Από τις 4 Οκτώβρη ξεκίνησε αυτή η επιχείρηση. Με μία πρωτοφανή εκστρατεία προπαγάνδας και ενοχοποίησης της κοινωνίας. ,Με επιχειρήματα περί σωτηρίας της πατρίδας, ακόμα και αν αυτό γίνει με κατεδάφιση της κοινωνίας. Με στοχοποίηση και απαξίωση ολόκληρων κοινωνικών τάξεων. Φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, το σπάταλο κράτος, η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος. Μόνο που το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Τελικά οι μόνιμοι δημόσιοι πολιτικοί υπάλληλοι είναι 10% του εργατικού δυναμικού της χώρας. Αν προσθέσουμε και τους ένστολους φτάνουν το 13%. Πολύ κάτω από τον μέσο όρο της ευρωζώνης, σχεδόν το μισό ποσοστό από τις σκανδιναβικές χώρες, σίγουρα λιγότεροι από την Γαλλία και την Βρετανία. Και όπου και να γυρίσει κανείς σε κρίσιμες και απόλυτα απαραίτητες δημόσιες υπηρεσίες, σε νοσοκομεία, σχολεία και ασφαλιστικά ιδρύματα, θα βρει χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις.
Μόλις χτες εμφανίστηκε ο υπουργός Οικονομικών στη Βουλή να επιχειρηματολογήσει για τις εγγυήσεις 25 δις ευρώ στις τράπεζες. Οποιαδήποτε ομοιότητα με τα 28 δις του κ. Αλογοσκούφη, μόνο συμπτωματική δεν είναι. Θυμηθείτε τι έλεγε τότε το ΠΑΣΟΚ. Προχτές, ο κ. Παπακωνσταντίνου ήρθε, μίλησε και αποχώρησε χωρίς να ακούσει μία λέξη, από έναν έστω βουλευτή. Και τι τον νοιάζει τον κύριο Παπακωνσταντίνου η Βουλή των Ελλήνων; Πριν λίγους μήνες ζήσαμε ένα από τα χειρότερα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα.
Η Βουλή των Ελλήνων εξουσιοδότησε εν λευκώ τον κ. Παπακωνσταντίνου να κάνει ότι θέλει, να υπογράφει ότι θέλει, χωρίς καμία συζήτηση στη Βουλή, ούτε καν στο ίδιο του το κόμμα. Είχαμε προειδοποιήσει πως το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση θα οδηγήσουν μαθηματικά τη χώρα σε ύφεση και χρεοκοπία. Τα μέτρα δεν ήταν απλά λάθος, ήταν αυτά ακριβώς που έπρεπε να αποφύγουμε. Τώρα ακόμα και φιλικός προς την κυβέρνηση τύπος μιλά για δεκάδες γκάφες του ΔΝΤ. Μόνο που ξεχνά να αναφέρει ποιος έφερε το ΔΝΤ στη χώρα και διαμόρφωσε μαζί του αυτές τις επιλογές. Τώρα ετοιμάζουν το μνημόνιο νούμερο δύο. Φυσικά το διαψεύδουν. Δεν είναι νέο μνημόνιο, είναι επικαιροποιημένο. Δεν έρχονται νέα μέτρα. Απλά εξειδικεύουμε τα παλιά. Παίζουν με τις λέξεις, χωρίς να συνειδητοποιούν πως παίζουν με τις ανθρώπινες ζωές και την αξιοπρέπεια. Αν μπορούν να κοιταχθούν στον καθρέπτη και να κοιτάξουν στα μάτια τα μέλη και τους ψηφοφόρους τους, ας φέρουν το νέο μνημόνιο στη Βουλή.
Η αξιωματική αντιπολίτευση έχει να ασχοληθεί με τα εσωτερικά της και απλά περιμένει πότε θα έρθει η σειρά της στην κυβερνητική αλλαγή. Για το μνημόνιο τα μασάει και λέει πως μπορεί να μας βγάλει γρήγορα από αυτό τηρώντας τις δεσμεύσεις του και προσφέρει χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση. Πως να εναντιωθεί όμως σε μια πολιτική που βασίζεται στην δικιά της νεοφιλελεύθερη αντίληψη;
Η αριστερά όμως, αν είναι να προσφέρει χείρα βοηθείας, πρέπει να το κάνει στον κόσμο της εργασίας και στην νεολαία. Δεν γίνεται να δίνει η αριστερά συγχωροχάρτι στο έγκλημα που συντελέστηκε κατά της κοινωνίας. Δεν γίνεται να πετάμε σωσίβιο στο ΠΑΣΟΚ. Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές πρέπει να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Με ενωτικές πρωτοβουλίες.
Με πολιτικό άνοιγμα στις δυνάμεις του σοσιαλιστικού χώρου που εγκαταλείπουν το νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ του κ. Παπανδρέου.
Με όλες τις δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από τον δικομματισμό. Με την κατάθεση ενός εναλλακτικού πολιτικού σχεδίου που θα μας απαλλάξει από την θηλιά του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης. Για να ανοίξουμε έναν άλλο δρόμο. Το δρόμο της αναδιανομής του πλούτου , της προστασίας της εργασίας και της επαναθεμελίωσης της ασφάλισης. Της άμεσης απεμπλοκής από την πολιτική του μνημονίου, της προστασίας του κόσμου της εργασίας και των εισοδημάτων των οικονομικά αδύνατων.
Οι επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές είναι οι περισσότερο πολιτικές εκλογές που έχουν γίνει ποτέ. Όσο και αν προσπαθήσει η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση να υποβαθμίσουν τον ρόλο τους και την σημασία τους, όσοι πρόθυμοι και αν βρεθούν να στηρίξουν αυτήν τη βαθιά συντηρητική άποψη ότι οι εκλογές δεν είναι πολιτικές, οι εργαζόμενοι πρέπει να δώσουν μεγάλη πολιτική μάχη. Να στείλουν τον δικό τους λογαριασμό στο πολιτικό, οικονομικό και εκδοτικό κατεστημένο. Οι αυτοδιοικητικές και περιφερειακές εκλογές θα είναι διαφορετικές από τις όλες τις προηγούμενες. Είναι η πρώτη εκλογική αναμέτρηση σε συνθήκες ΔΝΤ. Είναι η πρώτη εκλογική αναμέτρηση μετά από την επιλογή της κυβέρνησης να βάλει την ελληνική κοινωνική σε γύψο. Ας αναλογιστούν μαζί και με εμάς όλες οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις πόσο κρίσιμη είναι η εποχή που ζούμε. Το πραγματικό δίλημμα είναι αν σύντομα έρχεται το Βατερλό της κυβέρνησης και της πολιτικής της ή το Βατερλό της κοινωνίας. Μπορούμε να τους σταματήσουμε.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS