Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας
22/09/2010

Ομιλία του Προέδρου του ΣΥΝ, Αλέξη Τσίπρα στη Συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής

Συντρόφισσες και Σύντροφοι

I .

Με την σημερινή συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής, ολοκληρώνεται η διαδικασία επιλογής και στήριξης υποψηφίων στις περιφερειακές και τις δημοτικές εκλογές.

Οι εκλογές αυτές θα επηρεαστούν άμεσα από την πολιτική συγκυρία. Και θα είναι κρίσιμες εκλογές όπως κρίσιμη, εξαιρετικά κρίσιμη είναι και η πολιτική συγκυρία που διανύουμε.

Θα είναι η πρώτη εκλογική αναμέτρηση σε συνθήκες ΔΝΤ, σε συνθήκες κρίσης.

Με τα σημάδια της βαθιάς αυτής κρίσης να είναι πλέον ορατά σε ολόκληρη την κοινωνία.

Θέσεις εργασίας που χάνονται. Νοικοκυριά που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις βασικές τους ανάγκες. Νοσοκομεία και σχολεία που υπολειτουργούν.

Η εφαρμογή του μνημονίου μας οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο κρίσης και ύφεσης.

Και ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι η χώρα δεν έχει οδηγηθεί στο Μνημόνιο, για να σωθεί η ελληνική οικονομία και η κοινωνία. Ότι έχει γίνει, έχει γίνει για να διασφαλίσουν τα κέρδη τους οι πιστωτές μας.

Και για να μεταβληθεί η Ελλάδα σε ένα πειραματόζωο, πάνω στο οποίο θα εφαρμοστεί, πρώτη φορά στην Ευρώπη, η κατάργηση του κοινωνικού συμβολαίου.

Δείτε άλλωστε τις ομολογίες της ίδιας της τρόικας.

Για πρώτη φορά ομολογείται από τα πιο αρμόδια χείλη, ότι το Μνημόνιο οδηγείται σε αποτυχία.

Σήμερα ακούγονται πολλά ακόμα και για παράταση του Μνημονίου, και μερική αναδιάρθρωση του χρέους.

Πρόκειται για έμμεση ομολογία ότι οι στόχοι που τέθηκαν αρχικά, είναι εξωπραγματικοί.

Ως κύριος στόχος, καθορίζεται πλέον, ολοένα και πιο καθαρά, όχι η αντιμετώπιση του χρέους αλλά η «επιτάχυνση των αναδιαρθρώσεων».

Δηλαδή, για να το πούμε σε απλή γλώσσα, η πλήρης αποδιάρθρωση του ασφαλιστικού συστήματος και των εργασιακών σχέσεων.

Η διάλυση του τομέα της κοινής ωφέλειας.

Η ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών, της ενέργειας και των υποδομών, η τεράστιας έκτασης εκποίηση της περιουσίας του δημοσίου.

Και την ίδια στιγμή η κυβέρνηση συνεχίζει την επιχείρηση αναδιανομής υπέρ των οικονομικά ισχυρότερων.

Μετά την επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών για τους εργοδότες, και την ουσιαστική μείωση του εργασιακού κόστους και τους κόστους απόλυσης, δύο νέα σχέδια εξαγγέλθηκαν από τον ίδιο τον πρωθυπουργό στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.

Το ένα είναι η μείωση των συντελεστών φορολόγησης κατά 4 ολόκληρες μονάδες για τις Ανώνυμες Εταιρείες με το διάτρητο επιχείρημα ότι έτσι βοηθιούνται οι επενδύσεις.

Το άλλο είναι η περίφημη περαίωση.

Να το πούμε απλά: από την μια μεριά επιχειρήσεις με τζίρο έως 20 εκ ευρώ θα ξεμπερδέψουν με λίγα χιλιάρικα. Και μάλιστα θα απαλλαγούν και από υποθέσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών, ακόμα και πλαστών ή εικονικών τιμολογίων.

Και από την άλλη ακόμα και μισθωτοί εργαζόμενοι των 700 ευρώ, που παρανόμως απασχολούνται με μπλοκάκι και πληρώνουν από την τσέπη τους το ΤΕΒΕ, καλούνται να πληρώσουν ένα μηνιάτικο, για να κλείσουν τα βιβλία τους.  

II.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, είναι προφανής η σημασία και η κρισιμότητα των εκλογών του Νοεμβρίου.

Είναι η πρώτη φορά μετά την πρόσδεση της χώρας στο Μνημόνιο, που οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να εκφράσουν την άποψή τους.

Γιʼ αυτό στην Θεσσαλονίκη, ο κ. Παπανδρέου φοβούμενος την κάλπη, έσπευσε να κηρύξει παύση μέτρων, μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Και παράλληλα, για να μειώσει όσο γίνεται το πολιτικό κόστος διακηρύσσει ότι οι εκλογές δεν έχουν πολιτικό χαρακτήρα.

Γιατί φοβάται τόσο πολύ η κυβέρνηση και ο κος Παπανδρέου αυτή την εκλογική μάχη; 

Γιατί ανησυχεί τόσο πολύ η τρόικα την αποδοκιμασία της πολιτικής της;

Γιατί  καταλαβαίνουν ότι η πολιτική τους έχει όρια.

Γιατί ξέρουν ότι η αποδοκιμασία στη κάλπη θα καταστήσει μετέωρη και απονομιμοποιημένη μια κυβέρνηση που πήρε πριν ένα χρόνο εντολή να στηρίξει τη κοινωνική συνοχή και βήμα βήμα διαλύει το κοινωνικό συμβόλαιο.

Γιατί ξέρουν ότι αυτή η εξέλιξη θα πυροδοτήσει αντιδράσεις και ενδεχομένως να ακυρώσει το σχέδιο τους να λεηλατήσουν τα πάντα.

Γιατί είδαν ότι υπάρχουν όρια και έκαναν πίσω στις αντιδράσεις που προκάλεσε το καλοκαίρι η πρόταση για εκποίηση της ΔΕΗ. 

Άρα λοιπόν, τα όρια αυτά πρέπει να τεθούν με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο στις αυτοδιοικητικές εκλογές. 

Τι σημαίνει αυτό;

Είναι η ψήφος στη ΝΔ, ψήφος που μπορεί να θέσει όρια;

Η ψήφος στη Νέα Δημοκρατία, δεν είναι ψήφος αποδοκιμασίας για την κυβέρνηση και το μνημόνιο.

Η Νέα Δημοκρατία είναι εξ ίσου υπεύθυνη για την κατάσταση στην οποία έχουμε οδηγηθεί σήμερα.

Όπως γνωρίζουν ήδη πολύ καλά οι πολίτες, οι διακηρύξεις κοινωνικής ευαισθησίας απ την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι τζάμπα.

Δείτε τη τοποθέτηση του Αντώνη Σαμαρά στη ΔΕΘ. Μίλησε με διπλή γλώσσα.

Επισήμως μίλησε αρνητικά για το μνημόνιο, έτσι ώστε να πιάσει τον κόσμο ο οποίος εξ αιτίας του μνημονίου αισθάνεται ότι έχει μπει σε μια περιπέτεια ανασφάλειας και φτώχειας χωρίς ορατό τέλος.

Από την άλλη, βλέποντας τις αντιπροτάσεις Σαμαρά, εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι στέλνουν το μήνυμα στις Βρυξέλλες, τις τράπεζες και τις αγορές ότι η ΝΔ κινείται στην ίδια κατεύθυνση. Ότι πρέπει να έχει την εμπιστοσύνη τους και ότι η πολιτική Σαμαρά θα είναι εξ ίσου φιλική προς τα κέντρα αυτά.

Ειδικά οι εναλλακτικές προτάσεις για

•    Ακόμα μεγαλύτερη μείωση φορολογίας στις επιχειρήσεις (πόσο πια;)

•    Μείωση ασφαλιστικών εισφορών (δηλαδή εξώθηση των ταμείων στη διάλυση)

Άρα η στήριξη των ψηφοδελτίων της ΝΔ δεν μπορεί να δώσει μήνυμα ανατροπής.

Ποιος μπορεί να δώσει μήνυμα ανατροπής;

Μπορεί να δώσει μήνυμα ανατροπής μια ακόμα απόπειρα κομματικής καταγραφής έστω και σχετικά πετυχημένης, των δυνάμεων της αριστεράς, της καθεμιάς μόνης της και ξεχωριστά;

Δεν μπορεί να δώσει μια ακόμα τέτοια απόπειρα μήνυμα ανατροπής.

Μήνυμα ανατροπής μπορεί να δώσει η συνάντηση της ριζοσπαστικής αριστεράς με τους πολίτες που απεγκλωβίζονται από τα δυο κόμματα εξουσίας και ιδιαίτερα με τους αγνούς αγωνιστές του ΠΑΣΟΚ που θαρραλέα διαφωνούν ανοιχτά και δημόσια με τις καταστροφικές επιλογές της ηγεσίας του κου Παπανδρέου.

III.

Από την δική μας πλευρά πρέπει να δούμε τα εξής:

Πρώτον: οι εργαζόμενοι, οι νέοι άνθρωποι, τα εκατομμύρια των πολιτών που βιώνουν ήδη τις επιπτώσεις της κρίσης, πρέπει να καταλάβουν ότι το αν η επίθεση εναντίον της κοινωνίας, θα προχωρήσει ακόμα πιο σκληρά, ή θα αποτραπεί,  εξαρτάται από την δική τους στάση.

Οι εκλογές της 7ης Νοεμβρίου είναι σημαντικές, όχι μόνο για το αποτέλεσμά τους. Αλλά και για το μήνυμα που θα στείλουν.

Μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για ανατροπή των σημερινών συσχετισμών. Για έναν εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο που θα μπορέσει να αντιμετωπίσει την κρίση και να δημιουργήσει όρους ανάπτυξης, με επίκεντρο την υπεράσπιση της εργασίας, την αναδιανομή του πλούτου, την κοινωνική συνοχή και την αλληλεγγύη.

Λέμε λοιπόν σε όλο αυτό τον κόσμο. Το τι θα γίνει είναι στο δικό σας χέρι.

Δεύτερον: Κάθε μάχη που δίνουμε, σε ολόκληρη την Ελλάδα, είναι σημαντική. Εξ αντικειμένου όμως, και λόγω των μεγεθών, καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση της γενικής εικόνας, θα έχει η αναμέτρηση για την περιφέρεια Αττικής, όπου υποστηρίζουμε την υποψηφιότητα του Αλέξη Μητρόπουλου, και την περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας όπου υποστηρίζουμε την υποψηφιότητα του σ. Τάσου Κουράκη.

Στη Κεντρική Μακεδονία με τον Τάσο τον Κουράκη δοκιμάζουμε τα σύγχρονα ριζοσπαστικά κινηματικά μας χαρακτηριστικά κόντρα στο βαθύ συντηρητισμό του Νομάρχη Ψωμιάδη, των εθνικιστικών κύκλων και ακραίων δυνάμεων της εκκλησίας που τον στηρίζουν.

Στη περιφέρεια Αττικής δοκιμάζουμε στη πράξη ένα στρατηγικό σχέδιο που εδώ και μια πενταετία το συνομολογούμε στις διακηρύξεις μας στο ΣΥΝ και στο ΣΥΡΙΖΑ, ας μην το ξεχνάμε αυτό, και ήρθε η ώρα να το κάνουμε πράξη.

Να συναντηθούμε με δυνάμεις από το σοσιαλιστικό χώρο που διαφοροποιούνται από τα αριστερά με την πολιτική της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.

Στην κατεύθυνση αυτή, υπάρχει πολλή και σοβαρή δουλειά να γίνει από την πλευρά μας.

Και οφείλουμε, στα πλαίσια μιας αναγκαίας ευρύτατης πολιτικής σύνθεσης, να μπολιάσουμε το εγχείρημα με το δικό μας στίγμα. Με τα πολιτικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά του αριστερού πολιτικού λόγου. Με την δυναμική των κινημάτων. Και κυρίως με την εναλλακτική μας πρόταση.

Κι αυτό γιατί γνωρίζουμε εκ προοιμίου ότι κάποιοι θα σπεύσουν να συκοφαντήσουν αυτή τη στρατηγική μας επιλογή.

Θα προσπαθήσουν υποκριτικά να παραβλέψουν την στάση ολόκληρου αυτού του ρεύματος από το σοσιαλιστικό χώρο απέναντι στην κυβερνητική πολιτική και το Μνημόνιο.

Οι απόψεις αυτές, προσπερνάν πολύ εύκολα την ανάγκη σχηματισμού ευρύτερων συμμαχιών απέναντι στο Μνημόνιο.

Θα έλεγα ότι προσπερνάν και την ίδια την αναγκαιότητα ανατροπής της σημερινής καταστροφικής πολιτικής του μνημονίου.

Είναι αδύναμες όμως αυτές οι κριτικές.

Γιατί πίσω από τοποθετήσεις ανέξοδου λαϊκισμού και σεχταρισμού, δεν κρύβεται, δεν μπορεί να κρυφτεί η πρόθεση για νέα σχήματα, νέα εσωτερικά μέτωπα στον χώρο της αριστεράς, νέες άγονες αντιπαραθέσεις.

 Αντιπαραθέσεις που πληγώνουν ακόμα περισσότερο τον κόσμο της αριστεράς, που κάθε άλλο παρά την ενότητα υπηρετούν.

Και που βεβαίως αδυνατίζουν την μάχη εναντίον του Μνημονίου, κάνοντας χαρούμενη μονάχα την κυβέρνηση.

Ας αναλάβει λοιπόν ο καθένας τις ευθύνες του. Όποιος επιλέγει να ρίξει νερό στο μύλο της κυβερνητικής πολιτικής προκειμένου να εξυπηρετήσει ανέξοδους και διχαστικούς πολιτικούς σχεδιασμούς ας το πράξει, δεν μπο0ρούμε να τον εμποδίσουμε.

Το μόνο που μπορούμε είναι να αναλάβουμε και εμείς συλλογικά, ως κόμμα, τις δικές μας κρίσιμες ευθύνες και αποφάσεις.  

Συντρόφισσες και Σύντροφοι.

Αναφέρθηκα ειδικά στην κρισιμότητα της αναμέτρησης της Αττικής. Το ίδιο φυσικά κρίσιμη είναι η μάχη σε κάθε αυτοδιοικητικό μέτωπο στο οποίο παρεμβαίνει η Αριστερά.

Και σε αυτή τη μάχη, ιδιαίτερα σε επίπεδο πόλεων όπου υπάρχουν λειτουργούν δρώσσες, ζωντανές αυτοδιοικητικές κινήσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια, κατερχόμαστε με μια μεγάλη προίκα, αγώνων, διεκδικήσεων, παρεμβάσεων στις γειτονιές και στις μεγάλες κινηματικές διεκδικήσεις για ποιότητα ζωής και δημόσιο χώρο στον αστικό ιστό.

Οφείλουμε λοιπόν, σε αυτές τις περιπτώσεις να σεβαστούμε όσα οι ζωντανές αυτές συλλογικότητες στις τρεις μεγάλες πόλεις μας υποδεικνύουν.  

Ταυτόχρονα σε κάθε περίπτωση για την επερχόμενη εκλογική μάχη στους δήμους και στις περιφέρειες, επιδιώξαμε παντού ευρύτατες συνεργασίες με δυνάμεις από τον σοσιαλιστικό και τον οικολογικό χώρο, καθώς και με κοινωνικές δυνάμεις που δίνουν το παρόν μαχόμενες στα τοπικά μέτωπα.

Επιδιώξαμε, και μάλιστα παρά τα σοβαρά προβλήματα που όλοι και όλες γνωρίζουμε, την κοινή δράση με τις υπόλοιπες δυνάμεις που συναποτελούν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Και το επιδιώξαμε με πείσμα και με κόστος.

Καταλήγουμε σήμερα ενώ θα έπρεπε να είχαμε καταλήξει ένα μήνα νωρίτερα.

Αυτό είναι το μεγάλο κόστος που πληρώνουμε γιατί επιμείναμε μέχρις εσχάτων σε ενωτικές διεργασίες.

Σήμερα αυτός ο κύκλος κλείνει, στις περισσότερες περιπτώσεις θετικά, αλλού με προβλήματα, πάντως κλείνει.

Από αύριο ριχνόμαστε όλοι στη μάχη των εκλογών έτσι όπως ξέρουμε να κάνουμε πάντα, παραμερίζοντας τις διαφορές μας και τις ενστάσεις μας. Γιατί στις εκλογές αυτές δεν κρίνονται μονάχα οι δικές μας επιλογές.

Οι εκλογές αυτές αποτελούν ένα σημαντικό ορόσημο για τις πολιτικές εξελίξεις και για το μέλλον του τόπου.

Είναι και στο δικό μας χέρι, την επόμενη των εκλογών, να υπάρχει άλλο πολιτικό κλίμα, να υπάρχει ελπίδα για το λαό και για το τόπο.

Με αυτή τη σκέψη χρειάζεται να κινηθούμε, δίνοντας στην αυτοδιοικητική μάχη τον καλύτερο μας εαυτό, όλες τις δυνάμεις μας, το πείσμα και την αισιοδοξία μας.