Σήμερα η κυβέρνηση, δια στόματος της υπουργού παιδείας και του πρωθυπουργού, δήλωσε πανηγυρικά στους Δελφούς την απόφαση να ολοκληρωθεί εντός του έτους το πρόγραμμα μετατροπής του δημόσιου ακαδημαϊκού πανεπιστημίου σε αγοραίο μηχανισμό παροχής υπηρεσιών κατάρτισης.
Τα σημεία αιχμής της «νέας πολιτικής»για την ανώτατη παιδεία είναι τα εξής:
• Νέο σύστημα χρηματοδότησης των ΑΕΙ μέσω «κουπονιών» ανά φοιτητή. Πρόκειται, εν τέλει, για ένα πρόγραμμα εισαγωγής διδάκτρων στα ΑΕΙ που, μέχρι να δημιουργηθούν οι αναγκαίοι συσχετισμοί για την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, θα τα πληρώνει, υπό αδιευκρίνιστους ακόμη όρους, το δημόσιο. Σε πρώτη φάση, τα πανεπιστήμια με τη μικρότερη αναλογία μεταξύ διδασκόντων διδασκομένων, θα αναγκάζονται να εγγράφουν φοιτητές πέραν των δυνατοτήτων τους σε υποδομές και προσωπικό, για να καλύπτουν τις χρηματοδοτικές τους ανάγκες.
• Εκβίαση των Ιδρυμάτων να ασκήσουν επιχειρηματικές δραστηριότητες, κατά τα πρότυπα ξένων πανεπιστημίων που, λόγω στενότητας δημοσίων πόρων, αναγκάζονται να πωλούν τους τίτλους τους σε επιχειρήσεις φραντσάιζιγκ, όπως είναι στη χώρα μας τα περίφημα «κολέγια».
• Διδακτική ισοτιμία των υπηρεσιών κατάρτισης που προσφέρουν ιδιωτικές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις με τις πανεπιστημιακές διδασκαλίες, μέσω του συστήματος των «πιστωτικών μονάδων».
• Εισαγωγή των νέων φοιτητές σε Σχολές και όχι σε Τμήματα. Πρόκειται για μια τεχνική διαφυγή από το αίτημα της ελεύθερης πρόσβασης και την πρόταση της Αριστεράς για ενιαίο πρώτο έτος ανώτατων σπουδών ανά επιστημονικό κλάδο.
• Εισαγωγή νέου συστήματος μάνατζμεντ των ΑΕΙ από διορισμένα συμβούλια, που θα ασκούν τη διοίκηση των συνταγματικά «αυτοδιοίκητων» πανεπιστημίων και ΤΕΙ.
• Εισαγωγή συστήματος υποτιθέμενης «αξιολόγησης», που καταλήγει στην επιβολή εξωακαδημαϊκών και αγοραίων όρων για την ελάχιστη έστω δημόσια χρηματοδότηση των ΑΕΙ.
Καταλύεται το αυτοδιοίκητο των Ιδρυμάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης, εισάγεται η λογική των διδάκτρων, επιχειρείται η παγίωση της μείωσης των δημοσίων πόρων, μεγεθύνεται η ανορθολογικότητα των σπουδών και η αντιστοιχία των πτυχίων με τις συγκεκριμένες επιστήμες που υποτίθεται ότι θεραπεύουν τα προγράμματα σπουδών, ανοίγει ο δρόμος για την αγορά «πιστωτικών μονάδων» που θα προσφέρονται από ιδιωτικές επιχειρήσεις και που θα αναγνωρίζονται για τη λήψη των πτυχίων από τα δημόσια ΑΕΙ.
Όπως δήλωσε η κα Διαμαντοπούλου, «ζητήματα συνταγματικά, νομικά, ακαδημαϊκάθα αναλυθούν κατά τη διαβούλευση. Το βέβαιον είναι ότι επιτέλους θα υπάρξει διαχωρισμός του ακαδημαϊκού από το διοικητικό έργο, όσον αφορά τους ηγέτες των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων». Οι συνταγματικές, δηλαδή, εγγυήσεις του άρθρου 16 δεν δεσμεύον την κυβέρνηση. Θα γίνουν αντικείμενο «διαβούλευσης» τεχνοκρατών και κάθε «επωφελούμενου» μέσω Διαδικτύου.
Επί δύο δεκαετίες διαλύουν συστηματικά το πανεπιστήμιο και καταστρέφουν τους όρους της πανεπιστημιακής διδασκαλίας και έρευνας. Τώρα, για να απαντήσουν προκαταβολικά στη διαμορφούμενη δυναμική μιας ριζοσπαστικής μεταρρύθμισης που διαφάνηκε στις τελευταίες εκλογές πρυτανικών αρχών, ετοιμάζουν με σπουδή την «τελική λύση».
Η πανεπιστημιακή κοινότητα και ολόκληρη η ελληνική κοινωνία καλούνται, για μια ακόμη φορά, να αναλάβουν την ευθύνη υπεράσπισης της συνταγματικής τάξης και των τελευταίων αναχωμάτων παραγωγής, διάχυσης και αναπαραγωγής των επιστημών και της παραγωγής νέας γνώσης.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS