Σύμφωνα με σημερινά (12/07/2010) δημοσιεύματα του τύπου, η γερμανική κυβέρνηση καταρτίζει σχέδιο για την επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους χωρών-μελών της ΕΕ που παρουσιάζουν αυξανόμενο χρέος, ακόμα και αν έχουν υπαχθεί στο ευρωπαϊκό πακέτο διάσωσης, με μέτρα όπως η παράταση της προθεσμίας εξόφλησης των κρατικών ομολόγων, η μείωση των τόκων, ή το «κούρεμα» του χρέους, δηλαδή την εξόφληση τμήματος της αξίας των κρατικών ομολόγων. Στόχος του σχεδίου επαναδιαπραγμάτευσης των κρατικών χρεών είναι να μην αναγκαστούν κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία, να συμμετάσχουν σε μια επέκταση των ευρωπαϊκών πακέτων διάσωσης, αλλά το κόστος της όποιας μελλοντικής «διάσωσης» να το αναλάβουν «οι ιδιώτες».
Έχοντας υπόψη τη μέχρι τώρα εμπειρία διαχείρισης του ελληνικού δημόσιου χρέους, είμαστε απόλυτα επιφυλακτικοί απέναντι σε οποιοδήποτε σχέδιο «επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους» εκπορεύεται από τους ιθύνοντες κύκλους της ΕΕ, με δεδομένο ότι τμήμα των κρατικών χρεών κατέχεται σήμερα από ασφαλιστικά ταμεία, δήμους, ή κοινωφελείς οργανισμούς.
Διότι τους μήνες που πέρασαν η ελληνική κυβέρνηση προέβη πράγματι σε μια «επαναδιαπραγμάτευση του χρέους» της, μάλιστα με «στάση πληρωμών», σε μονόπλευρη όμως ταξική κατεύθυνση:
Η κυβέρνηση μονομερώς επαναδιαπραγματεύθηκε:
• Το χρέος της προς τα νοικοκυριά και την εργασία που προκύπτει από την υποχώρηση της κοινωνικής πολιτικής, ένα χρέος που σήμερα έχει μετατραπεί σε ιδιωτικό δανεισμό από τις τράπεζες.
• Το χρέος της προς την κοινωνική ασφάλιση που έρχεται στην επιφάνεια με την κρατική στάση πληρωμών ανειλημμένων υποχρεώσεων συντάξεων και επιδομάτων, παρά το γεγονός ότι αξιοποιήθηκαν από το κράτος και το κεφάλαιο οι από δεκαετίες καταβεβλημένες εισφορές που ουδέποτε λειτούργησαν σε ανταποδοτική βάση.
• Το χρέος της από τις καταργούμενες αποζημιώσεις των απολύσεων, τον περιορισμό των υποχρεώσεων προς τους ανέργους, τη μείωση επιδομάτων και του χρόνου καταβολής τους.
Απέναντι σε αυτή την πολιτική που τείνει να γενικευτεί σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, εμείς παλεύουμε για μια αναδιανομή του εισοδήματος, με την επαναφορά των συντελεστών φορολόγησης του κεφαλαίου στο 40% και την κατάργηση των δεκάδων φοροαπαλλαγών του, ώστε να πληρώσουν το χρέος αυτοί που το δημιούργησαν.
Την κατάργηση όλων των μέτρων που απορρέουν από το Μνημόνιο. Την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και του λαϊκού εισοδήματος.
Το ριζικό «κούρεμα» του δημόσιου χρέους που κρατάνε οι τράπεζες, κατά τουλάχιστον 50%.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS