Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ αναφερόμενος στο νομοσχέδιο για τη «ρύθμιση των χρεών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων», έκανε το παρακάτω σχόλιο:
Η πολυδιαφημισμένη ρύθμιση των χρεών στα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, όπως έχει εξελιχθεί με τις αλλεπάλληλες απαράδεκτες παρεμβάσεις της ΕΚΤ και των Τραπεζών, δεν αντιπροσωπεύει σχεδόν τίποτα άλλο από μια «τρύπα στο νερό».
Οι διατάξεις για την επίτευξη ρύθμισης από τους υπερχρεωμένους δανειολήπτες που περιέχει το νομοσχέδιο, είναι δύσχρηστες, χρονοβόρες, απολύτως γραφειοκρατικές, πολυέξοδες, αόριστες και άκρως αμφιβόλου τελικού αποτελέσματος, ενώ το «πάνω χέρι» στις διαδικασίες και την έκβασή τους, το έχουν οι Τράπεζες, πολύ περισσότερο που οι τελευταίες διαθέτουν τη δύναμη να εκβιάζουν και να αυθαιρετούν.
Την ίδια ώρα που προωθούνται ανώδυνες και διάτρητες ρυθμίσεις για τους υπερχρεωμένους δανειολήπτες, η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), προσφέρουν απλόχερα μυθώδη ποσά με χαριστικούς όρους για να ενισχύσουν το τραπεζικό κεφάλαιο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο το πρώτο πεντάμηνο του 2010 η ΕΚΤ έχει χρηματοδοτήσει τις ελληνικές τράπεζες με πάνω από ? 50 δις (!), ενώ η κυβέρνηση εξάντλησε αυτές τις μέρες όλο το πακέτο – δώρο στις Τράπεζες των ? 28 δις και όλα δείχνουν ότι σχεδιάζει, εν μέσω λεηλασίας των λαϊκών εισοδημάτων, να χαρίσει στις Τράπεζες και άλλα ?15 δις.
Αυτή την ώρα τα χρέη πνίγουν κυριολεκτικά νοικοκυριά, μικρούς επαγγελματίες και πολύ μικρές επιχειρήσεις ενώ η γενικευμένη, σχεδόν αδυναμία εξόφλησης τους δείχνει τα μεγάλα αδιέξοδα της τραπεζικής ληστείας, χρειάζεται στο πλαίσιο μιας προοδευτικής ανορθωτικής πορείας διεξόδου από την κρίση και αναπτυξιακής, παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης της χώρας, να εφαρμοστούν άμεσα ριζοσπαστικά μέτρα που θα αφορούν:
Πρώτον: Την εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος ως θεμελιώδης προϋπόθεση εφαρμογής επωφελών ρυθμίσεων για το ιδιωτικό και δημόσιο χρέος και μιας χρηματοπιστωτικής πολιτικής όχι με κερδοσκοπικά αλλά αποκλειστικά αναπτυξιακά, παραγωγικά και κοινωνικά κριτήρια.
Δεύτερον: Την άμεση ρύθμιση των χρεών προς τα ευάλωτα νοικοκυριά, τους πολύ μικρούς επαγγελματίες και τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, με στόχο την άνευ όρων και προϋποθέσεων διαγραφή σημαντικού μέρους ή όλου του χρέους, τη δραστική μείωση των επιτοκίων για το υπόλοιπο, τη διαμόρφωση ικανής περιόδου χάριτος και τη διεύρυνση των χρονικών ορίων αποπληρωμής του εναπομείναντος δανείου, χωρίς συνολική επιτοκιακή επιβάρυνση.
Τρίτον: Τη ριζοσπαστική επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους, πρώτα από όλα του εξωτερικού, με την ταυτόχρονη απεμπλοκή από το βρώμικο μηχανισμό ΕΕ-ΔΝΤ και τα κατεδαφιστικά μέτρα που ελήφθησαν στο πλαίσιό του.
To Γραφείο Τύπου