- Το σήριαλ θα έλεγα της περιφέρειας Αττικής έφτασε και τυπικά χθες στο τέλος του. Ένα ερώτημα που θα αντιμετωπίσετε στην επαφή σας και με τον πολίτη της Αττικής, είναι γιατί με τον Αλ. Μητρόπουλο και τον συνδυασμό του όταν μάλιστα υπάρχουν τόσα ψηφοδέλτια στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς.
Δεν είναι τυχαίο το ότι παλέψαμε τόσο πολύ για να ενθαρρύνουμε και να διαμορφωθεί ένας χώρος διαλόγου, συνεννόησης και κοινής παρουσίας στην περιφέρεια με κομμάτι αξιολογότατο φίλων και συντρόφων που έχουν πάρει τις αποστάσεις τους από την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, αλλά πλέον στρατεύονται και στην ανατροπή αυτής της πολιτικής και παίρνουν τις αποστάσεις τους ενδεχομένως και από το ίδιο τους το κόμμα. Αυτό είναι το ζητούμενο αυτών των περιφερειακών εκλογών τουλάχιστον για την Αττική σε συνθήκες μνημονίου και κρίσης και είναι πάρα πολύ σαφές.
Το ότι δεν έγινε αντιληπτό από όλες τις δυνάμεις της αριστεράς, και κυρίως το ότι δεν ενθαρρύνθηκε όσο έπρεπε και μέσα στους κόλπους του κυβερνώντος κόμματος με αποτέλεσμα η μεγάλη πλειοψηφία να μείνει είτε απαθής είτε σιωπηλή είτε μυστικά δυσφορούντες στις πολιτικές του μνημονίου, του ασφαλιστικού, σε ότι υπέγραψαν και ψήφισαν μέσα στη βουλή, δεν πρέπει να μας κάνει να αποσπαστούμε από τον στόχο μας, που ήταν ακριβώς να μην βγει αλώβητη η κυβερνώσα παράταξη δηλαδή η πολιτική της, η πολιτική του μνημονίου από αυτές τις εκλογές στην περιφέρεια. Διότι αντιλαμβάνεστε ότι και με την βοήθεια των κυρίαρχων μίντια που έτσι κι αλλιώς βγάζουν την βρώμικη δουλειά σε όλη αυτή τη φάση για να φοβάται ο κόσμος και αυτός ο φόβος αντίο να γίνεται οργή και κίνημα, να γίνεται κατά μόνας συγκίνηση και συναισθηματική φόρτιση και με αυτό τον τρόπο θα μπορέσει το ΠΑΣΟΚ αργότερα εάν συμβεί κάτι τέτοιο να προχωρήσει στο δεύτερο, τρίτο και τέταρτο μνημόνιο.
Αυτή ήταν η πολιτική μας εξαρχής. Αλλού πετύχαμε, αλλού αποτύχαμε. Κινηθήκαμε με διαφάνεια και δημόσια. Είμαι αντίθετος εντελώς με τις κριτικές που γίνονται, όχι για το στρατηγικό σχέδιο άλλα τάχα για χειρισμούς οι οποίοι οδήγησαν σε αποτυχίες και συστράτευση σε ένα τέτοιο στόχο όπως πχ με την κα Σακοράφα. Καθένας κρέμεται από το ποδαράκι του σε συνθήκες κρίσης. Η αριστερά έπρεπε να κάνει αυτό, ιδιαίτερα η δική μας αριστερά έπρεπε να κάνει αυτό και όχι μια κομματική καταγραφή. Διότι αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να περάσει το ενωτικό της σάλπισμα σε όλη την αριστερά. Ένα άλλο πολύ καλό σχέδιο θα ήταν σύμπασα η αριστερά να μπορέσουμε να στριμώξουμε το ΠΑΣΟΚ και αυτές τις δυνάμεις. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι το ΚΚΕ έχει ευθύνες διότι αρνήθηκε και αρνείται αυτές τις προτάσεις, άρα θα πηγαίναμε σε λύσεις μόνοι μας ως ριζοσπαστική αριστερά. Προσπαθήσαμε και προς τους χώρους της ευρύτερης αριστεράς και μιλάω για στελέχη του βήματος διαλόγου, όπως ήταν η περίπτωση του κ. Τσακνή, να είμαστε σε ένα γόνιμο διάλογο. Δεν κάναμε δημόσιο κουτσομπολιό για τα απαράδεκτα που ακολούθησαν δημόσια, αρνήσεις που υπήρχαν και υπαναχωρήσεις και υποψηφιότητες, διότι εμάς μας ενδιέφερε αυτός ο στόχος. Και πιστεύω ότι είμαστε κοντά στο να τον πετύχουμε. Να πετύχουμε δηλαδή μια συνάντηση του υπαρκτού πολιτικού ρήγματος σήμερα στο χώρο της κυβερνώσας παράταξης. Αυτό είναι το υπαρκτό και αν κανένας ξέρει κάποιο άλλο να το φέρει, να το ενθαρρύνει, να το αναδείξει. Εμείς δεν ξέρουμε κάτι άλλο και δεν επικοινωνούμε με κάτι άλλο. Ούτε οι ψηφοφορίες στη βουλή δώσανε κάτι άλλο, ούτε δυστυχώς τμηματικά και μέσα από τα συνδικάτα στελέχη υπεύθυνα ήρθαν στην πρώτη γραμμή για να προσδώσουν ένα νέο κύρος, μια γέφυρα ανάμεσα σε δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς με την αριστερή σοσιαλιστική συνιστώσα.
Με αυτό λοιπόν το υπαρκτό ρήγμα, που χθες έδωσε ένα εντυπωσιακό παρόν στη συνάντηση που κάναμε, θέλουμε να συμπορευτούμε. Το λέμε ευθέως και θέλουμε να δώσουμε να δώσουμε από κοινού τη μάχη εναντίον του μνημονίου. Δεν θα είμαστε οι μόνοι. Και το ψηφοδέλτιο του Αλ. Αλαβάνου θα δώσει αυτή τη μάχη και άλλα ψηφοδέλτια θα δώσουν αυτή τη μάχη, εννοώ από τα αριστερά και από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Δεν μιλάω για αντιμνημονιακά ψηφοδέλτια του τύπου της στήριξης της ΝΔ.
Εμείς όμως επιμείναμε να υπάρξει ένα ευρύτερο μέτωπο σʼ αυτή την ιστορική στιγμή. Όποιο ποσοστό και αν παίρναμε - και έχουμε σε προηγούμενες αυτοδιοικητικές μάχες καταγράψει πολύ καλά ποσοστά- ως χώρος θα μπορούσαμε να είμαστε ενδεχομένως όλος ο ΣΥΡΙΖΑ και θα ήταν ευκταίο αλλά θα ήταν έγκλημα ακόμα και αν ήμασταν όλοι μαζί και να είχαμε απορρίψει, να είχαμε αποστασιοποιηθεί, να είχαμε αποθαρρύνει και να είχαμε καταδικάσει αυτό το πολιτικό ρήγμα που διαμορφώνεται προφανώς με όρους δικούς τους από την πλευρά αυτών των φίλων του ΠΑΣΟΚ. Θα ήταν μεγάλο λάθος και βεβαίως μεγάλο λάθος είναι και τώρα που δεν μπορούμε να είμαστε όλος ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί. Λυπούμαστε πάρα πολύ γιʼ αυτό, στενοχωριόμαστε, δεν θα κλειδώσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κάναμε μια επιλογή άλλης πολιτικής και αυτό πρέπει να γένει κατανοητό και αυτό ενδιαφέρει και τον απλό εργαζόμενο και όχι το να δώσει για ακόμα μια φορά την ψήφο του στην ριζοσπαστική αριστερά και μόνο.
- Την υποψηφιότητα του Γ. Δημαρά που ανακοινώθηκε ταυτόχρονα με αυτή του Αλ. Μητρόπουλου πως την αντιμετωπίζετε; Θα είναι ένα μαξιλαράκι απορρόφησης κραδασμών από το ΠΑΣΟΚ;
Ας είναι ότι θέλει και η ίδια η ζωή θα το δείξει. Είναι τόσο σοβαρά τα πράγματα και βλέπετε ότι ο κόσμος ακόμα δεν ασχολείται με αυτά, τα σνομπάρει με τη σωστή έννοια και όχι την απολιτίκ ούτε και της απόστασης γενικώς από την βρώμικη πολιτική. Ο κόσμος έχει τόσο καυτά προβλήματα καθημερινότητας που το να καθόμαστε να συζητάμε θεωρητικά πως κάθε υποψηφιότητα θα αποβεί τελικά ανταγωνιστική ή συναγωνιστική με το λαϊκό αίσθημα και τις λαϊκές ανάγκες και την οικονομία της κοινωνίας απέναντι στην οικονομία των αγορών, δεν θα είχε καμιά έννοια. Άρα και του κ. Δημαρά η υποψηφιότητα και του Γρ. Ψαριανού και άλλων φίλων, συναγωνιστών δεν είναι δυνατόν να την αντιμετωπίσει θεωρητικά ή στη βάση των προσωπικών ικανοτήτων διαχείρισης μιας αντιμνημονιακής πολιτικής. Η διαφορετικότητα του ψηφοδελτίου που θα σχηματιστεί για την Αττική και από τον ΣΥΝ και από άλλες δυνάμεις έγκειται στο ότι δίνει την ελπίδα, δίνει φως στο τούνελ για μια μεγάλη συνάντηση δυνάμεων που αντιστέκονται σʼ αυτό το μονόδρομο και δυνάμεων που θέλουν να γεφυρώσουν την σχέση και την πάλη ανάμεσα στην ριζοσπαστική αριστερά και την σοσιαλιστική αριστερά. Είναι ένα πείραμα και μια ανταπόκριση στις ανάγκες των καιρών που θεωρητικά κανείς δεν αρνιέται αλλά που εμείς πήραμε το ρίσκο να την υλοποιήσουμε.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS