ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΝΒ΄
Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
με αντικείμενο τη συζήτηση και λήψη απόφασης στην πρόταση που κατέθεσαν εκατόν είκοσι πέντε (125) Βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος για “σύσταση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, κατά το άρθρο 86 παράγραφος 3 του Συντάγματος, τα άρθρα 153 και επόμενα του Κανονισμού της Βουλής και το άρθρο 5 του ν. 3126/2003 «Ποινική ευθύνη Υπουργών»”:
Α) Για την ενδεχόμενη τέλεση του αδικήματος της απιστίας που υπερβαίνει καταφανώς το προσδιοριζόμενο από το εδάφιο β΄ του άρθρου 390 ΠΚ ποσό, από τους τότε Υπουργούς και Υφυπουργούς κ.κ. Ευάγγελο Μπασιάκο, Πέτρο Δούκα και Αλέξανδρο Κοντό.
Β) Για την ενδεχόμενη ηθική αυτουργία των ανωτέρω τέως Υπουργών και Υφυπουργών (άρθρο 46 παρ. 1 εδάφιο. α ΠΚ) στις παράνομες πράξεις των εμπλεκομένων στο σκάνδαλο υπηρεσιακών παραγόντων και λοιπών συμπραττόντων, ήτοι στις πράξεις: α) της απλής συνέργειας από κοινού με άλλον και μη, κατʼ εξακολούθηση, σε απιστία σχετική με την υπηρεσία, από κοινού και μη, σε βάρος του Δημοσίου, το αντικείμενο της οποίας έχει συνολική αξία μεγαλύτερη των 73.000 ευρώ, από την οποία η προξενηθείσα ζημία υπερβαίνει το ποσό των 150.000 ευρώ και είναι ιδιαίτερα μεγάλη, κατʼ εξακολούθηση, β) της ψευδούς βεβαίωσης από κοινού με σκοπό τον προσπορισμό σε άλλον αθέμιτου οφέλους σε βάρος του Δημοσίου, από την οποία το συνολικό όφελος υπερβαίνει το ποσό των 73.000 ευρώ και η ζημία υπερβαίνει το ποσό των 150.000 ευρώ και είναι ιδιαίτερα μεγάλη και γ) της απλής συνέργειας από κοινού, κατʼ εξακολούθηση, σε ψευδή βεβαίωση, με σκοπό τον προσπορισμό σε άλλον αθέμιτου οφέλους σε βάρος του Δημοσίου, από την οποία το συνολικό όφελος υπερβαίνει το ποσό των 73.000 ευρώ και η ζημία υπερβαίνει το ποσό των 150.000 ευρώ και είναι ιδιαίτερα μεγάλη, κατʼ εξακολούθηση, ήτοι για παράβαση των διατάξεων των άρθρων 1,13 περ. α, 14, 17, 18, 26 παρ. 1α, 27 παρ. 1, 45, 47 παρ.1, 51, 52, 60, 63, 79, 83, 94 παρ. 1, 98, 256 περ. γ -υποπερ. β΄ ΠΚ, όπως η περ. γ αντικαταστάθηκε από το άρθρο 14 παρ. 5α του ν. 2721/1999, 242 παρ. 1 και 3, όπως η παρ. 3 του άρθρο 242 συμπληρώθηκε από το άρθρο 1 παρ. 7β του ν. 2408/1996 και τροποποιήθηκε με το άρθρο 14 παρ. 6 του ν. 2721/1999 και άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 1608/1950, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 4 παρ. 5 του ν. 1738/1987 και τροποποιήθηκε με το άρθρο 2 ν. 1877/1990 και αντικαταστάθηκε από το άρθρο 36 παρ. 1 του ν. 2172/1993 και άρθρο 4 παρ. 3α, γ του ν. 2408/1996.
Γ) Για την ενδεχόμενη τέλεση του αδικήματος της παράβασης καθήκοντος (259 ΠΚ) από τον τότε Υπουργό κ. Γεώργιο Βουλγαράκη.
Δ) Για την ενδεχόμενη τέλεση του αδικήματος της παράβασης καθήκοντος (259 ΠΚ) από τον τότε Υφυπουργό κ. Κ. Κιλτίδη.
Ε) Για την ενδεχόμενη ηθική αυτουργία (αρ. 46 ΠΚ) του τότε Υπουργού Επικρατείας κ. Θ. Ρουσόπουλου στην τέλεση αδικημάτων των πιο πάνω παρ. (α) και (β) και,
Εάν από το πόρισμα της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, που προτείνεται να συγκροτηθεί κατά το άρθρο 86 παρ. 3 εδαφ. γ΄ του Συντάγματος, το Ν. 3126/2003 «Ποινική Ευθύνη Υπουργών» και κατά τις σχετικές διατάξεις του Κανονισμού της Βουλής, ενδεχομένως προκύψει περαιτέρω εξειδίκευση και εξατομίκευση των αναφερομένων ανωτέρω πράξεων και η τυχόν συμμετοχή άλλων προσώπων ως συναυτουργών και συμμετόχων σε αυτές, να αποφασίσει η Ολομέλεια της Βουλής για την άσκηση ή μη δίωξης.
Η συζήτηση της πρότασης θα διεξαχθεί σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 137 και 155 παρ. 3 του Κανονισμού της Βουλής και θα ολοκληρωθεί σε μία συνεδρίαση.
Σύμφωνα με το άρθρο 155 παρ. 3 του Κανονισμού της Βουλής, η συζήτηση περιορίζεται μόνο στη λήψη απόφασης για συγκρότηση ή όχι Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διεξαγωγή προκαταρκτικής εξέτασης.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, δύνανται να λάβουν το λόγο ο πρώην Υπουργός κ. Ευάγγελος Μπασιάκος, ο πρώην Υφυπουργός κ. Πέτρος Δούκας, ο Βουλευτής και πρώην Υφυπουργός κ. Αλέξανδρος Κοντός, ο πρώην Υπουργός κ. Γεώργιος Βουλγαράκης, ο Βουλευτής και πρώην Υφυπουργός κ. Κων/νος Κιλτίδης, ο πρώην Υπουργός κ. Θεόδωρος Ρουσόπουλος και σε κάθε περίπτωση έχουν δικαίωμα να υποβάλουν στη Βουλή έγγραφο υπόμνημα που καταχωρίζεται στα Πρακτικά.
Απεστάλη ήδη επιστολή από τον κ. Θεόδωρο Ρουσόπουλο που καταχωρίζεται στα Πρακτικά και είναι στη διάθεση των συναδέλφων, όπως επίσης και επιστολή που απεστάλη από τον κ. Αλέξανδρο Κοντό, που καταχωρίζεται και αυτή στα Πρακτικά και είναι στη διάθεση των συναδέλφων.
Οι επιστολές των κ. κ. Ρουσόπουλου και Κοντού κατατίθενται στα Πρακτικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Το λόγο έχει η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κυρία Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό που βιώνει η ελληνική κοινωνία την τελευταία διετία είναι η διαρκής συζήτηση για σκάνδαλα που έχουν λάβει χώρα την τελευταία δεκαετία, με έντονη την εμπλοκή πολιτικών προσώπων των κυβερνήσεων του δικομματισμού.
Σε αυτά έρχεται να προστεθεί η οικονομική κρίση της χώρας και η κατάρρευση του αναπτυξιακού μοντέλου, που για χρόνια υποστήριξαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας.
Η απαξίωση της πολιτικής βαθαίνει όταν οι πολίτες δέχονται την σκληρότερη επίθεση σε συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα, όπως είναι οι μισθοί, οι εργασιακές σχέσεις, το Ασφαλιστικό και το Συνταξιοδοτικό, που ήρθαν ως αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών δανεισμού της χώρας με υψηλά επιτόκια από την τριπλή επιτήρηση και βέβαια ως αναπόφευκτο κακό, κατά τα όσα ισχυρίζεται η Κυβέρνηση.
Αυτό που γίνεται κατανοητό, με απλές σκέψεις, είναι ότι κάποιοι έχουν προαποφασίσει να περάσει η χώρα και οι πολίτες της σε καθεστώς ομηρείας, υποθηκεύοντας το μέλλον τους για αρκετές δεκαετίες. Άλλωστε η επιλογή της Κυβέρνησης, προφασιζόμενη την οικονομική κρίση, να προχωρά σε αποκρατικοποιήσεις δημοσίων Οργανισμών κομβικής σημασίας και των Δ.Ε.Κ.Ο., αναφέροντας ότι είναι ζημιογόνες για το Ελληνικό Δημόσιο, χωρίς να αναφέρει η Κυβέρνηση ποιοι ευθύνονται γιʼ αυτό –αν σε κάποιες περιπτώσεις βεβαίως είναι έτσι- είναι προφανές πως εντάσσεται κι αυτή στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και στις εντολές του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σίγουρο είναι πως όλη αυτή η διαχείριση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή στη συνείδηση του ελληνικού λαού ως η μόνη λύση διεξόδου από την κρίση, όπως θέλει η Κυβέρνηση να περάσει, προσπαθώντας να πείσει πως όλοι οι πολίτες είναι συνυπεύθυνοι και πρέπει να «βάλουν πλάτη» για να ξεχρεώσει η χώρα και να μπορέσει να ανακάμψει οικονομικά. Ό,τι διαδραματίζεται, ειδικά τις τελευταίες εβδομάδες, είναι μία τραγωδία για τους εργαζόμενους και δεν έχει κανένας το δικαίωμα να το προσπερνά ελαφρά τη καρδία.
Είναι ανεπίτρεπτο να στερείτε το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή, ανθρώπων που μοχθούν καθημερινά για να αισχροκερδούν οι διεθνείς κεφαλαιαγορές, τα διεθνή οικονομικά λόμπι, οι εγχώριες και ξένες τράπεζες και να μην τιμωρείται κανείς.
Η διαφθορά, η διαπλοκή και η ατιμωρησία έχουν εδραιωθεί στη ζωή του τόπου.
Δυστυχώς οι νόμοι που έχουν φτιαχτεί, δεν αντιμετωπίζουν ισότιμα τους πολίτες και τους πολιτικούς και δυστυχώς ποινικοποιείται η πολιτική με αυτόν τον τρόπο. Γιʼ αυτό έχουμε φτάσει, εδώ που φτάσαμε.
Ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών και η συγκάλυψη σκανδάλων είναι ο καθρέπτης του πολιτικού μας συστήματος, κάτι που η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταγγείλει κατʼ επανάληψη και έχει πάρει πρωτοβουλίες με προτάσεις νόμων και επερωτήσεις, για την κατάργησή του βέβαια, αλλά δυστυχώς δεν εισακούστηκε.
Τώρα τελευταία ακούμε από την Κυβέρνηση και από τον κύριο Υπουργό κ. Καστανίδη, ότι θα υπάρξουν εκείνες οι πρωτοβουλίες ώστε να αλλάξει ο συγκεκριμένος νόμος. Μακάρι και θα το δούμε. Το θέμα είναι ότι εδώ υπάρχουν τεράστιες ευθύνες για την καθυστέρηση και τη μη απόδοση πολιτικών αλλά και ποινικών ευθυνών όπου για αυτές προκύπτουν αποχρώσες ενδείξεις.
Περιμέναμε να δούμε μετά από δυο Εξεταστικές Επιτροπές -και βεβαίως κάναμε αρκετές συζητήσεις και στην Ολομέλεια της Βουλής- για την διερεύνηση του σκανδάλου της Μονής Βατοπεδίου, που έχουν ολοκληρωθεί μια επί Νέας Δημοκρατίας και μια επί ΠΑΣΟΚ, να υπάρχει αν μη τι άλλο μια σκληρή αυτοκριτική από τις κυβερνήσεις των δυο μεγάλων κομμάτων και να αποδώσουν τις όποιες πολιτικές ευθύνες -και όχι μόνο- όπου υπάρχουν στα μέλη των κυβερνήσεών τους, για να αντιστραφεί το κλίμα της πολιτικής απαξίωσης και για να νιώσουν οι πολίτες πως οι νόμοι του κράτους δεν κάνουν εξαιρέσεις, όταν συντελούνται αξιόποινες πράξεις, ειδικά όταν μιλάμε για το δημόσιο πλούτο.
Παρʼ όλα αυτά και οι δυο Εξεταστικές Επιτροπές δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε ένα κοινό διακομματικό πόρισμα, διότι και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ έθεταν τις μεγαλύτερες ευθύνες στην αντίπαλη κυβέρνηση και έτσι και οι δυο Εξεταστικές ολοκληρώθηκαν με πέντε διαφορετικά πορίσματα των κοινοβουλευτικών κομμάτων.
Φυσικά δεν είναι οι μόνες Εξεταστικές αυτές του Βατοπεδίου. Έχουμε σε εξέλιξη την Εξεταστική για τη SIEMENS, ξεκινάει η Εξεταστική για τα Ομόλογα, μεθαύριο θα έρθει η Εξεταστική για την Οικονομία, θα έχουμε και την Προκαταρκτική του Βατοπεδίου.
Το νομοθετικό έργο, δηλαδή παρακάμπτεται και το Κοινοβούλιο ασχολείται με αυτές τις Επιτροπές.
Δεν ξέρω αν είναι αυτός ο ρόλος μας.
Εκτός, βεβαίως, αν οι Εξεταστικές χρησιμοποιούνται για τον αποπροσανατολισμό των πολιτών και έτσι υπάρχει ελεύθερο πεδίο για καταστρατήγηση όσων έχουν κερδηθεί με τους σκληρούς αγώνες των εργαζομένων όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Σήμερα συζητούμε τη πρόταση σύστασης Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης που κατέθεσαν οι συνάδελφοι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στην οποία γίνεται μνεία για τους κ.κ. Υπουργούς Δρυ και Φωτιάδη αλλά με χλιαρό τρόπο και λέγοντας πως τελικά δεν συνετέλεσαν σε πράξεις που ζημίωσαν το ελληνικό δημόσιο. Επίσης, καταλογίζονται ευθύνες και ζητούν οι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ την περαιτέρω διερεύνηση για Υπουργούς και Υφυπουργούς της Νέας Δημοκρατίας.
Να αναφέρω για την ιστορία ότι η υπόθεση αυτή αρχίζει επί των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1999-2003 και ολοκληρώνεται επί των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. Ιδιαίτερα σκανδαλώδες είναι το γεγονός ότι το ελληνικό δημόσιο δεν άσκησε ως όφειλε ούτε τις πολιτικές, νομοθετικές δυνατότητες ούτε τα ένδικα μέσα που διέθετε, αλλά παραιτήθηκε από την διεκδίκηση της κυριότητας επί μεγάλων εκτάσεων πέριξ της Λίμνης Βιστωνίδας, τις οποίες διεκδικούσε η Μονή Βατοπεδίου με αμφισβητούμενα Χρυσόβουλα προ της συστάσεως του ελληνικού κράτους.
Ενώ επί 75 χρόνια δεν είχε τεθεί θέμα κυριότητας των σχετικών εκτάσεων, ξαφνικά, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, με αποφάσεις των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ της περιόδου 1999-2003 ουσιαστικά κατοχυρώθηκαν δημόσιες εκτάσεις ή εκτάσεις που είχαν επί δεκαετίες παραχωρηθεί σε αγρότες, οι οποίοι και τις καλλιεργούσαν, υπέρ της Μονής Βατοπεδίου.
Ενδεικτικό είναι ότι στις καταγγελίες που κάναμε εκείνη την περίοδο το 2003 με τον πρώην συνάδελφο κ. Γιάννη Δραγασάκη, δεν υπήρξε απάντηση ούτε εισακούστηκαν εισηγήσεις υπηρεσιακών παραγόντων, όπως ήταν η Εφορεία Αρχαιοτήτων, που διαφωνούσαν με τους όλους χειρισμούς.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μετά το 2004 αντί να αναιρέσει τις αποφάσεις αυτές, τις ισχυροποίησε και τις κατέστησε τελεσίδικες. Προχώρησε δε υπό καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας σε μία συμφωνία ανταλλαγής των εν λόγω περιουσιών, που δεν ήταν άμεσα εμπορικά αξιοποιήσιμες, με αστικά και άλλα ακίνητα του δημοσίου που τελούσαν υπό τη διαχείριση του Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου, αλλά και σε κάποιες άλλες περιπτώσεις και του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Με τα ακίνητα αυτά η Μονή Βατοπεδίου δεν κάλυψε κάποιες δικές της λειτουργικές ή άλλες κοινωνικές ανάγκες, αλλά άρχισε να τα εκποιεί με το αζημίωτο αμέσως μόλις πέρασαν στη δική της κατοχή λειτουργώντας έτσι ως μία επιχείρηση “real estate”, μία επιχείρηση, ωστόσο, η οποία έγινε σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος και συνιστά πρόκληση για την κοινωνία, ιδίως σε μία περίοδο που στο όνομα των ελλειμμάτων του δημοσίου ζητούνται επιπλέον θυσίες.
Αποδεδειγμένα, πλέον, οι εκτάσεις που διεκδικούσε η Μονή αποτιμήθηκαν σε “υψηλές τιμές” ιδιαίτερα αν ληφθούν υπόψη και οι περιορισμοί ως προς την αξιοποίησή τους λόγω της Συνθήκης Ραμσάρ και της ύπαρξης αρχαιολογικών χώρων στην έκταση των είκοσι πέντε χιλιάδων στρεμμάτων πέριξ της Λίμνης Βιστωνίδας. Αντίθετα, τα ακίνητα που το δημόσιο έδωσε στη Μονή Βατοπεδίου αποτιμήθηκαν σε “εξαιρετικά χαμηλές τιμές”.
Στο πλαίσιο αυτής της επιχείρησης real estate -που είχε στηθεί με αδιαφάνεια, με τρόπο ύποπτο με τη σύμπραξη κράτους –κυβέρνησης –Μονής Βατοπεδίου και ιδιωτών- το κάθε ακίνητο έχει τη δική του διαδρομή, που από ό,τι φαίνεται τουλάχιστον σε κάποιες περιπτώσεις ήταν εξ αρχής προδιαγεγραμμένη και συμφωνημένη.
Για παράδειγμα, τα πενήντα δύο αστικά οικόπεδα στο Δήμο Μίκρας, στο Δημοτικό Διαμέρισμα Καρδίας της Θεσσαλονίκης, που δόθηκαν στη Μονή στα πλαίσια της ανταλλαγής, έγιναν μεζονέτες από εταιρεία στην οποία είχαν συμφέροντα συνεργάτες της Μονής Βατοπεδίου, η γνωστή «ΑΝΘΕΜΙΑΣ Α.Ε.».
Τα Ολυμπιακά Ακίνητα είχαν πουληθεί σε off shore εταιρία.
Στην έκταση των 8.600 στρεμμάτων, που ήταν το κοινόχρηστο δάσος της Ουρανούπολης, παρά τις διαμαρτυρίες των κατοίκων, αρχικά ετοιμάζονταν να κάνουν “business plan”.
O Συνασπισμός παλαιότερα και στη συνέχεια ο ΣΥΡΙΖΑ, αποκάλυψε, κατήγγειλε και εναντιώθηκε στις απαράδεκτες αυτές μεθοδεύσεις από την πρώτη στιγμή. Ήταν η πολιτική δύναμη που επί μακρό χρόνο με συνεχείς ερωτήσεις αποκάλυψε πτυχές αυτού του σκανδάλου, στάθηκε στο πλάι των πολιτών και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που θίγονταν άμεσα από τις επιλογές αυτές.
Αυτό που θα πρέπει να πούμε είναι ότι το ΠΑΣΟΚ, εξαιρώντας τεχνηέντως τους δικούς του Υπουργούς, δεν δίνει την εικόνα μιας Κυβέρνησης που αποζητά την κάθαρση, άσχετα με αυτά που εξαγγέλλει.
Πώς είναι δυνατόν επί ημερών τότε ΠΑΣΟΚ οι κ.κ. Δρυς και Φωτιάδης να μην αντιδράσουν άμεσα και σθεναρά, αλλά να διαχειριστούν χλιαρά την υπόθεση;
Μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία, γιατί δεν αναμόχλευσαν την πορεία του δικαστηρίου υπέρ του δημοσίου και σώπασαν;
Ποιες οι δικές τους ευθύνες, παρά τις τυχόν παραγραφές;
Το ΠΑΣΟΚ, γιατί δεν τους ενέταξε στο πόρισμά του για να θεωρήσει και ο ελληνικός λαός ότι αυτή η Κυβέρνηση, η σοσιαλιστική Κυβέρνηση κατά τα άλλα, δεν νομιμοποιεί πράξεις κανενός πρώην Υπουργού και Υφυπουργού της;
Η παραλίμνια έκταση των είκοσι πέντε χιλιάδων στρεμμάτων που διεκδίκησε η η Μονή Βατοπεδίου περιλαμβάνει, όπως είπα και πιο μπροστά, προστατευόμενες περιοχές, τη Συνθήκη Ραμσάρ, αρχαιολογικούς τόπους, αγροτική έκταση, η οποία δόθηκε σε ακτήμονες πριν από 70 χρόνια.
Οι αντιδράσεις των κατοίκων της παραλίμνιας περιοχής της Βιστωνίδας ήταν η αφορμή για να εκδοθεί Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Οικονομίας και Οικονομικών στις 26-7-2006, με αριθμό πρωτοκόλλου 16651, η οποία αποφασίζει να ανατεθεί στην ΚΕΔ η διαδικασία ανταλλαγής προς τη Μονή Βατοπεδίου με διαθέσιμα κάθε μορφής εδαφοκάλυψης και χρήσεων γης ακίνητα του δημοσίου αρμοδιότητας του ΥΠΑΑΤ εκτός των Νομών Ξάνθης και Ροδόπης.
Το ΠΑΣΟΚ έχει πολύ μεγάλες ευθύνες, διότι το εν λόγω σκάνδαλο ξεκίνησε επί των ημερών του και η πρώτη έγκριση του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας έγινε αποδεκτή στις 18.7.2002 και επικυρώθηκε με απόφαση του τότε Υπουργού Οικονομικών στις 5.8.2002 για την παραίτηση του ελληνικού δημοσίου από την παραπάνω έκταση.
Αυτό δείχνει πραγματικά την πρόθεση που είχε η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να μην αντισταθεί στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα της Μονής Βατοπεδίου.
Τώρα βέβαια κατηγορεί μόνο την τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία ολοκλήρωσε το έγκλημα σε βάρος δημόσιας περιουσίας, αλλά και ολοκλήρου του ελληνικού λαού.
Περνώντας στην τότε Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αυτό που βλέπουμε να εξελίσσεται με απίστευτη ταχύτητα είναι η ραγδαία διευθέτηση των διεκδικούμενων εκτάσεων από τη Μονή και η λύση των ανταλλαγών, όταν οι αντιδράσεις των κατοίκων και φορέων της περιοχής έγιναν εντονότερες και μιλάω για την αρχική περίοδο που όλα εξελίσσονταν στους δύο Νομούς Ξάνθης και Ροδόπης.
Οι υποσχέσεις των πολιτικών παραγόντων της περιοχής για απομάκρυνση από τους Νομούς Ξάνθης και Ροδόπης των παραχωρούμενων εκτάσεων στη Μονή Βατοπεδίου κατεύνασε τα πνεύματα των κατοίκων και των αγροτών ειδικότερα –που ξαφνικά οι περιουσίες τους θα έμεναν για τη συνέχιση της ζωής τους και της αγροτικής τους δραστηριότητας στη Μονή Βατοπεδίου- και αν βάλουμε όλες τις μέχρι τώρα ανακαλύψεις, θα σχηματιστεί ένα παράξενο παζλ, του οποίου τα κομμάτια συνεχώς συμπληρώνονται από μαρτυρίες και έγγραφα που έρχονται στην επιφάνεια.
Αν βεβαίως μιλήσω προσωπικά, θεωρώ ότι το συγκεκριμένο σκάνδαλο μεθοδεύτηκε τόσο καλά στη διαχρονική του πορεία που ίσως ενώ ξεκίνησε ως όχληση του Εφραίμ και της Μονής για διεκδικήσεις –αυτό που λέμε τελείως λαϊκά «ρίχνω άδεια, να πιάσω γεμάτα»-, στην πορεία βρέθηκαν συνεργάτες πολιτικοί, αλλά και οικονομικοί παράγοντες του τόπου και όχι μόνο –αφού βλέπουμε εταιρίες ξένων συμφερόντων να εμπλέκονται- ενώ η πλευρά του ελληνικού δημοσίου μέσω των Υπουργείων, μέσω του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους δεν στάθηκε σθεναρά απέναντι στις παράλογες διεκδικήσεις της Μονής και έτσι έχουμε όλο αυτό το απίστευτο σκάνδαλο.
Όλα όσα προανέφερα και θα αναφερθεί επίσης και ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος, ο Θοδωρής Δρίτσας, είναι θέματα που πρέπει να εξετάσει η Προκαταρκτική Επιτροπή –διότι είναι δεδομένο ότι θα συσταθεί, αφού έχετε την πλειοψηφία, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ- για περαιτέρω διερεύνηση των κυρίων Μπασιάκου, Δούκα, Κοντού, Βουλγαράκη, Κιλτίδη και Ρουσόπουλου, Υπουργών και Υφυπουργών της Νέας Δημοκρατίας των κυβερνήσεων από το 2004 έως το 2009 για απιστία κατά του ελληνικού δημοσίου.
Ως Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούμε ότι η προκαταρκτική εξέταση βασίζεται στις Εξεταστικές που έχουν διεξαχθεί, σύμφωνα με τις οποίες υπάρχουν θέματα προς περαιτέρω διερεύνηση των πολιτικών προσώπων που αναφέρει η πρόταση του ΠΑΣΟΚ που όμως δεν έχει συμπεριλάβει και τους δικούς της Υπουργούς τον κ. Δρυ και τον κ. Φωτιάδη.
Επειδή οι Εξεταστικές Επιτροπές αποδεικνύουν ότι οι πέντε Υπουργοί, δύο του ΠΑΣΟΚ –Δρυς, Φωτιάδης- και τρεις της Νέας Δημοκρατίας –Μπασιάκος, Δούκας, Κοντός- έχουν βάλει την υπογραφή τους σε έγγραφα που οδήγησαν οι μεν πρώτοι –Δρυς και Φωτιάδης- στην αποδοχή της διεκδίκησης των 25.000 στρεμμάτων πέριξ της Λίμνης Βιστωνίδας και οι άλλοι τρεις για να προχωρήσουν οι ανταλλαγές ακινήτων προς όφελος της Μονής, θα έπρεπε και για τους πέντε, κύριε Υπουργέ, να υπάρχει κοινή πρόταση για παραπομπή τους σε προκαταρκτική εξέταση.
Δυστυχώς, το ΠΑΣΟΚ δεν το θέλησε και παραπέμπει μόνο τους τρεις Υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας.
Υπάρχουν και άλλοι τρεις που παραπέμπονται βάσει της πρότασης του ΠΑΣΟΚ: ο κ. Ρουσόπουλος για ηθική αυτουργία, οι κύριοι Βουλγαράκης και Κιλτίδης για ειδικά ζητήματα και για πράξεις και παραλείψεις για το κατά πόσο συνδέονται με το σκάνδαλο, το οποίο θα αποφανθεί η Προκαταρκτική Επιτροπή που θα συσταθεί.
Πάντως, θεωρούμε ότι δεν θα πρέπει να γίνονται κομματικοί διαχωρισμοί, όταν υπάρχουν πιθανές ευθύνες και –γιατί όχι;- όλοι να έρθουν, από τη στιγμή που εμπλέκονται τα ονόματά τους και ας αποδείξουν στην Προκαταρκτική ότι τελικά δεν ήταν εμπλεκόμενοι.
Αλλά, τους καλούμε και θα πρέπει να έλθουν.
Και θα έπρεπε να έχετε καλέσει, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τον κ. Δρυ και τον κ. Φωτιάδη για να είμαστε και να είστε αντικειμενικοί.
Ευχαριστώ πολύ.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS