- Απʼ ότι φαίνεται αυτή την εβδομάδα τελειώνει ο πρώτος κύκλος των νομοσχεδίων που ήθελε να περάσει η κυβέρνηση το καλοκαίρι. Πέρασε το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό και η προσθήκη για τα εργασιακά και τώρα είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Τι γίνεται μετά κ.Βίτσα;
Κλείνει ένας κύκλος κυβερνητικών μέτρων προσαρμογής στο μνημόνιο. Αρχίζει ένας καινούργιος μεγάλος κύκλος, ο κύκλος πια των επιπτώσεων των μέτρων στην ζωή της κοινωνίας και αυτό είναι το βασικό ζήτημα. Έως τώρα, θα έλεγε κανείς ότι υπήρχε μια διαδικασία θα γίνουν, δεν θα γίνουν και βεβαίως οι συνδικαλιστικοί, εργατικοί και πολιτικοί αγώνες αναπτύχθηκαν σʼ αυτό το πλαίσιο. Τώρα ο αγώνας είναι να μην περάσουν στην πράξη και αυτό είναι το σημαντικό. Η ιστορία με τα μέτρα δεν τελείωσε. Οι δυνάμεις επιτήρησης της χώρας μας -και μέσα σʼ αυτές βάζω και την ελληνική κυβέρνηση μαζί με το ΔΝΤ, ΕΚΤ και την ΕΕ-θα κάνουν μια πρώτη αποτίμηση και θα περάσουν στο δεύτερο κομμάτι των μέτρων που το βασικό τους στοιχείο θα είναι οι ιδιωτικοποιήσεις, νέοι δανεισμοί και ένας νέου είδους αυταρχισμός στην οικονομική και πολιτική ζωή.
- Πως σχολιάζετε το γεγονός ότι τα μέτρα παρά τη φιλολογία και τις δηλώσεις ψηφίστηκαν από όλους τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και των τριών που έχουν διαγραφεί. Το περιμένατε; Εκφράζει αυτό τις διεργασίες που γίνονται στο κυβερνών κόμμα;
Με τον τρόπο που κινείται το πολιτικό σκηνικό στη χώρα, το περίμενα αλλά μην θεωρείτε τελικό το γεγονός. Υπήρξαν υψηλού κοινωνικού επιπέδου συνειδήσεις και μέσα στον κυβερνητικό χώρο που αποστασιοποιήθηκαν από αυτή την πολιτική. Το βασικό είναι να δούμε τι γίνεται στην κοινωνία και μέσα από αυτά βγαίνουν και τα καθήκοντα της αριστεράς.
Το γεγονός είναι ότι πολύ μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού, άσχετα με το τι ψήφισε στις εκλογές, αποστρέφεται και αποδοκιμάζει τα κυβερνητικά μέτρα, καταλαβαίνει την ουσία τους αλλά ακόμα δεν έχει κατασταλάξει σε επίπεδο διεκδίκησης και πολιτικής δράσης. Το καθήκον της αριστεράς είναι να δείξει με τον πιο ενεργό τρόπο ότι αυτά τα μέτρα δεν είναι μονόδρομος και πρέπει να απεμπλακούμε από τον λεγόμενο μηχανισμό στήριξης και δεύτερον η αριστερά να βρεθεί, να ζυμωθεί με όλο αυτό τον κόσμο και να εκφράσει μια νέα κατάσταση, με δράσεις στους χώρους δουλειάς, στην εκπαίδευση αλλά και σε κάθε γειτονιά και κοινωνική αλληλεγγύη ώστε οι εργαζόμενοι να ζουν και να αντιστέκονται. Η πρώτη έκφραση θα είναι με την ΔΕΘ αλλά θα πρέπει να συντονιστούν και πανευρωπαϊκά προχωρώντας για τη μεγάλη πανευρωπαϊκή απεργία, που πρώτη φορά ιστορικά γίνεται, στις 29 Σεπτέμβρη.
Από εκεί και πέρα, αυτές οι δυνάμεις πρέπει να διαμορφώσουν ένα μέτωπο, το οποίο να εκφραστεί και σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο σʼ αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές που παίρνουν ένα χαρακτήρα καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής αλλά και ανάδειξης ενός χώρου που θα μπορέσει να διεκδικήσει και την πολιτική και την κοινωνική πλειοψηφία.
- Ο ΣΥΡΙΖΑ πως θα κινηθεί στις αυτοδιοικητικές εκλογές; Διαβάζουμε ότι αναζητούνται προσωπικότητες ευρύτερες του χώρου και ειδικά για την περιφέρεια της Αττικής. Υπάρχουν κάποιες επαφές;
Το μυαλό μας δεν πρέπει να στραμμένο μόνο στις προσωπικότητες. Το ζήτημα είναι να αναζητείται η συνάντηση του σοσιαλιστικού αριστερού χώρου, των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά της αριστεράς και των δυνάμεων της ριζοσπαστικής οικολογίας και όλου αυτού του κόσμου που αποδοκιμάζει και εν δυνάμει μπορεί να ανατρέψει αυτή την κυβερνητική πολιτική. Αυτό είναι το σημαντικό. Σε αυτό το επίπεδο, λοιπόν εργαζόμαστε και στον ΣΥΡΙΖΑ και όπως ξέρετε αυτή τη στιγμή είμαστε σε μια διαδικασία να διαμορφώσουμε μια νέα συμφωνία, μια νέα εκκίνηση επί της συγκυρίας. Είμαστε σε μια καλή πορεία και θα μπορέσουμε να την ολοκληρώσουμε ακόμα και αύριο.
- Στην ριζοσπαστική οικολογία εντάσσετε και τους Οικολόγους Πράσινους; Θα γίνει και προς τα εκεί η προσπάθεια;
Οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι ένα διαφορετικό πολιτικό κόμμα, το οποίο όμως κατά τη γνώμη μας είναι εν δυνάμει στις δυνάμεις αυτού του μπλοκ, αυτού του μετώπου που σας περιέγραψα. Οι αποφάσεις και του πρόσφατου συνεδρίου τους αλλά και η δράση και οι πολιτικές εκφωνήσεις το τελευταίο διάστημα δείχνουν ότι μπορούν να συμβάλλουν σʼ αυτή την κατεύθυνση. Σημασία για εμάς έχει πρώτα και κύρια πως οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς, δραστήριες με ενωτική δράση μπορούν να συμβάλλουν και να αποτελέσουν τον χώρο υποδοχής ή αν θέλετε τη διαδικασία ένταξης στην πολιτική δράση χιλιάδων αγωνιστών της αριστεράς και ακόμα παραπέρα.
- Χθες είδαν το φως της δημοσιότητας δυο δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι παρά τις πρόσφατες εξελίξεις, το συνέδριο και την αποχώρηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας και την δημιουργία νέου κόμματος, ο ΣΥΡΙΖΑ αντέχει δημοσκοπικά. Πως το σχολιάζετε αυτό;
Οι ίδιες οι δημοσκοπήσεις θα έλεγε κανείς ότι έχουν θετικά στοιχεία από την μια μεριά, δεν είναι όμως και ικανοποιητικά από την άλλη. Κρατάω περισσότερο εκείνο το κομμάτι των δημοσκοπήσεων που λέει δεν ξέρω, δεν απαντώ. Δείχνει οργή, απόγνωση αλλά και αμφιβολία προς όλο το πολιτικό σύστημα. Θα δείξουμε ότι εμείς δεν είμαστε στο ίδιο κάδρο; Θα καταφέρουμε να εκφράσουμε την οργή ως δράση; Θα πείσουμε ότι υπάρχει αριστερός δρόμος διεξόδου από την κρίση και ανάπτυξης υπέρ των εργαζομένων;
Εδώ να αξιοποιήσουμε όλες τις δυνάμεις που έχουμε. Ας συζητήσουμε πολύ αλλά ας δράσουμε ενιαία ώστε αυτός ο χώρος να γίνεται δύναμη ανατροπής του πολιτικού σκηνικού. Σήμερα διαμορφώνονται δυο δυνατότητες. Μια δυνατότητα είναι να ανατραπεί το πολιτικό σκηνικό σε προοδευτική και ριζοσπαστική κατεύθυνση. Η άλλη είναι να στραφεί το πολιτικό σκηνικό σε συντηρητική κατεύθυνση. Δεν πρέπει κανείς να έχει αμφιβολία ότι το υπάρχον πολιτικό σκηνικό σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει. Το θέμα όμως είναι σε ποια κατεύθυνση θα κινηθεί.
- Τα πρώτα βήματα της Δημοκρατικής Αριστεράς με τις ανακοινώσεις, τις δηλώσεις πως το κρίνετε; Προς τα που βλέπετε να κινείται;
Έχω πει και άλλη φορά ότι από τη στιγμή που ένα μέρος της ΑΠ αποφάσισε να φύγει από τον ΣΥΝ και να διαμορφώσει τη Δημοκρατική Αριστερά, έχουμε άλλο ένα κόμμα ανταγωνιστικό αν και δεν χρειαζόταν. Αλλά το κύριο μέτωπό μας δεν είναι προς αυτό το κόμμα. Βλέπω να εκφράζεται από την πλευρά τους, μια ανυπομονησία και σε σχέση με ασφαλιστικό αλλά και σε σχέση με μια σειρά άλλες κινήσεις, μια ταραχή, μια επίσπευση να αποδειχθεί ότι πρόκειται περί της «καλής» αριστεράς της αριστεράς που ζυγιάζει και ισορροπεί τα ναι και τα όχι στην κυβερνητική πολιτική. Δεν πάει έτσι. Ελπίζω ότι το βασικό στοιχείο και αυτών των δυνάμεων της αριστεράς θα είναι στο μέτωπο ενάντια στο μνημόνιο και αυτό να εκφραστεί και μέσω των συνδικαλιστικών και αυτοδιοικητικών αγώνων. Παρακολουθούμε τις εξελίξεις αλλά το πρώτο και κύριο πράγμα που μας ενδιαφέρει είναι ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
To Γραφείο Τύπου