Ερ. Κατεδάφιση του ασφαλιστικού και των εργασιακών σχέσεων σε ένα και αυτό νομοσχέδιο. Δεν πάει πολύ;
Π. Λαφαζάνης: Δυστυχώς, μαζί με την κατεδάφιση του ασφαλιστικού και των εργασιακών σχέσεων έχουμε και την κατεδάφιση του Συντάγματος και κάθε, σχεδόν, ίχνους δημοκρατίας. Η κυβέρνηση μέσα σε ελάχιστο χρόνο πάει να γυρίσει την Ελλάδα κοινωνικά και εργασιακά ένα και πλέον αιώνα πίσω. Ο κ. Γ. Παπανδρέου εφαρμόζει μεθόδους τρόμου και «ηλεκτροσόκ» σε βάρος της κοινωνίας και της δημοκρατίας. Πίσω από το μειλίχιο ύφος του κρύβονται αδίστακτες επιλογές. Αυτά τα μέτρα λεηλασίας και διάλυσης που εφαρμόζονται στην Ελλάδα από τον κ. Γ. Παπανδρέου και τη «χούντα» της «τρόικα» δεν έχουν εφαρμοστεί ποτέ στη χειρότερη «μπανανία». Η Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως «κατεχόμενη» χώρα και ως μισητή «αποικία», η οποία, αφού συκοφαντηθεί, πρέπει να λεηλατηθεί και να εκποιηθεί. Και αυτό υπακούει σε σχέδιο…
Ερ. Τι εννοείτε;
Π. Λαφαζάνης: Ο κ. Γ. Παπανδρέου και η διεθνής δικτατορία του χρηματιστικού κεφαλαίου, που αντιπροσωπεύει η «τρόικα», χρησιμοποιούν, για δεύτερη φορά, την Ελλάδα ως το χειρότερο «πειραματόζωο» για αντεργατικούς και ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που αφορούν όλη την Ευρώπη αλλά και τον κόσμο.
Ερ. Η πρώτη φορά ποια ήταν;
Π. Λαφαζάνης: Ο παππούς του σημερινού πρωθυπουργού έπαιξε το ʼ44, μετά την απελευθέρωση, χωρίς καμία αναστολή, το βρώμικο παιχνίδι του Αγγλοαμερικάνικου ιμπεριαλισμού, σπρώχνοντας την Ελλάδα σε απίστευτες περιπέτειες. Τώρα ο κ. Γ. Παπανδρέου έχει γίνει το μακρύ χέρι του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου για την κοινωνική εκθεμελίωση της χώρας και όχι μόνο. Το ʼ44, η Ελλάδα άνοιξε το δρόμο στον ψυχρό πόλεμο, τώρα ανοίγει το δρόμο σε ένα άγριο ευρωπαϊκό και διεθνή κοινωνικό ταξικό πόλεμο
Ερ. Μήπως υπερβάλλετε;
Π. Λαφαζάνης: Καθόλου! Ο κ. Γ. Παπανδρέου είναι αρχιτέκτονας ενός νέου Ιουλιανού πραξικοπήματος διαφορετικού αλλά στην ουσία πολύ χειρότερου, από το Ιουλιανό πραξικόπημα του ʼ65. Κι αυτό γιατί το πραξικόπημα του σημερινού πρωθυπουργού είναι ταυτόχρονα πραξικόπημα κοινωνικό, πραξικόπημα εργασιακό αλλά και πραξικόπημα συνταγματικό. Έχουμε μια μεγάλη αντιδημοκρατική εκτροπή με εφιαλτικές κοινωνικές προεκτάσεις και η οποία εξωθεί σε γενική οικονομική καταστροφή τη χώρα.
Ερ. Αναφέρεστε στις αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου;
Π. Λαφαζάνης: Αναφέρομαι και σε αυτές! Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε απολύτως αντισυνταγματικές σωρεία διατάξεων του ασφαλιστικού εκτρώματος του συνταγματολόγου Υπουργού Εργασίας. Η κυβέρνηση, όταν έχουμε αποφάσεις δικαστηρίων που βγάζουν παράνομες τις απεργίες σπεύδει μετά μανίας να τις εφαρμόσει. Γιατί δεν κάνει το ίδιο όταν ένα Ανώτατο Δικαστήριο βγάζει αντισυνταγματικό το τερατούργημά της; Τι θα κάνουν οι βουλευτές του κυβερνητικού κόμματος; Θα καταλύσουν με την ψήφο τους το Σύνταγμα;
Ερ. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν χρήματα και ότι οι επιλογές της συνιστούν «μονόδρομο» για την αντιμετώπιση του χρέους
Π. Λαφαζάνης: Εγώ δεν θα πάω προεκλογικά. Αναφέρομαι στο σήμερα. Αυτές τις μέρες η κυβέρνηση προσέφερε ως εγγυήσεις πάνω από 15 δισ. ευρώ στις τράπεζες, ολοκληρώνοντας έτσι το πακέτο των 28 δις. της ΝΔ, το οποίο κατάγγελλε πριν τις εκλογές ως δώρο προς τις τράπεζες. Ταυτόχρονα, ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου σχεδιάζει να μοιράσει κι άλλα 15 δις. στους τραπεζίτες, ενώ επιπλέον 10 δισ. από το χρηματοδοτικό πακέτο Ε.Ε.-ΔΝΤ, σχεδόν το 10%, θα κατευθυνθεί, μέσω του νεότευκτου Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, προς τα ευαγή πιστωτικά ιδρύματα. Πρώτη φαίνεται ότι σχεδιάζει να επωφεληθεί η Αγροτική Τράπεζα, αρπάζοντας από το Ταμείο 1-1,5 δισ., με τίμημα την κηδεμονία του ΔΝΤ! Είναι λίγα αυτά τα ποσά; Λίγα είναι όσα δίνονται χαριστικά προς τις τράπεζες από την Ε.Ε.;
Ερ. Αναφέρεστε στα δάνεια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) προς τις τράπεζες;
Π. Λαφαζάνης: Ασφαλώς! Το δανειακό υπόλοιπο των ελληνικών τραπεζών προς την ΕΚΤ έφτασε τα 90 δισ.! Μιλάμε για χαριστικά δάνεια! Για δάνεια που δίνονται από την ΕΚΤ με το υπερπρονομιακό επιτόκιο του 1% και με ενέχυρο τα δήθεν «σκουπίδια» ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Μόνο στο πρώτο πεντάμηνο οι ελληνικές τράπεζες έλαβαν τέτοια προνομιακά δάνεια από την ΕΚΤ ύψους 50 δισ. και με εκτός αγοράς αποτιμήσεις των ενεχυριαζόμενων ελληνικών ομολόγων!!! Σκανδαλώδης χρηματοδότηση με ιλιγγιώδη ποσά και σκανδαλώδης μεθοδολογία, την ώρα που το ελληνικό δημόσιο ληστεύεται από τα πανύψηλα επιτόκια της Ε.Ε. και των αγορών.
Δυστυχώς, έχουμε μια Ε.Ε. η οποία εξελίσσεται στον πιο ακραίο, ίσως, αντιδραστικό μηχανισμό του σύγχρονου καπιταλισμού και μια κυβέρνηση δουλοπρεπώς υποταγμένη στο εγχώριο και διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Γιʼ αυτό και η κυβέρνηση έχει παραδοθεί στους πιστωτές και δεν βλέπει άλλη λύση στο χρέος.
Ερ. Υπάρχει, όμως, άλλη λύση στο χρέος;
Π. Λαφαζάνης: Ασφαλώς, υπάρχει και άλλος δρόμος από την καταστροφή στην οποία οδεύουμε. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να τον επαναλαμβάνω αλλά βλέπω μια μεγάλη δυσκολία να αποκτήσει σʼ αυτό το μείζον θέμα μια οποιαδήποτε ενιαία γλώσσα ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ερ. Να ξαναπούμε την πρότασή σας;
Π. Λαφαζάνης: Το πρώτο πράγμα που πρέπει να πει τολμηρά και ευθέως η Αριστερά είναι ότι δεν αναγνωρίζει ως χρέος του ελληνικού λαού το χρέος μιας πολιτικής και οικονομικής ελίτ, από το οποίο επωφελήθηκε η ίδια και η διεθνής κερδοσκοπία. Ο ελληνικός λαός δεν είναι υπόλογος για το χρέος και αυτή την ώρα είναι απόλυτα αναγκαίο ένα μεγάλο λαϊκό κίνημα με σύνθημα «δεν πληρώνω-δεν πληρώνω».
Ερ. Και με ποιο στόχο;
Π. Λαφαζάνης: Νομίζω ότι οι ελάχιστοι στόχοι, στο πλαίσιο ενός προοδευτικού προγράμματος διεξόδου, ανόρθωσης, αναπτυξιακής, παραγωγικής, κοινωνικής και οικολογικής ανασυγκρότησης της χώρας, οφείλουν να είναι: Η άμεση απεμπλοκή από τον μηχανισμό Ε.Ε-ΔΝΤ και η ακύρωση των μέτρων που ελήφθησαν στο πλαίσιό του. Η ριζοσπαστική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, χωρίς όρους και με ελάχιστη ανυποχώρητη επιδίωξη τη διαγραφή σημαντικού μέρους του χρέους, τη δραστική μείωση των επιτοκίων για το υπόλοιπο και σειρά άλλους ευνοϊκούς όρους. Η ταυτόχρονη ρύθμιση, με ανάλογα χαρακτηριστικά, του ιδιωτικού χρέους των ευάλωτων νοικοκυριών και των πολύ μικρών επιχειρήσεων και επαγγελματιών, που αντιμετωπίζουν προβλήματα αποπληρωμής. Η άμεση, επίσης, εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών για να λειτουργήσουν με νέους αναπτυξιακούς και κοινωνικούς όρους.
Ερ. Θεωρείτε ότι η κατάσταση στο χώρο του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ βελτιώθηκε με το 6ο Συνέδριό σας;
Π. Λαφαζάνης: Δεν θέλω να πάμε πίσω και να ανακυκλώσουμε συζητήσεις. Δεν έχει νόημα αυτήν, τουλάχιστον, την ώρα. Ένα μόνο θα πω, μάλλον αυτονόητο. Το συνέδριο προκάλεσε περισσότερα προβλήματα απʼ όσα υποτίθεται πως επέλυσε.
Ερ. Και πως θα επιλυθούν αυτά τα προβλήματα στον ΣΥΝ και στο ΣΥΡΙΖΑ;
Π. Λαφαζάνης: Με βαθιές αλλαγές. Τόσο ο ΣΥΝ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, με πολύ διαφορετικό τρόπο ο καθένας, χρειάζονται βαθύτατες αλλαγές και ανατροπές αντιλήψεων και προσανατολισμών στον οργανωτικό, πολιτικό, κινηματικό και ιδεολογικό τομέα. Αλλαγές που αγγίζουν τα όρια της επανίδρυσής τους και ορισμένες εκ των οποίων περιέχονται στο κείμενο των 30 της πρώην ΚΠΕ του ΣΥΝ.
Ερ. Μπορείτε να γίνετε πιο συγκεκριμένος;
Π. Λαφαζάνης: Μάλλον θα χρειαζόμασταν για αυτό μια άλλη συνέντευξη. Θα έλεγα, όμως, ότι το χειρότερο σε αυτή τη φάση είναι ο εφησυχασμός, η μακάρια επανάπαυση και η απόσπαση από την πραγματικότητα, ενώ το κλειδί για να ανοίξουμε δρόμους, βρίσκεται στην κινηματική εξωστρέφεια.
Ερ. Γιατί δεν υπάρχει τέτοια εξωστρέφεια;
Π. Λαφαζάνης: Η κινηματική απάντηση στα κυβερνητική μέτρα για μια προοδευτική διέξοδο δεν μπορεί να εναποτίθεται, όπως περίπου έγινε επί τόσο μεγάλο διάστημα, μόνο στο συνδικαλιστικό κίνημα. Όλη η Αριστερά οφείλει να συμβάλλει σε ένα μεγάλο πολιτικό λαϊκό κίνημα. Σε ένα ενωτικό πολιτικό-ταξικό κίνημα με σαφείς εναλλακτικούς στόχους.
Αυτή την ώρα χρειάζεται να πρωτοστατήσουμε να συγκροτηθούν πλατιές ενωτικές Επιτροπές παντού. Επιτροπές εργαζομένων και πολιτών σε εργοστάσια, υπηρεσίες, γειτονιές. Επιτροπές που θα συνιστούν κύτταρα για ένα μεγάλο πολιτικό λαϊκό κίνημα με σύνθημα-αίτημα «δεν πληρώνω-δεν πληρώνω». Επιτροπές που θα δουλεύουν ανοιχτά, δημοκρατικά και συμμετοχικά. Επιτροπές που, μέσα από την χωρική αυτοτέλειά τους, θα συνενώνονται σε ένα μεγάλο πανελλαδικό ρεύμα. Ένα ρεύμα που θα διεκδικεί ως αφετηρία την άμεση απεμπλοκή της χώρας από τον ληστρικό μηχανισμό Ε.Ε.-ΔΝΤ, την επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους, τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών. Επιτροπές που θα συνδέουν αυτούς τους στόχους με άμεσα μέτωπα και επιμέρους αιτήματα!
Ερ. Ένα σχόλιο για τη νεότευκτη Δημοκρατική Αριστερά;
Π. Λαφαζάνης: Προσωπικά δεν ξεχνάω ποτέ κοινές διαδρομές και ιστορικούς δεσμούς με συντρόφους και συντρόφισσες. Όμως ας μου επιτραπεί να πω ότι ο τόπος το μόνο που δεν χρειάζεται αυτή την ώρα είναι ένα «κακέκτυπο» της παλιάς ΕΑΡ.
Ερ. Φαίνεται όμως να έχουν μια δημοσκοπική απήχηση.
Π. Λαφαζάνης: Καινούργιο είνʼ το κόσκινο, ψηλά είναι κρεμασμένο!
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS