Στη συζήτηση του σχεδίου νόμου με θέμα ΄΄Ανάπτυξη της δια βίου μάθησης και λοιπές διατάξεις΄΄ στη Μόνιμη Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, ο βουλευτής Τάσος Κουράκης, ειδικός αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ, επεσήμανε μεταξύ άλλων τα εξής:
Η διά βίου εκπαίδευση μπορεί να έχει θετικές συνέπειες αν αποτελεί κομμάτι ενός μακροπρόθεσμου σχεδιασμού, εφόσον αποτελεί υπόθεση της πολιτείας και των οργάνων της και δεν θα αφήνεται στα χέρια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Γι΄αυτό βασική προϋπόθεση αποτελεί η εξασφάλιση των απαραίτητων υλικών πόρων και υποδομών από τον κρατικό προϋπολογισμό, ώστε να είναι εφικτή η υλοποίηση των προγραμμάτων που θα κριθούν αναγκαία.
Στο σχέδιο νόμου καμιά από τις προϋποθέσεις αυτές δεν πληρούται. Αντίθετα, το νομοσχέδιο διαπνέεται στην ολότητά του από δυο βασικά μελήματα:
Α) Το ένα είναι η πλήρης υπαγωγή της λειτουργίας των φορέων της Δια Βίου Μάθησης στις προτεραιότητες και τις «ανάγκες της ραγδαία μεταβαλλόμενης αγοράς εργασίας». Πρόκειται για την αντίληψη με την οποία «αξιοποιεί» η Ευρωπαϊκή Ένωση την Δ.Β.Μ., στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης εκπαιδευτικής πολιτικής της.
Β) Σε σύμπνοια με τα παραπάνω, η διά βίου εκπαίδευση στο παρόν σχέδιο νόμου χρησιμοποιείται ως μια ακόμη ευκαιρία παραχώρησης εκπαιδευτικών υπηρεσιών στην ιδιωτική πρωτοβουλία, ενισχύοντας έτσι τις γενικότερες τάσεις ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης.
Όπως με το νόμο για τον «Καλλικράτη», έτσι και με το νέο νομοσχέδιο για την «Ανάπτυξη της Διά βίου μάθησης» επιλέχθηκε κατά βάση η στρατηγική της μεταφοράς από το Υπουργείο Παιδείας στις Περιφέρειες και τους Δήμους των αρμοδιοτήτων που αφορούν τη διά βίου μάθηση. Το ουσιώδες στην περίπτωση αυτή είναι η μεταφορά και η διαχείριση των πόρων για την ΔΒΜ, που δεν θα είναι μόνον πόροι του δημοσίου, αλλά και πόροι προερχόμενοι από ιδιωτική πρωτοβουλία: Συγκεκριμένα ορίζεται η χρηματοδότηση των περιφερειακών προγραμμάτων ΔΒΜ από πόρους του τακτικού προϋπολογισμού, επιχορηγήσεις και ίδιους πόρους της περιφέρειας. Αντίστοιχα πράγματα θεσπίζονται και για τους δήμους.
Με άλλα λόγια και στο πλαίσιο των περικοπών λόγω μνημονιακής πολιτικής, μπορούμε να υποθέσουμε βάσιμα ότι τελικά η χρηματοδότηση όλων των παραπάνω δράσεων θα προωθηθεί ουσιαστικά μέσω χορηγών – επιχειρήσεων ή μέσω της θεσμοθέτησης τοπικής φορολογίας ή και άμεσης καταβολής διδάκτρων.
Άλλωστε, αυτός είναι και ο βασικός στόχος της λεγόμενης αποκέντρωσης: το κράτος να αποποιηθεί τις ευθύνες του για τομείς της κοινωνικής κυρίως πολιτικής, που οφείλει να ασκεί υπέρ των πολιτών δωρεάν, και να τις μεταφέρει στην Τ.Α. και από εκεί στις πλάτες των πολιτών.
Κατόπιν αυτών όπως επεσήμανε ο Τάσος Κουράκης, ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταψηφίσει το παρόν σχέδιο νόμου.