Αν το τελευταίο βράδυ του 6ου συνεδρίου έλεγε κανείς σε κάποιον ανυποψίαστο ότι 3 μήνες μετά ο ΣΥΝ θα είναι εκτός ΣΥΡΙΖΑ, θα τον λέγανε τρελό. Ώρες πριν η Ανανεωτική Πτέρυγα είχε φύγει ακριβώς γιατί δεν έγινε δεκτή η πρότασή της για αποχώρηση του ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Φαίνεται όμως ότι χρειαζόταν να φύγουν οι ακραιφνείς ανανεωτικοί για να υλοποιηθεί το σχέδιό της. Η απουσία τους διευκόλυνε τη συμμαχία του τμήματος της Α.Π., που έμεινε στον ΣΥΝ με το προεδρικό περιβάλλον.
Αυτή η συμμαχία κατόρθωσε να βάλει τον ΣΥΝ απέναντι σε όλους τους άλλους του ΣΥΡΙΖΑ με μια απόφαση που κανένας, πλην της ίδιας, δεν δέχτηκε.
Ανεξάρτητα δε από τις όποιες διακηρύξεις περί συνάντησης με κάποιον, υπαρκτό ή ανύπαρκτο, σοσιαλιστικό χώρο μέσω της στήριξης του κ. Αλ. Μητρόπουλου, κάνει τον ΣΥΝ να δίνει την εικόνα της προσχώρησης σε ένα νεφελώδες «κεντροαριστερό» εγχείρημα που δεν απέχει ουσιαστικά, από άποψη πολιτικής, από εκείνο του κ. Δημαρά.
Στο όνομα κάποιων επιδιωκόμενων ποσοστών θυσιάζεται η προβολή μιας ουσιαστικής πρότασης διεξόδου που μόνο μια ενωμένη αριστερά μπορεί να υποστηρίξει, κινητοποιώντας και ένα κόσμο που σήμερα πάει στην άκρη ή παγιδεύεται στις επιλογές του δικομματισμού.
Η σημασία αυτής της επιλογής θα φανεί σύντομα. Ήδη όσοι ακούνε και διαβάζουν βγάζουν συμπεράσματα.
Δεν ξέρω αν ο ΣΥΡΙΖΑ πάει να θυσιαστεί χάριν της υποψηφιότητας Μητρόπουλου ή αν η επιλογή αυτής της υποψηφιότητας έγινε ακριβώς για να οδηγήσει στη διάλυσή του.
Σε κάθε περίπτωση όμως πιστεύω πως οι άνθρωποι της αριστεράς μπορούν να κρίνουν και να μη θυσιάσουν την ακριβή υπόθεση της ενότητας τους στα όποια σχέδια του όποιου επιτελείου. Και σύντομα θα μιλήσουν, απαντώντας στην πράξη στη νέα «κεντροαριστερή» πολιτική που ερήμην τους πάει να εφαρμοστεί.
* O Άκης Μπαδογιάννης είναι μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS