Δέκα ημέρες μετά την ανακοίνωση της σύστασης του Υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας και δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί οι αρμοδιότητες του νέου φορέα. Οι ανακολουθίες και η προχειρότητα της κυβερνητικής πολιτικής στο χώρο της ναυτιλίας συνεχίζονται, ενώ είναι πρωτοφανές το γεγονός να εκδηλώνονται τόσες πολλές παλινωδίες σε ένα τόσο νευραλγικό τομέα που έχουν οδηγήσει την δημόσια διοίκηση στο συγκεκριμένο χώρο σε παραλυσία. Ο πρωθυπουργός προχώρησε και πάλι σε μία σημαντική θεσμική παρέμβαση χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο. Το γεγονός ότι ο νέος Υπουργός, κ. Γιάννης Διαμαντίδης και η Υφυπουργός κ. Ελπίδα Τσουρή θα ορκιστούν στη νέα τους θέση σε περίπου 20 ημέρες μετά την ανακοίνωση της συμμετοχής τους στην κυβέρνηση, είναι χαρακτηριστικό.
Εκτός από τα μεγάλα κενά που δημιουργούνται, ο χώρος της ναυτιλίας λειτουργεί χωρίς πολιτική ευθύνη και κατά συνέπεια ο κίνδυνος να καθορίζονται κρίσιμες λειτουργίες και αποφάσεις από το συσχετισμό της οικονομικής ισχύος γίνεται ακόμη μεγαλύτερος. Όλη αυτή η περιπέτεια, και στην τελευταία της φάση αλλά και νωρίτερα, δείχνει ότι η κυβέρνηση δεν έχει προσανατολισμό που να στηρίζεται στους εργαζόμενους (ναυτικούς, λιμενεργάτες, στελέχη του λιμενικού σώματος και πολιτικούς υπαλλήλους) αλλά και δεν διαθέτει ούτε τεχνοκρατικό επιστημονικά τεκμηριωμένο σχέδιο ναυτιλιακής πολιτικής. Έτσι άγεται και φέρεται ανάλογα με τις πιέσεις που ασκούν ισχυροί εφοπλιστικοί και άλλοι επιχειρηματικοί κύκλοι. Εκτός και αν αυτό αποτελεί τον πυρήνα του πολιτικού της σχεδίου… Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι, μέχρι σήμερα, οι μοναδικές παρεμβάσεις που έχει κάνει η Κυβέρνηση είναι η άνευ όρων σταθεροποίηση της COSCO στο εμπορικό λιμάνι και η άρση του «καμποτάζ» στο χώρο της κρουαζιέρας.
Οι αλλοπρόσαλλοι αυτοί χειρισμοί ικανοποίησης ισχυρών συμφερόντων χαρακτηρίζονται ταυτόχρονα και από άγνοια και από προχειρότητα. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της υπαγωγής της ναυτικής εκπαίδευσης, περίθαλψης και ασφάλισης στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (!). Αυτά δεν πρέπει να επαναληφθούν. Η σύσταση του νέου Υπουργείου, επιτέλους πρέπει να αποτελέσει ευκαιρία υπέρβασης της σημερινής αδιέξοδης κατάστασης, με ενιαίο φορέα ναυτιλίας στο πλαίσιο ενός οικονομικού παραγωγικού Υπουργείου και με την ταυτόχρονη αξιοποίηση του συνόλου του πολιτικού προσωπικού, καθώς και των εξειδικευμένων στελεχών του Λιμενικού Σώματος που διαθέτουν πολύτιμη γνώση και εμπειρία.
To Γραφείο Τύπου