Στις εκλογές για τις περιφέρειες και τους δήμους στις 7 Νοεμβρίου ως κόμμα ο ΣΥΝ και ως συμμαχικό σχήμα ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουμε να εκφραστεί με όρους πολιτικούς-αυτοδιοικητικούς η παλλαϊκή αντίθεση στην καταστροφική πολιτική του Μνημονίου και της υποταγής στις εντολές του ΔΝΤ και διευθυντηρίου της Ε,.Ε. Μια πολιτική που, πέραν όλων των άλλων αρνητικών επιπτώσεων, χαντακώνει και την αυτοδιοίκηση με το σχέδιο «Καλλικράτη».
Με βάση όλα τα παραπάνω, είναι αυτονόητο να αναζητούμε υποψηφιότητες που έχουν έμπρακτα συμπορευθεί ή έχουν κινηθεί παράλληλα με τη βασική μας κατεύθυνση. Ιδιαίτερα βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις με στελέχη που κινούνται στον ευρύτερο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, έχοντας πάρει σαφείς αποστάσεις από την αντικοινωνική κυβερνητική πολιτική.
Από την πλευρά μας αντιμετωπίζουμε τις συζητήσεις αυτές με σοβαρότητα και συντροφικότητα προσβλέποντας και σε ευρύτερες αυτοδιοικητικές και πολιτικές συγκλίσεις και συνθέσεις.
Κατά τη γνώμη μου, όχι. Δεν εξασφαλίζει την ευρύτητα που επιδιώκουμε, ούτε διευκολύνει την επαφή μας με τμήματα των πολιτών από το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, που προσβλέπουμε ως αναγκαία προϋπόθεση για μιαν άλλη πορεία της χώρας.
Και κάτι ακόμη. Ο Αλέκος αρέσκεται να δημιουργεί τετελεσμένα γεγονότα ως προς τις επιδιώξεις του. Το έχει κάνει και παλαιότερα. Φαίνεται να το προσπαθεί εκ νέου. Όμως οι καιροί έχουν αλλάξει. Το 2010 δεν είναι 2004. Και ο νοών νοείτο.
«Όταν στη μάχη πας για να πεθάνεις, στρατιώτη μου τον πόλεμο τον χάνεις», μας θυμίζουν ο Χατζηδάκης και ο Καμπανέλης στο θαυμάσιο «Παραμύθι χωρίς όνομα».
Οι στόχοι μας έχουν μια άμεση διάσταση, εντάσσονται όμως σε μια στρατηγική συγκλίσεων και συμμαχιών που θέλουμε με συνέπεια και συνέχεια να υπηρετήσουμε.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS