με τις ρυθμίσεις που προβλέπονται με το σχέδιο νόμου που φέρνετε. Γίνεται φανερό ότι έχετε βάλει πλώρη για λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων. Αρχικά στη λογική της λειτουργίας με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και αφού συνδέετε την όλη εύρυθμη λειτουργία του νοσοκομείου με τα έσοδα από αυτή τη λειτουργία, ουσιαστικά οδηγείτε το Ε.Σ.Υ. στην πλήρη ιδιωτικοποίηση. Εδώ, νομίζω, ότι προμηνύεται ένα πάρτι, μεγαλύτερο από αυτό που βλέπουμε και αυτό που περιέγραψα σήμερα. Για τις εφημερίες, υπάρχει παράδειγμα μιας προσπάθειας έμμεσης μεν, αλλά σίγουρης που αποδεικνύει ότι επιδιώκετε την ιδιωτικοποίηση. Το κράτος αφίσταται των υποχρεώσεών του για την λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων, οι εφημερίες των νοσοκομείων και των κέντρων υγείας θα αμείβονται με μορφή επιδόματος, μηνιαίας αμοιβής για κάθε ιατρό και για ένα σταθερά προβλεπόμενο αριθμό υποχρεωτικών εφημεριών ανά μήνα. Οι επιπλέον, εφημερίες που θα απαιτούνται για να καλύπτουν τις ανάγκες των υποστελεχωμένων τμημάτων των νοσοκομείων, κυρίως της Β και της Γ ζώνης, θα καλύπτονται από τα έσοδα της ολοήμερης λειτουργίας των εξωτερικών ιατρείων στα νοσοκομεία και αν υπάρχουν, φυσικά, έσοδα, αν λειτουργούν όπως προβλέπετε εσείς τα ιατρεία, αν πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία, που νομίζω ότι είναι προϋποθέσεις που δεν είναι σίγουρες.
Εμείς θεωρούμε ότι δεν μπορεί παρά να είναι πλήρης και χωρίς εκπτώσεις η αποζημίωση των σημερινών προγραμμάτων εφημερίας, που διασφαλίζουν ασφαλή σύνθεση όλων των κλινικών και των τμημάτων την ώρα του επείγοντος περιστατικού, την ώρα δηλαδή, που οι πολίτες δεν έχουν άλλη επιλογή από το δημόσιο νοσοκομείο και το κέντρο υγείας. Επιχορηγήστε, λοιπόν, με 80 εκατομμύρια – τόσο νομίζω ότι έχει υπολογιστεί - τα νοσοκομεία, ώστε οι εφημερίες να γίνουν με ασφάλεια. Μην μεταθέτετε την πληρωμή στους γιατρούς, στα ασφαλιστικά ταμεία και στον πολίτη. Εάν θεσμοθετήσετε την επιδοματική αποζημίωση των εφημεριών, θα βρεθείτε αντιμέτωποι με μια αντισυνταγματική ρύθμιση, που έρχεται σε κατάφορη αντίθεση με το Π.Δ. 88/1999 και 76/2005 που κυρώνουν αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που δεν ανατρέπονται ούτε με νόμο. Αναφέρεστε στο ενημερωτικό σημείωμα σε ρυθμίσεις για το προσωπικό, καλύψτε, λοιπόν, κυρία Υπουργέ τις κενές θέσεις, για να υπάρχει προσωπικό να το ρυθμίσετε. Με αθετήσεις και ευχολόγια δεν αναβαθμίζετε το Ε.Σ.Υ., απεναντίας το υποβαθμίζετε και το οδηγείτε ολοταχώς στη ιδιωτικοποίησή του.
Για το θέμα των προμηθειών, τη διαφθορά και την παραοικονομία, νομίζω ότι γίνεται μεγάλος ντόρος. Για το φάρμακο, πολλές φορές λέτε πράγματα που συνιστούν μεγαλοστομίες και φαίνεται ότι πειράζετε κυρίως τους ιατρικούς επισκέπτες, που τους απαγορεύετε την είσοδο στο νοσοκομείο, για να φανεί ότι χτυπάτε τις φαρμακοβιομηχανίες. Νομίζω ότι δεν είναι σωστό αυτό, αλλά είναι επικοινωνιακό. Πειράζετε τους εργαζόμενους σε μεγάλες εταιρίες, μονοπώλια, αν θέλετε, του φαρμάκου, αλλά δεν πειράζετε τα μονοπώλια. Νομίζω ότι περίπου το ίδιο κάνετε και σε άλλο σημείο, όπου αντί να αντιμετωπίσετε σοβαρά το θέμα του προσωπικού ανακαλείτε τις αποσπάσεις από τα κόμματα. Συγκεκριμένα από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ανακαλείτε πέντε με έξη άτομα που ήταν για να μπορούμε να αρθρώνουμε λόγο και να φτιάχνουμε πολιτική στον τομέα της υγείας. Στο σύνολο από όλο το πολιτικό φάσμα παίρνετε 50 άτομα, όταν είναι 20 ή 25 χιλιάδες οι ελλείψεις.
Αυτό, νομίζω ότι είναι επικοινωνιακό. Δεν είναι σωστό να γίνεται αυτό το πράγμα. Εγώ θα καταλήξω και σε μερικές προτάσεις.
Υπάρχει ένα ζήτημα για τη θεσμική λειτουργία και το περιορισμό κερδοσκοπικής δραστηριότητας του κεφαλαίου στο χώρο της υγείας. Νομίζω ότι πρέπει κανείς να δει ότι χρειάζεται δημόσιος και κοινωνικός έλεγχος στις μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις της υγείας, στα ιδιωτικά νοσηλευτήρια, στις μαιευτικές, στις αλυσίδες των διαγνωστικών κέντρων, στις φαρμακοβιομηχανίες, στις εταιρείες του βιοϊατρικού εξοπλισμού και του υγειονομικού υλικού.
Επίσης, χρειάζεται περιορισμός των συμβάσεων στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Να δούμε το πλαφόν των ιατρικών διαγνωστικών και θεραπευτικών πράξεων σε όλες τις συμβάσεις του ΟΠΑΔ. Χρειάζεται αυστηρός έλεγχος των διαγραφών της στελέχωσης και λειτουργίας των ιδιωτικών μονάδων υγείας.
Ένα δεύτερο σημείο είναι ότι χρειάζεται ο δημόσιος φορέας προμήθειας, αποθήκευσης και διανομής του φαρμάκου και του υγειονομικού υλικού στα νοσοκομεία. Χρειάζεται εκεί μια παρέμβαση και ένας αυστηρός έλεγχος στο κύκλωμα της προκλητικής ζήτησης της υπερτιμολόγησης των σπαταλών και τις συναλλαγές με τις εταιρίες.
Χρειάζεται συγκρότηση ανά νοσοκομείο επιτροπών φαρμάκου, υγειονομικού υλικού, στη λογική της αυτοδιαχείρισης με ανθρώπους που είναι εγνωσμένου κύρους εντιμότητας κ.λπ.. Χρειάζεται δημόσια χρηματοδότηση της εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης των υγειονομικών, ξεκινώντας από τους γιατρούς και καταλήγοντας εκεί που πρέπει, χρειάζεται αντιστροφή της σημερινής τάσης της ιδιωτικοποίησης όλων των υποστηρικτικών λειτουργιών των δημόσιων νοσοκομείων και χρειάζεται η εγκατάλειψη του θεσμού των ΣΔΙΤ στην ανέγερση των νοσοκομειακών μονάδων, που όπως είχε αποδείξει η εμπειρία από το βρετανικό NHS, αυξάνει το κόστος, υπονομεύει την ποιότητα των υπηρεσιών και ναρκοθετεί το δημόσιο χαρακτήρα του Ε.Σ.Υ..
Έχουμε προτάσεις, νομίζω ότι είναι προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτές που έχετε επιλέξει από την ιδέα και τη φιλοσοφία που είχε δημιουργήσει το Ε.Σ.Υ. και ότι και αν κάνετε θα είναι διορθώσεις πάνω σε ένα σύστημα που καταρρέει. Πρέπει να μιλήσετε ξανά για τον φέροντα οργανισμό, πρέπει να αλλάξετε κατεύθυνση διαμετρικά.»
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS