Γράφω τις γραμμές αυτές παρ' όλο που εκκρεμούν ακόμα οι τελικές επιλογές για την Περιφέρεια Αττικής. Σ' αυτό το «πρωθύστερο» υπάρχει και μια θετική πλευρά. Γράφω ανεπηρέαστος από τυχόν σκοπιμότητες που μπορεί να εμπεριέχονται στις τελικές αποφάσεις. Οι τρεις επισημάνσεις που καταγράφονται στη συνέχεια συνεκτιμούν την κρίση ως καθοριστικό στοιχείο της παρούσας και της επόμενης φάσης, που επιφέρει μεγάλες αλλαγές σε όλες της πτυχές της κοινωνίας, της οικονομίας αλλά και της πολιτικής.
1. Η πρώτη επισήμανση αφορά το κόμμα μας, τον Συνασπισμό. Οι διαφωνίες, οι δυσκολίες, οι προβληματικές σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ, τα λάθη που έχουμε κάνει όχι απλώς δεν αναιρούν αλλά αναδεικνύουν ακόμα πιο καθαρά τη σημασία που έχει η παρουσία του Συνασπισμού -και μάλιστα η ενισχυμένη παρουσία- στην πολιτική ζωή. Του Συνασπισμού, που είναι η συνέχεια και η κύρια, σήμερα, πολιτική έκφραση του ρεύματος της ανανεωτικής αριστεράς. Και είναι αυτό το ρεύμα, διαχρονικό, ανθεκτικό και υπολογίσιμο μέσα στην αριστερά και την κοινωνία.
Υπερασπιζόμαστε τον Συνασπισμό, ξεπερνάμε αγκυλώσεις και εμμονές, κάνουμε το κόμμα μας ικανό να ανταποκριθεί στους στόχους και τις ευθύνες του.
2. Προχωρώντας στην δεύτερη επισήμανση, που αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να πούμε ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα, από τα μέσα του 2009, με αφορμή τις ευρωεκλογές, η κατάσταση στο συμμαχικό σχήμα χαρακτηρίζεται από μεγάλα ελλείμματα εμπιστοσύνης, από αδυναμία αναζήτησης προωθητικών συνθετικών λύσεων, από εκδήλωση ανταγωνιστικών σχεδίων με κύριο στόχο τον Συνασπισμό.
Το κόμμα μας προσπάθησε με κάθε μέσον, σε υπερβολικό, τολμώ να πω, βαθμό, να αντιστρέψει την αρνητική αυτή εικόνα, να κρατήσει ζωντανό το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Παρά τις προσπάθειες αυτές, οι εξελίξεις κινήθηκαν σε αντίθετη κατεύθυνση. Ορισμένες από τις συνιστώσες (ΚΟΕ, ΚΕΔΑ), χρησιμοποιώντας σαν «πολιορκητικό κριό» την υποψηφιότητα Αλαβάνου για την Περιφέρεια Αττικής, οδήγησαν τα πράγματα στα άκρα. Η κατάθεση της υποψηφιότητας τού πρώην προέδρου του ΣΥΝ σφράγισε τον διχασμό.
3. Ο Συνασπισμός -και εδώ είναι η τρίτη επισήμανση- θα επιμείνει να επιδιώκει τη μέγιστη δυνατή συνεργασία και την κοινή δράση των αριστερών δυνάμεων.
Ταυτόχρονα, όμως, διευρύνουμε τις ενωτικές μας πρωτοβουλίες προς στελέχη και ευρύτερες δυνάμεις που προέρχονται από τον σοσιαλιστικό χώρο, από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, και έχουν ανοιχτά και ξεκάθαρα διαχωρίσει τη θέση τους από την κυβερνητική πολιτική. Θεωρούμε ότι στις εκλογές στις 7 Νοεμβρίου, ιδιαίτερα στις μεγάλες περιφέρειες και στους μεγάλους δήμους, είναι ανάγκη, αλλά παρουσιάζεται και μια «ευκαιρία», να εκφραστεί μαζικά η αντίθεση στην κυβέρνηση και την πολιτική της, η αντίθεση στο διαβόητο Μνημόνιο. Δεν κρύβουμε, αντίθετα λέμε ανοιχτά, ότι επιδιώκουμε να δημιουργηθεί μια «ρωγμή» στην κυβερνητική αλαζονεία, να χτυπηθεί η μοιρολατρία και να γεννηθεί μια ελπίδα ότι μπορεί να ανοίξει ένας άλλος δρόμος.
Δεν προεξοφλώ σε ποιον βαθμό και με ποιες μορφές θα προχωρήσει, μπροστά στις εκλογές, η συμπόρευση με δυνάμεις του σοσιαλιστικού χώρου. Παρ' όλο που μπορεί να γίνουν και λάθη, πρέπει να πάρουμε αυτό το ρίσκο. Και αυτό γιατί μόνο αυτή η στρατηγική μπορεί να αμφισβητήσει τους μονόδρομους του νεοφιλελευθερισμού.
Μας ενδιαφέρει να οργανωθεί η δυσφορία στην κυβερνητική πολιτική, να συγκροτηθεί ένας πυρήνας, ένας πρώτος πόλος από δυνάμεις αριστερής, σοσιαλιστικής-σοσιαλδημοκρατικής προέλευσης. Η απόφαση του ΣΥΝ υπέρ της υποψηφιότητας του Αλέξη Μητρόπουλου για την Περιφέρεια Αττικής, όπως και ανάλογες προτάσεις και αναφορές σε υποψηφιότητες και πρόσωπα από την αριστερά, τον σοσιαλδημοκρατικό και τον οικολογικό χώρο, ακόμα και ανεξάρτητα από τον βαθμό που θα προχωρήσουν, εντάσσονται στη στρατηγική της μέγιστης δυνατής ενότητας και της επιδιωκόμενης διεύρυνσης...
* Ο Γιάννης Μπαλάφας είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS