Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά τρία ολόκληρα χρόνια έχουν να δούνε το χρώμα του χρήματος –και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει- οι γυμνάστριες που απασχολούνται στα προγράμματα μαζικού αθλητισμού του Δήμου Λαρισαίων, προγράμματα που ξεκίνησαν το 2000 από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού του υπουργείου Πολιτισμού, με φορείς υλοποίησης τις κατά τόπους δημοτικές επιχειρήσεις.
Τριάντα περίπου εργαζόμενες, που απασχολούνται σε διάφορα προγράμματα μαζικού αθλητισμού («άθληση και γυναίκα», «άθληση και παιδί», «αθλοχώροι γειτονιάς» κ.ά.), βιώνουν ένα ιδιότυπο καθεστώς οικονομικής ομηρίας, αφού οι υποχρεώσεις τους “τρέχουν”, αλλά το ΥΠΠΟ δεν έχει καταβάλει τη μισθοδοσία τους επί τρία συναπτά έτη, παρά τις διαβεβαιώσεις και δεσμεύσεις ότι θα εξοφληθούν. Όλο το προηγούμενο διάστημα σημειώνονταν καθυστερήσεις στην καταβολή της μισθοδοσίας τους, όμως πλέον η κατάσταση έχει ξεπεράσει την υπομονή τους, σε σημείο να σκέπτονται να κινηθούν δικαστικά. Μάλιστα, υπάρχει φημολογία ότι εάν παρέλθει 5ετία, τα δεδουλευμένα χρήματα χάνονται και δεν καταβάλλονται στους δικαιούχους.
Το πρόβλημα, βέβαια, υπερβαίνει τα στενά γεωγραφικά όρια του δήμου Λαρισαίων, αφού η κατάσταση είναι πανομοιότυπη και σε όλους τους υπόλοιπους δήμους που υλοποιούν αντίστοιχα προγράμματα, σε όλο το εύρος της ελληνικής επικράτειας.
Οι εργαζόμενοι στα προγράμματα μαζικού αθλητισμού πληρώνονται 7?/ώρα μικτά, σε τμήματα που γίνονται 3 φορές την εβδομάδα, ενώ υπάρχει πλαφόν 6 τμημάτων το πολύ, που μπορούν να αναλάβουν, κάτι που σπάνια όμως συμβαίνει.
Οι φορείς υλοποίησης είναι οι δήμοι, που έχουν κάθε καλή πρόθεση να εξοφλήσουν τους γυμναστές, όμως η Γ.Γ.Α. δεν έχει στείλει μέχρι σήμερα ούτε ένα σεντ.
Επειδή η συνέχιση των προγραμμάτων μαζικού αθλητισμού είχε κριθεί αναγκαία, καθώς είναι από τις ελάχιστες μορφές άθλησης, μακριά από το μοντέλο πρωταθλητισμού και υψηλού αθλητισμού που προωθεί, για λόγου κερδοφορίας και αύξησης του αθλητικού τζόγου, η κυβέρνηση.
Επειδή εκατοντάδες ενήλικοι και παιδιά απολαμβάνουν τα οφέλη της άθλησης στη γειτονιά τους, χωρίς υψηλό κόστος, ως μέρος των κοινωνικών παροχών που το κράτος οφείλει να παρέχει στους πολίτες του.
Επειδή, τέλος, οι δαπάνες για τον αθλητισμό παραμένουν χρόνια τώρα στα όρια του ανύπαρκτου (0,4% του ΑΕΠ), ενώ στην περιφέρεια, όπως αποδεικνύεται και από την περίπτωση του 30 γυμναστριών, οι δαπάνες είναι ακόμη πιο συρρικνωμένες, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αναπτυχθούν ορθά έστω και στοιχειώδη προγράμματα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση,
ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Σε τι ποσό ανέρχεται πανελλαδικά το χρέος της Γ.Γ.Α. στους δήμους που υλοποιούν προγράμματα μαζικού αθλητισμού;
2. Πότε και από ποιους πόρους συγκεκριμένα σκοπεύει να εξοφλήσει τους εργαζομένους τόσο στο Δήμο Λαρισαίων όσο και στους υπολοίπους δήμους;
3. Η αλλαγή των διοικητικών ορίων των δήμων με τον Ν. 3852/2010 (Καλλικράτης) και οι καταργήσεις και συγχωνεύσεις δημοτικών επιχειρήσεων θα έχουν αντίκτυπο στην αποπληρωμή των δεδουλευμένων, εάν μέχρι τον Νοέμβριο δεν υπάρξει συνολική εξόφληση του χρέους;
4. Επιβεβαιώνει τη φήμη ότι εάν παρέλθει η 5ετία, οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να πάρουν τα δεδουλευμένα της παρελθούσας χρονικής περιόδου;
Η ερωτώσα βουλευτής
Ηρώ Διώτη
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS