- Ήθελα να ρωτήσω για τις διεργασίες που γίνονται στο εσωτερικό του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ γενικότερα. Ωστόσο πριν πάμε εκεί, έχω την εξής απορία και φαντάζομαι είναι απορία πολλών. Σε μια περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης την οποία χρεώνονται κυρίως τα κόμματα εξουσίας …. Ιδιαίτερα η σημερινή κυβέρνηση παίρνει αποφάσεις πολύ σκληρές ….. και παρόλα αυτά βλέπουμε ότι τα κόμματα της αριστεράς -και στο ΚΚΕ συμβαίνει αυτό και στο δικό σας- δεν εισπράττουν, που λογικά θα έπρεπε να εισέπρατταν από την κυβερνητική φθορά. Δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο από τις δημοσκοπήσεις. Γιατί;…
Μπορεί να αποδομούνται ή να υποχωρούν τα δύο μεγάλα κόμματα, γιατί αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό αυτή τη στιγμή του πολιτικού συστήματος, η πλήρης κατάρρευση του δικομματισμού, αλλά την ίδια στιγμή είναι σωστό ότι τα κόμματα της αριστεράς δεν εισπράττουν. Νομίζω ότι είμαστε σε μια περίοδο μεγάλων και βαθιών ανακατατάξεων και διεργασιών, όπου ένας κόσμος επαναπροσεγγίζει την πολιτική μέσα από τα προβλήματα που βιώνει ο ίδιος κάτω από τα μέτρα που αυτή τη στιγμή εφαρμόζονται και ανατρέπουν συνολικά τη ζωή του, και όχι μόνο σήμερα αλλά και για πολύ καιρό από τώρα, για τις επόμενες δεκαετίες.
Μ΄ αυτή την έννοια είναι απόλυτα δικαιολογημένος ένας φόβος, μια αμηχανία του κόσμου. Θεωρώ όμως ότι δεν έχει κριθεί τελικά αν η αριστερά θα μπορέσει να εκφράσει αυτή την αγανάκτηση, την οργή, την αγωνία. Εκεί είναι και το στοίχημα για την ίδια. Τουλάχιστον εμείς αυτό αντιλαμβανόμαστε και αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε.
- Αυτό που δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις τον τελευταίο καιρό είναι ότι συνολικά το πολιτικό σύστημα, το κομματικό για την ακρίβεια σύστημα, έτσι όπως λειτουργεί εισπράττει μια άρνηση από ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας ….
Θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση. Κατ΄ αρχήν το βασικό χαρακτηριστικό είναι η αποδέσμευση, η αποστασιοποίηση από τα δύο μεγάλα κόμματα. Ποτέ δεν είχαν καταγράψει αθροιστικά τόσο χαμηλή επιρροή. Το δεύτερο, δεν συμφωνώ με μια ισοπεδωτική λογική κριτικής συλλήβδην σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Η κρίση είναι του πολιτικού δικομματικού συστήματος, όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά την μεταπολίτευση στην Ελλάδα. Αυτό δεν συμπεριλαμβάνει κατά κύριο λόγο την αριστερά. Βεβαίως πρέπει κι εκείνη να δει το πώς πολιτεύεται, το πώς επικοινωνεί, με ποιους κώδικες με τους νέους ανθρώπους, μ΄ αυτούς που πλήττονται, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θα έλεγα ότι οι επιπτώσεις και η αμφισβήτηση συνολικά του πολιτικού συστήματος εξ ίσου αγγίζουν την αριστερά με τα δυο κόμματα εξουσίας.
- Την αγγίζουν σ΄ένα μέρος. Σαφώς και θα ήταν παράλογο το μεγάλο μέρος της ευθύνης να πέσουν σε κόμματα τα οποία δεν έχουν ασκήσει ποτέ εξουσία.
- Να πάμε όμως στα εσωκομματικά. Έχουμε μια μίνι διάσπαση, έτσι τουλάχιστον χαρακτηρίζεται από το σύνολο του Τύπου, σε ότι αφορά την πτέρυγα των ανανεωτικών. Ο κ. Κουβέλης και οι συν αυτώ σήμερα εξαγγέλλουν τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού σχηματισμού. Αυτό τι σημαίνει; Θα δούμε πάλι εποχές του παρελθόντος, όπου ο ενιαίος τότε Συνασπισμός διασπάστηκε σε κομμάτια;…
Κατ΄ αρχήν δεν θα συμφωνήσω με τον χαρακτηρισμό διάσπαση. Θα έλεγα περισσότερο την απόφαση κάποιων συντρόφων μας να αποστασιοποιηθούν από το χώρο της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής αριστεράς.
Αυτά τα οποία ως αιτιάσεις κατατέθηκαν σε μια διαδικασία προσυνεδριακή, βαθύτατα δημοκρατική -ξέρετε τα συνέδρια της αριστεράς είναι η κορωνίδα των διαδικασιών και δη της δικιάς μας αριστεράς, η οποία διακατέχεται από μια βαθιά δημοκρατική αντίληψη των πραγμάτων. Αυτά τα οποία ως απόψεις κατατέθηκαν μειοψήφησαν μέσα στο κόμμα. Θεωρώ ότι το πρώτο που κανείς πρέπει να κάνει, όταν ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται μια ανανεωτική, δημοκρατική κουλτούρα, είναι να σέβεται τις αποφάσεις της μεγάλης πλειοψηφίας του κόμματος.
Από κει και πέρα οι προθέσεις των συντρόφων μας της ανανεωτικής πτέρυγας, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι εντάσσονται σε μια προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της ανανεωτικής αριστεράς, εγώ τις ερμήνευα ως μια απόδραση από τις αρχές της ανανεωτικής αριστεράς. Αλίμονο αν αυτή τη στιγμή κάποιος θεωρεί ότι με μια αντίληψη ιδιοκτησιακή μπορεί να εκφράσει μια προσπάθεια που εδώ και είκοσι χρόνια στον ΣΥΝ, μέσα από δύσκολες αλλά και καλές στιγμές, διαμόρφωσε ένα διακριτό ρεύμα απέναντι στο δογματικό κομμουνισμό και τη σοσιαλδημοκρατία. Αυτό δηλαδή που ήταν ο ΣΥΝ και εξακολουθεί να είναι.
Νομίζω ότι κάνουν λάθος. Και όπως προσδιορίζεται το πολιτικό στίγμα αυτής της καινούργιας προσπάθειας, όπως τουλάχιστον το διάβασα σε συνεντεύξεις τις τελευταίες μέρες, απέχει απ΄ αυτό που μέχρι τώρα γνωρίζαμε ως χώρο της ανανεωτικής αριστεράς.
- Μιλάτε για ιδιοκτησιακή αντίληψη.. είχαν κάτι τέτοιο και γι αυτό αποχώρησαν..
Επικαλέστηκαν την επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια επιλογή ενός συμμαχικού σχήματος, το οποίο εξυπηρετεί την ενότητα της αριστεράς και θέλει να την εκφράσει μέσα από τη διαφορετικότητα των δυνάμεων που τον απαρτίζουν, είναι μια επιλογή η οποία έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια. Δεν έγινε τώρα. Κι αυτό ήταν γνωστό και πριν από επτά μήνες, οκτώ μήνες που είχαμε τις εκλογές. Οι σύντροφοι, και εννοώ οι βουλευτές πουκατέβηκαν στις εκλογές μ΄ αυτό το πρόγραμμα εκλέχτηκαν με την ψήφο του λαού βάσει αυτού του προγράμματος. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν τώρα πώς μπορεί κάποιος εκ των υστέρων να ανακαλύπτει τόσο μεγάλες διαφορές και να επιλέγει αυτή τη στιγμή την αποδυνάμωση της αριστεράς, που δεν υπάρχει άλλωστε η πολυτέλεια των διαιρέσεων. Δεν μπορείς να αποδυναμώνεις το μετερίζι της αριστεράς όταν δέχεται η κοινωνία μια τεράστια επίθεση, βάρβαρη, ταξική, σαν αυτή που ζούμε σήμερα, με το ασφαλιστικό, με τα εργασιακά, για να κάνεις τι; Για να υπηρετήσεις τι; Ομφαλοσκοπώντας, θεωρώντας ότι κατέχεις μια διαφορετική αλήθεια; Μπορεί αυτή τη στιγμή αυτό να είναι το κύριο πρόταγμα;
Θεωρώ ότι είναι μεγάλη η πολιτική ευθύνη που ανέλαβαν οι σύντροφοι …
- Χωρίς να θέλω να κάνω τον συνήγορο του διαβόλου -γιατί δεν είναι αυτή η δουλειά μου- για να έχουμε έναν αντίλογο, αυτό που λένε είναι .. επειδή λέτε γιατί δεν το έκαναν αυτό πριν τις εκλογές, γιατί πήγαμε στις εκλογές μ΄ ένα ενιαίο σχήμα και διαχωρίζουν τη θέση τους τώρα, κάποιους λίγους μήνες μετά. Αυτό που λένε είναι ότι δεν αντέχαμε άλλο -το λέω έτσι περιφραστικά μάλλον και μ΄ έναν απλό τρόπο. Δεν αντέχαμε άλλο τις παρεμβάσεις ή τον τρόπο με τον οποίον λειτουργεί ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν μπορούσαμε να εκφραστούμε. Και δεχόμαστε, σύμφωνα με την ορολογία της αριστεράς, «καπέλωμα» και κάποια στιγμή έπρεπε να γίνει κι αυτό. Αυτό είναι το επιχείρημα που χρησιμοποιούν.
Ναι, αλλά αντιλαμβάνεστε καπέλωμα σ΄ ένα συμμαχικό σχήμα που ο ΣΥΝ αποτελεί το 90% της δύναμής του.. είναι λίγο προσχηματικό. Δεν είδα ποτέ τον κ. Κουβέλη , τον κ. Χατζησωκράτη στα τηλεοπτικά παράθυρα που συχνά φιλοξενούνται κανείς να τους φιμώνει ή να καπελώνονται από κάποια άλλη δύναμη συμμαχική του ΣΥΡΙΖΑ. Το αντίθετο θα έλεγα μάλιστα. Ότι πολλές φορές δεν έδειξαν και τον απαιτούμενο σεβασμό στη διαμορφωμένη δημοκρατικά και πλειοψηφικά άποψη του ΣΥΝ, όταν εξέφραζαν δημόσια την άποψή τους.
- Αυτό που είπατε, γιατί δεν το έκαναν νωρίτερα, το έχει πει κι ο κ. Τσίπρας με έναν διαφορετικό τρόπο, είναι ότι ζητάτε, ως ηγεσία του ΣΥΝ εννοώ, είναι να παραιτηθούν από βουλευτές γιατί πήραν την έδρα αυτή στο όνομα του ΣΥΝ και όχι σαν μια τάση. Ισχύει αυτό;…
Είναι σαφές ότι έτσι όπως είναι και το συμμαχικό σχήμα και με τον τρόπο που κατανέμονται οι έδρες, μετράει και η τελευταία ψήφος από το Καστελόριζο ως την Κομοτηνή. Μ΄ αυτή την έννοια, οι τέσσερις σύντροφοί μας εκλέχτηκαν κάτω από ένα συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα, μια πολιτική συμφωνία. Άρα ασφαλώς, υπάρχει κι ένα τέτοιο θέμα φαίνεται ηθικής τάξης. Πώς μπορείς αυτή τη στιγμή να θεωρείς ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι σε ψήφισαν ως το Χ επώνυμο κι όχι ως στέλεχος ενός πολιτικού σχηματισμού. Νομίζω ότι το πιο ισχυρό είναι το δεύτερο.
- Στο ενδεχόμενο που θα συμβεί αυτό που όλοι γνωρίζουμε, ότι σήμερα θα ανακοινωθεί με πιο επίσημο τρόπο η δημιουργία αυτού του κόμματος της ανανεωτικής αριστεράς, μάλιστα υπάρχουν και σενάρια για το όνομα που θα έχει αυτό το κόμμα…. εσείς πώς θα αντιδράσετε απέναντι σ΄ ένα νέο κόμμα το οποίο προέρχεται από τα σπλάχνα σας Θέλω να πω θα επιδιώξετε κάποια κοινή πορεία σε κάποια στοιχειώδη ζητήματα στα οποία μπορείτε να συνεργαστείτε ή θα είναι κάτι διαφορετικό, όπως διαφορετικό είναι για σας και το ΚΚΕ;
-
Κατ΄ αρχήν νομίζω ότι οφείλουν οι ίδιοι οι σύντροφοι να αυτοπροσδιοριστούν. Να αυτοπροσδιοριστούν γύρω από τα προβλήματα της συγκυρίας, απέναντι στα ζητήματα που θέτει η εφαρμοζόμενη πολιτική, η οποία αυτή τη στιγμή αποτυπώνεται στο γνωστό μνημόνιο. Αυτά είναι νομίζω που θα καθορίσουν και τις δικές μας σχέσεις με το υπό διαμόρφωση κόμμα. Για την ώρα είναι αρκετά θολό και γενικόλογο το στίγμα τους και επιδέχεται πολλαπλές ερμηνείες.
Σας θυμίζω όμως ότι χθες, από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής, ο σύντροφός μας και πρόεδρος ο Αλ. Τσίπρας έκανε μια πρόταση πολύ συγκεκριμένη για τη διαδικασία ψήφισης του ασφαλιστικού και εργασιακού νομοσχεδίου στη Βουλή. Κάλεσε και τους πρώην συντρόφους μας και τους βουλευτές που έχουν ανεξαρτητοποιηθεί και έχουν διαγραφεί από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ και την Κ.Ο. του ΚΚΕ να διεκδικήσουμε από κοινού την κατ΄ άρθρον ψήφιση και στο σύνολο ονομαστική ψηφοφορία του ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Αυτό θα δώσει νομίζω τη δυνατότητα, πέρα από τους αγώνες έξω από τη Βουλή, και μέσα στη Βουλή να αποτυπωθούν οι οποιεσδήποτε αντιστάσεις υπάρχουν. Θέλουμε να περιμένουμε και αυτό θα είναι ένα δείγμα γραφής από πλευράς τους αν θα ανταποκριθούν.
Εμείς δεν έχουμε καμιά διάθεση πολεμικής. Ενωτική είναι και η κουλτούρα μας και η διάθεσή μας.
- Πάντως έχουμε και μια συνέντευξη -δεν ξέρω αν την είδατε- σήμερα του Φ. Κουβέλη στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» που απαντά σε φωνές, όχι δικές σας προσωπικά, φωνές που ακούγονται από τον ΣΥΝ ότι ουσιαστικά ότι οι ανανεωτές έγιναν ένα συμπλήρωμα του ΠΑΣΟΚ, και λέει ότι ουσιαστικά μόνο αυτό δεν θα είμαστε, συμπλήρωμα του ΠΑΣΟΚ.. Το αμφισβητείτε ή όχι;…
Θα δείξει η ίδια η ζωή. Εγώ θέλω να πω το εξής. Ότι, όταν μιλάς στο όνομα της ανανεωτικής αριστεράς, η οποία γνωρίζετε ότι έχει μια παρουσία δεκαετιών στην Ελλάδα, παλιότερα με το ΚΚΕ Εσωτερικού, μετά μέσα από την ίδρυση του ΣΥΝ, το ανανεωτικό ρεύμα που έφυγε από το ΚΚΕ και συνέχισε στον ΣΥΝ.. αντιλαμβάνεστε ότι αυτός είναι ένας χώρος πολύ ευρύτερος, δεν μπορείς να συρρικνώνεις αυτή την πολιτική ταυτότητα και να λες ότι είμαστε ο χώρος του ριζοσπαστικού μεταρρυθμισμού. Αυτό ως πολιτική αναφορά παραπέμπει σε άλλους χώρους, στους χώρους της σοσιαλδημοκρατίας και όχι στη στρατηγική και την ταυτότητα που διαμόρφωσε τις τελευταίες δεκαετίες ο χώρος της ανανεωτικής αριστεράς.
To Γραφείο Τύπου