Μιλώντας σήμερα στο ρ/σ Flash 96 (Α. Κοκορίκος), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε μεταξύ άλλων, τα εξής:
Για τις εξελίξεις στην οικονομία και την πολιτική της κυβέρνησης:
«Δυστυχώς επιβεβαιώνονται οι χειρότεροι φόβοι μας. Η οικονομία, η χώρα και επομένως και η τσέπη των πολιτών, έχει παγιδευτεί στη μέγγενη του στασιμοπληθωρισμού. Αυτό σημαίνει μεγάλη ανεργία, μεγάλη ύφεση, αλλά και υψηλό πληθωρισμό που εμποδίζει να επιτευχθούν -ακόμη και με τις τρομακτικές θυσίες των ασθενέστερων- οι δημοσιονομικοί στόχοι που έχουν τεθεί.
Η υστέρηση εσόδων οφείλεται στο ότι οι ποσοτικοί στόχοι που έχουν τεθεί για τη φοροδιαφυγή, παρά το επικοινωνιακό μπαράζ ελέγχων που ακούμε στα κανάλια και τα ραδιόφωνα, δεν έχουν επιτευχθεί. Ο αγώνας κατά της ασυλίας των ισχυρών, κατά της παραοικονομίας, κατά της φοροδιαφυγής, έχει εκ του αποτελέσματος αποδειχθεί «μια τρύπα στο νερό». Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι έχουν υποστεί άπειρες θυσίες, αλλά στο κομμάτι της σύλληψης φορολογητέας ύλης από όσους δεν πληρώνουν φόρους, τα πράγματα είναι τραγικά.
Η αύξηση του ΦΠΑ κατά 2 στην αρχή και στη συνέχεια κατά 4 μονάδες, αντί να οδηγήσει σε αύξηση των εσόδων, οδήγησε σε αύξηση της φοροκλοπής. Ταυτόχρονα έδωσε τη δυνατότητα στα καρτέλ να αυξήσουν και τις τιμές, στο όνομα της αύξησης φόρου, τον οποίο δεν εισφέρουν στο δημόσιο.
Η Επιτροπή Ανταγωνισμού είναι παντελώς ανέτοιμη να επιτελέσει το ρόλο της. Οι φάκελοι με τις υποθέσεις των καρτέλ στοιβάζονται στα γραφεία. Επί προεδρίας του συνταξιούχου δικαστικού κ. Κυριτσάκη ελάχιστα πράγματα έχουν γίνει, διότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση.
Αυτές είναι εκδηλώσεις μιας πολιτικής, που με τον άγριο φιλελευθερισμό της, επέβαλε θυσίες – ρεκόρ σε μισθωτούς και συνταξιούχους, τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα, και την ίδια ώρα οι ισχυροί, η φοροδιαφυγή, η παραοικονομία, η εισφοροδιαφυγή, η Ελλάδα που δεν πληρώνει, βγάζουν προκλητικά τη γλώσσα.
Στην προσπάθεια να αντιρροπηθεί η έλλειψη των αναγκαίων εσόδων λόγω της φοροδιαφυγής, η κυβέρνηση έχει κόψει πέντε και δέκα φορές παραπάνω απʼ ό,τι αρχικά προέβλεπε ο προϋπολογισμός, τις δημόσιες επενδύσεις, με αποτέλεσμα ο επενδυτικός κύκλος ο οποίος θα μπορούσε, έστω ισχνά, να δώσει κάτι στην ανάπτυξη, να έχει παγώσει. Όταν κόβεις τις επενδυτικές δαπάνες κατά 40% και «τρέχεις» το κοινοτικό πλαίσιο στήριξης «σαν τον κάβουρα», συνεχίζοντας τις τραγικές επιδόσεις της Νέας Δημοκρατίας, τότε η ύφεση κυριαρχεί. Και ο κ. Παπακωνσταντίνου και ο κ. Σαχινίδης αλλά και ο Πρωθυπουργός, έλεγαν ότι δεν θα φτάσει στο 4%, αλλά στο 2-2,5% και θα επανέλθουμε πολύ γρηγορότερα σε θετικό πρόσημο. Όμως η ύφεση είναι ήδη στο 3,5% και πάει να περάσει το 4.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι, αν δεν επιτευχθούν οι στόχοι της αύξησης των εσόδων και της μείωσης του ελλείμματος, τότε θα ξαναπούν το φθινόπωρο στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους «κορόιδα πληρώστε πάλι, γιατί εμείς αποτύχαμε».»
Για τις αυτοδιοικητικές εκλογές:
«Το κόμμα μου, ο Συνασπισμός και η πολιτική μας συμμαχία, ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, δεν σκοπεύει να συμπράξει σε πολιτικό μέτωπο με τη Νέα Δημοκρατία στις ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Γιατί πρώτον, η Νέα Δημοκρατία έχει εγκληματικές ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση και δεύτερον γιατί ο αντιμνημονιακός φερετζές που έχει βάλει η Νέα Δημοκρατία για λόγους σκοπιμότητας με την ηγεσία Σαμαρά, δεν μπορεί να κρύψει την άγρια δεξιά και νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία αυτού του κόμματος, την οποία ζήσαμε στο πετσί μας πεντέμισι χρόνια.
Από την άλλη πλευρά, αυτές οι αυτοδιοικητικές εκλογές, είναι μια μεγάλη ευκαιρία, στις μεγάλες αυτοδιοικητικές περιφέρειες και στους μεγάλους δήμους, όπου η αναμέτρηση θα πάρει έντονα πολιτικά χαρακτηριστικά, να εκφράσουν οι πολίτες με «έναν σμπάρο, δυο τρυγόνια»: Την αντίθεσή τους σε μια άγρια, άδικη, αντικοινωνική και νεοφιλελεύθερη πολιτική, χωρίς όμως να πέσουν στην παγίδα να δικαιώσουν με αυτή την ψήφο διαμαρτυρίας αυτούς που έφεραν την κατάσταση στο χείλος της καταστροφής, δηλαδή τη Νέα Δημοκρατία.
Αυτό που χρειάζεται και φαίνεται να είναι διατεθειμένοι να το κάνουν πολλοί πολίτες που ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές ΠΑΣΟΚ ή Νέα Δημοκρατία, είναι να εκφράσουν ένα ηχηρό μήνυμα διαμαρτυρίας σε μια πολιτική η οποία έχει οδηγήσει τη χώρα στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, με το ρουσφέτι, την αδικία, τη διαφθορά και την αναποτελεσματικότητα. Βαρύνει και τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.
Προέχει η δημιουργία μιας μεγάλης συμμαχίας κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων με αντινεοφιλελεύθερο πολιτικό προσανατολισμό. Μια συμμαχία που να μπορεί να εκφράσει τις δυνάμεις του Συνασπισμού, της Δημοκρατικής Αριστεράς, των Οικολόγων Πράσινων, εκείνου του τμήματος των διαφωνούντων του ΠΑΣΟΚ που αγανακτεί και διαφοροποιείται στη νεοφιλεύθερη μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ και όλες τις άλλες δυνάμεις του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ανένταχτων της Αριστεράς αλλά και πολιτών που έως τώρα ψήφιζαν δικομματισμό και νιώθουν ότι κάτι πρέπει να αλλάξει. Αν καταφέρει ο Συνασπισμός να πρωτοστατήσει σε τέτοιες επιλογές, μπορούμε να δημιουργήσουμε κάτι πιο ισχυρό, ηχηρό και αποτελεσματικό, που να αντιρροπήσει ένα επικίνδυνο δεξιό «μπατάρισμα» του ΠΑΣΟΚ, το οποίο είναι αναντίστοιχο με πρόγραμμά του, την ιστορία του και κυρίως τις προσδοκίες που καλλιέργησε για να έρθει στην εξουσία.
Στους μικρούς και μεσαίους δήμους σε όλη την Ελλάδα, υπάρχουν ιδιαιτερότητες. Ένας πολίτης σε έναν μικρό δήμο θα ψηφίσει πιο πολιτικά στην κάλπη για την περιφέρεια. Στο δήμο θα προσπαθήσει να συνδυάσει τα πολιτικά χαρακτηριστικά της ψήφου του με την επιλογή ενός προσώπου και ενός συνδυασμού που θα του επιτρέπει να ελπίζει ότι ο δήμος του θα διοικηθεί καλύτερα τα επόμενα χρόνια στον τομέα της καθαριότητας, του πρασίνου, του πολιτισμού, των υποδομών, της χρηστής διαχείρισης του δημόσιου χρήματος. Τα προηγούμενα χρόνια στην αυτοδιοίκηση έχουν υπάρξει όχι μόνο ικανοί δήμαρχοι που έσπρωξαν τα πράγματα προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά και άθλια φαινόμενα κομματισμού, διαφθοράς και κακής διαχείρισης των δημοσίων πόρων. Είναι λογικό ένας πολίτης, εκτός από την πολιτική ψήφο διαμαρτυρίας, να θέλει να έχει και έναν άξιο δήμαρχο, που να είναι τίμιος και αποδοτικός. Είναι επίσης λογικό στους μικρομεσαίους δήμους να αναπτυχθούν και συνεργασίες που να συσπειρώνουν πολίτες ενός ευρύτερου πολιτικού και κοινωνικού φάσματος. Όσοι θεωρούν ότι στην αυτοδιοίκηση, και μάλιστα στους μικρούς δήμους, χωρά μια ακραία πολιτικοποίηση και κομματικοποίηση, είναι βαθιά νυχτωμένοι.»
To Γραφείο Τύπου